واضح آرشیو وب فارسی:حيات نو: رئيس سازمان جوانان مجمع نيروهاى خط امام:جنبش دانشجويى در الگوپذيرى مراقبت كند
مسئول سازمان جوانان و دانشجويان مجمع نيروهاى خط امام (ره) اظهار كرد: سياست در محيط دانشگاهى بايد بر اساس تساهل و تسامح باشد.
كيوان خاجويى در گفتوگو با ايسنا، با اشاره به سالروز 16 آذر، روز دانشجو به بيان برخى از ويژگىهاى جنبش دانشجويى پرداخت و گفت: جنبش دانشجويى گروه سيالى است؛ بدان معنا كه هر گروه دانشجويى پس از چهار يا پنج سال درس خواندن، فارغالتحصيل و به گروه ديگرى مىپيوندد. ويژگى ديگر اين جنبش كمالگرايى و ايدهآليسمبودنش است بدان معنا كه قشر دانشجو به دليل خصوصيات فيزيولوژيك و روانشناختى علاقهاى بر ساختن دنياى پيرامون خود با معيارهاى فكرى و مطابق با ذائقهاش دارد و بر اين اساس با ديدن هر نقضى منقلب و اعتراض مىكند.
اين فعال سياسى الگوپذيرى را از ديگر ويژگىهاى جنبش دانشجويى عنوان و خاطر نشان كرد: قشر دانشجو براى بيان ايدهها، طرز تفكر و قالب عملياتى خود در جستوجوى الگو است، اين الگو كه شايد بتوان از آن به عنوان ايدئولوگ ياد كرد، مرز نمىشناسد و عمدتا داراى خاصيت كاريزماتيك است.
وى يادآور شد: با توجه به سه خصوصيت سيال بودن، فيزيولوژيك و روانشناختى و الگوپذيرى دانشجو مىتوان به علت انقطاع و بريده بريده بودن تحركات دانشجويى پى برد. در اعتصاب 16 آذر 32، دانشجويان دانشكده فنى دانشگاه تهران در اعتراض به ورود نيكسون، معاون رئيس جمهور وقت آمريكا به ايران كه به كشته شدن سه تن از دانشجويان جبهه ملى انجاميد و متعاقب آن تا سه سال يعنى تا سال 1335 و زمان حمله هوايى اسرائيل به مصر و همين طور مجددا از سال 1335 تا 1343 فعاليتهاى دانشجويى مهار شد. خاجويى معتقد است: دانشجو ترجيح مىدهد به جاى مذاكره، مناظره و يا حتى مصاحبه، بيشتر اعتصاب، تحصن و تظاهرات كند و يا حتى در مواردى خشونت بيشترى به خرج دهد. اين موضوع به دليل اقتضاى سن اوست كه در دهههاى بعدى عمرش جاى خود را به واقعگرايى و استيلاى عقلانيت بر هيجان مىدهد. نمونههاى اين موضوع را مىتوان در تحركات قهرآميز و مسلحانه دانشجويان، نظير قيام گروه سياهكل در سال 1349، چريكهاى فدايى خلق در سالهاى 1349 تا 1350 و دستگيرى كادر فعال سازمان مجاهدين خلق در سال 1350 كه عموما از دانشجويان بودند، يافت.
عضو اسبق شوراى مركزى انجمن اسلامىدانشجويان دانشگاه تربيت مدرس ادامه داد: الگوپذيرى جنبش دانشجويى نيز همچون تيغ دولبهاى است كه بايد مراقب بود فقط محل مورد نظر را و نه عضو ديگرى را برش دهد؛ به طور مثال طى سالهاى 1342 تا 1356 الگوى عملياتى گروههاى دانشجويي، پارتيزانى و انقلابى عمدتا انقلاب الجزاير، جنگ ويتنام و خصوصا نهضت فلسطين بود. طى همين دو دهه، ايدئولوگ طيف مذهبى دانشگاهيان مرحوم دكتر شريعتى و طيف غيرمذهبى دانشجويى ايدئولوگهاى ماركسيستى بود. عضو اسبق شوراى عمومىدفتر تحكيم وحدت در بيان آفات جنبش دانشجويى گفت: دانشجويان با فائق آمدن بر هيجاناتشان و با صبر و حوصله و اندكى استقامت مىتوانند راههاى غير احساسى را براى بيان خواستههايشان برگزينند و به يكى از گروههاى مرجع جامعه تبديل شوند؛ اين تجربهاى است كه از سال 1378 به بعد مىتوان آن را به خوبى احساس كرد. همچنين در اوايل پيروزى انقلاب گروههاى دانشجويى موسوم به پيرو خط امام (ره) به عنوان مرجعى براى مردم به حساب مىآمدند تا حدى كه در آن زمان حاكميت وقت مجبور به تبعيد برخى از آنان شد.
وى با تاكيد بر اينكه سياست مسئولان در محيط دانشگاهى بايد بر اساس تساهل و تسامح باشد، گفت: اگر حاكمان بپذيرند كه گذر از اين مرحله سنى با تمام اقتضائاتش براى قشر جوان و دانشجو در واقع طى مرحله بلوغ و تكامل شخصيتىاش است، ديگر مانع آن نمىشوند.
خاجويى ادامه داد: مسئولان بايد بپذيرنند كه براى رسيدن به مرحله عقلانيت و واقعگرايي، گذر از مرحله كمالگرايى و غلبه هيجانات گريزناپذير است و اشتباه كردن بهتر از عمل نكردن است؛ چنانكه رانندهاى بدون خطاهاى عملى حين رانندگى تبحر كافى را به دست نخواهد آورد.
مسئول سازمان جوانان و دانشجويان مجمع نيروهاى خط امام (ره)، خاطرنشان كرد: دانشجويان بايد بدانند كه عرصه سياست نيز همچون عرصه اقتصاد داراى دورههاى رونق و ركود است؛ معمولا رونق سياسى طيف خاصى با ركود سياسى طيف مقابل در عرصه اجرائيات همراه است، ولى ركود سياسى به معناى تعطيلى و بيكارى نيست؛ بلكه دوران ركود، دوران كسب آمادگي، آموزش، مطالعه و كسب مهارتهاى مديريتى و آشنايى با تاريخ و جامعهشناسى است.
سه شنبه 12 آذر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: حيات نو]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 178]