محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846333306
غفلت ايرانيان رابه پاي ارني‌ها مگذاريد!
واضح آرشیو وب فارسی:فردا نیوز: غفلت ايرانيان رابه پاي ارني‌ها مگذاريد!
استاد حقوق بين‌الملل و روابط بين‌الملل گفت: بي‌توجهي مديران فرهنگي و تلاش براي پاك كردن حافظه تاريخي ايرانيان را به پاي سهم خواهي ارني‌ها( آذربايجاني‌ها)،عربها، افغانها و ترك‌ها نگذاريد.
هنرنيوز: هر چند اين روزها سايت‌ها و روزنامه‌ها با افسوس از ثبت چوگان به نام جمهوري اران( آذربايجان) ياد مي‌كنند اما نكته‌اي كه در اين بين شايد مورد غفلت قرار گرفت به كار بردن واژه « آذربايجان جنوبي» يا همان آذربايجان شرقي و غربي ايران در فيلم ارائه شده از سوي اين كشور نوظهور به يونسكو بود! كه البته ايران خواستار حذف اين بخش از فيلم شد. با داوود هرميداس باوند استاد حقوق بين‌الملل و روابط بين‌الملل از اعضاي هيات موسس انجمن علوم سياسي ايران، انجمن ايراني روابط بين‌الملل و انجمن ايراني مطالعات سازمان ملل متحد در مورد چگونگي پيدايش اين جمهوري و تلاش كشورهاي منطقه براي ثبت مفاخر، فرهنگ، هنر و تاريخ ايران به گفت و گو نشستيم.
هنرنيوز :جمهوري آذربايجان از چه زماني و با چه نامي شكل گرفته است؟
نام اصلي آذربايجان «آرّان» بوده است كه بعد از انقلاب اكتبر روسيه كه برخي از كشورها سعي كردند به صورت كوتاه مدت مستقل شوند، مساواتي‌ها اين عنوان (آذربايجان) را به تحريك عثماني‌ها گذاشتند. ترك‌هاي عثماني قصد داشتند با اين نام‌گذاري نه فقط آذربايجان يعني شمال غرب ايران كه بخش‌هايي از آسياي ميانه را نيز به دست آورده و امپراتوري جديدي تحت عنوان «توران» برپا دارند. «محمد امين رسول زاده» كه در انقلاب مشروطه نقشي كوچك داشت و از فعالان حزب دموكرات در تهران و مدير روزنامه‌ي ايران نو، ارگان حزب مزبور و از بنيان‌گذاران حزب مساوات بود نام آذربايجان را بر روي « آرّان» گذاشت. و بعدها كه خود شوروي‌ها به اين سه جمهوري ظاهراً مستقل شامل بلشويك‌ها در گرجستان، داشتاكها در ارمنستان و مساواتي‌ها در « آرّان» مسلط شدند، مساواتي‌ها استمرار نام آذربايجان را به نفع خودشان دانستند. پس از انقلاب ۱۹۱۸ ميلادي و با آمدن لنين و پايان حكومت تزارها در باكو، حزب ملي مساوات دولتي به همين نام تشكيل داد و نام آذربايجان را براي خود برگزيد بنابراين قدمت اين نام حتا به ۱۰۰ سال هم نمي‌رسد.
