تور لحظه آخری
امروز : پنجشنبه ، 24 آبان 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):اى مؤمن! به تحقيق اين دانش و ادب بهاى جان توست پس در آموختن آن دو بكوش كه هر چه بر...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

اوزمپیک چیست

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

خرید سرور مجازی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1829229854




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

فضا بس ناجوانمردانه آشناست


واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: فضا بس ناجوانمردانه آشناست
«انتهای خیابان پاستور» به‌عنوان سندی ثبت‌شده از یک دوره انتخابات ارزشمند است، اما…


ساسان گلفر در ماهنامه هنر و تجربه نوشت: حفظ بی‌طرفی و بدون جانب‌داری به مسائل نگاه کردن، یکی از اصولی است که تهیه‌کنندگان اخبار و گزارش‌های خبری حتما باید رعایت کنند و سفت و سخت به آن پای‌بند بمانند. اما اگر جنس مطلب همان افراد در همان رسانه‌، تصویری یا صوتی یا مکتوب، تغییر کند، شاید همین بی‌طرف ماندن نامطلوب یا آزاردهنده شود. نمی‌توان یادداشتی نوشت یا برنامه‌ای تفسیری و تشریحی ساخت که نظر نویسنده یا سازنده یا کارشناس برنامه در آن ابراز نشده باشد و اگر پدیدآورنده بر بی‌طرف ماندن اصرار ورزد، احتمالا به اثر خود و ارتباطش با مخاطب لطمه خواهد زد. این مسئله که در مورد برنامه‌های رسانه‌ای و صرفا اطلاع‌رسان صادق است‌، وقتی وارد حوزه‌ فیلم مستند می‌شود، اهمیتی صدچندان پیدا می‌کند.

فیلم مستند حتی اگر فقط به‌عنوان رسانه در نظر گرفته شود، نمی‌تواند و نباید اثری فارغ از جهت‌گیری باشد، چه برسد به آن‌که یک اثر هنری تلقی شود، که باید هم چنین باشد. مستند بلند «انتهای خیابان پاستور» از قرار معلوم دقیقا از همین‌جا لطمه دیده است.

فیلم «انتهای خیابان پاستور» ساخته‌ جعفر محمدی و محسن خان‌جهانی که در بهار ۱۳۹۶ و در تب‌وتاب انتخابات دوره دوازدهم ریاست جمهوری در ایران در گروه هنر و تجربه اکران گرفته، نگاهی انداخته است به انتخابات دوره یازدهم ریاست جمهوری در سال ۱۳۹۲ و حاشیه‌های آن. دوربین مستندسازان در مراحل مختلف این رقابت با نامزدهای ریاست جمهوری آن دوره یعنی حسن روحانی، علی‌اکبر ولایتی، محسن رضایی، سعید جلیلی، محمدباقر قالیباف، محمد غرضی، غلامعلی حدادعادل و محمدرضا عارف همراه شده و سعی کرده است تصاویر متفاوتی از آن‎ها ثبت کند.

فیلم با تصاویر و نمادهای آشنای نوروز در ایران آغاز می‌شود و لحظاتی بعد با صدای گوینده‌ رادیو پی می‌بریم که زمان به نمایش درآمده، نوروز سال ۱۳۹۲ خورشیدی است و حدود دو ماه قبل از انتخابات ریاست جمهوری دوره یازدهم. دقایقی بعد خود را با تصاویر آشنای شخصیت‌هایی که در آن دوره نامزد انتخابات شده بودند، روبه‌رو می‌بینیم و بعد، همراه دوربین مستند به ستادهای انتخابی و سخنرانی‌های نامزدهای تایید صلاحیت شده سرک می‌کشیم. از زبان نامزدی می‌شنویم که بدون آن‌که احتمال پیروزی بدهد، برای قبول مسئولیت آمده است و لحظاتی بعد، لطیفه‌هایی و خنده‌های حضار را می‌شنویم. دیگری در شهرستانی از آن می‌گوید که سیاست و زندگی مثل دو بال یک پرنده لازم هستند و بعد وعده‌های رفع مشکلات را می‌شنویم. یکی را سرگرم بحث داغ انرژی هسته‌ای آن سال‌ها می‌یابیم و دیگری را در فاصله کلاس درس و ستاد انتخاباتی و همراه همسرش می‌بینیم. یکی دیگر از زمستان فرهنگ و اقتصاد و سیاست می‌گوید و از این‌که «هوا بس ناجوانمردانه سرد است». از زبان مردم حاضر در ستادها می‌شنویم که به چه دلیلی قصد رأی دادن به نامزد مورد نظر خود دارند و از زبان نامزدها می‌شنویم که همه با اسراف مخالف‌اند و بعد، تصاویر آشنای تلی از کاغذهای پاره و تراکت‌های انتخاباتی را می‌بینیم که کف خیابان‌ها را پوشانده است… و روال آشنایی را که هر چهار سال یک‌ بار، کمابیش تکرار می‌شود، می‌بینیم تا می‌رسیم به جشن خیابانی پیروزی حسن روحانی در دور اول و مراسم سوگند خوردن و تشکیل کابینه.

