تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835377652
وقتي ما تلويزيون ميديديم !
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: وقتی ما تلویزیون میدیدیم !
در تقویم كه نگاه كنید، هرروز به اسمی تزئین شده است. روز جهانی كودك و تلویزیون هم یكی از این روزهاست.یعنی روزی برای كودك و تلویزیون. البته منظور از كودك طبق تعریف یونیسف، انسان‌های زیر 18 سال است. یعنی گروه سنی نوجوان هم شامل این روز می‌شود.در این روز، تلویزیون ما برنامه‌های زیادی پخش می‌كند. به سراغ هنرمندانی رفتیم كه به نوعی با تلویزیون درگیرند. یعنی زمانی كه كودك و نوجوان بودند از مشتریان تلویزیون بودند و امروز از جمله كسانی هستند كه چهره یا اسمشان را در تلویزیون می‌بینید، صدایشان را می شنوید یا از آثارشان در تلویزیون استفاده می‌شود. رودابه حمزه ای؛ نویسنده؛ همراه با نوجوانان
خانم شاعر درست برخلاف تصور ما از شاعرها، در روزگار كودكی ونوجوانی اهل تلویزیون دیدن بودهاست.رودابه حمزه‌ای كه تا چندی پیش یكی از شاعران برنامه فیتیله بوده، از تلویزیون دوران كودكی و نوجوانی‌اش به خوبی یاد می‌كند.چرا شاعرها اهل تلویزیون دیدن نیستند؟برای این‌كه ما دوست داریم كه اطلاعاتمان را از كتاب به دست بیاوریم. با كتاب مانوس‌تر هستیم. البته من این طوری هستم، دیگران را نمی‌دانم.نوجوان هم بودید، اهل دیدن تلویزیون نبودید؟آن موقع نسبت به امروز بیشتر تلویزیون می‌دیدم.كدام برنامه‌ها را بیشتر دوست داشتید؟خیلی از برنامه‌های تلویزیون را دوست داشتم. كارتون «مدرسه والت»، «دكتر ارنست»، «محله بروبیا»، «عصر حجر»، «پلنگ صورتی»، « پروفسور بالتازار» و «سندباد» را خیلی دوست داشتم. نوجوانی من با كودكی بچه‌های خودم همزمان بود، به عبارت دیگر من با بچه‌های خودم بزرگ شدم و باهم تلویزیون میدیدیم. چه ویژگی‌های مشتركی بین این شخصیت‌ها وجود دارد كه شما را در آن سن جذب می كرد؟الان كه به این كارتون‌ها فكر می كنم متوجه می‌شوم كه پشت این كارها اندیشه وجود داشت و فیلم‌نامه‌ای خوب و قوی.گفتید كه شاعرها ترجیح می‌دهند اطلاعاتشان را از راه مطالعه به دست بیاورند، شما آن موقع اطلاعات لازم درباره برنامه‌های تلویزیون را چگونه به دست می‌آوردید؟آن زمان دسترسی به اطلاعات بسیار كم بود. یك مجله دختران و پسران بود و یك كیهان بچه‌ها. باید برای به دست آوردن اطلاعات كلی تلاش می‌كردیم. مجری‌های برنامه كودك به قدری دور از ذهن بودند كه تصور می‌كردیم كه آسمانی هستند، حضورشان مثل امروز نبود كه در دسترس باشند.
الان كه برای برنامه‌های تلویزیون شعر می‌گویید، بازهم تلویزیون نمی‌بینید؟در حال حاضر با این‌كه برای تلویزیون كار می‌كنم، وقت محدودی برا ی تماشای تلویزیون دارم.درست مثل كودكان و نوجوانان امروزی كه وقت كمی برای دیدن برنامه‌های مخصوص خودشان می‌گذارند. دلیل این موضوع چیست؟امروزه سرگرمی بچه‌ها با دوران ما متفاوت شده‌است. درگذشته تمام عشق مان این بود كه تكلیف‌هایمان را زودتر انجام بدهیم تا برنامه كودك و نوجوان شروع شود. اما امروزه اینترنت و بازی‌های رایانه‌ای سرگرمی كودكان شده‌است. تلویزیون هم خوراك خوبی به مخاطب خودش نمی‌دهد. كارتون‌های خارجی یا رزمی است و یا جنگی. به نظرم صلاح نیست كه كودكان و نوجوانان این كارتون‌ها را ببینند. سازندگان برنامه‌های كودكان و نوجوانان خیلی از فضای روحی و ذهنی بچه ها دور شده‌اند.خودم دوست ندارم كه نوه‌ام تلویزیون ببیند.