هنرنيوز: جمهوري آذربايجان در فيلم ارائه شده به يونسكو نه تنها چوگان را به نام خود ثبت مي‌كند كه از آذربايجان شرقي و غربي با نام « آذربايجان جنوبي» ياد مي‌كند! چرا ما هيچ گاه در اخبار و رسانه از واژه « اران» نام اصلي آذربايجان استفاده نمي‌كنيم. به نظر شما چند درصد از مردم آذربايجان شرقي و غربي و حتا ساير نقاط كشور اطلاعاتي از اين جمهوري استقلال يافته دارند؟
عنايت الله رضا كتابي به نام «آذربايجان و اران (آلبانياي قفقاز) » نوشته كه بسيار حائز اهميت است چرا كه او به دستور كميته مركزي حزب توده عازم آذربايجان شده و از نزديك در جريان امور آنجا بوده است. او به صراحت در اين كتاب از عدم ارتباط اران با اين سوي رود ارس يعني آذربايجان ايران توضيح داده است. پيش از اسلام، نام اين ناحيه «آلبانيا» يا «آلبانياي قفقاز» بود. پس از اسلام، رفته رفته نام «آران» جاي «آلبانيا» را گرفت. تا پيش از ۱۲۹۷ خورشيدي (مه ۱۹۱۸ ميلادي)، نام آذربايجان و آذري در منطقه‌ي قفقاز، كاربرد نداشت. و همه اين اتفاقات كمتر از ۱۰۰ سال رخ داده است.
البته مقوله فرهنگ بايد همواره با تيزبيني و ظرافت خاصي دنبال شود اين كه در رسانه از واژه اران استفاده شود خوب است و شايد بايد خيلي پيشتر به اين فكر مي‌بوديم نه اكنون كه ممكن است حساسيت ايجاد كند. اما سخن من اين است كه چرا جامعه ما با تاريخ بيگانه است. ببينيد طرح آذربايجان توسط آقاي ابوالفضل ايلچي بيگ، حيدر علي اف حالا هم الهام حيدر اوغلو علي‌اف ( روساي جمهور آذربايجان) دنبال مي‌شود. از طرفي عده‌اي هم در تركيه به دنبال پان تركيسم هستند و سعي كردند تسهيلاتي براي ترك زبانان اورارآلتايي‌در دانشگاه و دبيرستان ايجاد كنند. آنها كنفرانس‌هاي جدي در آلماتيك و يا آنكارا به نام اقوام اورارآلتايي برگزار مي‌كنند.
ما چند كنفرانس براي فرهنگ ايران زمين برگزار كرديم. فكر مي‌كنيد پيش از اين ماجرا اگر در كوچه و خيابان از مردم درباره چوگان مي‌پرسيديد چه مي‌گفتند؟ پس از فروكش كردن تب ثبت چوگان چه مي‌كنند؟! درست است كه آرياها تك سوار بودند اما پرورش اسب در مادها معروف بوده و قومي از اقوام آريايي كه يكي از تخصص‌هايشان پرورش اسب بوده است.بنابراين چوگان در فلات ايران مطرح است. تمام نقاشي‌ها، مينياتورها و حتا طرح برخي فرشها و جام‌ها بازي چوگان است حتا پيش از آن كه اسب عربي به نام خودش پديدار شود اين بازي در سرزمين ايران مطرح بوده است. پرسش من اين است كه حال چقدر ما درباره اسبچه خزر، اسب كرد، تركمن و... مي‌دانيم . بهترين اسبهاي چوگان اسبهاي كرد يا ياسائي ( نژاد اسب باستان ) يا اسب جاف ( نژاد اسب كرد و عرب ) مخلوط هستند نگاه كنيد به اسناد، چوگان مدتهاي مديدي است از طبرستان تا مركز ايران و در سيستان حضور داشته اما اساسًآ چوگان در بخش مركزي ايران ريشه دارد هرچند در ارمنستان هم بازي مي‌شده اما در هيچ كدام از اين آثار نامي از چوگان آذربايجان و يا به قول دوستان چوگان قره باغ مطرح نيست. كي آذربايجان زادگاه چوگان شده من نمي‌دانم! بعيد مي‌دانم متخصصان و پژوهشگران حوزه چوگان نيز اصلاً چنين سخناني را پذيرا باشند.
