اشغالگران نگران آينده عراق هستند!

واضح آرشیو وب فارسی:کيهان: اشغالگران نگران آينده عراق هستند!
اكبر صفري
پايگاه هاي آمريكا در عراق تخليه و به مقام هاي عراقي تحويل داده شده اند. هرچند دولتمردان آمريكا تلاش كرده اند هزينه هاي اشغال 9 ساله عراق را از جيب عراقي ها با چپاول منابع نفتي و سرمايه هاي اقتصادي و غارت ميراث فرهنگي اين كشور جبران كنند؛ اما وجود 4400 كشته و نزديك به 33 هزار زخمي چيزي نيست كه به آساني از حافظه تاريخي ارتش آمريكا و اذهان خانواده اين قربانيان زدوده شود. لذا از دست دادن عراق به عنوان يك جاي پاي راهبردي در منطقه و در شرايطي كه بيداري اسلامي حكام دست نشانده آمريكا را يكي پس از ديگري سرنگون مي كند؛ حركت مطلوبي به لحاظ سياسي و نظامي براي دولت اوباما شمار نمي رود. درهمين راستا دولت مردان آمريكا با هشدار نسبت به احتمال نزديكي ايران و عراق از آينده عراق بدون اشغالگران اظهار نگراني كرده و آن را به عنوان نوعي دل مشغولي براي خود قلمداد كرده اند. چنانكه بكارگيري 15 هزار آمريكايي در سفارت اين كشور در عراق از جمله اقدامات آمريكايي دراين حوزه قابل توجيه است. نگارنده درپي آن است تا ضمن اشاره به اين موضوع، به اختصار بخشي از تبعات 9 سال اشغال عراق را مورد اشاره قرار دهد.
عراقي ها پس از 9 سال تحمل غارت منابع نفتي و سرمايه هاي اقتصادي و فرهنگي و همچنين ترور نخبگان، اعدام هاي شبانه، گورهاي دسته جمعي، ترورهاي سياسي، تجاوزگروهي، تجاوز به زنان در برابر فرزندانشان و شكنجه هاي تفريحي، عراقي بدون آمريكا را تجربه مي كنند. اما آنچه اين روزها دل كندن از عراق به عنوان يك جاي پاي راهبردي در خاورميانه را براي آمريكا سخت كرده اثرگذاري جمهوري اسلامي در آينده عراق و نزديك تر شدن دولت و ملت اين كشور به دولت و ملت ايران است. طوري كه دولتمردان آمريكا به صراحت نسبت به اين موضوع واكنش نشان داده و از نزديكي ايران و عراق به عنوان دل مشغولي و نگراني خود پس از خروج از عراق ياد كرده اند.
دراين باره مي توان به اظهارنظرهاي وزير دفاع آمريكا اشاره كرد. لئون پانه تا در پايان سفري سه روزه به ژاپن و ديدار با نيروهاي آمريكايي در اين كشور، با اعلام نگراني از نزديكي ايران و عراق اذعان داشته است: «پيام آمريكا براي ايران و هر كشور ديگري كه ممكن است طرح هايي براي آنجا داشته باشد اين است كه حضور نظامي آمريكا براي مدت هاي طولاني در منطقه ادامه خواهد يافت.» همچنين ژنرال «مارتين دمبسي» رئيس ستاد مشترك آمريكا در مورد آينده عراق نيز معتقد است: «آينده عراق، بعداز خروج نظاميان آمريكايي تا آخر سال جاري نگران كننده است.»
لذا دولتمردان آمريكا در راستاي جلوگيري از هر نوع احتمال افزايش مراودات سياسي بين عراق و ايران پس از خروج اشغالگران، به بهانه رفع چالش هاي سياسي و امنيتي در آينده اين كشور تلاش هايي را براي جلب نظر مقام هاي نظامي و سياسي عراق با هدف تداوم همكاري هاي نظامي و ديپلماتيك آغاز كردند. از جمله نشانه هاي همراهي عراق با جمهوري اسلامي در شرايط فعلي كه آمريكا را عصباني كرده مي توان به حمايت نكردن عراق از طرح هاي آمريكايي اتحاديه عرب در قبال سوريه اشاره كرد؛ كه علائم خوبي براي آمريكا و متحدان راهبردي وي در منطقه به شمار نمي رود.
هر چند دولتمردان آمريكا تلاش دارند دل مشغولي ها و نگراني هاي خود نسبت به آينده عراق را در بزرگنمايي خطر نزديكي دو كشور مسلمان ايران و عراق و اثرگذاري جمهوري اسلامي در آينده اين كشور اذعان كنند؛ اما واقعيت آن است كه آنچه آمريكا را نگران كرده از دست دادن عراق به عنوان كشوري با موقعيت راهبردي و منابع انرژي بالا در همسايگي ايران و سوريه است. در اين ميان شرايط بد اقتصادي آمريكا و افزايش سربازان آمريكايي بازگشتي به آمار بيكاران اين كشور را نيز مي بايست لحاظ كرد. موضوعي كه به دغدغه سربازان بازگشتي از عراق تبديل شده است.
لذا امروزه آمريكا درحالي عراق را ترك مي كند كه در مدت اشغال اين كشور تعداد 4400 كشته و نزديك به 33 هزار زخمي و همچنين بيش از يك تريليون دلار براي اشغال اين كشور هزينه كرده است. اين هزينه ها را به رسوايي هاي اين كشور در برابر افكار عمومي جهانيان و حافظه تاريخي ملت عراق اضافه كنيد. بنابراين طبيعي است كه آمريكا براي ادامه حضور خود در اين عراق با توسل به ترفندها و شيوه هاي ديپلماتيك و غيرديپلماتيك اين خروج را به تعويق انداخته و در پي نمايش اين مسئله باشد كه عراق بدون اشغالگران كودك نوپاي را مي ماند كه هنوز براي راه رفتن آمادگي ندارد و ضمن برخورداري از ضعف هاي عميق با آينده اي مبهم روبروست. لذا هر بار كه حرف از خروج اشغالگران شده حملات تروريستي افزايش، اختلافات مذهبي تقويت و احتمال دخالت ايران در آينده عراق شدت گرفته است.
اما در اين ميان اعلام آمادگي و استقبال سه مؤلفه اصلي در حكومت آينده عراق يعني مردم، دولتمردان و خواص و نيروهاي مسلح عراق از خروج نظاميان آمريكا، نشان از وحدت رويه ميان اركان اصلي آينده حكومت عراق و مساعد بودن شرايط براي ساختن عراق پس از اشغالگران است. اقشار مختلف عراق از خروج اشغالگران خوشحال هستند و ارتش اين كشور چند روز پيش در يكي از پايگاه جنوب بغداد رزمايش نظامي برگزار كردند. در همين راستا سران احزاب، شخصيت ها و چهره هاي برجسته عراقي نيز در همايشي آماده نهادينه كردن مردم سالاري در عراق بدون اشغالگران شدند.
آنچه از اشغالگران در حافظه تاريخي ملت عراق باقي مانده است
هر چند حضور اشغالگران از سال 2003 در عراق مردم اين كشور را از استبداد و خفقان ايجاد شده توسط صدام نجات داد، اما واقعيت آن است كه آثار و بركات حضور اشغالگران در آمريكا براي مردم اين كشور چيزي جزء غارت منابع نفتي و سرمايه هاي اقتصادي و فرهنگي، ترور نخبگان، اعدام هاي شبانه، گورهاي دسته جمعي، ترورهاي سياسي، تجاوز گروهي، تجاوز به زنان در برابر فرزندانشان و شكنجه هاي تفريحي و... نبوده است. در اين بين حضور اشغالگران در عراق براي همسايگان اين كشور ازجمله ايران و سوريه نيز جز ناامني در مرزها و گسترش فعاليت هاي تروريستي و جاسوسي چيزي به همراه نداشته است.
در نخستين آمار رسمي كه دولت عراق توسط نوري المالكي در ديدار سران قبايل موصل از زمان اشغال اين كشور به فرماندهي آمريكا تاكنون افشاء كرده مي توان به مرگ شصت و هشت هزار و 200 نفر اشاره كرد. گرچه منابع غيررسمي معتقدند تعداد كشته شدگان ناشي از تجاوز آمريكا به عراق بيشتر از اين مقدار است، چنانكه اگر تعداد كشته شدگان در زندان ها و بازداشتگاه هاي پيدا و پنهان آمريكا در عراق را به اين آمار اضافه كنيم، آنگاه شاهد اختلاف قابل توجهي در آمار ارائه شده خواهيم بود. دراين ميان از فرار دسته جمعي پناهندگان، جابه جايي مردم و مصدومان ناشي از آزمايش و بكارگيري مواد راديواكتيو و پسماندهاي هسته اي و همچنين تسليحات غيركشنده توسط اشغالگران بر عليه شهروندان عراقي را كه يك نسل كشي آرام و بي صدا محسوب مي شود؛ صرف نظر كرده ايم.
نكته قابل توجه در مورد تلفات انساني به مرگ نخبگان عراقي بازمي گردد. چنانكه بر اين اساس وزارت آموزش عالي عراق در حال حاضر تحصيل در 152 رشته علمي در عراق را به دليل تهديدشدن اساتيد آن رشته ها يا اعضاي خانواده هاي آنان به ترور و يا ربوده شدن تعطيل كرده و در اين راستا عملا بيش از 3 هزار استاد و دانشمند به علت ترس و تهديد از عراق به خارج از آن مهاجرت كرده اند و به عنوان آخرين نتيجه 40 درصد اساتيد دانشگاه هاي عراق يا ترور يا ربوده شده اند يا از اين كشور مهاجرت كرده اند، اما فاجعه اينجاست كه در هر ترور بيش از 80 دانشجو نيز به قتل مي رسيدند.
چنان كه در «گزارش امنيتي ويژه» سال 2008 كه توسط وزارت امورخارجه آمريكا منتشر شده آمده است؛ موساد با همكاري نظاميان آمريكايي در عراق طي سال هاي 2003 تا 2008 بيش از 350 دانشمند هسته اي و 200 استاد دانشگاه اين كشور را ترور كرده است.
در مورد انگيزه هاي اين ترورهاي سازمان يافته و هدفمند مي توان به اظهارات دكتر «محمد الربيعي»، مشاور علمي و پروفسور دانشكده «يونيورسيتي گولدبرگ» دوبلين و دانشگاه «بيرمنگام» انگليس در مصاحبه با شبكه بي بي سي اشاره كرد. وي مي گويد: بي شك هدف اصلي اين ترورها به وحشت افكندن دانشمندان و نخبگان عراقي و واداشتن آنها به مهاجرت از عراق است. دكتر «عباس الحسيني» استاد دانشگاه «وست منستر» لندن نيز دراين باره تأكيد مي كنند، بي شك هدف اصلي نهفته در پس ترور دانشمندان عراقي ممانعت از رشد و شكوفايي عراق پس از صدام حسين است.
بخش ديگري از جنايت و تجاوز اشغالگران آمريكايي در حق مردم عراق را مي توان در زندان ها و بازداشتگاه هاي مخوف و سري ايجادشده توسط ارتش آمريكا در مدت حضور در اين كشور جستجو كرد. هرچند دراين باره به طور جسته و گريخته مطالبي در رسانه هاي جهان به چاپ رسيده است؛ اما شدت جنايات و تجاوزهاي اعمال شده در حق زندانيان و رفتارهاي حيواني اشغالگران با افراد در بند به ويژه كودكان و زنان زنداني به اندازه اي وحشتناك و شرم آور است كه هر انساني را به تأسف وامي دارد.
دراين باره روزنامه گاردين چاپ انگليس در گزارشي تأكيد مي كند: اطلاعات موثقي از برخي منابع و گفت وگو با زندانيان آزادشده وجود دارد كه ثابت مي كند در زندان هاي آمريكايي عراق حقوق بشر آشكارا نقض مي شود و زندانيان در معرض شكنجه هايي از قبيل سوزاندن با آب بسيار داغ يا بسيار سرد و آويزان شدن از پنكه سقفي و قطع انگشتان و ناخن ها و سوزاندن با سيگار و تعدي و تجاوز قرار مي گيرند و هيچ كس از سرنوشت اين زندانيان مطلع نمي شود، چون بسياري از آنها شبانه اعدام و در گورهاي دسته جمعي و مخفي دفن مي شوند.
كميته حقوق بشر عراق درگزارشي كه به پارلمان عراق ارائه داد تاكيد كرد: بسياري از زنان زنداني عراقي مورد شكنجه و آزار و اذيت بسيار قرار مي گيرند و ازجمله شكنجه هاي اعمال شده درباره زنان عراقي در زندان هاي آمريكايي تجاوز و تعدي به آنها در برابر ديدگان فرزندان آنها جهت گرفتن اعتراف از آنهاست.
از ديگر آثار حضور ارتش آمريكا درعراق مي توان به غارت منابع و ذخاير نفتي اين كشور توسط شركت هاي نفتي چند مليتي اشاره كرد. چنانكه از نظر تحليلگران اقتصادي و سياسي دلايل نفتي از جمله اهداف ژئوپلتيك آمريكا در زمان اشغال عراق به شمار مي رود. دراين باره «پاول ولفويتز» معاون وزير دفاع وقت آمريكا به كنگره اطمينان داد كه سود نفتي كه از عراق حاصل خواهد شد، نه تنها هزينه ها و مخارج بازسازي عراق را جبران خواهد كرد، بلكه موتور محرك اقتصاد آمريكا و متحدان استراتژيك اين كشور به ويژه اسرائيل را نيز روشن نگاه دارد.
درهمين رابطه اينديپندنت درگزارشي نوشت: اسناد اكتبر و نوامبر 2002 نشان مي دهد كه شركتهاي نفتي بريتيش پتروليوم، شل و بي جي (BG) يكسال پيش از اشغال عراق با «بارونس سيمونز» وزير تجارت وقت انگليسي ديدار كرده و درباره طرح هاي استفاده از ذخاير عظيم نفتي اين كشور گفت وگو كردند. براين اساس، تنها 5 ماه پيش از آغاز جنگ عراق درسال 2003 سيمونز در ماه اكتبر درباره موضع دولت به بريتيش پتروليوم گفته بود: شركت هاي نفتي انگليس بايد سهمي از ذخاير عظيم نفتي را به عنوان حمايت از «توني بلر» نخست وزير بريتانيا در رابطه با حمله به عراق و تغيير رژيم دراين كشور داشته باشند.
علاوه بر غارت منابع نفتي عراق سرقت منابع اقتصادي و بانكي اين كشور نيز در دستوركار دولتمردان آمريكا قرارگرفت. دراين باره مي توان به اظهارات شبكه الجزيره در خبري به نقل از روزنامه «المدي» چاپ عراق اشاره كرد. دراين خبر آمده است: «بازرس كل بازسازي عراق در بيانيه اي اعلام كرد دولت اشغالگر آمريكا به سرقت 21 ميليارد دلار از اموال عراق اعتراف كرده است».
«بهاء الاعرجي» بازرس كل بازسازي عراق در اين بيانيه تاكيد كرد:«اين مسئله با كوشش فوق العاده كميته بازرسي عراق و نامه نگاري به سازمان ملل متحد آشكار شد». براساس اين بيانيه ، «اسامه النجيفي» رئيس مجلس عراق هفته جاري نشست مهمي را با بازرس آمريكا در زمينه بازسازي عراق تشكيل داد و مبلغ 21 ميليارد دلار اموال عراق را كه به سرنوشت نامعلومي دچار شده است، بررسي كرد.
دركنار چپاول منابع نفتي و غارت منابع بانكي، خالي كردن آرشيوهاي تاريخي و سياسي عراق و انتقال اصل همه اسناد به آمريكا از ديگر خيانت هاي اشغال گران در بدو ورود به مردم و نسل هاي آتي اين كشور بود. چنانچه اين اقدام نيروهاي آمريكايي، به واقع غارت حافظه تاريخي و ميراث فرهنگي و سرقت بخش مهمي از تاريخ معاصر عراق محسوب مي شود.
دراين باره مي توان به غارت بخش مهمي از اسناد، مدارك موجود در آرشيو خصوصي صدام حسين و حلقه ياران نزديك به او، آرشيو جاري و راكد محرمانه حزب بعث، آرشيوهاي نظامي و آرشيو به كلي سري سازمان امنيت عراق اشاره كرد. اين البته تمام منابع فرهنگي غارت شده از عراق نيست. بنابه تاكيد رئيس آرشيو ملي عراق، كل اسناد آرشيو اختصاصي يهوديان در عراق و بسياري از كتاب هاي خطي و اسناد منحصر به فرد ديگر نيز در بين مدارك غارت شده هستند. عراقي ها اعلام كرده اند كه اين مدارك دراختيار مراكز تحقيقاتي يهودي و اسرائيلي قرارگرفته و حتي بيم آن را دارند كه برخي از اسناد اين مجموعه ها از بين برده شده و يا تاكنون به فلسطين اشغالي منتقل شده باشد. تبديل شهرهاي باستاني به پايگاه هاي نظامي، انهدام آثار تاريخي، مسطح شدن مناطق باستاني براي فرود بالگرد و پاركينگ خودروهاي سنگين از ديگر اقداماتي است كه اشغالگران در راستاي نابودي تمدن و فرهنگ كهن عراق انجام داده اند و اينها بخش اندكي از رويدادهاي ثبت شده در حافظه تاريخي ملت عراق و ملل جهان است.

سه|ا|شنبه|ا|27|ا|دي|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: کيهان]

[مشاهده در: www.kayhannews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 167]