فیلم به‌عنوان سندی ثبت‌شده از یک دوره انتخابات به‌مثابه نموداری از روندی تکرارشونده ارزشمند است، اما تماشاگر آشنا با روال سیاست در این کشور، پس از تماشای فیلم تا به آخر متوجه می‌شود که تقریبا چیزی به دانسته‌هایش از این روند و فضا و شخصیت‌ها افزوده نشده است. البته وظیفه‌ هر مستندی نیست که اطلاعی تازه در اختیار تماشاگر بگذارد، اما به این شرط می‌توان از آن جنبه صرف‌نظر کرد که مخاطب، مانند آن‌چه در یک مستند شاعرانه اتفاق می‌افتد، به لحاظ حسی یا زیبایی‌شناختی درگیر بافت تصویری و صوتی فیلم شود. وقتی چنین اتفاقی نمی‌افتد، تماشاگر به‌ناچار نظر فیلم‌ساز و تفکر او را در مورد موضوع خاص مستند، جست‌وجو می‌کند و متاسفانه چیزی دستگیرش نمی‌شود.

محسن خان‌جهانی درباره‌ «انتهای خیابان پاستور» نوشته‌ است: «مستند «انتهای خیابان پاستور» را در سال ۹۲ و در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ساختم تا یکی از مهم‌ترین انتخابات ریاست جمهوری را در تاریخ سیاسی ایران، ثبت تاریخی کنم. البته بدون جانب‌داری؛ چون قرار نبود مستند تبلیغاتی بسازم. من یک مستندساز هستم و خودم را یک سیاستمدار نمی‌دانم، بنابراین این فیلمم هم مانند مستند قبلی «صندلی ۲۵۷» به نظرم سیاسی نیست و یک مستند اجتماعی است. این اتفاق؛ انتخابات، بخشی از جامعه‌ ماست که در آن مقطع زمانی اتفاق افتاده ‌است و من سعی کردم علاوه بر ثبت تاریخی، بدون قضاوت با چهار نامزد ریاست جمهوری همراه شوم و قضاوت و نتیجه آن را به مخاطب واگذار کنم. حالا در آستانه دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، علاقه‌مندان سینمای مستند را دعوت می‌کنم به تماشای مستندی بنشینند که چهار سال قبل در تب‌وتاب انتخاباتی مهم ساخته شد.» (خبرگزاری ایسنا-یک‌شنبه ۲۱ خرداد ۱۳۹۶)

به‌نظر می‌رسد که فیلم دقیقا از همین نقطه آسیب دیده و در ارتباط با مخاطب دچار کاستی شده است. مستند به‌عنوان یک اثر هنری باید لااقل در یکی از سطوح فکری، زیبایی‌شناختی، حسی، یا حتی دراماتیک که بیشتر عرصه جولان سینمای داستانی است، مخاطب را درگیر کند و تحت تاثیر قرار بدهد. شاهکارها وقتی پا به عرصه می‌گذارند که اثر در بیشترین سطوح یا در هر چهار سطح عمل کند. تاکید بر «جانب‌داری نکردن» و «سیاستمدار نبودن» به هر مصلحتی که پیش آمده باشد، مخاطب را از یک وجه مهم محروم می‌کند که در غیاب سایر وجوه، کاملا ضروری است.



تاریخ انتشار: ۱۸:۳۳ - ۱۰ مرداد ۱۳۹۶ - 01 August 2017





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 64]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


فرهنگ و هنر

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن