مبعث؛ میعادگاه وحدت و همبستگی اسلامی

واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: مبعث؛ میعادگاه وحدت و همبستگی اسلامی تهران- ایرنا- «بعثت پیامبر آغاز تحولی بنیادی در زندگی بشریت»، «آموزش مهارت های زندگی راهکاری برای پیشگیری از آسیب های اجتماعی» و «استفاده موثر از فضای مجازی با فرهنگ سازی و آگاهی بخشی» از جمله مهمترین موضوع های اجتماعی و فرهنگی است که برخی روزنامه های دوشنبه چهارم اردیبهشت 1396 به آنها پرداخته اند.

مبعث؛ میعادگاه وحدت و همبستگی اسلامی

مطبوعات کشور به طور روزانه مهمترین و برجسته ترین رخدادهای داخلی و خارجی را پوشش می دهند. این در حالی است که بخش زیادی از خبرها، یادداشت ها، گزارش ها، گفت و گوها و ... به انعکاس شرایط اجتماعی و فرهنگی جامعه اختصاص می یابد؛ موضوعی که توجه ویژه به آن اهمیتی فزاینده دارد.گروه اطلاع رسانی ایرنا؛ موضوع های یادشده را که انعکاس قابل توجهی در روزنامه های صبح دوشنبه داشت؛ با هدف آگاهی بخشی و اطلاع رسانی بررسی کرده است.** بعثت پیامبر آغاز تحولی بنیادی در زندگی بشریتفرا رسیدن عید مبعث، بزرگترین عید مسلمانان باعث شد تا روزنامه های امروز در گزارش ها و یادداشت هایی به این موضوع بپردازند.روزنامه «شرق» در یادداشتی با عنوان «بعثت در نهج البلاغه» به قلم محمدتقی فاضل‌میبدی عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم نوشت: شاید کسی مانند امام علی(ع) فلسفه بعثت پیامبران را تشریح نکرده و ضرورت وجود انبیا را برای بشر بازگو نکرده باشد؛ چراکه آن حضرت پا به پای پیامبر در مراحل نبوت پیامبر خاتم حضور داشته و عصر جاهلیت را در تقابل با بعثت به نیکی شناخته و معنای وحی را از همگان بهتر دریافته است. برای درک و شناخت بعثت، انسان باید ایام جاهلیت و عرصه‌ای را که پیامبر درآن مبعوث شد درست دریابد.در ادامه این یادداشت می خوانیم: امام علی (ع) در فرازی دوره قبل از بعثت را چنین تبیین می‌کند: «و ببیند مردم به کجا رسیده بودند. عده‌ای یهودی، عده‌ای مسیحی و عموم مردم بت‌پرست بودند. احکام اسلام را ترک کرده، از اخلاق انسانی جدا شده و با خلق و خوی درندگی و صفات حیوانات خو گرفته بودند. کارشان به جایی رسیده بود که دختران را زنده‌به‌گور کرده و به‌این طریق پیوندها را می‌بریدند. به چیزهای باطل افتخار کرده، از عدل جدا شده و حقوق یکدیگر را از بین می‌بردند. قدرتمندان را بر ناتوانان مسلط کرده، انسان‌های شریف را از بین برده، با علما دشمنی کرده و از حکیمان وحشت داشتند. بساط علم را برچیده، خوبی بردباری و علم را انکار کرده، قطع رحم می‌کردند و شبیه چهارپایان شده، قمار می‌کردند...روزنامه «آرمان» در گزارشی با انتخاب عنوان «مبعث؛ طلوع نور هدایت و رستگاری»، می نویسد: مهم‌ترین فراز تاریخ اسلام با بعثت رحمت للعالمین حضرت محمد(ص) آغاز شد، مبعث هنگامه برانگیختن خردورزی و مبارزه با خرافه گرایی که انسان را از تاریکی و جهل به طرف نور و روشنایی هدایت کرد و زمینه ساز تحولی عظیم در سرنوشت بشر شد. «خداوند او را در زمانی فرستاد که روزگاری بود پیامبری برانگیخته نشده بود. مردم در خوابی طولانی به سر می‌بردند. فتنه‌ها بالا گرفته و کارها پریشان شده بود. آتش جنگ‌ها شعله می‌کشید، دنیا بی فروغ و پر از مکر و فریب گشته، برگ‌های درخت زندگی به زردی گراییده و از به بار نشستن آن قطع امید شده بود...» این سخنان گزیده ای از بیانات امام علی(ع) در خطبه 89 نهج البلاغه است که بر پیامبری حضرت محمد(ص) در دوره ای تاکید دارد که نیاز به آمدن رسول خاتم بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شد. در ادامه این گزارش آمده است: آخرین فرستاده حق پیش از برگزیده شدن برای هدایت بشر به منظور گرویدن به دین اسلام با پاکی و صداقت ذاتی خویش و پرورش یافتن در فضایی پر از معنویت، آمادگی لازم را برای راهنمایی انسان‌ها به طرف سعادت و کمال کسب کرده بودند. در این میان خلوت گزینی‌های پیامبر(ص) در غار حرا و مناجات‌های روحانی و خالصانه ایشان با معبود یکتا نیز بیش از پیش آن حضرت را برای دریافت پیام وحی به وسیله حضرت جبرییل آماده ساختند. روزنامه «ایران» در یادداشتی با انتشار عنوان «محمد(ص)؛ نجات‌دهنده بشریت» به قلم حجت‌الاسلام مصطفی قنبرپور پژوهشگر حوزه دین آورد: پیش از اسلام که مردم «مکه» به پرستش خدایان ساختگی مشغول بودند، رسول گرامی اسلام(ص) از آنها دوری می‌جست و همه ساله به کوه حرا می‌رفت و آنجا به عبادت خدای یگانه و راز و نیاز با او و به تفکر در عالم هستی می‌پرداخت؛ «محمد(ص) به خلوت متمایل بود و به ریاضت و عبادت رغبت داشت و غالباً برای عبادت به غار حرا می‌رفت و در آنجا دور از غوغای زندگی در عجایب کائنات، راز خلقت، رستاخیز و روز حساب و بهشت و جهنم اندیشه می‌کرد.» 40 بهار از عمر شریفش می‌گذشت (به سال 610 میلادی) و طبق عادت همیشگی در ماه رجب (و به عقیده برخی مورخان در ماه رمضان) مشغول عبادت خدای یکتا و تفکر در عالم وجود بود که صدایی شنید: «...اقراء...» بخوان! او که نه استادی دیده و نه مدرسه‌ای رفته بود، از شنیدن صدا شگفت‌زده شد و گفت: «ما انا بقاری» من نمی‌توانم بخوانم! بار دیگر فرشته وحی، جبرئیل بر او وارد شده و گفت: «اقرا بسم ربک الذی خلق» (قرآن کریم، سوره علق) بخوان به نام پروردگارت که جهان را آفرید. همان کسی که انسان را از خون بسته‌ای ایجاد کرد. بخوان که پروردگارت از همه بزرگ‌تر است همان کسی که به وسیله قلم آموخت و به انسان آنچه را که نمی‌دانست، یاد داد.در ادامه این یادداشت می خوانیم: بود، در آن زمان که تمام ملت‌ها بویژه اعراب در جزیرةالعرب از بسیاری از مزایای حقوقی، علمی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی به دور بودند، در آن زمان که «زنان» را چون بردگان خود می‌پنداشتند و برای این رکن بزرگ آفرینش هیچ گونه حقوقی قائل نبودند و حتی در بعضی از قبایل عرب، از ترس فقر و تهیدستی یا از ترس اینکه وقتی به جنگ می‌روند، مبادا دختران‌شان اسیر واقع شوند، آنان را زنده به گور می‌کردند. از میان آن مردم وحشی و به دور از دانش و فرهنگ، خورشید فروزان اسلام با وجود رهبری «امین» و «صادق» چون حضرت محمد بن عبدالله(ص) از میان ابرهای تیره سر برون آورد و با پرتو آیات نورانی قرآن، دنیای تاریک و ظلمانی را فروغ و نور بخشید، آن نوری که هرگز سرد و خاموش نخواهد شد و آن خورشیدی که هرگز غروب نخواهد کرد.روزنامه «اطلاعات» در یادداشتی با درج عنوان «آیین پیامبر(ص) پیش از بعثت»، می نویسد: این مطلب از نظر تاریخ مسلم است که: اولاً، رسول خدا(ص) در تمام دوران زندگی قبل از بعثت خود، لحظه ای در برابر بتها پرستش نکرد و از آئین مشرکین وبت پرستان و سنت ها و مراسم شرک آلود و غلط ایشان پیروی نکرد،و از«اکل میته »و ذبائحی که نام خدا بر آنها ذکر نشده بودنمی خورد،و این که در صحیح بخاری و مسند احمد بن حنبل آمده است که گویند: برای رسول خدا(ص) سفره غذائی حاضر کردند،و زید بن عمرو بن نفیل‌ را نیز بر سر آن سفره خواندند،ولی زید از حضور برسر آن سفره خودداری کرده و گفت: «انا لا آکل مما تذبحون علی انصابکم،و لا آکل الا ما ذکر اسم الله علیه: من از آنچه شما بر بت های خود ذبح می کنید نمی‌خورم و جز آنچه را نام خدا بر آن برده شده نخواهم خورد.»در ادامه این یادداشت که به قلم آیت‌الله سیدهاشم رسولی محلاتی نگاشته شد، آمده است: از نظر تاریخ مسلم است که آن حضرت قبل از بعثت عبادت هائی از قبیل نماز و روزه و طواف و حج و عبادت‌هایی دیگری انجام می داده؛ چنانچه در حدیث عایشه و دیگران در ماجرای بعثت این جمله بود که:«فکان یخلو بغار حراء فیتحنث فیه ». و«تحنث »را به «تعبد»معنا کرده بودند. و مرحوم فتال نیشابوری در روضه الواعظین گفته: «رسول خدا(ص) از اول تکلیف روزه می‌گرفت و نمازمی گذارد، به عکس آنچه در میان قوم معمول بود و چون به چهل سالگی رسید، خداوند به وسیله جبرئیل او را مامور به ابلاغ رسالت فرمود...»** آموزش مهارت های زندگی راهکاری برای پیشگیری از آسیب های اجتماعیآسیب های اجتماعی پدیده پیچیده ای است که می توان آن را محصول نوع روابط اجتماعی، ساختار نظام سیاسی و راهبردهای اقتصادی و اجتماعی جامعه و همچنین عملکرد خود افراد دانست. موضوعی که در صورت نبود برنامه های کارشناسی و مهار کننده به معضلی جدی برای کشور بدل می شود. اهمیت این امر باعث شد تا روزنامه های امروز در گزارش ها و یادداشت هایی به این موضوع بپردازند.روزنامه «ایران»‌ در گزارشی با درج عنوان «زندگی همیشه آن طور که ما می‌خواهیم نیست»، نوشت: پدر و دختر را تقریباً هر بار که از اینجا می‌گذرم می‌بینم. پدر دستفروش است و دختر روی پاهایش می‌خوابد. هر روز بیش از 8-9 ساعت کنار خیابان هستند. دختر مبتلا به نوعی معلولیت است. باران بهاری ریز ریز می‌بارد و پدر دخترش را بیشتر لای پتوی چارخانه قهوه‌ای می‌پیچد. ویلچر دختر کنار بساط جوراب و خرت و پرت‌های پدر قرار دارد. پدر کلاه سویشرت طوسی‌اش را سرش می‌گذارد: «اسم من و دخترم را نگو خیلی از فامیل‌هایمان نمی‌دانند، اینجا می‌نشینیم. دستفروشی شغلم است، خجالت هم ندارد اما باز هم دلم نمی‌خواهد کسی بداند.» دختر 18 ساله و مبتلا به فلج مغزی است. گاه جملات نامفهومی به زبان می‌آورد، جویده جویده و ناقص. هر چند دقیقه یک بار می‌خندد. نگاهش رو به آسمان است. انگار به پرنده‌ها و آسمان آبی لبخند می‌زند. باران توی صورتش می‌زند. پدر با دستمال کاغذی صورتش را پاک می‌کند، بارها دخترک را روی پاهایش جابه جا می‌کند. تصورش هم سخت است با این بیماری سخت، 8-9 ساعت کنار خیابان می‌مانند: «حالا که هوا خوب شده، زمستان‌ها سخت است، خیلی سردش می‌شه. سعی می‌کنم حسابی بپوشانمش.» لباس‌های دخترک را نشانم می‌دهد، چند بلوز را روی هم تنش کرده. لباس‌ها در زمستان چند برابر می‌شود.در ادامه این گزارش، می خوانیم: با دستفروشی زندگی‌شان به سختی می‌گذرد. هر روز ویلچر دخترش را برمی‌دارد و از جنوب شهر تهران به اینجا می‌آید: «با مترو هم که نمی‌توانیم بیاییم پر از پله است. سوار تاکسی می‌شویم و می‌آییم. باورت نمی‌شود سرهمین جابه جایی‌ها یک بار دستم شکست، یک بار پایم. هیچ‌کس نیست از ما حمایت کند. رفتم بهزیستی فکر می‌کنی چه کار کردند برایمان؟» دستش را توی جیبش می‌برد و از توی موبایلش صورتحساب واریزی عیدی بهزیستی را نشانم می‌دهد؛ 53هزار تومان: «واقعاً مخارج این بچه با 53 هزار تومان جفت و جور می‌شود؟ ما مجبوریم هر روز پوشکش کنیم. نیاز به حمایت داریم، هم ما و هم خانواده‌هایی مثل ما. الان یک جوری شده که من از پس هزینه‌هایش برنمی‌آیم و با کمک دایی‌هایش زندگی می‌کند. می‌دانی، من دیگر وضعیت این بچه را پذیرفته‌ام. زندگی همیشه آن طور نیست که ما دلمان می‌خواهد. به خانمم هم بارها گفته‌ام حتماً مصلحتی بوده این بچه این طوری بشود اما هنوز هم بی‌تابی می‌کند».روزنامه «دنیای اقتصاد» در گزارشی با درج عنوان «مرگ9 ایرانی در روز بر اثر سوءمصرف موادمخدر!»، می نویسد: مرگ نه تن در روز بر اثر سوءمصرف مواد مخدر به خودی خود آماری هولناک به حساب می‌آید اما ماجرا زمانی هراس برانگیز تر به نظر می‌رسد که بدانیم تنها شمار بسیار اندکی از معتادان و مصرف کنندگان مواد مخدر بر اثر سوءمصرف می‌میرند!در ادامه این گزارش آمده است: به رغم آنکه کشورمان در صف نخست کشورهای جهان در مبارزه با مواد مخدر قرار دارد و در این راه، هزینه‌های فراوانی جانی و مالی پرداخته، متاسفانه اوضاع جامعه ایرانی در خصوص مصرف مواد مخدر و آفات‌های فراوان سنجاق شده به آن، اصلا مناسب نیست. این را آمارهایی نشان می‌دهند که حکایت از افزایش گرایش هموطنانمان به مصرف مواد مخدر دارند و به دنبالشان، انبوه مشکلات دیگر بروز و ظهور می‌یابند.روزنامه «آرمان» در گزارشی با عنوان «جنگ ‌پیروزمندانه دولت یازدهم با فقر»، آورد: فقر پدیده ای است که با ابعاد مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ظاهر می‌شود و با همه جنبه‌های مختلف زندگی افراد در ارتباط است. یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های اصلاح‌کنندگان اجتماعی و سیاستگذاران بخش عمومی، مساله کاهش فقر است. سیاست‌های اقتصادی و برنامه‌های کشور باید در راستای این هدف صورت پذیرد و در این میان نقش دولت و سیاست‌های آن بیشتر از سایر متغیرها تاثیرگذار است. کشور ما همواره در دوره‌های مختلف با چالش فقر در ابعاد گوناگون به ویژه بعد اقتصادی مواجه بوده است، اما این چالش را با روند رو به افزایشی که از یک دهه گذشته به این سو داشته، باید مساله‌ای تهدیدآفرین برای امنیت انسانی، اجتماعی و ملی کشور قلمداد و برای کنترل آن به عنوان چالشی امنیتی برنامه ریزی کرد. از این رو، توجه به مساله فقر در کشور و علل آن یکی از اولویت‌هایی است که باید مورد توجه دولت‌ها از نظر سیاستگذاری قرار گیرد.در ادامه این گزارش می نویسد: دولت یازدهم در شرایطی سکاندار اداره امور کشور شد که رکودی عمیق اقتصاد را فرا گرفته بود. رکود یکی از موانع رشد اقتصادی است و در چنین حالتی، آسیب‌های اجتماعی، فقر و نابرابری و نبود توسعه متعادل در مناطق کشور به وجود می‌آید. دولت تدبیر و امید با تمام چالش‌هایی که با آن مواجه بود برای برون رفت از وضعیت فقر فزاینده، بخش مهمی از توان خود را برای ریشه کنی این معضل مصروف داشت.‌ مهم‌ترین راهبرد برای مقابله با رشد و گسترش فقر و نابرابری در کشور باید مبتنی بر دو اصل محوری باشد: نخست، تمرکز بر رشد و توسعه اقتصادی مداوم و پایدار، و دوم طراحی یک نظام عادلانه و متوازن در توزیع درآمدها و سرمایه‌ها، هم میان اقشار و طبقات مختلف جامعه و هم میان مناطق جغرافیایی مختلف کشور. پیاده سازی این دو اصل خود نیازمند زمینه هایی همچون از میان برداشتن تحریم‌های بین‌المللی، مهار تورم، مقابله با رکود و اصلاح هدفمندی یارانه هاست که گام‌های مفید دولت در این حوزه‌ها نشان از جهتگیری درست آن دارد. اجرای طرح بیمه سلامت، تحت پوشش قرار دادن خانوارهای دو دهک پایین درآمدی با ارائه کمک‌های نقدی و غیرنقدی، اشتغال زایی و آموزش مهارت در کار و همچنین حمایت از سازمان‌های مردم نهاد از جمله اقدامات دولت یازدهم در راستای این هدف بوده است.** استفاده موثر از فضای مجازی با فرهنگ سازی و آگاهی بخشیورود فناوری های نوین موبایلی تحول عظیمی در حوزه ارتباطات ایجاد کرد به گونه ای که با گسترش آن در لایه های مختلف جامعه و فراگیر شدن آن سرعت نقل و انتقال اطلاعات افزایش یافت و به اطلاعات مردم بیش از پیش افزوده شد. فضای مجازی اما در کنار مزیت های بی شماری که به ارمغان آورد معضلاتی را نیز متوجه جامعه کرد که برای مهار این مشکلات و استفاده بهینه از این فناوری، فرهنگ سازی و آگاهی بخشی مسوولان امر ضروری به نظر می رسد. موضوعی که باعث شد روزنامه های امروز در گزارش ها و یادداشت هایی به آن بپردازند. روزنامه «اعتماد» در یادداشتی با انتخاب عنوان «مقابله با تکنولوژی به شکست منجر می‌شود» به قلم محمد سلطانی‌فر استاد ارتباطات نوشت: از ابتدای شکل‌گیری رادیو و به طور کلی هر پدیده رسانه‌ای در کشورمان، ما شاهد شکل‌گیری مقاومت‌هایی علیه رسانه‌ها بوده و هستیم. فراموش نکنیم در زمانی که رادیو وارد کشورمان شد، شهربانی یا پلیس آن زمان (امنیه) اعلام کرده بود هر کس که می‌خواهد از رادیو استفاده کند فقط حق دارد با خانواده خود و با اخذ مجوز رسمی از آن بهره‌برداری کند. در نتیجه همین ممانعت‌ها و همین ایجاد حرص و ولع‌ها در مقابل هر رسانه جدید‌الظهور و هر تکنولوژی نو‌ظهور دیگری فقط باعث شد که مردم با شور و نشاط بیشتری به این پدیده‌ها توجه کنند.در ادامه این یادداشت می خوانیم: به طورکلی در کشور ما نسبت به استفاده از وسایل ارتباط جمعی و ظهور تکنولوژی‌های جدید، همیشه موضع منفی وجود داشته و افراد زیادی از استفاده از این تکنولوژی‌ها یا منع شده‌اند یا توبیخ شده‌اند. برای مثال با ظهور تلویزیون در اواخر دهه ٣٠ و سپس فراگیر شدن آن در میانه دهه ٤٠ بازهم روی خوشی به تلویزیون در جامعه نشان ‌داده نمی‌شد، اگرچه دولت برای همه‌گیر‌شدن این وسیله برنامه‌ای نداشت تا اینکه کم‌کم قبح استفاده از تلویزیون در جامعه فروریخت و از سال‌های ١٣٥٢ به بعد اکثر مردم از این وسیله جدید استفاده می‌کردند. اما جوانان و خانواده‌های زیادی به طور پنهانی از این دستگاه استفاده می‌کردند و فیلم‌های آن را با سختی پیدا می‌کردند و چه اتفاقاتی که در این ممنوعیت‌ها و اصرار مردم برای استفاده از این دستگاه‌ها افتاد. اما در نهایت کار به جایی رسید که ممنوعیت استفاده از این دستگاه اواخر دهه ٧٠ ملغی شد. چندین سال بعد مساله ماهواره در جامعه مطرح شد و باز هم همان داستان تکراری ممنوعیت و استفاده پنهانی مردم از این ابزار تکنولوژی و این داستان همچنان با گذشت سال‌ها و کسب تجربه‌های زیاد همچنان در کشورمان ادامه دارد. روزی برای رادیو و ماهواره و امروز برای استفاده از اینترنت و شبکه‌های اجتماعی یا نرم‌افزارهای پیام‌رسان اینترنتی. در نتیجه صحبت من به این معنا است که اگر نبود حرام کردن اینترنت در ایران، امروز شاهد این رشد وسیع تکنولوژی در کشور نبودیم. اگر نبود ممنوع کردن ماهواره‌ها، امروز شاهد گسترش بیش از ٧٠ درصدی آن در خانواده‌های ایرانی نبودیم.روزنامه «رسالت» در یادداشتی با درج عنوان «نرو به جهنم» به قلم مهدی یاراحمدی خراسانی می نویسد: اینجا کاملاً آزادید. هر حرفی دلتان می خواهد بزنید. هر گونه کلیپ، فیلم، فایل یا تصویری را که دوست داشتید ارسال کنید. از فرستادن هیچ شایعه و خبری، درست یا غلط نهراسید. هیچ شرط و محدودیتی در کار نیست. کسی هم به کارتان کاری ندارد و مؤاخذه نمی شوید. اگر از کسی دلخوری دارید و می خواهید آبرویش را ببرید اینجا دقیقاً همان جایی است که فرصتش را برای شما فراهم می کند. نه هزینه ای دارد نه پیامدی. احتمالاً چون فضای مجازی است هر گونه تهمت، دروغ، غیبت، مسخره بازی و بی بند و باری هم گناه محسوب نخواهد شد!!! و ... عجب مناسبات عجیب و غریبی فی ما بین زندگی حقیقی و مجازی آدم های امروزی برقرار است. از وقتی دنیای مجازی و خصوصاً شبکه های اجتماعی وارد روند ارتباطات اجتماعی شده کلی چیزها به هم ریخته و یا اساساً تغییر کرده است. علاوه بر این، گویی کلی شخصیت، اخلاق و وفاداری افراد نسبت به مسائل مذهبی و اجتماعی هم در این دو فضا با هم مغایرت و تفاوت دارد.در ادامه این یادداشت آمده است: حتماً تا به حال خودتان مفصل آن چه در مطلع این یادداشت نقل کرده ام را دیده و یا تجربه کرده اید. روند و فرایندی دوست نداشتنی که طی آن آرام آرام دنیای متفاوت حقیقی و مجازی در یکدیگر ادغام شده و مرزهای بین شان از میان برداشته می شود. به عبارت دیگر با توجه به وقت سپاری طولانی مدت مردم (خصوصاً جوانان و نوجوانان) در شبکه های اجتماعی و فضای مجازی در مرور زمان افراد همان بی پروایی و بی اخلاقی گسترده ای را که در گوشی های خودشان دیده اند در جامعه و به صورت حقیقی هم خواهند دید. همان حقیقت تلخی که بسیاری از نابسامانی های اخلاقی امروز جامعه به خاطر آن است. قطعاً قصد ندارم در قالب این نوشتار بگویم که فضای مجازی و شبکه های اجتماعی هیچ منفعتی ندارند یا با سیاه نمایی صِرف استفاده از آن ها را صد در صد مضر و نامناسب بدانم ولی به هر حال چه بخواهیم چه نخواهیم این رهاوردِ عصر فراصنعتی در هزاره ی سوم علی رغم کارکردهای مفیدی هم که دارد آن قدر آسیب های روحی، روانی، جسمی، اجتماعی و ... به همراه داشته که بهره برداری از آن را بسیار پرهزینه کرده است.روزنامه «جام جم» در گفت وگویی با انتخاب عنوان «پایان اوباشگری در فضای مجاری» به نقل از رویا میرعلمی بازیگر آورد: من خیلی در دنیای مجازی فعال نیستم و ترجیح می‌دهم زیاد برایش وقت نگذارم. گاهی نمایش‌هایی را که روی صحنه دارم، معرفی و تبلیغ می‌کنم، به صفحه دوستانم سر می‌زنم و گاهی متناسب با برخی اتفاقات مهم جامعه واکنش‌هایی در این فضا دارم. وابستگی به این فضا ندارم و حتی اگر راستش را بخواهید، گاهی آرزو می‌کنم کاش به سال‌هایی برگردیم که اینترنت و فضای مجازی وجود نداشت. اصلا به این فضا علاقه‌مند نیستم.در ادامه این گفت وگو از قول وی می خوانیم: فکر می‌کنم یک آدم بیکار، منزوی و همه چیز از دست داده یا هیچ به دست نیاورده‌ای است که شادی و موفقیت دیگران برایش قابل تحمل نیست و با فحاشی خودش را آرام می‌کند. چیزهای مسخره‌ای در این فضا باب شده که من اصلا نمی‌فهمم چه معنایی دارد و چرا برای بعضی‌ها جالب است! قبل از ایجاد فضای مجازی، این اوباش شکست‌خورده در خیابان‌ها پرسه می‌زدند و سر هر کوچه و خیابانی در پارک‌ها و فضاهای عمومی مردم‌آزاری می‌کردند و مزاحم نوامیس مردم می‌شدند و حالا همه این کارها را در فضای مجازی انجام می‌دهند! اگر دقت کرده باشید، اوباش و اراذل به نسبت در دنیای واقعی کم شده‌اند و به جای آن در فضای مجازی هر کاری دلشان می‌خواهد، انجام می‌دهند و خوشحال هستند که کسی نمی‌تواند آنها را شناسایی کند. به نظر من، این افراد با فحاشی و مسخره کردن دیگران، عقده‌های درونی خود را بیرون می‌ریزند. آنها به زعم خودشان تیپ، قیافه و حتی خانواده افراد را زیر سوال می‌برند در حالی که حقارت خودشان را نشان می‌دهند.روزنامه «شهروند» در گزارشی با انتشار عنوان «جرم‌آنلاین»، نوشت: امروزه گسترش و شیوع وسایل ارتباط جمعی یا رسانه‌های گروهی به‌حدی است که عصر ما عصر ارتباطات نامیده شده است و بعضی آن را یکی از نهادهای اجتماعی شمرده‌اند. در بسیاری از موارد خواندن روزنامه، گوش‌کردن رادیو و تماشاکردن تلویزیون به‌صورت عادت درآمده است و به‌عنوان یک نیاز محسوب می‌شود. حال سال‌هاست نوبت به موبایل‌های هوشمند رسیده است. برنامه‌هایی که روی این موبایل‌های هوشمند نصب می‌شوند دیگر تقریبا ما را از حضور تلویزیون و رادیو بی‌نیاز کرده‌اند. برنامه‌هایی که ویدیوها و موسیقی‌های مختلف را توسط آنها می‌بینیم و می‌شنویم و از اخبار مربوط به دنیا در لحظه مطلع می‌شویم.در ادامه این گزارش می خوانیم : حضور فضای مجازی و نرم‌افزارهای پیام‌رسان در ایجاد فرهنگ‌سازی و رساندن سریع اطلاعات به مردم بسیار کمک کرده است. همین نکته که سطح اطلاعات اجتماعی مردم با همین نرم‌افزارها بالا رفته و در ایجاد سواد اجتماعی بی‌شمار مردم کمک کرده است، نکته‌ای بسیار مثبت برای حضور این نرم‌افزارها در سطح جامعه است. شاید هیچ‌کدام از ما حتی به ذهن‌مان هم نمی‌رسید که روزی ممکن است پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌های‌مان به‌راحتی بتوانند از تلفن‌های هوشمند استفاده کنند و تا این حد پیگیر خبرها و اتفاقات روز از طریق این نرم‌افزارهای پیام‌رسان باشند. هیچ‌گاه نمی‌توان کمک‌هایی را که این نرم‌افزارها در حق جامعه و بیشترشدن سواد اجتماعی مردم کرده‌اند، نادیده گرفت، اما همیشه کلاهبرداران و سوءاستفاده‌گرانی هستند که با باب‌شدن هر چیزی در اجتماع به دنبال برنامه‌ریزی برای سوءاستفاده و کلاهبرداری از مردم باشند.*گروه اطلاع رسانیخبرنگار:سیده مریم سیدان**انتشار دهنده: شهربانو جمعهپژوهشم**9368**9131

04/02/1396

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]