محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830910250
يك روان‌شناس: خانواده توانمندي‌هاي كودك معلول را به او يادآوري كنند
واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: يك روان‌شناس: خانواده توانمندي‌هاي كودك معلول را به او يادآوري كنند
يك روان‌شناس گفت: آنچه در برخورد با كودكان معلول مهم جلوه مي‌كند اين است كه اعضاي خانواده بايد تلاش كنند به كودك معلول خود بفهمانند و اين ذهنيت را در او ايجاد كنند كه شايد افراد سالم هم توانمندي‌هاي وي را نداشته باشند، پس استعدادهاي خود را دست كم نگيرد و از ظرفيت‌هاي وجودي خود به بهترين شكل استفاده كنند.
"محمدكاظم سلامت" در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، منطقه زنجان، اظهاركرد: انسان‌ها به لحاظ ويژگي‌هاي جسمي و رواني با همديگر فرق دارند. بدين صورت كه خداوند توانايي‌ها و استعدادهاي مختلفي در وجود انسان‌ها گذاشته است. اين تفاوت‌ها به گونه‌اي است كه به طور مثال در جامعه تعداد كمي از افراد امكان دارد داراي هوش بالا و اكثريت داراي هوش متوسط و عده كمي نيز داراي هوش پايين باشند. در ساير توانايي‌ها، نظير توانايي حركتي، توانايي زباني، توانايي بينايي نيز اين تفاوت‌ها ديده مي‌شود.
وي افزد: بالطبع آن‌هايي كه داراي استعداد يا توانايي پاييني در يك خصوصيت هستند شايد نتوانند خود را با شرايط زندگي سازگار كنند و در آن جنبه خاص نياز به كمك ديگران داشته باشند كه به اين افراد معلول گفته مي‌شود. پس به زبان علمي و در يك تعريف جامع، معلول فردي است كه سلامت جسمي يا رواني او به طور دايم يا موقت به دليل ضايعات فيزيكي، فيزيولوژيكي و يا رواني ناشي از بيماري، حادثه و يا مادرزادي صدمه ديده باشد و توانايي انجام كارهاي روزمره و فعاليتهاي شغلي و اجتماعي خود را از دست داده و در نتيجه قادر نباشد مستقلاً و بدون استفاده از وسايل كمكي و يا مراقبتهاي خاص به زندگي عادي خود ادامه دهد.
اين مدرس دانشگاه خاطرنشان كرد: از سوي ديگر انسان موجودي اجتماعي است كه براي ادامه حيات و تأمين نيازهاي اوليه خود نيازمند برقراري ارتباط متقابل با ديگران براي رفع نيازهاي اوليه خود نظير تامين لباس، غذا، خواب، مسكن و غيره است. در كنار آن نيازهاي ديگري هم دارد كه نقش مهمي در زندگي او ايفا مي‌كنند مثل نياز به محبت كردن، محبت ديدن، مصاحبت با ديگران و غيره. بديهي است تامين اين نيازها منجر به تأمين بهداشت رواني افراد خواهد شد، اما متاسفانه درصدي از افراد جامعه كه در اثر عوامل گوناگون ارثي يا محيطي به معلوليت و ناتواني گرفتار مي‌شوند در تامين اين نيازها با مشكل روبه‌رو مي‌شود، به همين دليل سلامت رواني آنها به خطر مي‌افتد.
وي اظهار كرد: وقتي صحبت از يك كودك معلول و نحوه برخورد والدين با او پيش مي‌آيد بحث مشكل‌تر مي‌گردد و امكان دارد وضع بدتر شود. به اين دليل كه والديني كه در انتظار به دنيا آمدن كودك خود هستند در حالتي از انتظار و آرزوهاي بلندپروازانه به سر مي‌برند و نه تنها انتظار يك كودك طبيعي را دارند، بلكه انتظار آنها به دنيا آمدن يك كودك بي‌نظير است. ورود هر كودك معلولي كه اين انتظارات و آرزوها را خدشه دار كند موجب شوكي مي‌شود كه آنرا "شوك اوليه" مي‌نامند.
سلامت ادامه داد: در كنار آن والدين با وضعيت پيش آمده اقدام به پيش‌بيني ذهني آينده كودك با اين معلوليت خواهند كرد كه دومين بحران يعني "بحران ارزشي" را ايجاد خواهد كرد؛ به اين صورت كه آنها پيش‌بيني خواهند كرد كه كودك آنان يك فرد تحصيل كرده و سالم و يا موفق نخواهد شد. اين پيش‌بيني و قضاوت ممكن است براي والدين به شدت دردناك باشد. پس ترس از ننگ اجتماعي، احساس گناه و شكست ناشي از داشتن كودك معلول ممكن است به بحران ارزشي در والدين دامن بزند.
وي خاطرنشان كرد: با در نظر گرفتن اتفاقات فوق والدين كودك معلول امكان دارد با فهميدن معلوليت كودك خود به اشكال مختلف واكنش نشان دهند مثل احساس گناه، انكار، احساسات متضاد، ناكامي، اندوه، تنهايي، از دست دادن اميد به زندگي، حمايت افراطي و فرافكني كه همه اين واكنش‌ها مي‌تواند تاثيرات مخربي هم بر زندگي خانوادگي خودشان و هم بر روحيه و شخصيت كودك معلول به دنبال داشته باشد.
