تور لحظه آخری
امروز : چهارشنبه ، 16 آبان 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):سخن چون دواست، اندکش سودمند و زیادش کشنده است.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

پوستر آنلاین

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

اوزمپیک چیست

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1826529032




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

شمشیر چوبین


واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > میرفتاح، سیدعلی  - سیدعلی‌ میرفتاح «شد غلامی که آب جو آرد/ آب جو آمد و غلام ببرد». ما تازه احساساتی شده بودیم و داشتیم به مدیران تلویزیون ایده و پیشنهاد  می‌دادیم که نود سیاسی و اجتماعی و هنری هم بسازند و از روی دست تلویزیون‌های درست و حسابی و مستقل دنیا، برنامه جذاب و شاداب و سرحالی تدارک ببینند که خبرنگارانش سر توی عالم سیاست فروکنند و با دقت و موشکافی تمام، به مدیران عالی‌رتبه گیر بدهند و مو از ماست بکشند و کنجکاوی کنند و منتقدانه، دو صد گفته رئیس و رؤسا را با نیم کردارشان مقایسه کنند و مخاطبان خود را سر حال بیاورند و وادارشان کنند که تا نیمه شب بیدار بمانند و اس‌ام‌اس بدهند و توی بحث‌ها مشارکت کنند و... که زیرآب همین ورزشی‌اش هم خورد و -به گمانم- بساط این نوع برنامه‌های صریح و بی‌تعارف که ارزش تماشا کردن داشتند، برچیده شد.  خام طمع که می‌گویند، ما را می‌گویند. روزهای اولی که این جریان‌های جدید سیاسی و اتفاقات اخیر پیش آمدند، توی همین ستون نوشتم که شاید نشود به صراحت در باره سیاست و مدیران سیاسی نوشت و شاید با آسودگی خاطر نتوان منتقدانه به سراغ سیاست و بازی‌های سیاسی رفت، اما همه دنیا که سیاست نیست. همه چیز که فقط به برد و باخت سیاسی و انتخابات محدود نمی‌شود. پیش خودم فکر می‌کردم، و ساده لوحانه فکر می‌کردم که فوق فوقش، این انرژی و این توان رسانه‌ای را می‌بریم و توی عالم غیر سیاسی خرجش می‌کنیم و با شور و حال و هیجان در باره ورزش و کتاب و فیلم و بعضی مسائل اجتماعی حرف می‌زنیم. اما ظاهراً اشتباه می‌کردم و کودکانه فکر می‌کردم که در جهان سوم -چه کار به جهان سوم دارم، توی مملکت ما- دنیایی بیرون از حصر سیاست وجود ندارد. واقعاً ساده‌انگاری نیست اگر گمان کنیم که ورزش منتزع از سیاست و زد و بندهای سیاسی امکان حیات و تنفس دارد؟ الان بچه کلاس پنجم هم می‌فهمد که ورزش و مدیریت ورزشی را به اهالی سیاست داده‌اند و از اتفاق خیلی هم روی این مدیران و روی اتفاقات و امکانات ورزشی حساب باز کرده‌اند. فقط ورزش نیست که؛ توی حوزه‌های هنری و فرهنگی هم سایه سنگین سیاست گسترده است و بی‌اذن مدیران سیاسی نه کسی آب می‌خورد و نه کسی کاری انجام می‌دهد. اینها مسائل پیچیده‌ای نیست و از اتفاق اختصاص به دوره فعلی هم ندارد. این سیاست‌زدگی به سال‌ها قبل برمی‌گردد و ریشه در اقتضائات جهان سومی ‌ما دارد و فعلاً کاری‌اش نمی‌شود کرد و ما هم سال‌هاست که عادت کرده‌ایم و چندان مشکلی با آن نداریم. چیزی که مشکل ماست و فکر می‌کنم باید از زعمای قوم بخواهیم که فکری به حالش کنند، این است که بالاخره باید یک مفری باز باشد و یک دررویی وجود داشته باشد که ملت بتوانند با خیال راحت و بی‌ترس و دغدغه اظهار نظر کنند و منتقدانه پیگیر مطالباتشان باشند. از این حیث چه مفری بهتر از ورزش و فوتبال و کشتی وکاراته؟ لااقل توی این حوزه رد پای خارجی‌ها یا دیده نمی‌شود، یا اگر دیده شود معنای بد و خطرناکی ندارد. لااقل باید اجازه داد که ملت بازار نقد را در حوزه ورزش و فرهنگ داغ نگه دارند که به قول حکما «صنعت به یک باره فراموش نکنند». به قول مولوی «غازی به دست‌پور خود شمشیر چوبین می‌دهد». این برنامه نود را حساب کنید که در حکم شمشیر چوبینی است که خبرنگاران و مخاطبان، با آن که به ظاهر بی‌خطر است و کاری دستشان نمی‌دهد تمرین می‌کنند و استاد می‌شوند، تا بعداً سر فرصت توی حوزه سیاست هم شمشیر بزنند. اما ظاهراً آستانه تحمل مدیران به قدری پایین آمده که حتی این شمشیرهای چوبین را نیز بر نمی‌تابند.




این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 232]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن