واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: جامعه > خانواده - اشرف بروجردی یکی از مسائل مهمی که درابتدای نظام جمهوری اسلامی در ایران مطرح شد و البته امام راحل با استدلال آن را منتفی اعلام کرد. مسئله تفکیک جنسیتی بود که در آن سالها بسیاری از تندروها اصرار به اعمال آن در ساختار نظام جمهوری اسلامی بودند. در آن سالها این مسئله برای تفکیک جنسیتی در دانشگاهها بیشتر مطرح بود که امام راحل بر آن شدند تا با اعلام نظری فصلالخطاب اینگونه افکار را مردود اعلام کردند و دستور دادند که به هیچ عنوان در مراکز مختلف عمومی جامعه حائلی بین زن و مرد قائل نشوند. حال شاهد هستیم که بسیاری از مسئولان در صدد هستند تا نظری مخالف نظر امام را که برپا کننده این نظام بودند را درکشور اعمال کنند. نکتهای که عملاً امکانپذیر نیست و اگر هم امکانپذیر باشد حتماً با مشکلات بسیار همراه خواهد بود. چه از نظر سیاسی وچه اجتماعی. مهمتر از همه وجهه بینالمللی این نظام را دچار خدشه خواهد کرد. همه ما شاهد هستیم که از کمبود امکانات و ابزار در بسیاری از زمینهها به خصوص در دانشگاهها برخوردار هستیم و گاهاً دچار مشکلات فراوان میشویم. این در حالی است که اگر بخواهیم در زمینههای مختلف تفکیک جنسیتی را قائل شویم نیاز به داشتن امکانات و تخصیص بودجههای بیشتری است. درصورتی که این اتفاق از جنبههای دیگر هم جامعه را متضرر میکند. مثلاً افراد دارای دانش و داشتههای گوناگونی هستند که در کنار هم و دوشادوش هم این تواناییها و دانستهها میتواند به آنها در پیشبرد اهداف کمک کند. اینکه زن و مرد دوشادوش یکدیگر قرار گیرند و در عرصههای مختلف اجتماعی و اقتصادی کشور را اداره نمایند. از طرفی دیگر در خصوص مسئله تفکیک جنسیتی در جامعه امروزی ایران که چند سالی است این موضوع را بیشتر میشنویم و مطرح است، به نظر میرسد این نگاه و این اقدام تنها از سوی دولت پیگیری میشود باید در این میان متذکر شوم که نگاه به حدود زن و مرد تنها با نگاه تفکیکی امکانپذیر نیست وبه نظر میرسد این چنین نگاهی به آحاد مردم نوعی بیاحترامی و تحقیر است و کوچک شمردن زنان و مردان که فرقی نمیکند که البته فرقی برای هیچ یک نمیکند مهم آن است که این نظرات اعمال شود هم در این میان مردان جامعه زیر سؤال میروند و هم زنان. تفکیک جنسیتی در جامعه یعنی اینکه زنان و مردان شایستگی با هم بودن در حدود عرف و شرع را ندارند و این به معنای واقعی تحقیرکننده است حال سؤال آن است که آیا میتوان به راحتی با این وضعیت کنار آمد. همانطور که گفتم این نگاه در دولت نهم خود را بیشتر بروز داد و به نظر میرسد که بسیاری از مسئولان در این دولت همواره سعی داشته و دارند تا زنان در جامعه را به صورتی دیگر هویت بخشند. زنانی که میتوانند در عرصههای مختلف علمی و آموزشی و نیز در عرصههای سیاسی بدرخشند. کاش به جای چنین اقداماتی بیشتر هزینه صرف فرهنگسازی میکردیم و میآموختیم که در جایگاههای مختلف مردم باید به حفظ حرمتها دقت کنند و قضیه را جدی بگیرند. به خود اجازه ندهند که به حق دیگران تعرض کنند. شاید مسئولان با انجام این اقدامات قصد داشته باشند که از تعرض به حقوق زنان جلوگیری کنند اما قائل شدن مسئله تفکیک جنسیتی خود نوعی تعرض به زعم بسیاری از زنان است که همانند مردان در این جامعه تأثیرات مثبت گذاشتهاند. باز این سؤال مطرح است چرا در این سالها افرادی که این طرز تفکررا داشتند نخواستند تا فرهنگسازی کنند و در درازمدت جامعه را از خطرات احتمالی مصون دارند. در بسیاری از مواقع شاهد هستیم که ریزبینیهای خانمها تا چه اندازه میتواند به سازمانها و وزارت خانههای ما کمک کند. زنان ایرانی با هوش و ذکاوتی که دارند در دوران جنگ دوشادوش مردان جنگیدند و تلاش کردند. این زنان همان زنان هستند با همان غیرت و توانایی. من در این اظهارات نتیجه میگیرم که به هیچ عنوان اجرای این طرحها موفق نخواهد بود. پیش از این شاهد عنوان شدن این مسئله در دانشگاهها بودیم و حالا هم در بیمارستانها. میدانید که دولت دهم باروی کار آوردن وزرای زن قصد دارد تا نشان دهد که این دولت با حضور زنان در عرصههای مختلف، اعم از سیاسی، اجتماعی و اقتصادی مشکلی ندارد اما یک وزیر زن میآید و مسئله تفکیک جنسیتی در بیمارستانها را مطرح میکند که به نظر میرسد که نمیتوان روی هیچ کدام از این اقدامات حساب کرد چون باورپذیر نیست. بهتر نیست به جای گذاشتن وقت و هزینه بر روی این مسائل به مسائل مهمتری چون بیکاری و فقر در جامعه بیندیشیم؟ مسئله تفکیک جنسیتی در ایران در جوامع بینالمللی حتماً جنبه تبلیغی بر ضد ایران خواهد گرفت و این اصلاً برای نظام و تحکیم آن خوب نیست. عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 228]