محمدرضا شمس؛ نویسنده؛ دنیای شگفت انگیز کارتونآقای نویسنده در زمان كودكی و نوجوانی حسابی اهل تلویزیون دیدن بودهاست، البته اگرهنوز هم مشغله‌های زندگی و کار اجازه بدهد گریزی به این جعبه جادو می‌زند.محمدرضا شمس که کتاب‌های زیادی را برای نوجوانان نوشته و بخش عمده‌ای از این داستان‌ها تبدیل به فیلم‌نامه شده است، خاطرات جالبی از تلویزیون دارد. گویا سؤالات ما جرقه‌ای است که او را به دنیای نوجوانی پرتاب کند. با این حساب زمانی که کودک ویا نوجوان بودید، مدام پای تلویزیون بودید؟زمانی که ما نوجوان بودیم در جایی که زندگی میکردیم، تلویزیون هنوز به خانه‌ها راه نیافته بود. قهوه خانه‌ها تلویزیون داشتند. دو یا سه ساعتی که برای خوردن چای به قهوه خانه می‌رفتیم تلویزیون هم میدیدیم. وقت زیادی برای تماشای تلویزیون نمی‌گذاشتیم.وقت نمی‌گذاشتید یا امکاناتش نبود؟امکانش هم نبود. دوست داشتیم که تلویزیون ببینیم، چون تلویزیون نبود به تفریح دیگری رو می‌آوردیم. زمانی که چند نفر از اقوام تلویزیون خریدند، من برای دیدن تلویزیون به خانه شان می‌رفتم.نمی‌گفتند وای باز این آمد؟به هرحال خانواده‌ها راضی نبودند، ولی یک یا دوبار اشکال نداشت، اما اگر تعداد این رفت و آمدها زیاد می‌شد طبیعتا مانع می‌شدند.
تا چه زمانی تلویزیون نداشتید؟زمانی که رفتم سربازی، تلویزیون وارد خانه ما شد. شخصا عاشق تلویزیون بودم. یادم هست که آن موقع‌ها تلویزیون مجموعه‌های «فراری»، «گوریل ها»، «غرب وحشی وحشی وحشی»، «بالاتر از خطر» و ... را پخش می‌کرد. من تمام این برنامه ها را می‌دیدم. کارتون چی می‌دیدید؟«تام و جری» و «پلنگ صورتی» پخش می‌شد ، من خیلی به این دو کارتون علاقه داشتم و دارم. کارتون «گربه های اشرافی» را هم خیلی دوست دارم.چه چیز این کارتون‌ها برایتان جالب بوده که با این هیجان از آنها یاد می‌کنید؟آن زمان تازه کارتون آمده بود؟ دنیای شگفت‌آوری بود.آن زمان فکر می‌کردم که چه‌طور اینها وارد تلویزیون شده‌اند. با آن اطلاعات كم دنیای كارتون جالب بود. از طرف دیگر از شیطنت‌های تام و جری و کلک‌های موشه خوشم می‌آمد.طرفدار کدامشان بودید یا هنوز هم هستید؟طرفدار موش هستم، اما یک جاهایی دلم برای گربه می‌سوزد. از کارتون «مورچه‌خوار»، «رود رانر» و «باگزبانی» هم خیلی خوشم می‌آمد. آن زمان دنبال هیجان بودیم حتی کتک کاری «لورل و هاردی» هم برایمان جالب بود. الآن چه‌طور؛ هنوز هم «پلنگ صورتی» و «تام و جری» را می‌بینید؟الان هم می‌بینم، اما ازیک بعد دیگر به آن نگاه می‌کنم. هنوزهم به کتک کاری‌های «لورل و هاردی» می‌خندم، اما با یک نگاه دیگر. به لایه‌های زیرین، اجتماعی و زندگی نگاه می‌کنم. یعنی تخصصی‌تر به این کارها نگاه می‌کنم.الان چند ساعت برای دیدن تلویزیون وقت می‌گذارید؟چون مشغله‌های زیادی دارم و نوشتن هم یکی از دغدغه‌های من است، بعضی از کارتون‌ها، مجموعه‌های داستانی و فوتبال را می‌بینم، هنوز دنیای کودکی با من است. مریم شیرزاد؛گوینده؛ جادوی ذهن قوی‌تر است
