محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845670395
بازیگران پشیمان سینمای ایران!!
واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: او تنها بازیگری بود که به خاطر این انتخابش از مردم «عذرخواهی» کرد. عذرخواهی این ستاره قدیمی وقتی رخ داد که در قسمت سی و هشتم سریال با مردم خداحافظی کرد و از... هفته پیش «بهرام رادان» در دیداری که با هنرجویان رشته بازیگری داشت از بازی در فیلمهای «سربازهای جمعه» و «گاوخونی» اظهار پشیمانی کرد. او گفت: شخصا بسیار دوست داشتم با بهروز افخمی و مسعود کیمیایی دوست باشم و تجربیات بسیار شیرینی هم از کار با این‌ها دارم. اما آرزو می‌کنم کاش در فیلمهای شان بازی نمی‌کردم گرچه بسیار آموختم اما از ثبت آثاری که با آنان کار کرده ام در کارنامه ام، راضی نیستم، چون می‌توانست خیلی بهتر از این فیلم‌ها بشود. در هفته ای که گذشت این اتفاق یک بار دیگر هم تکرار شد. شاه حسینی کارگردان فیلم «آقای هفت رنگ» اعلام کرد که از نتیجه کارم در این فیلم راضی نیستم. این دو خبر را که خواندم وسوسه شدم به سراغ نقش‌ها و فیلم‌هایی بروم که بازیگران از پذیرفتن آن‌ها اظهار پشیمانی کرده اند. در لابه لای صحبت‌های این بازیگران نکات بامزه ای را می‌توان مشاهده کرد. از فیلم نامه نداشتن یک فیلم گرفته تا قهر و آشتی‌هایی که در هنگام تصویربرداری پیش می‌آید. آن چه می‌خوانید مروری است بر فیلم‌هایی که بازیگرانشان اعلام کرده اند حضور در آن‌ها برایشان حسرت و پشیمانی به بار آورده است. مثلث پشیمانی محمدرضا گلزار وقتی اولین فیلمش را بازی کرد، این خبر در شهر پیچید که ایرج قادری یک سوپراستار جدید معرفی کرده است. گلزار پیش از آن که اولین فیلمش اکران شود، نزد تهیه کنندگان، مشهور و محبوب شد. به طوری که تهیه کنندگان به سرعت با او قرارداد فیلمهای «شام آخر» و «زمانه» را امضا کردند. آن هم در روزهایی که خیلی‌ها سراغ بازیگر تازه وارد را می‌گرفتند تا او را جذب کنند. گلزار هنوز هم معتقد است که پذیرفتن حضور در فیلم «زمانه» اقدام نسنجیده و عجولانه ای بوده است. او بارها اعتراف کرده که از بازی در این فیلم پشیمان است. او به چند دلیل این اشتباه را مرتکب شد. اول این که فکر میکرد «زمانه» در جشنواره فجر بدرخشد و نظرها را به سمت خودش جلب کند. (اما این گونه نشد) دوم این که صلاحمند یعنی کارگردان «زمانه» دستیار بیضایی و چند کارگردان مطرح دیگر بود. سوم این که قرار بود نقش یک «جانباز روی ویلچر» را بازی کند. او تصور میکرد محصول نهایی کار متفاوت و جذابی از آب در بیاید. اما «زمانه» ساخته شد و بدل به یک ملودرام آبکی شد که بیشتر منتقدان آن را جزو ضعیف‌ترین فیلمهای سه بازیگر مطرحش (هدیه تهرانی، محمدرضا گلزار و گلشیفته فراهانی) می‌دانند. خود گلزار در این رابطه گفته است: در مجموع «زمانه» را جزو فیلمهای دوست داشتنی ام به حساب نمی‌آورم. دیگر فیلمی که منجر به پشیمانی گلزار شد، فیلم «بالای شهر پایین شهر» (اکبر خامین) بود. قرار بود بازیگران زیادی در این فیلم در کنار گلزار ایفای نقش کنند. اما درنهایت از میان آن همه ستاره نام برده شده فقط «سارا خوئینی‌ها» به گروه پیوست و گلزار مجبور شد در فیلمی که قصه درست و حسابی نداشت به تنهایی بار جذابیت فیلم را به دوش بکشد. او در گفت وگو با روزنامه اعتماد ماجرای پیوستنش به این فیلم را این گونه تعریف می‌کند: فیلم نامه ای را برای شما می‌آورند و می‌گویند مثلا این نقش را آقای جمشید هاشم پور بازی می‌کند و آن یکی را یا خانم کریمی بازی می‌کند یا خانم لیلا حاتمی. این نقش هم برای شماست و مثلث اصلی شما سه نفر هستید. دستمزد خوبی هم می‌دهند احساس می‌کنی فیلم نامه هم آبرومند خواهد شد و سرانجام قرارداد را امضا می‌کنی. وقتی برای فیلم برداری به اصفهان می‌روی می‌گویی که پس آقای هاشم پور کجا هستند، جواب می‌دهند که ایشان سر کار دیگری بوده اند. بعد هم می‌گویند که خانم کریمی و حاتمی هم گرفتار بوده اند و نتوانسته اند به اصفهان بیایند. بعد بین تهیه کننده و کارگردان اختلاف می‌افتد و... پس از این سه کار گلزار در فیلم «بوتیک» بازی قابل قبولی را ارائه داد. اما با بدشانسی مواجه شد. چون هیئت انتخاب «بوتیک» را به بخش مسابقه جشنواره راه ندادند و در نتیجه بازی خوب و روان این بازیگر به چشم نیامد. «کلاغ پر» هم جزو فیلم‌هایی بود که گلزار بعدها بابت حضور در آن حسرت خورد. او درباره این فیلم گفت: من فیلم نامه «کلاغ پر» را اصلا دوست ندارم. منتها من براساس قولی که به تهیه کننده برای انجام یک کار داده بودم، در فیلم بازی کردم. البته این چیزی هم که روی پرده می‌بینید، نجات یافته آن فیلم نامه اولیه است. من تنها به خاطر قولی که به آقای فرح بخش داده بودم، مجبور بودم در این فیلم بازی کنم. بسیاری از فیلمهای گلزار با واکنش سرد منتقدان مواجه شده اند. فیلم‌هایی که خودش از آن‌ها دفاع می‌کند و نتیجه کار را رضایت بخش می‌داند. اما در این میان سه فیلم «زمانه»، «بالای شهر پایین شهر» و «کلاغ پر» جزو کارهایی هستند که گلزار درباره ضعیف بودنشان با منتقدان اتفاق نظر دارد. اگر او در این سه فیلم بازی نکرده بود، حالا کارنامه قابل قبول‌تری داشت. فروتن: کارگردان‌ها را دوست دارم اما فیلم‌ها را نه فروتن بارها اعلام کرده است که انتخاب‌هایش را براساس کشف و شهود انجام می‌دهد. یعنی به دلش مراجعه می‌کند و می‌بیند دوست دارد در فلان فیلم بازی کند یا نه. اشتباهاتش در گزینش نقش‌ها به زمانی برمی‌گردد که به قول خودش دست به عصیان گری در قبال خودش و حرفه اش زده است. او اعتراف می‌کند که از حضور در دو فیلم «داوودنژاد» پشیمان است: «هشت پا» و «ملاقات با طوطی». پشیمانی اش به این دلیل بوده که زود تصمیم گرفته و به خاطر جنبه‌های مالی و اقتصادی پیشنهادها زود وسوسه شده است. آن هم در روزهایی که کم کار بوده و کارهایی که دوست داشته به او پیشنهاد نمی‌شده است. او در گفت و گو با «مهر» میگوید: الان چندان از بازی در فیلم‌هایی نظیر «بازنده» و «مجردها» پشیمان نیستم. اما از بازی در دو فیلم «هشت پا» و «ملاقات با طوطی» احساس پشیمانی می‌کنم. گرچه از آشنایی