واضح آرشیو وب فارسی:شبكه خبر دانشجو: نشست خبري شاعران دانشجو -1 پير نهان: دستاوردهاي جشنوارههاي شعر آييني دراختيار مداحان قرار گيرد
پير نهان، شاعر دانشجو گفت: جشنوارههاي شعر آييني فرصتي مناسب براي شناخت شعر آيني است و مداحان ميتوانند از دستاوردهاي اين جشنوارهها استفاده كنند.
به گزارش خبرنگار فرهنگي «شبكه خبر دانشجو»، امير پيرنهان در نشست خبري بررسي وضعيت شعر عاشورايي كه در شبكه خبر دانشجو برگزار شد، اظهار داشت: يكي از آسيبهاي شعر عاشورايي، دو دستگي شاعران است؛به اين شكل كه يك عده كاملاً به سبكهاي ادبي رو آورده اند و عده ديگر نيز به طور كامل مذهبي كار ميكنند و اين باعث ميشود كسي كه مذهبي فكر ميكند از تكنيكها و سبكهاي ادبي كمتر استفاده كند و كسي كه ادبي فكر ميكند كمتر از احساس و ديدي مذهبي استفاده كند.
وي در خصوص آسيبهاي مداحي عاشورايي گفت: مداحان از موسيقي و ريتم مناسب استفاده نميكنند و اين موضوع ممكن است به خاطر بي اطلاعي از گوشههاي موسيقي سنتي باشد كه پتانسيل زيادي در مرثيه خواني و مديحه سرايي دارد.
اين شاعر دانشجو مخاطب محوري را يكي از آفات شعر آييني دانست و بيان داشت: شاعران امروز بايد براي مخاطب بنويسند و به طور كل سمت و سوي فكري ما را مخاطب تعيين ميكند و اين باعث ايجاد آسيب و ورود انحرافاتي در شعر ميشود؛ به طور مثال امروز جوانها به موسيقي تكنو فكر ميكنند و شاهد اين هستيم كه در مداحي نيز گوشههايي از اين موسيقي وارد شده است كه بسيار باور غلطي است.
پير نهان درباره نحوه ايجاد ارتباط بين مداحان و شاعران اظهار داشت: پيوند مداحان و شاعران،درك درست طرفين را مي طلبد و در جشنوارههاي ادبيات آييني نيز كه فرصتي براي شناخت شعر مناسب آييني فراهم است بايد مداحان حضور داشته باشند تا از حاصل كار اين جشنوارهها استفاده بهينه صورت گيرد.
وي رجزخواني را يكي از موضوعات فراموش شده در شعر آييني دانست و گفت: رجز خواني در كنار مقتل خواني يكي از موضوعاتي است كه نقش مهمي در شناخت واقعه عاشورا ايفا ميكند و باعث پر رنگ تر شدن بعد حماسي واقعه عاشورا در اذهان مردم ميشود.
پير نهان افزود: محتواي رجز خوانيها پر ازمفاهيم عميق و آگاهي دهنده توام با حماسه است كه متاسفانه توجه كمتري به آن شده است.
اين شاعر دانشجو اظهار داشت: اشعار آييني با محدوديت موضوع مواجه شده اند و اين به سبب ارادت ما به برخي از ائمه اطهار است؛ در حالي كه امامان معصوم (ع) از جايگاه و مرتبت يكساني برخوردارند و بايد در اشعار آييني به اين امامان نيز توجه ويژه اي صورت گيرد.
پير نهان با اشاره به بودجههايي كه صرف گسترش شعر آييني ميشود، اظهار داشت: متولياني كه در عرصه شعر آييني عمل ميكنند بودجههاي مختلفي را در مكانهاي مختلف صرف ميكنند كه موجب پراكندگي كاري ميشود و در نهايت نتيجه مطلوبي به بار نميآورد؛ بنابراني ميتوان با تاسيس بنياد و سازماني واحد به صورت نظام مند و كارشناسي شده در جهت اصلاح آسيبها و انحرافات شعر آييني عمل كرد.
در زير بخشي از يك مثنوي بلند امير پيرنهان آمده است:
من در بيت الحزنم يا خدا چيست ميان بدنم يا خدا
ميخ به تن بوس تنم آمده خون به طواف بدنم آمده
ياس لگد شد، جگر آتش گرفت شور بر آمد كه در آتش گرفت
سينه سپر شد، تبرم كوفتند فاطمه (س) را بر جگرم كوفتند
آه علي (ع) پس تو كجايي علي؟ آه علي، كاش بيايي علي
آه علي كوفه عدالت نخواست برگه ي قرآن بر سر نيزههاست
جنگ كه شد جهل دو لشگر يكيست مرد چنان مالك اشتر يكيست
جنگ كه شد خدعه عمل ميكند فتنه كه شد جنگ جمل ميكند
ننگ كه شد نام عوض ميشود قصه اسلام عوض ميشود
عده اي از جمع تو خارج شده شبه مسلمان خوارج شده
عده اي از عدل به تنگ آمده با شتر سرخ به جنگ آمده
معتمد كوفه اگر اشعريست واسطه عزل تو انگشتريست
درد فقط مال علي (ع) بود و بس شيعه به دنبال علي (ع) بود و بس
از دل او چاه خبر ميدهد نخل دلش را به تبر ميدهد
كيسه به دوش شب كوفه، علي (ع) سوخته اي در تب كوفه علي
اي سحر از در به كجا ميروي؟ اي سحر مرگ چرا ميروي؟
فزت و ربت همه جا را گرفت دست خدا، دست خدا را گرفت
/انتهاي پيام/
يکشنبه 15 دي 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شبكه خبر دانشجو]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 214]