منع دخانيات، عامل كاهش سرطان

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: پس از 20 سال تلاش براي مبارزه با دخانيات و تصويب قانون اماكن بدون دخانيات، درج پيام هاي بهداشتي روي بسته بندي ها و منع تبليغات دخانيات، جنگ به جايي رسيده است كه مبارزان به كار خود افتخار كنند. براي اولين بار پس از دهه۳۰ ميلادي، آمار مرگ و مير در اثر ابتلا به سرطان در ايالت متحده كاهش يافت. جامعه سرطان آمريكا با انتشار اين آمار اعلام كرد اين پيشرفت به دليل كاهش استعمال دخانيات حاصل شده است.
اين پيشرفت گرچه قابل تقدير است، اما در برابر آمار جهاني رنگ مي بازد. آمار نشان مي دهد مصرف دخانيات در سراسر جهان رو به افزايش است و شهروندان كشورهاي در حال توسعه و به خصوص زنان در خطر روي آوردن به دخانيات قرار دارند. اين افزايش بيشتر در آسياي شرقي مشاهده مي شود، به طوري كه چين، كامبوج، مالزي و بنگلادش رده هاي نخست را به خود اختصاص داده اند.
بسياري از مردم از شركت هاي چندمليتي توليد دخانيات ناراضي اند، زيرا حس مي كنند اين شركت ها روي كشورشان چنگ انداخته اند و با تاكتيك هاي خاص و تبليغات فراوان، زنان را مورد هدف قرار داده اند. اين شركت ها هم در مقابل ادعا مي كنند فقط افراد سيگاري را ترغيب مي كنند تا نوع سيگار مصرفي خود را تغيير دهند، اما آمار نشان مي دهد حق با مردم است و هر جا كه اين شركت ها وارد شده اند، مصرف دخانيات هم افزايش يافته است.كره جنوبي يكي از بهترين نمونه هاست. اين كشور در دهه 80 ميلادي محدوديت واردات سيگاري هاي آمريكايي را لغو كرد و مصرف دخانيات كه در طول سال هاي 1980 تا 1982 جمعاً 68 هزار تن بود، به 101 هزار تن در سال 1999 رسيد.
اين درحالي است كه اوضاع در ايالات متحده كاملاً برعكس است. محدوديت در استعمال و تبليغات دخانيات سبب شده است آمار مصرف كنندگان دخانيات پس از جنگ جهاني دوم به كمترين مقدار خود برسد. در سال 1965 بيش از 40 درصد افراد بالغ آمريكايي سيگار مي كشيدند، ولي اين مقدار امروز به كمتر از 21 درصد رسيده است.
اما چرا در كشورهاي در حال توسعه چنين كاهشي مشاهده نمي شود؟ سال گذشته حدود 5 ميليون نفر در سراسر جهان بر اثر بيماري هاي مرتبط با استعمال دخانيات جان خود را از دست دادند و اگر روند افزايش كنوني متوقف نشود، اين آمار به 10 ميليون نفر در سال 2025 خواهد رسيد.
البته كشورها و سازمان هاي جهاني بي تفاوت نمانده اند؛ 121 كشور جهان به همراه اتحاديه اروپا، كنوانسيون مهار تنباكو را كه از سوي سازمان بهداشت جهاني تهيه شده است، امضا كرده اند و تعهد داده اند با استفاده از ابزارهايي چون وضع محدوديت در تبليغات و درج هشدارهاي جدي تر روي بسته بندي ها، استفاده از دخانيات و مرگ ومير ناشي از آن را كاهش دهند. همين روزهاست كه نمايندگان اين كشورها در ژنو جمع شوند و در مورد راهكارهاي جديد مبارزه با استعمال دخانيات تبادل نظر كنند.
بسياري از اين راهكارها شامل دستورالعمل هايي واضح و مهلت دار است، مثلاً دولت ها 3 سال فرصت دارند تا پيام هاي بهداشتي و هشدارهاي جدي خطر استعمال دخانيات را تبليغ كنند. آنها همچنين 5 سال مهلت دارند تا قوانين منع استعمال دخانيات و منع حمايت مالي شركت هايي را كه به هر شكل در صنعت دخانيات نقش دارند، در كشورهاي خود به اجرا بگذارند. برخي راهكارهاي ديگر مانند مبارزه با قاچاق و تجارت هاي غيرقانوني دخانيات هنوز مورد توافق نهايي اعضا قرار نگرفته، اما همين مقدار هم بي تاثير نبوده است. ايرلند، ايتاليا، نروژ و اسپانيا قوانيني را در مورد ممنوعيت استعمال دخانيات در اماكن عمومي مسقف وضع كرده اند. قوانين مشابهي در مجلس انگلستان در حال بررسي است. در هندوستان، دولت قوانين منع تبليغات دخانيات را به شكل آزمايشي انجام داده است و برزيل، كانادا، تايلند و سنگاپور هشدارهاي تصويري را روي بسته بندي هاي دخانيات به چاپ رسانده اند.
در سوي ديگر، شركت هاي دخانياتي و مصرف كنندگان اين مواد هم در حال مبارزه با اين قوانين سخت گيرانه هستند. آنها مي گويند دولت ها تنها موظفند به مردم در مورد ضرر و زيان دخانيات اطلاع رساني كنند و حق وضع محدوديت در عرضه دخانيات را ندارند؛ بدين سان مردم با آگاهي از مضرات و فوايد دخانيات در مورد استعمال آن تصميم مي گيرند و هيچ ايرادي باقي نمي ماند. شايد اين بحث درست باشد، اما در كشورهاي پيشرفته غربي هم مردم به تمام اطلاعات استفاده از دخانيات دسترسي ندارند. در كشورهاي در حال توسعه كه اوضاع بدتر است و تبليغات به قدري قوي است كه مردم حتي به آمار مرگ و مير ناشي از استعمال دخانيات توجهي نشان نمي دهند. بدتر اين است كه وقتي مردم به بيماري هاي ناشي از استعمال دخانيات دچار مي شوند، از مراقبت هاي بهداشتي و درمان مناسب برخوردار نيستند.
در چنين شرايطي بايد چه كار كرد؟ بهترين كار اين است كه كشورهاي ثروتمند براي اين مبارزه با دخانيات كمك مالي ارائه كنند. با اين كمك ها مي توان مراكز درماني مناسبي را در كشورهاي فقيرتر تاسيس و بيماران را درمان كرد يا آنها را در مبارزه با استعمال دخانيات ياري كرد. اين همان مسيري است كه كشورهاي توسعه يافته سال ها پيش پيموده اند.
با اين همه تا وقتي ارتباط دخانيات و ابتلا به سرطان به وضوح اثبات نشود، جنگ ميان موافقان و مخالفان استعمال دخانيات ادامه خواهد داشت.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 98]