زمانی که خانم گوینده حرف می‌زند، احساس می‌کنید که دارید یک قطعه ادبی یا یک شعر می‌شنوید؛ یك شعر لطیف .مریم شیرزاد که صدای او را روی چهره «آن شرلی» چه در کارتون و چه در مجموعه تلویزیونی شنیده‌ایم، از دوران نوجوانی و تلویزیون می‌گوید. برای شما شخصیت ماندگار تلویزیونی، کدام شخصیت است؟زمان کودکی و نوجوانی من دیدن تلویزیون رایج نبود.فیلم های آن دوره سیاه و سفید بود و من بیشتر برنامه بزرگسالآن را نگاه می‌کردم.اگر بخواهیم یکی از شخصیت‌ها را نام ببرید، به کدام برنامه اشاره می‌کنید؟حافظه خوبی ندارم. حافظه خوبی ندارید یا تلویزیون برایتان بی تأثیر بودهاست؟تلویزیون بی‌تأثیربود.و چه دلیلی پشت این بی‌تأثیری وجود دارد؟در آن دوران بیشتر کتاب روی من تأثیر داشت. یادم می‌آید، آن دوران کیهان بچه‌ها خیلی می‌خواندم. آنچه که خواندنی بود برایم تأثیرگذارتر بود. بعد از خواندن کتاب آن را می‌بستم ، شخصیت‌ها را در ذهنم می‌ساختم و به داستان فکر می‌کردم. الآن هم همین‌طور هستم.الآن تلویزیون چه جایگاهی دارد؟به دلیل این‌که کارم با تلویزیون مرتبط است، تلویزیون نگاه می‌کنم، اما خیلی از برنامه‌ها برایم جالب نیست. بازهم ترجیح می‌دهم کتاب بخوانم. برنامه‌های تلویزیون را به دلیل این‌که یک نفر دیگر به جای من فکر می‌کند، را دوست ندارم. تلویزیون اجازه نمی‌دهد که خودم قضاوت کنم.پس بگویید کدام شخصیت را که به جای آن حرف زدید، دوست دارید؟تقربیاً هیچ کدام.اما ما خیلی از کارهای شما را كه دوبله کردید، دوست داریم. یكی از كارهایتان را انتخاب كنید.شما لطف دارید. گویندگی در نقش آن شرلی را خیلی دوست دارم. شرلی دختری بود که خیلی حرف می‌زد. ذهن بسیار پویا و پری داشت و می‌توانست همه چیز را به تصویر تبدیل کند. احساساتی غلو شده، اما واقعی داشت. به نظرم خیلی شبیه خودم بود.
خصوصاً که اهل کتاب خواندن هم هست.(می خندد) درست است.گویندگی کارتونی این شخصیت را دوست دارید یا مجموعه تلویزیونی را؟هردو. بی‌نهایت این شخصیت را دوست دارم. به عنوان مخاطب چی؟ کدام برنامه را دوست دارید؟برنامه «توپولوها» را که فریبا شاهین مقدم آن را دوبله کرده‌است ، خیلی دوست دارم، نمی‌توانم آن را نبینم. این همه رنگ، نشاط و شادی را وقتی در کنار کارهای ایرانی می‌گذارم که سراسر نصیحت است، برای من آدم بزرگ جذاب است، چه برسد به کودکان یا نوجوانان که نصیحت شنیدن را دوست ندارند.این‌روزها‌مدیر‌دوبلاژ «الیورتویست» هستید.بله. یک قصه کلاسیک است که من هم برای دوبله آن از دیالوگ‌های فیلم تبعیت کردم، داستان جالبی دارد که امید در آن موج می‌زند.برای شما هم مهم است كه اول کتابش نوشته شده باشد بعد از روی كتاب فیلم بسازند.بله. زمانی که کتاب می‌خوانیم، ذهن می تواند خیال پردازی کند. کتاب، خواننده را محدود نمی‌کند ، شما می‌توانید از ذهن وتخیل خودتان کمک بگیرید.وقتی کتابی را می‌خوانید و بعد اثر ساخته شده را می‌بینید، ذهنتان اذیت نمی‌شود؟طبیعی است، وقتی اثری به یک اثر بیرونی تبدیل می‌شود، با آنچه که در ذهن است تفاوت پیدا می‌کند، مگر این‌که فیلم یا مجموعه تلویزیونی خیلی خوش ساخت باشد. زمانی که کتاب «برباد رفته» را خواندم، در ذهنم خیلی شخصیت‌ها ساختم، صحنه جنگ در ذهنم بسیار وسیع بود. شاهکار ذهن من خیلی پیشرفته‌تر از فیلم بود. صحنه جنگ در فیلم در مقابل تخیلم خیلی کوچک بود.با این علاقه ای که به کتاب دارید، تلویزیون را دوست دارید؟تلویزیون را دوست دارم. اما اگر قرار بر انتخاب باشد، کتاب را به دلیل نزدیکی به روح و ذهنم انتخاب می‌کنم. اگر قرار باشد کتاب بخوانم یا فیلم ببینم شک نداشته باشید که ترجیح می‌دهم کتاب بخوانم. كاوه آهنگر؛ بازیگر؛ روزهای سپری شده نوجوانیآقای بازیگر جوان، با این‌که در تلویزیون بزرگ شده‌است، زیاد اهل دید
