واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: چتیدن(چت کردن)
اینترنت، این چاپار عصر حاضر با خودش خیلی چیزها برایمان هدیه آورده كه در یك نقطه اشتراك، هدفش حذف فاصله هاست. حذف فاصله است كه رفتن به آن سوی كره زمین را در گرما و سرما برایت از رفتن به خانه همسایه راحت ترو دلچسب تر می كند. فناوری اطلاعات، كنترل وسیع، تبلیغات گسترده، درآمدزایی و ... كه قبل از ورود اینترنت حتی به مخیله آدم ها هم خطور نمی كرد. در زندگی همه آدم ها اوقاتی هست كه به علت كوتاه بودن، اغلب به زمان مرده تبدیل می شود اما با وجود اینترنت كافی است بخواهید كسب اطلاعات كنید و وقت در شرف مردن را احیا. مهم نیست كجا هستید، خانه، محل كار یا خیابان به محض اینكه اراده كنید در دریایی از اطلاعات و اخبار شناور خواهید شد كه البته استفاده های نادرست و در مواردی سوء استفاده از این تكنولوژی، باعث بروز معضلات و مشكلات مدرنی شده است كه به قول شاعر تا بوده همین بوده... یكی از ایالات جذاب و پركشش این دهكده جهانی بی در و پیكر كه هر روز بدون حساب و كتاب بر تعداد ساكنانش افزوده می شود، چت روم ها هستند. با استفاده از چت روم ها كاربران اینترنت قادرند با افرادی به زبان های مختلف و در هر جای دنیا كه اراده كنند، صحبت كرده، تبادل نظر كنند حتی عكس یادگاری بگیرند و ... حالا فایده اش چیست. عرض می كنم. براساس آمارهای ارائه شده از سوی سایت یاهو در سراسر جهان و در طی 24 ساعت، چهار هزار میلیارد پیام مبادله می شود. كجا؟ خب در همین خانه های گفتگوی مجازی دیگر! از این مقدار، بروبچ داخل- ایران- بیش از چهار میلیارد تومان در سال صرف همین گفتگوی مكتوب (!) یا همان چت می كنند. براساس اطلاعات بدست آمده از نظرسنجی های متفاوت، بیشترین كاربران ایرانی به منظور تفریح، سرگرمی و دوستیابی از چت در اینترنت استفاده می كنند و چت روم ها را تبدیل به مكانی برای چتیدن و تلفنیدن كرده اند! (مراجعه شود به فرهنگ لغت چت) .ترمینالی برای دور دنیادر 80 ثانیه!در خیابان كه قدم می زنی اطرافت پر است از ترمینال های كوچك مسافربری برای سفر به دهكده جهانی در كمترین زمان ممكن (همان ایكی ثانیه خودمان!) البته به این ترمینال ها می گویند كافی نت! وارد هر كدام كه می شوی اولین چیزی كه توجه ات را جلب می كند، دكوراسیون و رنگ بندی آنجاست. رنگهای تیره، مدل های آشفته، كاغذ و پارچه های چروك كه از در و دیوار آویزان است. با دیدن این همه رنگ مشكی و نقره ای یا قرمز تیره و زرد تند، جدی جدی هوس می كنی بروی فضا(!)، البته الان جوگیر شده اید و خبر ندارید!سراغ مسئول چند كافی نت می روم. به محض این كه سلام می دهم با گفتن خوش آمدید به سیستم خالی اشاره می كنند. توضیح می دهم كه برای استفاده از اینترنت نیامده ام و چند سوال مختصر دارم. به غیر از یكی- دو نفرشان كه گمان می كنند من مامور مخصوص حاكم بزرگ میتی كومان(!) هستم، بقیه جواب های مشابهی به سوالاتم می دهند. اینكه چه تعداد از مشتریان وارد روم ها می شوند؟ چه مدت زمانی توی اتاق هاشان هستند؟ و آیا پیش آمده كه با friend خود در كافی نت قرار بگذارند؟ پاسخ می دهند كه حدود هفتاد تا هشتاد درصدشان برای استفاده از یاهو مسنجر و وارد شدن به روم ها مراجعه می كنند كه مدت زمان آن از 5دقیقه تا 6-5 ساعت متغیر است. فقط تعداد كمی از افراد برای استفاده های دیگری از قبیل جستجوی اطلاعات و ... مراجعه می كنند.گاهی اوقات هم پیش آمده كه قراری در كافی نت گذاشته شده كه به محض اطلاع از موضوع با آنها برخورد شده است. البته تعداد این قرار مدارها بستگی به مسئول كافی نت دارد.(!)اگر چت روم نبود...«اگه چت روم نبود من طاقت دوری از خواهرم را نداشتم. او همراه خانواده اش به پاكستان رفته است تا همسرش دكترای زبان اردوی خود را بگیرد. من هر روز با آن ها چت می كنم و تصویرشان را می بینم...» زهرا دانشجوی رشته معماری است و این جملات را با هیجان خاصی می گوید. اما سارا و مریم كه قبلا یكی از سرگرمی هایشان رفتن به روم ها بوده است كاملا بی تفاوت و متفق القول می گویند: چت كردن سرگرمی خوبی است به شرط اینكه عادت نكنی و دچار مشكل عاطفی نشوی، ما كه دیگر حتی پیغام هایمان را هم چك نمی كنیم!