هنرنيوز: اين نخستين بار نيست كه اين جمهوري تازه استقلال يافته مفاخر و تاريخ و هنر ايران را به نام خود ثبت مي‌كند. فكر مي‌كنيد اين اقدامات ناشي از چه تفكري است؟
به نظرم بيشتر از تغافل فكري و فرهنگي ما نشأت مي‌گيرد. ما بيشتر به دنبال امت گرايي و ارزش‌هاي مذهبي هستيم و نگاهمان به جهان عرب است در حالي كه ريشه‌هاي تاريخي و فرهنگي واقعي خودمان را فراموش كرديم و به آنها بهاي زيادي نمي‌دهيم. در اصرار به اين تفكر اشتباه ديگران از فرصت استفاده كرده و تاريخ و فرهنگ ما را براي اثبات هويت خود به نام خودشان ثبت مي‌كنند. از آنجا كه مسوولان فرهنگي و سياسي ايران نيز دورنماي انديشه فرهنگي ندارند به اين بسنده مي‌كنند كه ما از اين دست آثار بسيار داريم و نبايد خاطر خودمان را مكدر كنيم. بي‌توجهي مديران فرهنگي و تلاش براي پاك كردن حافظه تاريخي ايرانيان را به پاي سهم خواهي ارني‌ها( آذربايجاني‌ها)،عربها، افغانها و ترك‌ها نگذاريد.
اما از سويي بايد به يونسكو گلايه كرد چرا كه آنجا بايد افراد آگاه به تاريخ و فرهنگ تاريخي حضور داشته باشند. اگر آذربايجان پيشنهاد مي‌كند و يونسكو مي‌پذيرد به نظرم در وهله نخست بايد ايراد را به كارشناسان يونسكو گرفت. هر كس يك ادعايي دارد اما يونسكو به عنوان يك سازمان بين‌المللي بايد داراي آگاهي هاي لازم نسبت به ريشه‌هاي تاريخي فرهنگ‌ها را داشته باشد.
مثلاً در مورد اسم خليج فارس، اسناد مربوطه در سازمان ملل متحد حفظ شد و درحالي كه در مجله نشنال جئوگرافيك عنوان خليج فارس را به دليل نفوذ اعراب تغيير دادند به كمك همين اسناد و با واكنش ايرانيان سراسر جهان اين موضع تعديل شد. بنابراين از آن نهاد انتظار مي‌رود كه دانش اشخاصي كه در آنجا كار مي‌كنند همراه با دورنمايي از دانش‌هاي جهاني باشد. به نظرم رسماً بايد به يونسكو اعتراض شود نه به جمهوري آذربايجان مخصوصاً به كميسيون ملي يونسكو در ايران. مگر مي شود نماينده يونسكو ايران در مورد ثبت چوگان يا ساير مفاخر و آثار تاريخي و فرهنگي بي تفاوت و خنثي عمل كند؟!پس اصلاً براي چه بر اين مسند نشسته‌اند.
هنرنيوز: روز ۲۱ مه را يونسكو « روز جهاني تنوع فرهنگي براي ديالوگ و توسعه» اعلام كرده است. تعيين چنين روزي در پيوند با نگراني از خطرهايي است كه روندهاي جهاني شدن مي‌تواند براي تنوع و تكثر فرهنگي بشريت داشته باشد. بنابراين احتمالاً يونسكو دست برقضا از كشورهاي كوچكتر مثل آذربايجان براي ثبت تاريخ و فرهنگ و هنر بيشتر حمايت مي‌كند تا ايران؟
بله البته در ادامه مي‌خواستم به اين نكته اشاره كنم كه در دومين مرحله بايد به كارشناسان ايراني اعتراض كرد براي اين كه مي‌خواهند در باور عمومي جا بيندازند كه قره باغ چوگان دارد! در كدام كتاب آمده ما كه خبر نداريم! حداقل شجاعت اين را داشته باشيم و بپذيرم نتوانسته‌ايم از داشته‌هاي خودمان دفاع كنيم و جمهوري كوچكي كه نامش را هم از بخشي از سرزمين ما به عاريه گرفته در خواب غفلت ما يكي از قديمي‌ترين ورزش‌هاي ايراني را به نام خودش ثبت مي‌كند و ما به دنبال توجيه عمل آنها هستيم! وقتي آرم چوگان را از روي لوگوي وزارت ورزش كه در دوره پهلوي دوم وجود داشت برمي‌داريم، وقتي در برنامه‌هاي ورزشي اصلاً نامي از چوگان نمي‌آوريم، وقتي كارشناسان ما به گفته خودشان در حالي كه تمام كشورها پرونده‌هاي پيشنهادي خود را از ۸ ماه قبل از اجلاس به يونسكو ارسال مي‌كنند، و با وجود اطلاع؛ كاري در اين زمينه انجام نمي‌دهند از ديگران توقع داريم كه پرونده نبرند و ثبت نكنند؟!