ن تلویزیون نیست. کاوه آهنگر که از کودکی پایش به تلویزیون باز و همان جا ماندگار شد، نوجوان مجموعه تلویزیونی«دکتر قریب» این روزها دوران جوانی را تجربه می كند و درگیر بازی در تله فیلم «ای دوست مرا به خاطر بسپار» به کارگردانی حمید نعمت الله است ، البته مشغول بررسی چند پیشنهاد کاری است.واقعا تلویزیون نگاه نمی‌کنید؟ترجیح می‌دهم که فیلم ببینم. راستش برنامه‌هایی را که تلویزیون پخش می‌کند، دوست ندارم.هیچ كدام از برنامه‌های تلویزیون را دوست ندارید؟چرا، برنامه‌های ورزشی تلویزیون، خصوصا فوتبال را حتما نگاه می‌کنم. کارتون چی؟زمانی که کودک یا نوجوان بودم، عاشق کارتون «فوتبالیست‌ها» بودم. از کودکی به فوتبال خیلی علاقه داشتم. با این کارتون زندگی می‌کردم.با این همه سخت گیری، چه معیاری برای انتخاب ودیدن فیلم دارید؟برای دیدن فیلم خیلی سخت گیری نمی‌کنم. سعی می‌کنم همه فیلم‌ها را ببینم، اما بیشتر فیلم‌های هنری را دوست دارم ، یک وقت‌هایی هم از دیدن فیلم های اکشن و یا کارهایی که ریتم تندی دارند لذت می‌برم.یعنی وقتی کودک بودید «پلنگ صورتی» و «تام و جری» را هم نمی‌دیدید؟زمانی که من کودک یا نوجوان بودم اصلا تلویزیون نگاه نمی‌کردم. نه به این دلیل که دوست نداشتم، شاید به دلیل این‌که شرایط کاری‌ام این طوری بود که وقتی برای دیدن تلویزیون نداشتم. آن زمان به جای این‌که که پای تلویزیون بنشینم یا با دوست‌هایم بازی کنم، سر تصویربرداری بودم؛ چیزی از دوران کودکی‌ام نفهمیدم.یعنی از آن دوران ناراضی هستید؟ازیک جهت بله؛ چرا که دوران کودکی و نوجوانی را تجربه نکردم. از طرف دیگر ناراضی نیستم؛ زیرا تجربه‌هایی به دست آوردم که الآن برایم خیلی سودمند است.
کارهای خودتان را هم که از تلویزیون پخش می شود، نگاه نمی‌کنید؟چرا، نگاه می‌کنم. می‌خواهم نقاط ضعف و قوت کار را ببینم. کارهای برادرم، امید را هم نگاه می‌کنم،چون همدیگر را راهنمایی می كنیم. مجموعه تلویزیونی دکتر قریب را چه‌طور؟کامل ندیدم، اما قسمت‌های مربوط به خودم و مهدی هاشمی را دیدم. کار را دوست داشتید؟خیلی کار خوبی بود ، نقشم را خیلی دوست داشتم. یک نفر حرفه‌ای و رهبر به نام کیانوش عیاری بالای سر کار بود که باعث شد اثری خوش ساخت وبی‌نظیر ساخته بشود. بازی کردن در این مجموعه خیلی راضی کنند‌ه بود. چون هم چیز زیادی یاد گرفتم و هم کار خوب و ماندگاری شد.از کارهای دیگرتان، کدام را دوست دارید؟انتخاب از بین کارهایی که بازی کردم برایم دشواراست. اما مجموعه «پس از باران» را خیلی دوست دارم و نقشم را در فیلم «غریبه آشنا». به طور کلی نقش‌هایی را که بازی کردم دوست داشتم.منبع : همشهری
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 674]
-
گوناگون
پربازدیدترینها