واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: دوره اسارت آغاز روزهداريام بود خبرگزاري فارس: يك آزاده دوران دفاع مقدس گفت: قبل از دوره اسارت به دليل ناراحتي معده نميتوانستم روزه بگيريم ولي با آغاز اين دوره و شرايط حاكم در آنجا توانايي روزه داري در ماه مبارك رمضان و ايام ديگر سال را پيدا كردم. محمدرضا گلشني در گفتوگو با خبرنگار ايثار و شهادت باشگاه خبري فارس «توانا» درخصوص ماه مبارك رمضان در اسارت اظهار داشت: قبل از آغاز دوره اسارت و زماني كه در ايران بودم به خاطر ناراحتي معده تا 19 سالگي نتوانستم روزه بگيرم ولي با توجه به شرايط دوره اسارت، از همان سال اول توانستم در ماه مبارك رمضان روزه بگيرم. وي ادامه داد: زماني كه در اسارتگاه موصل بوديم، براي سحري يك ليوان آش و 3 عدد سمون [نوعي نان بود كه خمير داخل آن مانند آدامس بود] به ما ميدادند. اين آزاده دفاع مقدس بيان داشت: گاهي اوقات كه خمير سمون خوب بود با 2 دست آن را ميساييديم تا تبديل به آرد شود سپس از اين آرد براي درست كردن شيريني استفاده ميكرديم. وي در خصوص درمان بيماري معده در دوره اسارت، خاطرنشان كرد: «غلامرضا سرمدي» تكنسين اورژانس كه طي مأموريت اعزام مجروحان از خط مقدم به پشت جبهه به اسارت دشمن در آمده بود، براي درمان بيماري معده بنده توصيه كرد تغذيه و برنامه غذايي را تنظيم كنم. گلشني با اشاره به حديث حضرت علي (ع) مبني بر اين كه «تا گرسنه نشديد، غذا نخوريد تا معده كاملاً پاك شود؛ تا سير نشديد، دست از غذا بكشيد»، افزود: با توجه به شرايط حاكم در دوره اسارت اين حديث حضرت علي (ع) براي ما عملي شد. وي بيان داشت: بعد از درمان بيماري معده با اين روش، طوري شد كه روزههاي قضا و مستحبي گرفتم و علاوه بر آن قبل از ماه مبارك رمضان به استقبال اين ماه ميرفتم. اين آزاده دوران دفاع مقدس كه 10 سال در اسارت نيروهاي عراقي بود، اضافه كرد: در اسارتگاه موصل 10 قاطع وجود داشت؛ برخي از اسرا به خاطر بيماري، ناتواني يا پايين بودن بار معنوي روزه نميگرفتند در نتيجه پيشنهاد داديم كه روزهداران را از افراد غير روزهدار جدا كنند. وي اضافه كرد: براي اجراي اين پيشنهاد اقداماتي صورت گرفت كه از 10 قاطع اسارتگاه، 3 اسارتگاه روز ميگرفتند؛ در اين 3 اسارتگاه مراسمهاي مذهبي پرشوري برگزار ميشد. گلشني خاطرنشان كرد: ما در اسارتگاه كتاب مفاتيحالجنان و مناجات نداشتيم؛ «امير نوذري» يكي از اسرا بود كه دعاي كميل، مناجات شعبانيه، دعاي ندبه و دعاهاي ديگر را كاملاً حفظ بود؛ براي اين كه تمام آزادگان بتواند از اين دعاها استفاده كنند، اقدام به نوشتن اين ادعيه بر روي كاغذ كرد. وي بيان داشت: كاغذ و قلم در اسارتگاه وجود نداشت در نتيجه اين دعاها را بر روي زر ورق سيگار يا ورقهاي نازكي كه از مقواي پودر لباسشويي درست كرده بوديم، نوشتيم و بعد از آن وقتي نماينده صليب سرخ به اسارتگاه آمد، از وي درخواست مفاتيح الجنان كرديم كه از ايران برايمان فرستادند. اين آزاده دوران دفاع مقدس افزود: در هر اسارتگاه كه 100 اسير در آنجا حضور داشتند يك جلد كتاب مفاتيحالجنان وجود داشت و براي اينكه تمام اسرا بتوانند از مطالب اين كتاب استفاده كنند، دعاها را از هم جدا كرديم و اسرا مجدداً از روي اين دعاها نوشتند. وي افزود: ما در دوران اسارت از جامعه ايران دور شديم ولي سعي ميكرديم از مكتب اسلامي دور نباشيم. انتهاي پيام/ا-3
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 270]