حتا اگر توجيه كارشناسان اين باشد كه مسئولان ميراث فرهنگي در دوره قبلي غير متخصص بودند و مسئولان كنوني هم تازه آمده‌اند پرسش اين است كه شماي كارشناس كه دوره قبل و بعد بودي، شماي كارشناس كه مسئوليت حفاظت از آثار، مفاخر، فرهنگ را برعهده داري چرا اين موضوع را به اطلاع افكار عمومي نرساندي؟ چرا شما از رسانه، از گروه‌هاي ورزشي، گروه‌هاي تاريخي و فرهنگي ياري نطلبيدي؟
اين چيزي غريبي نيست كه آذربايجان چنين ادعايي كند. افغانها هم مدعي‌اند ايران جزيي از افغانستان بوده كه از آن جدا شده است. و بعد يك تاريخي براي خودشان ساختند كه افغانستان در سه دوره اشغال شده است: دوره هخامنشي، دوره ساساني و صفوي. افغانها خودشان را وارث خراسان بزرگ، وارث اشكانيان، سامانيان، صفاريان و غزنويان مي‌دانند. خوب هركسي سعي مي‌كند براي خودش آبا و اجداد درست كند اما در نهايت از سازمان‌هاي بين‌المللي انتظار مي‌رود آگاهي و چشم‌انداز فكري‌يشان از عمق و وسعت بيشتري برخوردار باشد و چنين اقداماتي را نپذيرند. از كارشناسان يك كشور هم انتظار مي‌رود كه به دقت تحولات منطقه و كشورهاي پيرامون خود را رصد كند.
سومري‌ها از نخستين كساني بودند كه خط را اختراع كردند. به عبارتي مي‌خواهند ريشه خودشان را به جامعه‌اي منتسب كنند كه بنيانگذار تمدن بوده است. و اين براي اعتلا اقوام اوراآلتايي كه اقوام صحرنشين، عشيره نشين، مهاجم، غارتگر بودند و به هر سرزميني وارد مي‌شدند با قتل‌عام‌هاي گسترده به قدرت رسيدند. ب آنها دقيقاً مي‌دانند كه چه هدفي از جعل تاريخ دارند اما ما با وجود اصرار بر نگاه امتي از موقعيت فرهنگي و ديني خود غافليم. نوعي دوري‌گزيني از ارتباطات ايران با تاريخ و فرهنگ به ويژه با تاريخ پيش از اسلام خود و يك ديد تحقيرآميز نسبت به آن در كنار افراطي‌گري يا پررنگ كردن برخي برهه‌هاي زماني فرصت را براي ميدان‌داري ديگران باز كرده است. بنابراين آنها از اين غفلت‌زدگي و عدم احساس خطر نهايت بهره را برده و بسياري از آثار و شخصيت‌هاي حوزه فرهنگي، هنري،تاريخي، فلسفي ايران را به نام خودشان ثبت مي‌كنند. نتيجه آن كه خودمان آثار تاريخي را يكي پس از ديگري تخريب مي‌كنند، ديگران هم مفاخر ما را ضبط مي‌كنند. ما به عنوان مثال آخرين بقاياي ميتراييسم را ابتدا به نام امامزاده معرفي مي‌كنيم، بعد از يك مدتي مي‌گوييم شجره نامه ندارند و سپس تمام آن آثار را محو مي‌كنيم. در صورتي كه تفكيكي بين زرتشتيسم، ميتراييسم، زرواييسم آناهيتيسم قايل نيستند و نمي‌دانند آثار اينها كاملاً با هم متفاوت است! جهاني شدن «Globalization» از نظر فرهنگي سه ديدگاه را به همراه دارد. گروهي معتقدند در جهاني شدن ارزش‌هاي فرهنگي واحد شكل مي‌گيرد. گروه دوم معتقدند جهاني شدن رخ مي‌دهد اما زماني جهان مي‌تواند بارور باشد كه فرآيند فرهنگ‌هاي متنوع زنده و پويا باشد، گروه سوم جهاني شدن محلي را عنوان مي‌كنند و يكي از پيامدهاي جانبي جهاني شدن را توجه به خرده فرهنگ‌ها يعني مساله قوميت‌ها مي‌دانند. اكنون دقيقاً با اين ديدگاه قوميت‌هاي خفته بيدار شدند بنابراين بنابراين كشورهاي آسياي مركزي ، تركيه، عربها، افغانها، هركدام مستقلآً دنبال آبا و اجداد مي‌گردند و سعي مي‌كنند خودشان را به گونه‌اي برخلاف واقعيت تاريخي به گونه‌اي جلوه دهند كه امروز هستند. كشورهاي آسياي مركزي گويا فراموش كرده‌اند تا ۱۰۰۰ سال پيش تا سرزمين مغولستان اقوام هند و ايراني و آريايي حضور داشتند و بعد اقوام اوراآلتايي كم كم موفق شدند در قرن پنجم بعد از ميلاد آنها را از اين سرزمين‌ها خارج كنند و در آن مستقر شوند. آنها اكنون سعي مي‌كنند خود را به آن قسمتي از تاريخ متصل كنند كه اصلاً درباره آنها وجود خارجي نداشته است. بنابراين ما هم بايد فضاي جديد ايجاد كنيم. . تا . ميراث فرهنگي متولي حراست و حفاظت فرهنگ مدت‌هاست در خواب فرو رفته و سمينار و كنفرانسي برگزار نمي‌كند. بايد كنفرانس‌هاي بين‌المللي در حوزه فرهنگ برگزار كرد و از انديشمندان سراسر جهان دعوت كرد. همه كشورها خواستار نمايش چهره‌اي پرنگ از خود در عرصه جهاني هستند و فرهنگ بهترين ابزار براي معرفي كشورها مخصوصاً كشورهاي درحال توسعه است. فراموشي هويت فرهنگي فراموشي جهاني را به دنبال دارد و اين يك زنگ خطر بسيار جدي است. پس بهتر است هرچه سريعتر از اين خواب غفلت بيدار شويم چون جهان منتظر ما نمي‌ماند.
هنرنيوز: تركيه نيز كه در موقعيت افغانستان يا آذربايجان قرار ندارد به دنبال ثبت مفاخر يا آداب و رسوم به نام خود است. اين چه ضرورت و احساس خطري است كه ديگران آن را درك مي‌كنند اما ما به عنوان يك كشور صاحب تاريخ و تمدن آن را درك نكرده‌ايم؟
اقوام اورآلتايي كتابت نداشتند و معمولاً به صورت تهاجمات گسترده توسط افرادي چون آتيلا، چنگيز و تيمور در جوامع متمدن به قدرت رسيدند. بنابراين براي اين كه اين باور تاريخي را بزدايند مي‌گويند ترك‌ها از نژاد سومري‌ها هستند.راي زدودن چنين گذشته‌اي آنها نه تنها خودشان را از اولاد سومري‌ها مي‌دانند بلكه كشورهايي كه در گذر زمان در آناتولي حضور داشتند مثل هيتي‌ها، اورارتورها، و رومي‌ها را نيز به صورت دانه‌هاي تسبيح متصل به خودشان مي‌دانند بنابراين علمايي مثل مولانا كه در حوزه تمدن ايران بودند و به قونيه مهاجرت كردند را به عنوان تجليات تمدن و فرهنگ خودشان مي‌دادند. همين عمل در مورد فارابي در قزاقزستان يا خاقاني و نظامي در آذربايجان رخ مي‌دهد. يك روز هم اعراب به فكر ثبت بادگيرها و دانشمندان و خليج فارس مي‌افتند.