با داوودنژاد و کار با او بسیار خوشحالم. اما من به عشق فیلم «مصائب شیرین» داوودنژاد با او همکاری کردم و متاسفانه در این دو کار با فیلم نامه ای از قبل نوشته شده رو به رو نبودیم و این امر یکی از دلایل ناکامی این دو فیلم بود. آقای داوودنژاد را خیلی دوست دارم ولی این فیلم‌ها را دوست ندارم. یعنی این سینمایی نیست که من دوست داشته باشم در آن باشم. به جز این دو فیلم، از تمام فیلمهای دیگری که کار کردم پشیمان نیستم. دلداده، ایستگاه پشیمانی سحر زکریا سحر زکریا با فیلم «دلداده» به ایستگاه پشیمانی رسید و در مصاحبه‌هایش به کیفیت پایین فیلم و بی‌توجهی کارگردان اعتراض کرد. او معتقد بود دختر ترشیده ای که خودش نقشش را بازی میکرد، باید ظاهری به هم ریخته می‌داشت. نه این که با چهره‌ای شیک و آرایش کرده جلوی دوربین ظاهر می‌شد. او حرف‌های جالب دیگری هم زد که با توجه به آن‌ها میشود فهمید «دلداده» در چه اوضاع و احوالی ساخته شده است. او گفت: «دلداده» چیزی از آب درآمد که حتی در اکران خصوصی اش هم حاضر نشدم بروم و آن را ببینم. چون تحمل یک بار تماشایش را هم ندارم. زکریا به این نکته که فیلم از اول فیلم نامه کاملی نداشته است اشاره کرد و اظهار داشت: من تا به حال فیلم بدون فیلم نامه ندیده بودم. در کارهای روتین تلویزیونی میشود بیشتر روی بداهه تکیه کرد، ولی در سینما من چنین چیزی ندیده بودم که فیلم نامه را روز به روز و صفحه به صفحه بیاورند سر صحنه! حتی گاهی فیلم بردار در طول کار عملا خودش کارگردانی میکرد. او کارگردان فیلم را این گونه توصیف کرد: کارگردان در کارهایی مثل «دلداده» یعنی کسی که فقط میگوید سه، دو، یک! وقتی که قهقهه جای ترس و لرز را گرفت بیتا فرهی پس از اکران فیلم «پارک وی» فهمید که انتخابش غلط بوده است. مخصوصا وقتی که فهمید این فیلم به ظاهر ترسناک نتوانسته حس ترس را به مخاطبانش القا کند و در سالن‌های سینما «خنده» و «قهقهه» جای ترس و لرز را گرفته است. پشیمانی او وقتی شدت گرفت که فهمید یکی از سکانس‌های مربوط به بازی اش حذف نشده است. همان سکانسی که او بر خلاف جیرانی معتقد بود باید حذف می‌شد. بیتا فرهی در یکی از روزنامه‌ها، آگهی عجیبی با عنوان «مرگ بیتا فرهی» منتشر کرد که محتوایش چنین بود: من بیتا فرهی، مرگ هنری مظلومانه و ناعادلانه ام را که به وسیله دست اندرکاران و سازنده فیلم «پارک وی» صورت گرفت؛ اعلام می‌کنم. مرگی که می‌توانست خنده مخاطب را به همراه نداشته باشد. در پی انتشار این متن، علی سرتیپی پخش کننده «پارک وی» گفت: ظاهرا خانم فرهی از سکانسی که به شکل جنازه روی صندلی نشسته بوده، ناراضی بوده و از فریدون جیرانی کارگردان فیلم خواسته تا این صحنه را حذف کند اما او زیر بار نرفته، این در حالی است که این حق کارگردان فیلم است که در مورد حذف یا اضافه کردن صحنه ای به فیلم تصمیم بگیرد. سکانسی که باعث به وجود آمدن واکنش‌های متفاوت تماشاگران ازجمله خنده برخی از آن‌ها در زمان نمایش «پارک وی» در جشنواره شده بود، صحنه ای بود که جنازه بیتا فرهی در حالی که یک هفته از مرگ او می‌گذرد، به یک صندلی بسته شده و پسر او که تعادل روانی ندارد، مشغول اجرای نمایش در مقابل جسد مادرش است. گفته می‌شد در زمان تولید «پارک وی» و به خصوص در حین فیلم برداری پلان‌های مذکور، بیتا فرهی به سختی به گروه چهره پردازی اجازه می‌داده تا گریم مناسب جنازه ای که یک هفته هم از زمان مرگش گذشته است را روی صورت او اجرا کنند. عذرخواهی خبرساز و جنجالی اکبر عبدی چند سال پیش پشیمانی «اکبر عبدی» از بازی در یک سریال شبانه خیلی سر و صدا به پا کرد. او تنها بازیگری بود که به خاطر این انتخابش از مردم «عذرخواهی» کرد. عذرخواهی این ستاره قدیمی وقتی رخ داد که در قسمت سی و هشتم سریال با مردم خداحافظی کرد و از پروژه زیر آسمان شهر جدا شد. آن هم در شرایطی که قرار بود تا ۶۰ قسمت با این سریال همکاری کند. او بعدها ضعیف بودن فیلم نامه را دلیل اصلی کناره گیری اش عنوان کرد و گفت: فیلم نامه کارهای روتین باید از قبل نوشته شود؛ چرا که همه آن‌ها پس از ۱۳ قسمت اول به مشکل کمبود سوژه برخورد می‌کنند و مجبور به تکرار خودشان می‌شوند. وضعیت «زیر آسمان شهر» هم در آن زمان همین طور بود. او برای این که این تجربه تلخ برای دیگر بازیگران تکرار نشود به آن‌ها توصیه کرد که چنین کارهایی را قبول نکنند، چرا که در حین کار با مشکل مواجه خواهند شد. او ادامه داد: بسیاری از کارهای تلویزیونی در ابتدا شروع خوبی دارند اما در اواسط کار ریتم ساخت کند و در انتها خراب میشود. نیما شاهرخ شاهی کیش و مات شد نیما شاهرخ شاهی پس از بازی در فیلم «کیش و مات» اعتراف کرد که این فیلم یکی از ضعیف‌ترین کارهایش در سینما بوده است. او در این باره گفت: به یک باره به خودم آمدم و دیدم این فیلم آن چیزی نشد که فکر می‌کردم و این موضوع دلایل متعددی داشت. قاعده فیلمی‌که در شهرستان ساخته میشود این است که یک روز هم نباید به عوامل اجازه بازگشت بدهند، مثل فیلم «درباره الی» که به شمال رفتند و هیچ کدامشان اجازه بازگشت نداشتند ولی برای کار ما این اتفاق نیفتاد؛ یک روز بازیگر نمی‌آمد، یک روز فیلم بردار نبود و همین طور پشت سر هم اتفاقات عجیب و غریب می‌افتاد. البته او همچنان از بازی خودش دفاع می‌کند و معتقد است تمام تلاشش را انجام داده است. اما فیلم نامه ضعیف بوده و بقیه بازیگران با او همکاری نکرده اند. هانیه توسلی ده روز بعد پشیمان شد هانیه توسلی وقتی از اولین سریالش یاد می‌کند، حرف‌هایش بوی حسرت و پشیمانی می‌دهد. دلیلش هم کاملا قابل پیش بینی است. او می‌خواسته هرچه زودتر به دنیای جذاب و پرهیجان بازیگری وارد شود. او در این باره میگوید: قصد نداشتم با سریالی این چنینی کار خودم را شروع کنم به همین خاطر هم پیش از آن پیشنهادها را یکی پس از دیگری رد می‌کردم. زمانی که پیشنهاد «غریبه» ارائه شد تازه یک سال و نیم بود که آمده بودم تهران و در دفاتر مختلف فیلم سازی تست داده بودم. بعد از این که چند تا از پیشنهادها را رد کردم دوستان و اطرافیانم گله مند شدند بنابراین تصمیم گرفتم اولین پیشنهاد را بپذیرم که اتفاقا فردای همان روز از دفتر «غریبه» با من تماس گرفتند و من هم پاسخ مثبت دادم. ده روز بعد پشیمان شدم. همان روزی که قرارداد بستم رفتم جلوی دوربین و نقش شبنم را ایفا کردم اما ۱۰ روز بعد پشیمان شدم چون کار ضعیفی بود. نیوشا ضیغمی: از دیدن فیلمم جا خوردم نیوشا ضیغمی هنگامی که درباره فیلم «پارک وی» (فریدون جیرانی) صحبت می‌کند، جمله کاش بازی نمی‌کردم را بر زبان می‌آورد. او میگوید: قبل از دیدن فیلم روی آن خیلی حساب می‌کردم، تصورم این بود که یک نقش متفاوت بازی کرده ام، یک کار خیلی جدید. اما بعد از این که فیلم را دیدم واقعا پشیمان شدم، نه به این خاطر که بخش‌هایی از بازی من حذف شده بود بلکه از دیدن آن جا خوردم. باید اعتراف کنم از این که در این فیلم بازی کردم پشیمانم. لیلا اوتادی: کاش دعوت نشده بودم لیلا اوتادی از بازی در فیلم «دعوت» حاتمی‌کیا احساس پشیمانی می‌کند. آن هم فیلمی که اول برایش قرارداد سفید امضا کرد و گفت هر چقدر دستمزد بدهید و هرچقدر زمان ساختش طول بکشد، باز هم حاضرم با شما همکاری کنم. او بابت حذف اپیزود «دانشجو» از فیلم نه تنها گلایه نکرده که خوشحال هم شده است. او به خبرنگار خراسان میگوید: خیلی خوشحالم که این اپیزود حذف شد. چون این اپیزود آخرین بخش فیلم آقای حاتمی‌کیا بود و به نظرم ایشان یک مقدار بی حوصله بودند. من و آقای بازغی هم به خوبی این موضوع را درک کردیم. هر چقدر تلاش کردیم که منطقی از داستان دستمان بیاید موفق نشدیم. بالاخره تصمیم گرفتیم که فقط بازی کنیم تا کار تمام شود. بعد از اتمام کار هم خیلی دوست داشتم تا یک اتفاقی بیفتد تا این اپیزود حذف بشود که خوشبختانه این امر محقق شد. مهناز افشار: امشب شب مهتاب نیست مهناز افشار از برخی انتخاب‌هایش احساس پشیمانی می‌کند و آن‌ها را این گونه شرح می‌دهد: «دختری در قفس» را دوست ندارم. در «نگین» اصلا آن نقش مال من نبود و احساس می‌کردم که نباید در آن نقش بازی کنم یا مثلا «زهر عسل» که قصه متفاوتی داشت در زمان خودش، اما در نیامد. از بازی کردن در «زهرعسل» افسوس نمی‌خورم. چون کسی از اعتماد من سوءاستفاده نکرد. تنها فیلمی که واقعا از بازی در آن پشیمانم «امشب شب مهتابه» است. آقای شایسته شاهدند که من نمی‌خواستم قرارداد بازی در این فیلم را امضا کنم الان اگر «امشب شب مهتابه» را به من پیشنهاد کنند با قاطعیت می‌گویم نه. تجربه این فیلم باعث شد از این فیلم به بعد پس از خواندن فیلم نامه بپرسم بقیه بازیگران چه کسانی هستند، از «کلاغ پر» یا «کما» دفاع نمی‌کنم اما پشیمان هم نیستم. کسانی که فیلم «امشب شب مهتابه» را دیده اند می‌توانند دلایل پشیمانی این بازیگر را حدس بزنند. این که داستان فراز و نشیبی نداشت. بازیگر نقش مقابل او (دانیال عبادی) یک بازیگر بی‌تجربه بود و نمی‌توانست نقشش را باورپذیر بازی کند. فیلم گیشه موفقی نداشت. با واکنش مثبت منتقدان و مطبوعات مواجه نشد. مهناز افشار نقش یک زن خنثی و منفعل را بازی میکرد و...
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 884]
-
گوناگون
پربازدیدترینها