چگونه طرز فکر یک زوج در زندگی زناشویی آنان تأثیر می‌گذارد؟

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: چگونه طرز فکر یک زوج در زندگی زناشویی آنان تأثیر می‌گذارد؟

براساس مطالعات انجام شده، در مغز انسان تغییرات زیادی در طول مراحل مختلف ازدواج رخ می دهد. این تغییرات در مغز به تغییرات در رفتار منجر می شود. فهمیدن این تغییرات رفتاری می تواند کلیدی برای ازدواجی موفق باشد. شواهد علمی جدید نشان می دهد که اگر زوج ها تغییرات مراحل زندگی زناشویی را درک نکنند، این موضوع متحمل می شود. علاوه بر این، چیزی که به راحتی می توان پیش بینی کرد، زمان وقوع «طلاق» است زیرا مغز انسان یک سری تغییرات فطری را طی زندگی مشترک مرور می کند. اگر زن و شوهری بتوانند این تغییرات فطری را درک و لمس کنند، روابط شان پایدار و شکوفا می شود اما اگر این کار را نکنند، زمزمه ی طلاق در زندگی آنان اجتناب ناپذیر است. طبعاً زن و مرد متفاوت از یکدیگرند؛ پس چگونه می توانند زندگی سعادتمندی داشته باشند؟ آیا زندگی یک زوج صمیمی و گرم می تواند به جدایی کشیده شود؟ مرحله ی اول: عشق وقتی زن و شوهر به اصطلاح از یکدیگر شناخت پیدا کردند و به هم علاقه مند شدند، مغزشان شروع به عاشق شدن می کند. در این مرحله، بدن ماده ای به نام «فرومونز» ترشح می کند؛ به طور نمونه وقتی زن و شوهری به هم نگاه می کنند، پیوند محکمی بین شان احساس می شود و حس می کنند یک روح در دو بدن هستند. هورمون دیگری به نام «اکسیدوزین» هم نقش مهمی ایفا می کند. «اکسیدوزین» هورمون اتصال نامیده می شود. این هورمون، شبیه هورمونی ست که پس از زایمان در بدن مادر تولید می شود و پیوند محکمی بین مادر و نوزاد تازه متولدشده ایجاد می کند. همین طور، «اکسیدوزین» از توجه به رفتار ناخوشایند همسران جلوگیری می کند؛ درست مانند مادری که از گریه ی نیمه شب نوزادش یا از این که نوزادش با ناخن های کوچک اش او را چنگ می اندازد، عصبانی و دلگیر نمی شود اما این مرحله هم به اتمام رسیده و مرحله ی نوینی از رابطه ی بین زن و مرد آغاز می گردد. مرحله ی دوم: آگاهی در مرحله ی «آگاهی»، زن و شوهر هوشیار می شوند. آنان تصور می کنند به روشی ناسالم به یکدیگر نزدیک بوده اند و حالا از نظر روان شناختی باید جدا شوند؛ برای نمونه مرد تصمیم می گیرد که وقتی همسرش کاری را که از نظر او ناخوشایند است انجام می دهد، حرفی نزند و زن تصمیم می گیرد به جای رفتن به یک مهمانی، در خانه بماند؛ بدین طریق سعی می کنند یکدیگر را آزار دهند. پس از کشمکش های فراوان، سرانجام مرد متوجه می شود که حق با همسرش است و اگر زوج ها به قدر کافی با هم نباشند، رابطه ای ناکام ایجاد می شود. از سوی دیگر، زن می فهمد که حق با شوهرش است؛ اگر استقلال به اندازه ی کافی وجود نداشته باشد، رابطه به مشکل برمی خورد. وقتی طرفین خیلی از هم دور می شوند، رابطه ی خوشایندی که در ابتدای ازدواج شان داشتند، از بین خواهد رفت؛ از طرفی، وقتی زن و شوهر با هم بسیار صمیمی باشند، یکی از آنان اجازه نخواهد داد که دیگری به خودش برسد و زندگی زناشویی دوام نمی آورد. مرحله ی سوم: سرخوردگی مدتی یا حتی چند ماه و یا یک سال پس از ازدواج، هورمون ها و فعل و انفعالات مغز شروع به تغییر می کند. فکر که قسمتی از مغز است، به این سمت می رود که همسر دارای چه ضعف هایی ست. این مسأله زمانی به وجود می آید که زن و شوهر به سادگی از رفتار همسرشان آزرده خاطر می شوند. اگر زوجی در زمانی که در «مرحله ی عشق» قراردارند ازدواج کنند، در «مرحله ی سرخوردگی» دچار تردیدی جدی درباره ی انتخابی که کرده اند، می شوند. به یک نمایش خانوادگی دقت کنید: شوهری روی کاناپه لم داده و برنامه ی تلویزیونی مورد علاقه ی خود را تماشا می کند. زن به این دلیل که شوهرش در حال تماشای تلویزیون است و دیگر مانند گذشته او را مورد توجه و تحسین قرارنمی دهد، آزرده خاطر می گردد و احساس سرخوردگی می کند؛ به خصوص به خاطر این که شوهرش همچون سابق با او صحبت نمی کند. از طرف دیگر، شوهر هم خوشبخت نیست. او قادر به درک این که چرا همسرش درباره ی مسائل کوچک و جزئی، مدام از او انتقاد می کند، نمی باشد. با خود می اندیشد که «چیز دیگری وجود دارد که همسرش خواهان آن است؟» او حس می کند مشکلی وجود دارد اما نمی داند چگونه آن را حل کند. فعل و انفعالات مغز در طول مرحله ی عشق به تدریج تغییر کرده است. در این مرحله، زوج ها به راحتی به این فکر می افتند که مشکلی در ازدواج شان وجود دارد. «او آن کسی نیست که من با او ازدواج کردم.» اما باید به خاطر داشته باشند که این مرحله، طبیعی ست و این نومیدی به دلیل تغییرات شیمیایی در بدن و پیکره ی فرد است. مرحله ی چهارم: کشمکش قدرت زوجی که سرخوردگی را تجربه کرده اند، معمولاً به سمت مرحله ی «کشمکش قدرت» می روند؛ به منظور مبارزه با حس ناامیدی، همسران می کوشند زن یا شوهر خود را به مرحله ی عشق برگردانند اما بیهوده است. وقتی زن و شوهری راه های مختلف برای مجبورکردن دیگری به تغییر را امتحان کردند، مشکلات بیش تر می شود. پس از همه ی این موارد، ذهن زن و مرد، افکار و عمل و رفتار متفاوتی بروز می دهد؛ این رنج آورترین زمان در یک زندگی زناشویی ست اما زوج هایی که «کشمکش قدرت» را متوقف می کنند، باید توجه داشته باشند که تفاوت ذهن ما درحقیقت می تواند کلیدی برای ازدواج پایدار و کامیاب باشد. آنان باید به خاطر داشته باشند که همین اند که هستند. آنان دو روح در دو بدن هستند. پس از این که عشق ضعیف تر شد، احتمالاً شوهر استقلال بیش تری می خواهد و زن می خواهد با دوستان اش ارتباط بیش تری داشته باشد. یکی از دلایلی که زوج ها در طول زمان «کشمکش قدرت» از یکدیگر انتقاد می کنند، این است که مردان و زنان درباره ی استقلال در ازدواج عقاید متفاوتی دارند که بسیاری از ازدواج هایی که به طلاق ختم می شوند، به طور متوسط 7یا8سال دوام داشته اند. این همان موقعیتی ست که یکی از طرفین تلاش می کند تا همسر خود را تغییر دهد. طبیعت به ما اجازه ی بازگشت به عقب را نمی دهد. طبیعت پیش می رود و ما هم مجبوریم با آن پیش برویم. این مرحله ی جدیدی در زندگی زناشویی ست که زوج ها صبر می کنند اما برای این که به آن برسند، باید هوشیار و آگاه و دقیق باشند. مرحله ی پنجم: ازدواج پایدار اگر روش های ارتباط بین زن و شوهر با نوعی همیاری ایجاد شود، ازدواجی پایدار و متعادل حاصل می شود. «کشمکش قدرت» از بین می رود و رابطه ای تکامل یافته، زن و شوهر را به هم پیوند می دهد. آنان هم زمان می توانند رابطه ای صمیمی داشته باشند یا جدا باشند، این دلیل رابطه ای متعادل است. زوج ها با هم زندگی می کنند، نه به خاطر این که انسان هایی شبیه هم باشند، بلکه به این دلیل که تفاوت خوشبخت بودن را یاد گرفته اند. راه کار اول: الگوی ایجاد و پرورش صمیمیت یک زوج خوشبخت در یک ازدواج سعادتمند، کارهای معمولی را برای نزدیک شدن به یکدیگر انجام می دهند. مانند رفتن به مهمانی های خانوادگی، تلفنی صحبت کردن یا نامه فرستادن و... وقتی یکی از زوج ها در سفر باشد، این موارد مانند پایه های محکمی ست که زندگی زناشویی را پایدار نگه می دارد. زوج ها باید مهربان باشند، هیچ کس بیش تر از زن یا شوهر، لایق لطف و ادب نیست؛ اشخاص بالغ می دانند که یک زندگی زناشویی موفق، به مهربانی طرفین بستگی دارد. زوج ها باید سعی کنند مسائل خود را به جای این که اجازه دهند اختلافات شان شدیدتر شود، حل کنند. به طور حتم، آنان هم عصبانی می شوند و بحث می کنند اما مطمئن هستند که عذرخواهی کرده و اختلافات شان را برطرف می نمایند. راه کار دوم: توانایی جلوگیری از جدایی زوج ها باید درک کنند مرد و زن به طور ذاتی متفاوتند. ممکن است وقتی مرد مشغول تماشای تلویزیون است، نخواهد کسی برنامه را عوض کند. زن به جای عصبانی شدن، باید درک کند که این برنامه برای او مهم است. ممکن است زن بخواهد درباره ی احساساتش صحبت کند، مرد باید متوجه باشد این برای خانم مهم است؛ پس باید وقت بگذارد و به او گوش دهد. زوج ها می توانند دوستان مختلفی داشته باشند. معمولاً زن، دوستان خود را دارد و شوهر هم دوستان خود را؛ برای هر دوی آنان قابل قبول است و آنان باید یکدیگر را در سرزنده نگه داشتن روابط دوستان خود تشویق کنند. شوهر باید توجه کند که اگرچه او بهترین دوست همسرش است، اما ممکن است بعضی احتیاجات عاطفی او در بین دوستان اش برآورده شود. زن هم باید شوهرش را درک کند و به همان اندازه به روابط دوستانه ی شوهرش احترام بگذارد. هرکدام باید زمان، جایگاه یا وظیفه ی همسر را قبول کند و به آن احترام بگذارد، این فعالیت ها برای زندگی زناشویی آنان، سعادتمندی و انرژی به ارمغان می آورد. دانستن این موضوع که احتمال تغییر احساسات در برابر یکدیگر در طول زمان وجود دارد، بسیار مهم است و این تغییر، طبیعی ست. فعل و انفعالات مغز، مسؤول این تغییر است و هیچ نکته ای در تلاش برای مبارزه با آن وجود ندارد

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 557]