وقتي نهادهاي مربوطه حيطه فعاليتشان محدود و ديدشان به موضوعات كم عمق است و از سويي فضاي داخلي كه بايد رسالت خودش را انجام دهد به اشكال مختلف چه از لحاظ بودجه مالي و چه از نظر تجليات خارجي و برگزاري كنفرانس‌هاي بين‌المللي و ميزگرد براي كليت فرهنگ ايراني پيش و پس از اسلام با چالش روبه‌روست، چه كساني و در چه زمان بايد اين موضوعات را به جهانيان مطرح عرضه، بازيابي و بازتعريف كنند؟ چند مدير فرهنگي و سياستگذار فرهنگي در اين مملكت مي‌شناسيد كه اشراف كامل به تاريخ، فرهنگ، ادب، هنر و فلسفه داشته باشند؟ چند مدير فرهنگي و سياستگذار فرهنگي مي‌شناسيد كه تاريخ هنر و فلسفه هنر و ادب جهان و آخرين تحولات در اين حوزه‌ها را بشناسند؟ ما خودمان آثار فرهنگي ريشه‌دار خودمان را از سر تعصب، ناآگاهي، غفلت، جهالت، بدگماني و عدم درك موقعيت جهاني از بين مي‌بريم و آنچه را هم كه ديگران به نام خود مي‌برند چون محل علاقه و توجه ما نيست اصلاٌ ارزشي برايش قائل نيستيم، در نتيجه احساس خطري هم نمي‌كنيم اما اگر اندكي مسوولان فرهنگي در مجلس، دولت، سفارت‌خانه‌ها و ارگان‌هاي فرهنگي ديد وسيعتري داشتند و با ريزبيني بيشتري مسائل را دنبال مي‌كردند متوجه عمق خطر ناآگاهي فرهنگي مي‌شدند.
هنرنيوز: ما در چه موقعيتي قرار داريم و اين عدم خودآگاهي تاريخي يا تلاش براي كم‌رنگ كردن آن چه لطماتي به دنبال دارد؟ پيشنهاد شما چيست؟
جهان در طلب نوعي فرهنگ‌هاي مينياتور است كه در همه كشورها مستتر است. اين گروه معتقدند تنوع فرهنگي در فرآيند فرهنگ جهاني باروري و شكوفايي دارد و اگر يكساني فرهنگي باشد جهان مثل آب راكد است.
بايد به اين ستيزه جويي با فرهنگ و آثار تاريخي كه پشت سدسازي، جاده سازي، عمران و آبادي و مذهب پنهانش كرديم، خاتمه دهيم. بايد نسل جوان را نسبت به تاريخ آگاه كردزماني كه شما خودتان از چيزي آگاهي نداريد نبايد توقع داشته باشيد ديگران از شما حمايت كنند و به چيزي آگاهي داشته باشند. بنابراين وقتي تاريخ و فرهنگ خود را مطرح كرديد جهان هم به فكر فرو مي‌رود و در طلب تعديل نگرش خود برمي‌آيدمن تأكيد مي‌كنم ما خودمان خواستار چنين برخوردي هستيم.صد سال ديگر همين ثبت‌ها سند هويتي همين كشورهايي مي‌شود كه ما فكر مي‌كنيم حتا نبايد به اقدامات اينچنيني آنها فكر كرد.
چهارشنبه 20 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فردا نیوز]
[مشاهده در: www.fardanews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها