واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: تلاش فرانسه براي بازگشت به آفريقا
رويكرد دولت فرانسه و ديگر دولتهاي غربي را كه از عمليات نظامي آن كشور حمايت كردهاند در برخورد با كشورهاي جهان سوم آشكارتر و مشخصتر ساخته است. پديد آمدن اين فرصت به معني ايجاد شرايط يا مقدماتي است كه ماهيت ضوابط حاكم بر مناسبات جاري بينالمللي را به صورت عريانتر و علنيتر در معرض ديد پژوهشگران و تحليلگران مسائل بينالمللي قرار ميدهد و امكان پنهانسازيها و پنهان كاريهاي كشورهاي شمال (جهان سرمايهداري-كشورهاي صنعتي) را در قبال اعضاي ضعيف جامعه بينالمللي به شدت كاهش ميدهد،چنان كه در جريان مداخله نظامي فرانسه در مالي، چنين شرايطي به وجود آمد و دولت فرانسوا اولاند با اشاره به ضرورت صيانت از منافع فرانسه درغرب آفريقا بخشي از اهداف اين كشور و همچنين ماهيت رويكرد اين كشور در قبال مستعمرات سابقش را برملا كرده است. هرچند رئيسجمهور فرانسه به بهانه مبارزه با تروريسم نيروهاي خود را زماني راهي مالي و اكنون عازم آفريقاي مركزي كرده اما واقعيت اين است كه تنها تامين منافع اقتصادي ميتواند يك كشور دچار بحران مالي را به جنگ در كشوري ديگر سوق دهد. جنگ شورشيان آفريقاي مركزي عليه دولت فرانسوا بوزيزي، رئيس جمهور سابق اين كشور، در اوايل سال جاري ميلادي، فرصتي را فراهم كرد تا فرانسه بار ديگر به بهانه مبارزه با تروريسم براي دومين بار در سال 2013 به آفريقا لشكركشي كند.
در آغاز سال جاري ميلادي بود كه آفريقاي مركزي صحنه جنگ داخلي بود؛ جنگي كه در آن شورشيان به همراه باندهايي از چاد و سودان اين جنگ را عليه دولت فرانسوا بوزيزي به راه انداختند. حمله شورشيان به «بانگي»، پايتخت جمهوري آفريقاي مركزي درست دو ماه بعد از آن صورت گرفت كه يك توافقنامه صلح به امضا رسيده بود كه به فرانسوا بوزيزه، رئيس جمهور اين كشور اجازه ميداد تا سال 2016 ميلادي در راس قدرت باقي بماند. اين تهاجم موجب كناره گيري بوزيزه از قدرت و خروجش از كشور شد. «ميشل جوتوديا»، فرمانده شورشيان نيز به دنبال سرنگوني دولت بوزيزه خود را رئيس جمهور اين كشور معرفي و اعلام كرد قانون اساسي را به حال تعليق در آورده است.
در پي كودتا در آفريقاي مركزي، رهبران آفريقايي اعلام كردند ميشل جوتوديا، رئيس جمهور خودخوانده و جديد اين كشور را به رسميت نميشناسند.
روي كار آمدن اين گروه موسوم به «ائتلاف سلكا» بعد از آن موجب نگرانيهاي بيشتر و عميقتر شد كه شورشيان به سرقت و چپاول و آتش زدن داراييهاي اكثريت مسيحينشين اين كشور دست زدند و مسيحيان نيز به نوبه خود به خشونت روي آوردند و اين امر درها را به روي درگيريهاي طايفهاي باز كرد كه شمار زيادي قرباني برجاي گذاشت.
همين امر موجب شد، فرانسه به بهانه مبارزه با شورشيان و برقراري امنيت، قطعنامهاي را در قالب فصل هفتم منشور سازمان ملل درباره مداخله نظامي در جمهوري آفريقاي مركزي به شوراي امنيت ارائه كند. شوراي امنيت نيز به اتفاقآرا به مداخله نظامي بينالمللي در اين كشور راي داد و به نيروهاي نظامي فرانسه و آفريقا چراغ سبز نشان داد تا از زور عليه دولت كنوني استفاده كنند.
اينكه چرا فرانسه در قبال اين كشور احساس مسئوليت كرده است، شايد به اين موضوع باز گردد كه آفريقاي مركزي زماني مستعمره فرانسه بوده و سال 1960 از اين كشور استقلال يافته است. فرانسه سابقه اعزام نيرو براي كمك به مستعمرههاي سابق خود را دارد.
فرانسوا اولاند، رئيسجمهور فرانسه نيز مداخله نظامي در كشورهاي آفريقا را با هدف مبارزه با تروريسم و جلوگيري از وقوع درگيري هاي مذهبي عنوان كرد و از طرح تشكيل نيروهاي واكنش سريع در آفريقا تا سال 2015 خبر داد.
وي همچنين خواستار برگزاري فوري انتخابات در جمهوري آفريقاي مركزي شد و گفت: تصميم ما سازماندهي هر چه زودتر انتخابات در آفريقاي مركزي تا سال 2015 ميلادي است تا حكومتي قانوني در اين كشور وجود داشته باشد. اولاند همچنين اعلام كرد، اين عمليات 6 ماهه هزينهاي براي فرانسه نخواهد داشت، زيرا اتحاديه اروپا، 50 ميليون يورو (68 ميليون و 500 هزار دلار) كمك مالي براي اين عمليات ارائه ميدهد.
البته اولاند اوايل سال جاري ميلادي نيز به بهانه حفاظت از جان شهروندان فرانسوي و جلوگيري از تندروي برخي گروههاي مسلح، نيروهاي خود را راهي «مالي» كرد. او كه از مارس 2012 يعني بعد از كودتا در مالي عليه «امادو توماني توره»، رئيس جمهور سابق اين كشور و تصرف شمال مالي به دست گروههاي مسلح، كوشيده بود، جامعه بينالمللي را براي عمليات نظامي عليه اين گروهها بسيج كند، بعد از 10 ماه به هدف خود رسيد و ژانويه سال گذشته به اين كشور آفريقايي كه آن نيز زماني مستعمره فرانسه بود، لشكركشي كرد. براي توجيه مداخله نظامي فرانسه در مالي نيز فرانسوا اولاند گفت: در حمله به مالي هيچ منفعتي را دنبال نميكنيم. هدف فرانسه از حمله به مالي فقط و فقط به خاطر آزادي بخشيدن به انسانها بوده و رسالت ما مبارزه با شبه نظاميان افراطي در مالي است.
اما با توجه به بحران اقتصادي عميقي كه فرانسه با آن دست به گريبان است، آشكارا ميتوان دريافت، مقابله با خشونت و برقراري امنيت بهانهاي بيش نيست و اهداف سياستمداران فرانسوي چيزي فراتر از اين جملات ظاهري و فريبنده است چراكه واقعيت موجود چيز ديگري را نشان ميدهد.
يکشنبه 24 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 42]