محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826783285
عمر يك حباب چقدر است؟
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: عمر يك حباب چقدر است؟ "يادداشت روز" کیهان با دروغ شروع كردند؛ مانند اغلب فتنه هايي كه در طول تاريخ برپا شده است، فتنه هايي كه خودي هاي غفلت زده در آن غوطه ور شده اند تا شايد اسباب كامراني دشمن فراهم آيد.در واكنش به اقدام قانوني مجلس پنجم براي اصلاح قانون مطبوعات و بستن رخنه هاي نفوذ عناصر وابسته به رژيم طاغوت و ضدانقلاب در رسانه ها، روزنامه سلام صبح 15تير 78 تيتر اول خود را چنين انتخاب كرد: سعيد اسلامي پيشنهاد تغيير قانون مطبوعات را داده بود. متن اين به اصطلاح خبر به يك سند محرمانه وزارت اطلاعات اختصاص يافته بود. اين دروغ براي آن بافته شد كه حياط خلوت مجرمان در برخي مطبوعات دست نخورده باقي بماند، ولي عمر آن كمتر از يك روز بود. 16تير علي يونسي وزير اطلاعات دولت خاتمي اعلام كرد: «نامه مندرج در روزنامه سلام مربوط به سعيد اسلامي نبود بلكه از حوزه مشاورين خطاب به وزير ارسال شده و موضوع آن مربوط به اصلاح قانون مطبوعات نيست.» قدرت طلبان بي توجه به دندان هاي طمع دشمنان كه تيزتر و تيزتر مي شد، خواستند براي نظام كه ظاهراً خود جزئي از آن بودند شاخ و شانه اي بكشند و مثلا امتيازي بگيرند. پس دروغ پردازي را به مبتذل ترين شكل ادامه دادند. در جريان محاكمه عباس عبدي كه عضو شوراي سردبيري سلام بود از ارسال فاكس سند كذايي به دفتر روزنامه اش و شناختن دستخط سعيد امامي سخن گفت و مدير مسئول روحاني اش از اين كه سند به آن مهمي و ارزشمندي را مثل بقيه كاغذها در سطل آشغال ريخته است! با توطئه و نيرنگ به بهانه توقيف روزنامه دروغ پرداز، تظاهرات و درگيري هايي را تدارك ديدند كه حاصل آن آسيب ديدن جسمي و روحي ده ها تن از فرزندان ملت در كوي دانشگاه و نيروي خدوم انتظامي شد.يك روز از انتشار اين سند محرمانه و تحريف آن، راديو آزادي وابسته به سازمان سيا، اقدام روزنامه سلام را يك افشاگري ژورناليستي ذكر كرد كه با آگاهي از موج ناشي از آن صورت گرفته است. با اين وصف معلوم بود كه حتي دشمنان هم چشم طمع به اقدامات ناپسند داخلي ها دارند، اما زياده خواهي توان هر نوع تامل و تدبير را از اين عده گرفته بود. پس به دروغ پردازي و فتنه آفريني ادامه دادند.حادثه اي كه از نيمه شب تا بامداد 18تير سال 78 در كوي دانشگاه رخ داد- بجز نيمه پنهانش كه اي كاش روزي برملا شود- حادثه اي دردناك بود كه قلب رهبر انقلاب را به درد آورد، اما نااهلان با اتكاي به روزنامه هاي زنجيره اي سعي كردند تا از آن سوء استفاده كنند. از صبح 18 تير تا چند روز دروغ پشت دروغ بود كه منتشر مي شد:21 كشته، 12كشته، 5كشته! درحالي كه اساساً دراين ماجرا كسي كشته نشده بود، دفتر تحكيم وحدت و انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه تهران بر بالاي اطلاعيه هايشان آيه شريفه «باي ذنب قتلت» را درج كردند و 19تير علي افشاري (فعلاً ساكن آن سوي آب ها) در تجمع مقابل سردر دانشگاه تهران گفت: از دولت مي خواهيم كشته شده ها را به ما تحويل بدهند تا تشييع جنازه باشكوهي برايشان برگزار شود و امنيت مراسم تشييع جنازه را تأمين كنند! عكس زيرپيراهن خون آلود در تظاهراتي كه ربطي به دانشجويان نداشت و اراذل و اوباش مرتبط به بيگانگان اداره اش مي كردند، برصفحه اول مطبوعاتي نشست كه مديران مسئول آنها از مسئولان نظام اسلامي بودند؛ همان نظامي كه تظاهركنندگان براي سرنگوني اش به ميدان آمده بودند.خرداد، صبح امروز، نشاط، ايران و ايرنا درست مثل رسانه هاي خارجي رقم هاي مختلف كشته شده ها را رديف مي كردند، براي آن كه معاون سياسي وقت وزارت كشور از قول وزير متبوعش به روزنامه صبح امروز مورخ 19/4/78 بگويد «فرماندهي نيروي انتظامي بايد بي قيد و شرط به وزارت كشور محول شود».تمام دروغ ها بافته شد تا خواسته هاي اين تعداد اندك از طريق فشار و چانه زني محقق شود و جاي پايي براي خواسته هاي حقير بعدي فراهم آيد. نتيجه اين بود كه تهران چند شبانه روز جولانگاه اراذل و اوباشي شد كه نه به هيچ چيز اعتقاد داشتند و نه از هيچ عملي روگردان. حريم شكني، هتاكي، آتش افروزي، خونريزي و عربده كشي اوباش و قهقهه مستانه دشمناني كه از آمريكا و اسرائيل تا برخي دولت هاي نادان منطقه را شامل مي شد، محصول ملغمه اي از غفلت و آلودگي و بلاهت سياسي جمعي بود كه خواسته بودند از دانشجوي مسلمان ايراني پلكان ترقي بسازند؛ همان دانشجويي كه افتخارات كم نظير از 16آذر 32 تا 13آبان 58 و كربلاي هويزه را در پرونده درخشان خود داشت.اما عمر يك حباب چقدر است؟ دروغ و فتنه هم به همان اندازه دوام داشت. بگذار هشت سال بعد از فاش شدن دروغ هاي شاخدار بازهم فلان روزنامه عكس خبر دروغ سلام را در صفحه اولش گراور كند. نيم روزي در 22تير 78 كافي بود تا به همت فرزندان بسيجي ملت سروته تمام اوباش جمع شود و فرداي آن؛ روز خوب خدا! روزي كه بندگان خدا از كارمند و كارگر و دانشجو، زن و مرد، كودك و پير، موج زنان خيابان «انقلاب» را از حضورشان آكندند تا اول به امام موعودشان وسپس به همه عالم بگويند: اينجا ايران است، مهد ولايت؛ و دانشگاه اسلامي، جاي منافقين نيست. در خشكسالي تير 78، آسمان هم به مدد آمد تا بر لطافت هواي باراني و ابري شب 23تير بيفزايد و سلامي بدهد برآن كه «بهار مردمان» و «خرمي روزگاران» است.عمر دروغ و فتنه كوتاه بود اما روزهاي خدا را پاياني نيست، روزهايي مثل 23 تير .1378
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 516]
-
گوناگون
پربازدیدترینها