واضح آرشیو وب فارسی:مهر: چرا سيگار زمينه ساز اعتياد به مواد ديگر است/ انگيزه هاي مختلف كشيدن سيگار
افراد سيگاري كه براي مدتي طولاني به صورت شديد به كشيدن سيگار عادت دارند، معتادن واقعي هستند و آنها هنگام ترك سيگار واكنش هايي مشابه واكنش ترك ساير مواد مخدر نشان مي دهند.
به گزارش خبرگزاري مهر، در جامعه ما مصرف سيگار شيوع بسيار زيادي در اقشاز مختلف پيدا كرده است و روز به روزنيز شاهد افزايش آن هستيم. بسياري از افراد مصرف سيگار را فقط كاري بالاتر از مصرف چاي مي دانند. در حالي كه مصرف سيگار نوعي اعتياد است. طبق تحقيقات انجام شده،سيگاري هايي كه براي مدت طولاني به صورت شديد به كشيدن سيگار عادت دارند، معتادن واقعي هستند. آنها هنگام ترك سيگار واكنش هايي مشابه واكنش ترك ساير مواد نشان مي دهند.
ترك سيگار برخلاف آن چه در نظر اول به ذهن مي آيد كار دشواري است.در عين حال نوجوان وقتي مرحله هاي استفاده از مواد مخدر را زودتر آغاز كند احتمال استفاده از مواد مخدر ديگربيشتر خواهد بود. همچنين استفاده بيشتر از مواد مخدر در هر مرحله،با قدم گذاردن به مرحله بعد در رابطه است.
استعمال سيگار همواره خوشايند نبوده گاهي با سوزش، تنگي نفس،سرفه و حتي تهوع و سرگيجه همراه است. سيگاري ها مدعي اند سيگار باعث رفع خستگي مي شود. ليكن مدارك نشان مي دهد استعمال دخانيات باعث افزايش تنش هايي مثل سردرد و لرزش دست مي گردد. طبق بررسي ها اگر فردي سريعا پس از دود كردن اولين سيگار، سراغ سيگار بعدي رود و اين كار از سوي نگرش هاي وي تاييد شود احتمال اعتيادمنظم وي افزايش مي يابد. از طرفي اگر اين تجربه اوليه خوشايند بوده و مشكلاتي براي او ايجاد نكند اعتياد استمرار پيدا مي كند.
تصور سيگار به عنوان وسيله اي جهت كاهش اضطراب در اعتياد موثر است؛ ولي اگر سيگار احساس اضطراب ناخوشايندي را در فرد دامن بزند احتمال ترك سيگار وجود دارد. از سوي ديگر اگر سيگاركشيدن وسيله اي براي پذيرش در گروه تلقي شود اعتياد به آن افزايش مي يابد.
انگيزه هاي سيگاركشي
-سيگار كشي به خاطر ايجاد واكنش هاي عاطفي مثبت، شامل تحريك و برانگيختگي، تن آرامي، لذت بري از طعم، نگه داري وسايل سيگار كشي"مثل فندك هاي تزييني و فانتزي"
-سيگار كشي براي كاهش واكنش هاي عاطفي منفي، مثل كاهش تنش و اضطراب
-سيگار كشي به دلايل اجتماعي متعدد به و يژه تعلق گروهي، همانند سازي با ديگران و تعريف تصور از خود
سيگار كشي در اثر عادت، بدون انگيزه هاي ديگر
اعتياد به سيگار،يعني فرد سيگار مي كشد زيرا در اثر عوامل بيولوژيك وابستگي به نيكوتين پيدا كرده است. در واقع اكثر افراد بزرگسال به خاطر تركيبي از عوامل فوق سيگار مي كشند،ولي كودكان و نوجوانان بيشتر به خاطر فرار از فشارهاي اجتماعي ناشي از خانواده، تعامل با خانواده يا دوستاني كه سيگار مصرف مي كنند و طغيان جواني،به سيگار روي مي آورند.
در محيط مدارس راهنمايي و دبيرستان نوجوانان و جوانان از خانواده هاي مختلف وجود دارند و در محيط مدرسه ممكن است به راحتي به اشاعه سيگار و مواد مخدر بپردازند. طبق تحقيقات، كلاس دوم راهنمايي يك سن و يك مرحله بحراني است كه در آن فشارها براي سيگار كشيدن افزايش مي يابد. در واقع در اين زمان اولين آثار بلوغ در پسران ديده مي شود، ارتباط نوجوان با همسالان خود بيشتر مي شود و آنها با موقعيت هاي اجتماعي بيشتر روبرو مي شوند. دنياي نوجوان ها بيش از گذشته از والدين و ساير بزرگسالان جدا مي شود و دسترسي آنها به سيگار و مواد مخدر راحت تر صورت مي گيرد. يكي از منابع اضطراب دانش آموزان در اين دوره،پذيرش او از سوي همسالان است كه آنها را با فشار زيادي مواجه مي سازد. ميل به استقلال در آنها بسيار زياد است و آنها در مورد آنچه به ايشان آموخته شده است، با ديده ترديد مي نگرند.
به واسطه جمعيت زياد دانش آموزان، مسئولان مدارس معمولا نمي توانند تحت نظارت افراد شايسته آنها را در كلاس، زمين و رزش و محيط هاي ديگر سازمان بخشيده و بر آنها تسلط كافي داشته باشند. از سوي ديگر نوجوانان و جواناني كه به طور مداوم در فعاليت هاي درسي شكست مي خورند و پيوسته مورد ملامت و سرزنش مسئولان آموزشگاه ها و اولياي خويش قرار مي گيرند به ناچار مي كوشند به نحوي اين شكست را جبران كنند و مفري براي رهايي فكري خود بيابند و از اين طريق به مصرف سيگار رو مي آورند.
كد خبر: 2196052
تاريخ مخابره : ۱۳۹۲/۹/۲۴ - ۱۵:۴۸
يکشنبه 24 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 52]