محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1855323181
جان و روان بوعلی
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: جان و روان بوعلیکلام امیر کلام(2)
در مبحث قبل ( کلام امیر کلام1 ) به بررسی نشانه های ایمان واقعی از منظر علی علیه السلام پرداختیم. در این شماره محبت و دوستی حقیقی را از منظر امیرالمومنین مورد بررسی قرار می دهیم.* * * * *قال علی علیه السلام:«لا یُحِبُّنی الاّ مومن و لا یُبغضُنی الا منافق»مرا جز مومن دوست ندارد و به من جز منافق بُغض و كینه نمی ورزد. بدون تردید یكی از شاخص های ایمان راستین، جهت گیری و انگیزه دوستی و محبت و عشق است. اینكه چه كسی را یا چه چیزی را و چرا دوست داریم، و از چه كسی یا چه چیزی و چرا نفرت داریم، مشخص كننده عمق و ریشه داری ایمان ما است. محبت و نفرت، امری درونی، قلبی و نامشهود است كه آثار و نشانه های آن در رفتارها و برخوردهای انسان ظهور و بروز خارجی پیدا می كند. هرگز نمی توان كسی را مجبور ساخت كه چیزی را یا شخصی را دوست بدارد یا از آن متنفر باشد، زیرا دوستی و نفرت، بر اساس معرفت و شناختی كه نسبت به كسی یا چیزی ایجاد می شود و میزان قرب و نزدیكی كه با آن مقوله احساس می گردد و نیز درك و تصدیق‌ِ سودمندی آن، در دل ایجادمی شود. تبدیل و تغییر آن یا شدت و ضعف آن نیز به همین عوامل بستگی دارد. كشش و جاذبه ای كه بین مُحب و محبوب ایجاد می شود یا فاصله و دافعه ای كه بین مُبْغِض‌ْ و مبغوض بوجود می آید، حاصل شناخت و احساس سنخیّت این دو و ظرفیت و توان محبوب برای برآوردن آرمان ها و نیازهای محب است. البته همه اموری كه «محبوب» یك شخص است، در یك سطح نیستند بلكه با توجه به مراتب و درجات سنخیت محب و محبوب، سودمندی محبوب و نیازها و آرمان ها و آرزوهای محب، سطح و میزان محبت ها هم متفاوت می شود: گاهی چیزی یا كسی محبوب بالذات و اصیل است و گاهی محبوب بالعرض و بالواسطه. اگر كسانی ثروت را دوست دارند، بخاطر این است كه آن را وسیله رفاه و لذت می دانند و رفاه و لذت را تامین كننده خوشبختی، اگر كسانی هم عاشق علم و دانش اند بدان جهت است كه با آن احساس سنخیّت و نزدیكی می كنند و آن را برآورده كننده آرمان ها و غایت های خود می دانند. اما همه محبت ها و دوستی ها به «حب كمال و سعادت» منتهی می شود و همه نفرت ها و كینه ها از «تنفر از انحطاط و سقوط و بدبختی» سرچشمه می گیرد. انسان ذاتاً كمال جو و تعالی طلب است گرچه مصداق‌ها و موردها را غلط انتخاب كند. به همین جهت در مكتب وحی، همه سعی اولیاء الهی بر این است كه بشر را به محبوب لایق و معشوق حقیقی برسانند و مصداق درست كمال و تعالی را به انسان معرفی كنند. آری! محبوب و معشوق حقیقی انسان، تعالی و رشد و جمال و كمال مطلق‌است كه هر كس هر چه را و هر كه را دوست دارد جمال و كمالی در او سراغ دارد یا آن را موجب رشد و تعالی می شمارد. و چون خداوند متعال منشا و مخزن و مبدا همه زیبایی ها و كمالات است، پس او محبوب اصیل و بالذات است و برای یك انسان مومن راستین و عارف‌ِ حقیقی ـ كه با شناخت و درك‌ِ حقیقت هستی و كسب جهان بینی الهی، به ایمان رسیده است ـ جز «خدا» هیچ محبوب مستقلی وجود ندارد. همه صفات و جلوه های زیبایی از آن خدا است، پس همه سپاس ها و ستایش ها هم از آن او است، همینطور همه محبت ها و عشق‌ها نیز به او تعلق دارد، و انسان راه یافته هدایت شده، این حقیقت را دریافته است و آنچه را از خدا می خواهد و می جوید همین است كه: «خدایا! من از تو دوستی تو و عشق‌ِ تو را می خواهم، و دوستی هر كه تو را دوست دارد، و دوستی هر عملی را كه موجب قرب من به تو می گردد!» با جان و روان بوعلی، مهر علی چون شیر و شکر به هم در آمیخته اند ابوعلی سینا كسانی كه مجذوب و عاشق جلوه های دنیا شده اند و دوستی و عشق مطلق‌خود را به مطلوب ها و محبوب های مادی و حیوانی محدود ساخته اند، در حقیقت بدین علت است كه تنها ظواهر و مظاهرِ هستی را درك كرده و از معرفت عمق و غایت هستی محروم اند، و چون انسان موجودی است كه به مطلق و بی نهایت گرایش دارد، و از طرفی یافته ها و جلوه های دنیوی محدود و نازل می باشند، بنابراین نمی تواند نیاز فطری و متعالی انسان را ارضاء كند و او را به آرامش و اطمینان برساند. آنچه انسان را به آرامش و امنیت و ایمان می رساند محبت و یاد خدا و انسان های الهی است. بیان این حقیقت در كلام علی علیه السلام، هرگز از سرِشخص پرستی و خودخواهی نیست، كه ساحت مقدس آن بزرگوار از این امور، منزه و پاك است، بلكه حقیقتی است كه پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله آن را به عنوان عهد و پیمان خود اعلام كرده اند و دوستی علی علیه السلام را، ملاك و شاخص ایمان و نفاق دانسته اند. مدعیان دوستی خدا بسیارند. اما دوستی حقیقی خدا، شاخص و علامت صادقی می خواهد كه مدعیان لاف زن را از محبّان صادق و واقعی جداسازد. و آن دوستی علی علیه السلام است. زیرا علی بن ابیطالب علیه السلام آیینه تمام نمای جمال و جلال حق است. اوست كه پیشوای عاشقان و امام عارفان است.دوستی علی بن ابیطالب علیه السلام كیمیایی است كه جوهر وجود انسان را «الهی» می سازد و او را به تعالی می رساند. دوستی ای كه در جان و دل ریشه دوانده و بر معرفت و سنخیّت با آن درّ یگانه هستی، استوار باشد. دوستی ای كه با پیروی از علی علیه السلام به عشق و محبّت متعالی، رشد یا بنده و رشد دهنده تبدیل می شود و راه نجات و سعادت انسان می گردد. و همین محبّت و عشق است كه می تواند انسان را تا مرز عصمت بركشَد و بالا بَرَد، بگونه ای كه هیچ گناه و زشتی ای دامن گیر انسان نشود و به سیر معنوی و سلوك روحانی وی، زیان نرسانَد.منبع:ذوعلم، علی، کتاب چهل گام، با اندکی تصرف
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1122]
-
گوناگون
پربازدیدترینها