تور لحظه آخری
امروز : سه شنبه ، 27 شهریور 1403    احادیث و روایات:  امام موسی کاظم (ع):کم گویی ، حکمت بزرگی است ، بر شما باد به خموشی که آسایش نیکو و سبکباری و سبب تخفی...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

طراحی کاتالوگ فوری

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

وکیل کرج

خرید تیشرت مردانه

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید ابزار دقیق

خرید ریبون

موسسه خیریه

خرید سی پی کالاف

واردات از چین

دستگاه تصفیه آب صنعتی

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

خرید نهال سیب سبز

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

دیوار سبز

irspeedy

درج اگهی ویژه

ماشین سازان

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

شات آف ولو

تله بخار

شیر برقی گاز

شیر برقی گاز

خرید کتاب رمان انگلیسی

زانوبند زاپیامکس

بهترین کف کاذب چوبی

پاد یکبار مصرف

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

بلیط هواپیما

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1816308227




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

ققنوس در فرهنگ ما


واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: ققنوس در فرهنگ ما
جانباز
تقدیم به تمام جانبازان 8 سال دفاع مقدس، خصوصاً جانبازان شیمیایی و اعصاب و روانققنوس در فرهنگ ما بود، جزئی از افسانه هایمان، از آن چون پرنده ای اسطوره ای در ادبیاتمان زیاد گفته اند، پرنده ای عجیب و مرموز و البته دوست داشتنی، اما به مانند انبوهی از چیزهای دیگر این یکی را هم از ما گرفتند و از درون فرهنگ غنیمان بیرون کشیدند و برای خود بردند. تغییرش دادند، خلقش را، شکلش را، اصالتش را، ما نیز بیکار ننشستیم و چون خریداران کالاهای لوکس و نو، به خرید قفنوس آنها هجوم آوردیم، البته نه اینکه پرنده ای آن گونه را سفارش دهیم و بخریم، نه، بی آنکه خود بدانیم. بی آنکه بفهمیم آن فرهنگ خصمانه و قفنوس کُش را، شروع به وارداتش کردیم. آری چنان قفنوس و آداب کشتنش را به درون فرهنگمان آوردیم که انگار ظرف فرهنگمان خالی بود و نیاز به پر کننده ای نو داشتیم تا این خلاء را بگیرد آری جای بسیار تعجب است! منظور من چیست؟ از چه چیزی حرف می زنم؟
ای کم نظیر عشق(به مناسبت روز جانباز)
نمی دانی، حق داری، اصلاً متوجه نشده ای که مرتکب چنین عملی شده ای، ققنوس ها را در دل خاکمان پرپر کردیم، که این همان فرهنگ وارداتی غیر ایرانی ناجوانمردانه است، ققنوس هایی از جنس اصیل ایرانی، نه غربی، قفنوس های ما اصالت داشتند، اصل بودند اما رفتار ما با آن ها درست به مانند رفتار نااهلان و نا آشنایان با دنیای ققنوس ها بود، آنقدر عرصه را بر بال پروازشان تنگ کردیم که جز رفتن راهی دیگر برایشان باقی نگذاشتیم. در قفنوس فرنگی، قفنوس آن هنگام که پیر و فرسوده می شود، آن هنگام که دیگر توانایی ماندن ندارد، دنیا دیگر برایش بی معنیست، خود را به آتش می کشد و خاکستر می شود و از نو قفنوسی دیگر متولد می شود، اما ققنوس های ما که تمام جوانی و زیبایی و هیجان و شور و زندگی شان را برای راحت ماندن من و تو در این قفس بی بند و دیوار و نرده صرف کردند، آن هنگام که دیگر دنیا برایشان کوچک و زهر آلود و مملو از درد دنیاست به مانند ققنوس های نااصل باطل قلابی خود را به آتش نمی کشند، ققنوس ما آنقدر بزرگ است که دنیا را با تمام آرزوهایش تحمل می کند، بر دوش می کشد بی آنکه خم به ابرو بیاورد، درد، ققنوس ما درد دیگریست که جز از جنس ملکوتیش کس دیگری را یارای فهم آن نیست.
جانباز
درد عشق است و بس، آن چیزی که ققنوس ما را می کشد، رخت بستن هویت و آرمان های هم قطارانش از میان ماست که چون به اینجا برسیم ققنوس تاب و تحمل ماندن نخواهد داشت، ققنوس های ما  از همان ابتدا که پرِ پروازِ بال های روحانیشان رویید،در آتش فراق بودند و می سوختند، آتشی که از جنس هیزم و چوب نبود، شعله اش جان می سوزاند و روح صیقل می داد و جسم آب می کرد. ققنوس ما در آن آتش عشق بازی می کرد و کارش به کار کسی نبود و سرگرم معشوق خود بود. اما من و تو به جای آنکه از دیدنش غرق در سرور شویم و به خاطر داشتن آن، خدایمان را شکر کنیم، آنقدر ریشه در خاک پست گرفته ایم که روح آسمانی او را تاب و توان تحمل نداریم. ققنوس که سالها پیش در خیل عظیم هم نوعانش بود و تنهایی را نمی شناخت، اکنون تنها بود و این لحظه، لحظه ایست که باید برود، پس آرام و بی آنکه دیگر من و تو را به خاطر پاکی اش بیازارد و ناراحت کند، نه خاکستر بلکه خاک می شود و بعد از او دیگر هیچ ققنوسی متولد نمی گردد و یکی دیگر از جمعشان می پرد...  هنر مردان خدامیلاد حیدری





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 287]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن