واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: درهمانديشي «ارزيابي وضعيت حقوق كودكان داراي معلوليت در ايران و جهان» تاكيد شد: پيوستن هرچه زودتر ايران به كنوانسيون حقوق معلولان
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فقه و حقوق - حقوق اجتماعي
همانديشي «ارزيابي وضعيت حقوق كودكان داراي معلوليت در ايران و جهان» از سوي كميسيون حقوق بشر اسلامي برگزار شد.
به گزارش خبرنگار حقوقي ايسنا، دكتر كمالي عضو هيات علمي دانشكده علوم توانبخشي در اين همانديشي با برشمردن كودكان به عنوان يكي از جمعيتهاي داراي اهميت در 50 سال اخير، تصريح كرد: در تمام برنامهها، به ويژه سازمان ملل، جايگاهي براي كودكان در نظر گرفته شده و شايد دليل آن اين باشد كه ساليانه تعداد زيادي از كودكان به دليل سوانح يا بيماري از دنيا ميروند.
وي با طرح اين مساله كه كودك يك چالش مهم در دنياي امروز است، ادامه داد: در اهداف هزاره مصوب سازمان ملل، كنترل مرگومير كودكان زير5 سال يكي از اهداف مهم است كه اين موضوع مورد توجه قرار دادن كودكان را ميطلبد. از زمان طرح بحث حقوق انسان، يكي از مباحث، مورد توجه قرار دادن سلامت كودك است. در سال 1959 اعلاميه حمايت از حقوق كودك مطرح و در نهايت كنوانسيون حقوق كودك به تصويب رسيد.
اين فعال در حوزه معلولين با يادآوري اينكه ايران در سال 1373 اين پيماننامه را مي پذيرد، آن را گامي مثبت عنوان كرد و ادامه داد: در اين پيمان نامه الزاماتي وجود دارد، از جمله گزارشهاي آن و تا جايي كه مطلع هستم گزارشهايي تهيه و ارائه ميشود ولي در اجرا و فراگيري آن بحثهاي متعددي وجود دارد.
دكتر كمالي با اشاره به پارادوكس و دوگانگي كه در اين مساله وجود دارد، تصريح كرد: ما در نظام بهداشتي درماني، كودك سالم را در مقابل كودك معلول قرار ميدهيم. گاهي اوقات سيستم درماني از همان روز اول تولد در بيمارستان براي از بين بردن كودك معلول وارد مذاكره ميشود. در تحقيق اخير در اين رابطه يكي از گلايهها عدم پاسخگويي سيستم پزشكي است و حتي به جايي ميرسد كه ميگويند اين بچه، براي تو بچه نميشود.
وي با اشاره به اينكه سالم در مقابل معلول برچسبي است كه مسير نگاهها را در اين رابطه مشخص ميكند، گفت: اكنون باقيماندن تفكر برچسبها باعث شده كه كودكان معلول حذف شوند و با توجه به اين نگاه، هنوز هم معلولين در قرن 21 قرباني ميشوند.
عضو هيات علمي دانشكده علوم توانبخشي افزود: هنوز هم كودكان معلول در كنار خيابان گذاشته ميشوند، هنوز هم اين كودكان بيش از كودكان عادي آزار ميبينند، كه شايد خيلي رسانهايي نشده است؛ هنوز كودكان معلول به موسسات سپرده شده و در مقابل بستن موسسات نگهداري ايستادگي ميشود؛ همچنين اين كودكان هنوز مورد تبعيض قرار ميگيرند.
وي با اشاره به اينكه در رسانه نيز اين تبعيض وجود دارد، تصريح كرد: برخي رسانهها هنوز افراد معلول را انسانهايي خشن و در پي انتقام گيري نشان ميدهند كه همه اين مسائل به اين دليل است كه معلوليت را مقابل سلامت قرار ميدهيم؛ در حالي كه كه بايد اين گونه مطرح شود كه فرد معلول سالم است اما داراي يك اختلال است.
دكتر كمالي خاطرنشان كرد: نيازمند اين هستيم كه با پارادايم جديدي نگاه كنيم كه به نظرم اين حركت با كنوانسيون آغاز شده است. اگر ما يك جامعه را براي همه ببينيم، آن زمان همه چيز در مسير قرار ميگيرد و طبيعي است كه نگاه ما به كودك معلول نيز تغيير خواهد كرد.
وي گفت: اگر ما به كنوانسيون ملحق شويم شايد روح تازهايي حتي در زندگي روزمره ما دميده شود و من هم به عنوان معلول و هم به عنوان حقوقدان هم و غمم معطوف به كنوانسيون است و ميتوان اميدوار بود كه با تصويب اين كنوانسيون ميتوان به دنبال مباحث اجرايي آن بود.
عضو انجمن نخبگان معلول با گريز به اين مساله كه با وجود ايراداتي كه به آراي قضايي ميشود عملا در آنها استناد به كنوانسيونها را شاهد هستيم، ابراز داشت: شايد دستگاه قضايي در مواردي كم كاري كرده تا اين آرا را به نفع خود تبليغ كند.
اين وكيل دادگستري مجددا به پيوستن ايران به كنوانسيون حقوق معلولين تاكيد كرد و افزود: قدم نخست تصويب و بعد اجراست.
به گزارش ايسنا، يوسفيان عضو هيات مديره شبكه تشكلهاي نابينايان و كم بينايان ايران با اشاره به چهار اصل كليدي مربوط به حقوق كودك تصريح كرد: عدم تبعيض و اصل رعايت بيشترين منافع كودك، اصل اول و دوم محسوب ميشود و در پيرامون اصل دوم ميتوان گفت كه در اتخاذ تصميمي كه مربوط به سرنوشت كودك است بايد به بيشترين منافع براي كودك معلول توجه شود. اين در حالي است كه در كشور كودك معلول از چيزهايي كه يك كودك داراست برخوردار نيست. به عنوان مثال در برنامههاي تلويزيوني، فردي با معلوليت نابينايي با مشكل مواجه ميشود.
وي حق حيات، بقا و رشد و تكامل را اصل سوم عنوان كرد و گفت: دو خطر عمده كه حيات كودك معلول را تهديد ميكند، سقط جنين و توزيع ناعادلانه امكانات بهداشتي و غذايي است .صرف اينكه كودكي زنده است كافي نيست و بايد امكانات بهداشتي و غذايي را براي او فراهم شود.
يوسفيان اصل چهارم را حق شنيده شدن و مشاركت كردن برشمرد و يادآور شد: عملا اين حق با دو مانع از جمله مانع فيزيكي و مانع نامحسوس كه همان نگرشهاي موجود است، مواجه ميباشد. بنابراين لازمه تحقق اين اصل، افزايش سطح آگاهيهاست.
عضو هيات مديره شبكه تشكلهاي نابينايان و كم بينايان با بيان حق جدا نشدن فرزند معلول از خانواده، خاطرنشان كرد: هنوز جدا كردن كودك معلول از خانواده، اولين راه حل به شمار ميرود. همچنين در مورد حفاظت از كودكان معلول در مقابل سوءاستفاده و بهره كشي متاسفانه شاهد هستيم كه از اين افراد براي تكدي گري استفاده ميكنند.
وي در پايان اظهاراميدواري كرد كه ايران هرچه زودتر به كنوانسيون حقوق معلولان بپيوندد.
محمود نژاد، رييس انجمن دفاع از حقوق معلولين ايران در ادامه اين نشست با طرح اين مساله كه پذيرش كودك معلول از سوي خانواده بايد مورد تاكيد قرار گيرد، گفت: هنگامي كه خانواده كودك را پذيرفت، حل مسائل و مشكلات راحتتر است. از دردهايي كه با كودك معلول همراه است اين است كه بسياري از كمبودهايي كه در خانواده ايجاد ميشود، جلوي چشم كودك معلول و در مقابل ديگران مطرح ميشود و اين درد زماني تشديد ميشود كه فرد معلول متوجه ميشود كه اين كمبودها تقصير اوست.
وي با بيان اينكه با وجود تمام قوانين و كنوانسيونها جامعه بشري بايد به درجه اين از رشد رسيده باشد كه وجود يك كودك معلول را حاصل زندگي بداند، خاطرنشان كرد: در قانون 16 مادهايي حقوق معلولان حتي جملهايي از كودك معلول نيامده است و حتي در بهزيستي اين ديد كه بايد اقدامات به موقع در رعايت حقوق معلول باشد وجود ندارد.
محمودنژاد افزود: علاوه بر توجه به راه كارهايي ارائه شده در جهت حل مشكلات معلولان ، بايد تلاشمان را براي جلوگيري از معلوليتها انجام دهيم.
وي با تاكيد بر اولويت عادي سازي نسبت به توانمند سازي در مورد معلولان، اظهار كرد: اگر عادي سازي صورت گيرد، ديگر نياز به توانمندسازي نيست و اصلا فرد توانمند است.
رييس انجمن دفاع از حقوق معلولين ايران در پايان اظهاراتش خواستار دفاع كميسيون حقوق بشر اسلامي از پذيرش كنوانسيون حقوق معلولان شد.
به گزارش ايسنا، پريسا افتخار، عضو هيات امناي انجمن باور با طرح اين مساله كه اگر حقوق كودك داريم آيا اين حقوق شامل كودك داراي معلوليت ميشود؟ خاطرنشان كرد: هنگامي كه ميگوييم حقوق كودكي وجود دارد به طبع كودك داراي معلوليت را داراي حقوق ويژه ميداند.
وي با تاكيد بر اينكه كودك داراي معلوليت بايد از تمام حقوق كودك سالم برخوردار باشد، افزود: در هيچ جاي دنيا حقوق كودك داراي معلوليت را از خانواده آن جدا نميكنند.
خانم اعتماد رييس هيات مديره انجمن خانواده ناشنوايان ايران به عنوان آخرين سخنران در جلسه حاضر با اشاره به اينكه مشكل عمده ناشنوايان عدد رابط در ارگانهاي خصوصي و دولتي است، ادامه داد: اين مورد مشكلاتي را براي مراجعه كنندگان ناشنوا ايجاد ميكند و آنها آن طور كه بايد و شايد به ابراز اصليترين خواستههاي خود نميپردازند و حتي سازمانهاي بهزيستي و آموزشوپرورش كه متولي حقوق معلولين هستند و حتي براي يك مساله جزيي با معلولين در ارتباط هستند، نميتوانند اين ارتباط را برقرار كنند كه بايد براي حل اين مشكل چارهانديشي شود.
وي افزود: علاوه بر سياستهايي كه براي ناشنوايان از جمله افزايش مراكز كودكان ناشنوا و كم شنوا و طرح غربال گري شنوايي انجام ميشود به نظر ميرسد كه بايد چند مورد ديگر در اين زمينه گنجانده شود كه عبارت است از؛ آموزش زبان اشاره و پذيرش زبان اشاره و آموزش آن به والدين و دستاندركاران و علاقهمندان به امور ناشنوايان.
اعتماد افزود: با توجه به گسترش روز افزون در آموزش فراگير، براي كودكان داراي اختلال شنوايي و تعميم آن به مدارس عادي براي كودك و خانوادهاش مشكلاتي ايجاد شده كه آن طور كه بايد و شايد از آموزش فراگير استفاده نميكنند.
رييس هيات مديره انجمن خانواده ناشنوايان ايران با اشاره به ايجاد و راهاندازي دوره تربيت رابط با ارايه گواهينامه كارشناسي از سازمانهاي ذي ربط و NGO هاي ناشنوايان، گفت: در گذشته آموزش رابط توسط دانشكده توانبخشي علوم بهزيستي اعمال ميشد و در حال حاضر اين طرح كنار گذاشته شده است. بنابراين انجمن ناشنوايان ايران، تنها انجمني است كه اين امر را حدود 2 سال پيش جهت ارائه ويژه ناشنوايان براي موسسات عالي، دانشگاهها و يا مراكز مهم كه تقاضاي رابط ميشود پيگيري ميكند و متاسفانه خدمات آنها رايگان است.
اعتماد در پايان گفت: ما هيچ وقت از شنوايان نخواستهايم كه با زبان ما حرف بزنند، فقط از آنها ميخواهيم كه از خواستههاي ما حمايت كنند.
انتهاي پيام
جمعه 19 مهر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 51]