دارو دسته های چت باز...انسان از اول خلقتش، از همان وقتی كه دیوار غارها را خط خطی می كرد (آن موقع خط خطی روی دیوار با عصبانیت مادر و كتك كاری پدر همراه نبود) تا الان كه در روم ها از این پنجره به آن پنجره می پرد مایل به ایجاد ارتباط بوده و هست، از صحبت كردن با دیگران لذت برده و می برد، از این فكر كه تنها نیست و موجود عجیب الخلقه دیگری مثل خودش وجود دارد با همان شمایل و افكار احساس آرامش كرده و می كند؛ خب؟ اما با تغییر زمان، ابزار ارتباط با دیگران نیز عوض می شود، از بین راههای ارتباطی مختلفی كه وجود دارد، امروزه جذاب ترین راه به خصوص برای ما (این ضمیر بیشتر برای خودمانی تر شدن مخاطب است وگرنه ما كه اصلا چت بلد نیستیم!) «چت كردن» است. خانم دكتر ایزدخواه، كارشناس ارشد روانشناسی وقتی پشت خط تلفن نسل سوم قرار می گیرد، دلیل برقراری ارتباط بین افراد از این طریق را مجازی و جدید بودن این دنیا می داند و می گوید: افراد مشتاق به كشف این دنیای مجازی هستند تا هم خود را مدرن بدانند و از تكنولوژی عقب نمانند و هم حس كنجكاوی شان را ارضاء كنند. و بعد هم در ادامه سمج بازی ما می گوید: خب بعضی افراد میل به گسترش ارتباطات دارند و گروهی هم آگاهانه وارد چت می شوند تا اطلاعات كسب كنند، مثل عده ای كه برای تقویت زبان انگلیسی خود وارد روم می شوند. اما در این بین كسانی هم هستند كه سعی می كنند در چت كسی باشند كه آرزو دارند. به همین سبب چهره ای ایده آل از خود می سازند. خانم دكتر بدون اشاره به اینكه چند درصد كاربران اینترنتی در ایران در گروه آخر جای می گیرند (همان گروه مورد علاقه گزارش ما) برای روشن تر شدن مطلب گفت: برای این ایده آل سازی مثلا در مورد رشته تحصیلی، مكان زندگی، سن، میزان درآمد، طبقه اجتماعی و... دروغ می گویند؛ از نظر روان كاوی این افراد سعی در ارضای نیاز خودآگاه خود دارند. (ببخشید كه خیلی علمی- تخیلی شد!) شاید منظور خانم دكتر به زبون خودمون این باشه كه طرف می خواد اونی باشه كه دوست داره ولی نیست! ما تازه به جاهای خوب خوب رسیده بودیم كه خانم دكتر از كمی آن طرف تر ماجرا هم گفت، همان عده ای كه... «یك گروه دیگر هم هست؛ عده ای كه به این علت وارد روم می شوند تا از ناشناخته بودن استفاده كرده و بتوانند هر رفتاری را كه دوست دارند ازخود بروز دهند و هر مطلبی را عنوان كنند. در صورتی كه در اجتماع به علت شناخته شدن یا هر دلیل دیگری ممكن است این رفتارشان وقیحانه بوده و با واكنش شدید اطرافیان مواجه شود، درحقیقت آنها از طریق چت «آزادانه» و «پنهانی» به ارضای نیازهای خود می پردازند.در این گروه، برخی سعی در اذیت و آزار افراد و خالی كردن عقده های روانی خود دارند؛ از دروغ گفتن درباره جنسیت، وابسته كردن افراد به خود و سوءاستفاده از آن ها تا حتی فرستادن ویروس به سیستم طرف مقابل با عنوان فایل های عكس و... و همچنین سوءاستفاده های عاطفی و...»
آن لاین باش پسر !اما نكته اصلی چت بازی حرفه ای «آن» بودن در بهترین زمان ممكن است برای خیلی حرفه ای ها همیشه «آن» بودن، برای كمی حرفه ای ها در یك زمان معین «آن» بودن و برای آماتورها و یا پرمشغله ها گهگداری «آن» بودن (از یكبار در روز تا یكبار در هفته) اتفاق می افتد؛ البته خاصیت این بازی جذاب مجازی این است كه شما در «آف» بودن هم از دیگران عقب نمی مانید و آنچه قرار بوده دریافت كنید را دریافت می كنید تنها لذت مكالمه آنلاین را از دست می دهید. همین «آن» و «آف» بودن است كه بعضی ها را دیوانه وار مشغول میز كامپیوتر و صفحه كلیدش كرده، ناهار و شام كه هیچ، روز وشب هم دیگر برایشان معنایی ندارد؛ خانم دكتر ایزدخواه كه هنوز پشت خط تلفن ما تشریف دارند گویا تازه گرم شده اند و درباره عادت كردن افراد به چك كردن پیام ها و «آن» شدن های مكرر توضیح می دهد كه: باید قبول كرد كه در دنیای مجازی، انسان بخشی از وجودش راكه برای خودش هم ناشناخته است كشف می كند. در نتیجه به ارضای آنی می رسد. افراد در چت از اینكه مورد توجه هستند و حتی همزمان می توانند با چند نفر صحبت كنند و از طرف آن ها پذیرفته شوند، احساس رضایت می كنند. با وجودی كه این ارضای آنی صورت می گیرد اما تخریب روانی آهسته و خفیف، در طولانی مدت اتفاق می افتد، مثل اعتیاد، افراد اول فكر نمی كنند كه عادت كرده اند اما بعد از مدتی می بینند كه هنوز ویندوز دستگاه درست و حسابی بالا نیامده كانكت می شوند برای مسنجر... و خودشان هم متوجه این اعتیاد نمی شوند. ادامه دارد.... منبع: نسل سوم کیهان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 440]