واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز:
آیا خوردن شراب به عنوان دارو جایز است؟
آگاهى از فلسفه همه احکام، دانشى فراتر از تنگناهاى معارف عادى بشرى مىطلبد. لیکن به طور اجمال، روشن است که همه احکام الهى تابع مصالح و مفاسد واقعى در متعلق آنهاست. بنابراین در صورتى که فلسفه حکمى را ندانیم، بنا بر قاعده کلى فوق باید از آن پیروى کنیم؛ زیرا در آن یقین به وجود مصلحتى هست، هر چند بر ما ناشناخته باشد. به گزارش نامه نیوز به نقل از جام، بسیارى از احکام، مصالحى معنوى دارند که در حوزه هیچ یک از علوم بشرى قابل تحقیق نیست و آنها با متد تجربى خود، قادر به دادن حکمى - نفیا یا اثباتا - پیرامون آن نیستند و اگر نظرى هم بدهند، بسیار سطحى است؛ زیرا چه بسا مسأله
حکمتى برتر و بالاتر داشته باشد؛ مثلاً در مورد روزه علوم به خواص بهداشتى آن پرداخته است، ولى قرآن مجید فلسفهاى بالاتر را بیان فرموده و آن «تقوایابى» است.
به علاوه رشد علم بشر فرایندى تدریجى است و همینطور که در همه زمینهها قدم به قدم به پیش رفته و عرصهها و مجالات مختلفى را مى گشاید، دانش فلسفه احکام نیز از این قاعده مستثنى نیست و جهاد علمى پیوسته و دائمى بشر هر روز
افقهاى نوینى در این عرصه مى گشاید.
از طرف دیگر توجه افراطى به دانستن فلسفه احکام در مواردى موجب از دست دادن فلسفه اساسى و بنیادین آن یعنى پرورش روح تعبد و سرسپارى در پیشگاه خالق یکتا مىشود و نظر آدمى را به جاى توجه به خالق به کارکردهاى جزئى معطوف
ساخته و گرفتار نوعى شرک مىسازد. ازاینرو شارع مقدس نیز به بیان فلسفه همه احکام الهى نپرداخته و تنها به نقل پارهاى از آنها اشاره کرده است، لیکن به طور کلى این مسأله را گوشزد نموده که وضع همه این احکام به سود انسان و براى خیر و
سعادت است.
از جمله احکامی که عموما چالشهای زیادی را به دنبال دارد احکام پزشکی است. و در واقع یکی از اضلاع مهم مباحث اخلاق پزشکی، موضوعات فقه و احکام است که می بایست مورد توجه قرار گیرد.
ما در این نوشتار برآنیم تا چند پرسش و پاسخ را در این رابطه مطرح کنیم:
سوال: اگر کسی دارای مرضی است که پزشک درمان تدریجی او را فقط خوردن شراب یا آبجو بداند آیا خوردن چنین مایع حرامی جایز است؟
جواب: در صورتی که پزشک حاذق مسلمان تنها راه معالجه را خوردن شراب یا آبجو بداند خوردن آن فقط به مقدار ضرورت مانعی ندارد ولی چنانچه معالجه با داروی دیگر ممکن باشد در این صورت خوردن این مایع حرام حتی برای معالجه حرام
است. در روایتی از امام صادق ـ علیه السلام ـ آمده است که: خداوند شفا را در حرام قرار نداده است. (تحریر الوسیله امام (ره), ج2, ص170, س34 و 35)
سوال: اگر زنی به پزشک مردی مراجعه کند و پزشک برای تشخیص بیماری او نیازمند باشد قسمتهایی از بدن بیمار را نگاه کند یا دست بزند آیا این عمل جایز است؟
جواب: در صورتی که معاینه ضرورت داشته باشد و پزشک متخصص زن هم نباشد اشکال ندارد لکن باید به مقدار ضرورت اکتفا شود مثلاً اگر با معاینه از روی لباس تشخیص درد ممکن است بدن لمس نشود و نیز اگر با دستکش ممکن است از
دستکش استفاده شود و اگر نگاه به بدن لازم نباشد نباید نگاه کند. (ترجمه استفتائات مقام معظم رهبری,س1298 و 1303)
سوال: آیا پیوند عضو میت در صورتی که رضایت او گرفته نشده است و اولیای او هم مجهول باشند جایز است؟
جواب: در فرض سوال در صورتی که حفظ نفس محترمه ای موکول به پیوند عضوی از بدن میت مسلمان باشد و امکان استفاده از اعضای بدن غیر مسلمان نباشد پیوند جایز است و بنابر احتیاط دیه آن عضو را برای خود میّت در امور خیریه مصرف
کنند. (برگرفته از جامع المسائل آیت الله فاضل, ج1, س2134)
سوال: حکم مراجع تقلید راجع به تغییر جنسیت را بیان فرمایید؟
جواب: مقام معظم رهبری: عمل جراحی برای کشف و آشکار کردن واقعیت جنسی آنان اشکال ندارد به شرطی که این کار مستلزم فعل حرام و ترتب مفسده ای نباشد. (اجوبه الاستفتائات, ج2, ص70)
نظر آیات عظام مکارم شیرازی(دام ظله) و فاضل لنکرانی(ره): تغییر دو صورت دارد:
1) تغییر ظاهری و صوری یعنی اثری از آلت جنس مخالف نیست, بلکه فقط یک جراحی صوری انجام می گیرد و چیزی شبیه آلت جنس مخالف ظاهر می شود این کار حرام است و باید به شدت از آن پرهیز نمود و اگر ازدواجی بر اساس آن صورت
گیرد حرام و باطل است و حدّ شرعی دارد.
2) تغییر واقعی است یعنی با جراحی کردن عضو تناسلی مخالف ظاهر می گردد این کار ذاتاً جایز است و محذور شرعی ندارد مخصوصاً در مواردی که آثار جنس مخالف در او باشد اما چون این جراحی نیاز به لمس و نظر دارد تنها در موارد ضرورت جایز است.
1392/9/23
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 56]