اين روان‌شناس اظهار كرد: بايد تلاش كنيم به خانواده‌هاي معلولان بقبولانيم كه مي‌توان با ديدگاه مثبت در خانواده، ناتواني و نقص عضو را از ذهن پاك كرد و به ساير توانمندي‌هاي معلول پرداخت. خانواده مي‌تواند با قبول واقعيت‌ها فرد را با همان نقص عضو، به شخصي توانا در جامعه تبديل كنند؛ چرا كه زندگي معلول نبايد تحت الشعاع معلوليت وي قرار گيرد. به عنوان مثال اعضاي خانواده نبايد معلوليت فرد معلول را در خانواده خود ننگ بدانند و بر همين اساس كمتر با ساير افراد جامعه معاشرت كنند؛ چرا كه اين خود ما هستيم كه به افراد اجازه مي‌دهيم با چشم ديگري به معلولان بنگرند و كودك معلول ما را موجودي ناقص تصور كنند.
وي تصريح كرد: پس ديدگاه و برداشتي كه خانواده و جامعه نسبت به معلوليت دارد اعم از توانمندي، نقص، تحقير، ترحم و غيره، بسيار مهم است؛ چرا كه اين ديدگاه و ذهنيت خانواده است كه باعث مي‌شود كه معلول با آن ديدگاه رشد كند و شكوفا شود يا برعكس عزلت و تنهايي را براي خود برگزيند و به فردي بي‌مصرف و سربار تبديل شود. تصور نقص عضو داشتن با تصور معلوليت داشتن بسيار متفاوت است، گاهي فرد از نظر جسمي سالم است و حتي داراي تحصيلات عاليه نيز هستند، ولي نتوانسته در جامعه جايگاه خود را پيدا كند و بالعكس ممكن است شخص دچار نقص عضو باشد ولي آن‌چنان توانسته از توانمندي‌هاي خود استفاده كند كه همه را به حيرت و به تشويق وا داشته است.
سلامت عنوان كرد: با قبول مطالب فوق به نظر مي‌رسد آنچه در برخورد با كودكان معلول مهم جلوه مي‌كند اين است كه اعضاي خانواده بايد تلاش كنند به كودك معلول خود بفهمانند و اين ذهنيت را در او ايجاد كنند كه شايد افراد سالم هم توانمندي‌هاي وي را نداشته باشند. پس استعدادهاي خود را دست كم نگيرد و از ظرفيت‌هاي وجودي خود به بهترين شكل استفاده كنند. لازمه ايجاد اين ذهنيت آن است كه اوليا بايد سعي كنند كه به جاي معلول فكر نكنند و يا تصميم نگيرند و اهداف خود را به آنها تزريق نكنند، بلكه بايد توجه داشته باشند كه تا حد امكان وظايف شخصي معلول را به خود او بسپارند؛ چرا كه با آموزش ماهيگيري مي‌توان به خودكفايي فرد كمك كرد نه با گرفتن ماهي براي او، پس نتيجه مي‌گيريم افراد معلول در كنار محدوديت‌هاي خود از توانمندي‌هايي نيز برخوردارند كه در صورت ايجاد بستر مناسب مي‌توانند منشا خلاقيت‌ها و ابداع‌هاي بزرگي باشند.
وي يادآور شد: اما در كنار برخورد سازنده خانواده با كودك معلول بايد به نقش سازنده ساير افراد جامعه نيز در شكل‌گيري شخصيت سالم كودكان معلول اشاره كرد. به اين صورت كه بايد آموزش‌هاي صحيح برخورد با كودكان معلول از طريق رسانه‌هاي جمعي به همه اقشار جامعه داده شود و در اين زمينه فرهنگ‌سازي مناسب صورت پذيرد تا بسترهاي اجتماعي شكوفايي استعدادهاي معلولان نيز فراهم شود.
اين مدرس دانشگاه تاكيد كرد: نقش دولت‌مردان را نيز در ساختن بستر زيستي مناسب زندگي معلولان نمي‌توان انكار كرد. طبق آمارهاي رسمي كشور حدود ۱۰درصد از كل جمعيت كشورمان را معلولان تشكيل مي‌دهند كه دچار معلوليت‌هاي متفاوتي هستند، بنابراين بايد تلاش شود شرايط مناسب فضاي شهري را براي راحتي آنان فراهم كنيم.
وي اعلام كرد: معلولان نابينا، ناشنوا، افراد ناتوان جسمي و معلولان ضايعه نخاعي هر كدام داري ويژگي‌هاي خاص و محدوديت‌هايي هستند كه در مجموع بنابر شرايط جسمي كه دارند بايد شرايط زندگي و زيست شهري را براي آنها مهيا ساخت كه اگر اين امر توسط متوليان جامعه اتفاق نيفتد هر چقدر هم والدين و خانواده با كودك معلول برخورد مناسبي داشته باشند و استعدادهايش را خوب و شخصيتش را سالم پرورش داده باشند با ورود فرد به اجتماع و برخورد با مشكلات زيستي در اجتماع با مشكل برخورد نخواهند كرد.
انتهاي پيام
سه شنبه 19 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]
-
گوناگون
پربازدیدترینها