واضح آرشیو وب فارسی:تراز: تراز: وزير نفت ميگويد همه چيز برايش عدد و رقم است. او روي پروژههاي پارس جنوبي متمركز شده است و با اعلام روند اجراي پروژههاي گازي در پارس جنوبي به اين نتيجه رسيده است كه ايرانيها در كار خود ضعيف هستند و خارجيها بهترين انتخاب براي ادامه همكاري ميباشند.
به گزارش تراز ،وزير نفت ميگويد همه چيز برايش عدد و رقم است. او روي پروژههاي پارس جنوبي متمركز شده است و با اعلام روند اجراي پروژههاي گازي در پارس جنوبي به اين نتيجه رسيده است كه ايرانيها در كار خود ضعيف هستند و خارجيها بهترين انتخاب براي ادامه همكاري ميباشند. بيژن نامدار زنگنه طي چهار سال گذشته يا با شدت به شركتهاي ايراني حمله كرده يا آنها را مدح كرده است كه هر يك از اين دو رويكرد، در شرايط خاص و موقعيت خاص خود به ظهور رسيده است. مثلاً وقتي پروژههاي پارس جنوبي به افتتاح ميرسند به تعريف و تمجيد از شركتهاي ايراني ميپردازد و زماني كه ميخواهد جذب سرمايهگذاري خارجي را با سرعت دنبال كند به عقبماندگي شركتهاي ايراني مشغول ميشود.
وزير نفت طي چهار سال اخير در انعقاد يك قرارداد ناكام بوده است و بالاخره دو هفته پيش توانست از توتال امضاي مهمي را دريافت كند تا نخستين قرارداد دولت يازدهم در بخش نفت به امضا برسد. ولي اين امضا با يك فضاسازي رسانهاي با بازيگرداني وزير نفت صورت گرفت، جايي كه وي با حمله به عملكرد شركتهاي ايراني در پارس جنوبي، روي هزينه و اجراي پروژه تكيه و عنوان كرد شركتهاي ايراني دو برابر زمان و هزينه شركتهاي خارجي پروژه را به پايان برده يا هنوز درگير آن هستند.
وزير نفت اما دوست ندارد به اين مهم اشاره داشته باشد كه اصليترين دليل افزايش قيمت پروژهها در زمان تحريمها و اواسط دهه ۸۰ افزايش جهاني عوامل تاثيرگذار در پروژه مانند بهاي اجاره دكل حفاري، فولاد، دستمزد، مهندسي و... است و اين افزايش قيمت تنها مختص به ايران نبود و در همه جاي جهان تاثيرگذار بود. حتي شركتهاي خارجي صاحب قرارداد در ايران هم در همان ايام قيمتهاي خود را دو برابر و بيشتر كردند چراكه قيمت جهاني بسياري از پارامترهاي مؤثر بر قيمت پروژه افزايش پيدا كرده بودند.
بزرگترين سياسيكاري در چنين مقايسهاي آنجا جالب ميشود كه جريان رسانهاي وابسته به وزارت نفت كه شبكههاي مجازي بيگانه را هم پشتيبان خود ميبيند، اجراي يك پروژه در شرايط سفيد و نفت 20 دلاري را با اجراي يك پروژه در روزهاي سخت تحريم و نفت 120 دلاري مقايسه ميكنند اما به هر حال وقتي قرار است با هر ابزاري توان داخل براي هموار كردن راه براي شركتهاي خارجي فراهم شود، بايد شاهد موارد بيشتري از اين مقايسههاي غلط بود.
اينگونه مقايسههاي بخشي و «دكوري» نه تنها موجب يكدست كردن فضاي كارشناسي براي حمايت از قرارداد توتال و سرمايهگذاري خارجي نميشود بلكه در نهايت باعث ميشود تا نگاه بدي نسبت به جذب سرمايهگذاري خارجي ايجاد شود و شركتهاي ايراني از ترس قرباني شدن، فضا را مهآلود ترسيم كنند.
اگر افتضاح است...
وزيرنفت هفته گذشته وقتي به مجلس رفت تا درباره قرارداد توتال با نمايندگان صحبت كند به عملكرد ايرانيها در پارس جنوبي پرداخت و با اعداد و ارقامي كه بيان كرد نتيجه گرفت شركتهاي ايراني ضعيف هستند و بايد از ظرفيت شركتهاي خارجي استفاده كرد. او روي فاز ۱۲ دست گذاشت و اعلام كرد كه اين پروژه ۱۲ ميليارد دلار تمام شده و چهار سال تأخير در بهرهبرداري داشته است.
فاز ۱۲ توسط شركت پتروپارس اجرا شده است كه مديرعاملش در بخشي از اجراي اين پروژه غلامرضا منوچهري، مجري آن در اين شركت حميد اكبري و سرپرست اين پروژه در شركت كارفرما رسول فلاحنژاد بوده است. اين فاز يكي از پرحاشيهترين پروژههاي تاريخ نفت كشور است كه از قضا منوچهري با ترفيع جايگاه، تمامي امور توسعه و قراردادي شركت ملي نفت را با نظر وزير نفت بر عهده گرفته است. همچنين اكبري مجري پروژه فاز ۱۲ هم ارتقا يافت و به مديرعاملي شركت پتروپارس منصوب شد و فلاحنژاد هم به سرعت به مقامهاي بالاتر رسيد و مسئوليت فاز ۱۱ پارس جنوبي نيز به آن واگذار شد.
چرا زنگنه به مقصران پاداش داد
اين بدان معناست تمام افرادي كه بايد درباره افزايش دو برابري زمان و هزينه فاز ۱۲ پارس جنوبي پاسخگو باشند با نگاه ويژه وزير نفت نه تنها بازخواست نشدند بلكه ارتقا نيز يافتند تا مشخص نشود وزير نفت اگر به اتفاقات فاز ۱۲ انتقاد دارد چرا چهرههاي اصلي و مقصر در فاز ۱۲ را به سمتهاي بزرگتر و حساستر ارتقا داده است؟ شايد اينجا يكي از همان نقاطي است كه ميشود به دوگانگي رفتاري وزير نفت در برخورد با مسائل پي برد.
بهانهتراشی وزیر
البته وزير نفت در تشريح عملكرد شركتهاي ايراني ميگويد هنوز فاز ۱۳ و ۱۴ به پايان نرسيده است و همين را چوبي كرده است بر سر شركتهاي ايراني در حالي كه اين دو فاز با دستور وزير نفت طي چهار سال گذشته از توسعه كنار گذاشته شدند و در برنامه اولويتبندي پروژههاي كه توسط وزير نفت اتخاذ شد، به حال خود رها شدند. قطعاً يكي از عوامل طول كشيدن توسعه اين فازها دستور شخص وزير نفت براي توقف كار يا تزريق منابع مالي قطره چكاني به اين پروژهها بود و اگر فردي بابت اين تأخير بايد پاسخگو باشد شخص وزير نفت است و نه شركتهاي ايراني.
منبع: جوان
زمانبندی انتشار: 24 تير 1396 - 12:57
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تراز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 70]