ضرورت فرهنگ سازی برای حفاظت از محیط زیست

واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: نگاه اجتماعی- فرهنگی روزنامه ها ضرورت فرهنگ سازی برای حفاظت از محیط زیست تهران- ایرنا- « تخریب محیط زیست و مرگ تدریجی آن»، « نوروز و آمار تصادفات جاده ای» و « گردشگری پایدار ابزاری برای توسعه» از جمله مهمترین موضوع های اجتماعی و فرهنگی است که برخی روزنامه های دوشنبه 14 فروردین 1396 به آنها پرداخته اند.

ضرورت فرهنگ سازی برای حفاظت از محیط زیست

مطبوعات کشور به طور روزانه مهمترین و برجسته ترین رخدادهای داخلی و خارجی را پوشش می دهند. این در حالی است که بخش زیادی از خبرها، یادداشت ها، گزارش ها، گفت و گوها و ... به انعکاس شرایط اجتماعی و فرهنگی جامعه اختصاص می یابد؛ موضوعی که توجه ویژه به آن اهمیتی فزاینده دارد.گروه اطلاع رسانی ایرنا؛ موضوع های یادشده را که انعکاس قابل توجهی در روزنامه های صبح دوشنبه داشت؛ با هدف آگاهی بخشی و اطلاع رسانی بررسی کرده است.** تخریب محیط زیست و مرگ تدریجی آنحضور مردم در طبیعت، چند سالی است با یک سری مخاطرات زیست محیطی جبران ناپذیر همراه شده است، به طوری که نه تنها پیامد خوشایندی برای طبیعت ندارد بلکه آسیب‌های بسیاری نیز بر آن وارد می‌کند. به نظر می‌رسد ریشه این خطرها به عدم آموزش صحیح شهروندان در استفاده از طبیعت بر می‌گردد. روزنامه های صبح امروز در یادداشت ها و گزارش هایی به بازتاب این موضوع پرداختند. روزنامه «ایران» در مطلبی با عنوان «روزی برای تخریب طبیعت» به ارایه گزارشی از آنچه در سیزده بدر رخ داد پرداخت و نوشت: هرکجا بساط پهن کرده باشید، فرقی نمی‌کند. باید تا می‌توانید خوش بگذرانید. این یک روز را باید به هر قیمتی خوش بود. تعطیلات تمام شده و باید انتقام تمام روزهای باقی مانده سال و خواب‌های حرام شده‌تان را از همین روز بگیرید. بعضی‌ها واقعاً همین کار را می‌کنند. رفتارشان جوری است که انگار واقعاً می‌خواهند انتقام بگیرند. به تلافی اینکه تعطیلات عزیزشان تمام شده، آنچه حرص دارند سر طبیعت خالی می‌کنند. کار نکرده هم باقی نمی‌گذارند. از شکستن و آتش زدن شاخه تازه روییده درختان گرفته تا لگدمال کردن سبزه‌های نورسته و در نهایت انباشتن انبوهی زباله در هرکجا که بهار، نقش زیبایی بر آن کشیده است. زباله، زباله و باز هم زباله. این، هدیه ما به طبیعت است در روزی که به نام خودش نامگذاری شده. در ادامه این گزارش می خوانیم: روزگاری در گذشته هر خانواده با یکی دو زنبیل حاوی ظروف و مواد غذایی راهی گوشه‌ای در طبیعت می‌شدند تا سیزده را در کنند. ظرف‌های کثیف را معمولاً داخل سفره یا بقچه‌ای می‌پیچیدند و به خانه باز می‌گردانند. دلیل‌اش هم این بود که شستن ظرف کنار رودخانه کار راحتی نبود. خوشبینانه‌ترش هم این است که نمی‌خواستند کف حاصل از شستن ظروف را به آب وارد کنند. حالا اما کار راحت‌تر شده. خانواده‌ها دیگر زحمت جمع کردن ظروف را به خودشان نمی‌دهند. تا وقتی ظرف یک بار مصرف هست چرا باید ظروف سنگین و جاگیر را در بساط سیزده بدرشان جا دهند؟! در ضمن یک بارمصرف‌ها آنچنان تنوعی دارند که تمام نیازها را برطرف می‌کنند؛ بشقاب، دیس، پیش دستی، کاسه‌های کوچک و بزرگ، لیوان، قاشق و چنگال و... می‌بینید؟ کار خیلی راحت‌تر از آن است که فکرش را بکنید. کافی است قبل از سیزده بدر تمام اقلام یک بار مصرف مورد نیاز را خریداری کنید و خیال‌تان راحت باشد. بعد از نوش جان کردن غذای‌تان هم همه را همان جایی که نشسته‌اید یک گوشه جمع کنید و بعد هم اصلاً به روی خودتان نیاورید و بگذارید همان جا بماند. این‌طوری کارتان دیگر خیلی راحت می‌شود. بارتان هم موقع برگشت سبک سبک است؛ حالا چه اهمیت دارد که ظروف یک بار مصرف پلاستیکی‌تان برای تجزیه در طبیعت به 500 سال زمان نیاز داشته باشد اصلاً بگویید هزار و 500 سال، خب که چه؟ اینها به ما چه مربوط است؟ دقیق‌ترش می‌شود 6 هزار ماه یا 182 هزار و 500 روز. این اعداد و ارقام آیا حساسیتی در شما ایجاد نمی‌کند؟ شاید همین بی‌خیالی یا راحت طلبی‌مان، ما را در زمره 5 کشور اول مصرف‌کننده پلاستیک در جهان قرار داده است. کوهستان فقط برای استفاده یک روز نیست و قرار است باقی مواقع سال هم به‌عنوان سرمایه‌ای طبیعی، ریه‌هایمان را از هوای تازه پر کند و به ما آرامش و نشاط ببخشد اما متأسفانه تنها در یک روز آنچنان آسیبی به آن وارد می‌شود که اثرش به این سادگی‌ها از بین نمی‌رود؛ روزی به نام طبیعت.روزنامه «جوان» در گزارشی با عنوان «سیخ هایی که به تن طبیعت می زنیم» آورده است:‌ وقتی کودک بودم تعطیلات عید برایم یک طرف و روز طبیعت یک طرف بود. روزی که از ساعت‌های اولیه آن توی پارک‌های جنگلی بازی می‌کردم تا وقتی که خورشید غروب می‌کرد و به خانه برمی‌گشتیم. روز طبیعت هنوز هم برای همه ما شیرینی و لذت خاصی دارد. روزی است که همگی به دل طبیعت می‌زنیم و هدف آن آشتی ما طبیعت است. اما آیا واقعاً در این روز ما با طبیعت دوستی و آشتی می‌کنیم؟ نگاهی به آسیب‌هایی که در همین روز طبیعت نوروز امسال به سبزه و چمن و درخت وارد کردیم پاسخی عینی به این سؤال است. یادمان باشد در تفریح در طبیعت بهتر است از ایجاد آتش در نزدیکی گیاهان خودداری شود و برای این منظور از روی سنگ‌های بزرگ یا فضای خاک‌های خشک بدون گیاه یا از کپسول‌های پیک‌نیکی استفاده و ازآتش زدن بوته‌ها پرهیز کنیم. این حق طبیعت است که زنده بماند و این حق نسل‌های آینده است که از سبزی و نشاط طبیعت بهره ببرد. در اهمیت محیط‌زیست، همین بس که در سلامت، توسعه و آرامش جامعه نقش گسترده و اساسی دارد و آنقدر این نقش گسترده است که تمامی ابعاد زندگی انسان را در‌برمی‌گیرد و نبودش عواقب جبران‌ناپذیری برای انسان دارد. در ادامه این مطلب آمده است: زندگی انسان چنان وابسته به محیط‌زیست است که حذف آن به هیچ وجه قابل تصور نیست چراکه در وهله نخست به حذف انسان و حیات بشری منجر می‌شود. در واقع باید توجه داشته باشیم که محیط‌زیست می‌تواند بدون انسان‌ها زنده بماند، اما انسان‌ها بدون محیط‌زیست نمی‌توانند زنده باشند. همان خوشگذرانی‌های به ظاهر کوچک حاصل طبیعت زنده است وگرنه طبیعت مرده که لذتی ندارد. روزنامه «آرمان» در یادداشتی با عنوان «آستانه تحمل طبیعت به سر آمده است» نوشت: برای جامعه ایرانی تهدیدهای محیط‌زیستی در طول ادوار تاریخی متعدد وجود داشته، اما در سال‌های اخیر رویکردهای محیط‌زیستی از یک امر فانتزی و شیک به یکی از اولویت‌های مردم و دولت‌ها تبدیل شده است. در کشور ما بخش قابل توجهی از حساسیت‌های محیط‌زیستی در بین مردم به دلیل اطلاع رسانی از سوی رسانه‌های جمعی، رسانه ملی و شبکه‌های اجتماعی است. شاید برخی افراد در جامعه همچنان به مسائل محیط‌زیستی کشور بی توجه یا کم توجه باشند، اما بخش قابل توجهی از آنها نسبت به محیط‌زیست و حفظ نعمت‌های الهی احساس مسئولیت می‌کنند. در ادامه این یادداشت که به قلم هومان خاکپور نگاشته شد، می خوانیم:‌در تعطیلات نوروز با گشت و گذار در طبیعت اولین مساله‌ای که ذهن هر گردشگر را به خود جلب می‌کند ظروف پلاستیکی و قوطی‌های تجزیه ناپذیر رها شده است. این در حالی است که بر اساس گفته‌های کارشناسان تجزیه اقلامی همچون شیشه، پلاستیک، نایلون و... در طبیعت قرن‌ها طول می‌کشد، اما با این تفاسیر باز هم طبیعت بکر شمال کشور و دیگر نقاط کشور در زباله غوطه‌ور است. فعالیت‌های صنعتی انسان‌ها و تولید آلاینده‌های جوی و آلودگی‌های زیست محیطی سبب بروز پدیده تغییرات آب و هوایی و افزایش دمای عمومی کره زمین شده است که به طور مستقیم موجب تخریب زیستگاه‌های دریایی می‌شود. در کشور ما برخی از گونه‌های گیاهی با بهره برداری‌های بی رویه مورد تهدید قرار گرفته اند. طبیعتگردان و گردشگران کم توجه به مسائل محیط‌زیستی در این آسیب به طبیعت دخیل هستند. در ضمن افراد سودجو نیز با ریشه کن کردن این گونه‌های طبیعی آنها را مورد تهدید قرار می‌دهند. روزنامه «شهروند» در گزارشی با عنوان «آشتی به جای قهر با طبیعت»‌ آورده است:‌ ازمیان روزهای نوروز باستانی، تنها یکی به نام آشتی با طبیعت ثبت شده، اما هر‌سال در این روز آنچه به چشم می‌آید، «جنگ با طبیعت» است. روزی که خانواده‌ها به دل طبیعت می‌زنند، در پارک‌ها و مناطق خوش آب و هوا وقت می‌گذرانند و اینطور برای شروع کار در‌سال تازه آماده می‌شوند، اما فضاهای سبزی که بعد از جمع‌شدن سفره‌های «١٣ به در» از زباله پر می‌شوند، درختانی که شاخه‌هایشان می‌شکند و به آتش کشیده می‌شوند و رودخانه‌هایی که زباله‌ها سد راهشان می‌شوند، تصویری از قهر با طبیعت است که چند سالی است سیزدهمین روز نوروز را به آلوده‌ترین روز‌ سال تبدیل کرده است. در ادامه این مطلب آمده است: همین تجربه باعث شده هر‌سال پویش‌هایی برای نریختن زباله در روز طبیعت به راه بیفتد تا جلوی این جنگ را بگیرد. با این حال، گروه‌های مردمی و داوطلب، امسال زودتر از همیشه دست جنباندند و این پویش‌ها را با آغاز‌سال نو کلید زدند، به شکلی که این تلاش‌ها جز در فضای مجازی، به گوشه و کنار شهر‌ها و روستاها هم کشیده شد. دیروز در سیزدهی که مردم نحسی‌اش را در سایه درختان و کنار جوی‌ها و در کوه و دشت سپری کردند، به جز کاربرانی که در شبکه‌های اجتماعی درباره آشتی با طبیعت نوشتند و وضع شهر و محله خود در روز طبیعت را گزارش کردند و علاوه بر رفتگران شهرداری که در جای‌جای شهرها با کیسه‌های سبزی در دست مشغول پاکسازی بودند، مردم داوطلبی هم دیده شدند که با پیوستن به همین پویش‌ها طبیعت آلوده را از زباله خالی کردند. پویش‌های مردمی در ایران اگرچه سابقه دور و درازی ندارند، اما درهمین مدت کوتاه توانسته‌اند درجامعه و فضای مجازی جایی برای خودشان باز کنند و البته نتیجه‌بخش باشند. این پویش‌ها که اغلب شبکه‌های اجتماعی اینترنتی را هم درگیر می‌کنند، عاقبت به جامعه هم سرایت می‌کنند، مثل هشتگ‌های «نه به زباله»، «طبیعت پاک» و «روزطبیعت» که این روزها در رسانه‌های مجازی خبرساز شده است.روزنامه «قانون» در یادداشتی با عنوان «سیزده به وحش» که به قلم مهرشاد مرتضوی نگاشته شد، آورده است: اگه قدیما رسم بر این بود که توی سیزده‌‌به‌در ملت برن تو فضای سبز و روی چمن بشینن و شادی‌شونو با طبیعت تقسیم کنن و آخرشم سبزه‌های عیدشونو به آب بدن و آرزوی سال موفقی داشته باشن، الان هم سیستم اینجوریه که 12 تا خونواده توی عیددیدنی با هم هماهنگ می‌کنن که «پارسال رفتیم 20 کیلومتری خونه شما، امسال بیاین 50 کیلومتری خونه ما، یه جا هست خلوت، سگ پر نمی‌زنه!»، بعد روز سیزده به در، اون خونواده‌ای که میزبان محسوب میشه ساعت 6 صبح پا میشن و به محل موردنظر حمله می‌کنن، ولی وقتی می‌رسن با موج جمعیت مواجه میشن و می‌بینن که فقط اندازه دوتا حصیر جا مونده و بقیه باید سرپا وایسن. هر طوری هست وسایل رو پهن می‌کنن تا بقیه برسن و از ساعت 10 صبح که جمعشون جمع میشه، بچه‌ها رو در دامن طبیعت رها می‌کنن و باقی افراد شروع می‌کنن به خوردن. در ادامه این یادداشت می خوانیم: یه حجمی هم خوراکی همراهشون آوردن که راحت می‌تونن ارتش سرخ چین رو تا یه هفته از تدارکات بی‌نیاز کنن. همینطوری هم که دارن می‌لمبونن از مضرات زیاد خوردن در روز سیزده‌به‌در میگن و بعد خودشونو با «چاره‌ای نیست که، دیگه تفریحی داریم؟» قانع می‌کنن. همزمان هم بچه‌ها در حال آتیش زدن گوشه دیگری از طبیعت هستن و دارن نسل سه چهارنوع حشره و پرنده رو منقرض می‌کنن و درختا رو تا می‌کنن که تاب و تور والیبال ببندن. جوونای فامیل هم نصف طبیعت موجود در اون استان رو به هم گره می‌زنن تا بلکه بخت امسال با 10 سال گذشته براشون یه فرق‌هایی داشته باشه. در آخر هم آشغالا رو می‌ریزن تو نهر و به ترافیک برگشت از مراسم سیزده به در اضافه میشن.** نوروز و آمار تصادفات جاده ای نوروز که می‌آید هر چند فصل دید و بازدید است اما سفرهای نوروزی‌گاه آنقدر حادثه آفرین می‌شوند که کام را بر خانواده‌ها تلخ می‌کنند. رانندگی پرخطر و تصادفات جاده‌ای یکی از اتفاقاتی است که همواره باعث ایجاد خاطره بد در نوروز می‌شود. در واقع می‌توان گفت تصادف جان بسیاری از ایرانی‌ها را می‌گیرد و برخی از آنها بر اثر تصادفات جاده‌ای و شهری نقص عضو می‌شوند. ایران با آنکه یک درصد جمعیت جهان را دارد، اما سهم جهانی آن از سوانح رانندگی 2 درصد است که باید این مساله را یک دغدغه ملی تلقی شود. اهمیت این موضوع سبب شد تا روزنامه های امروز به بررسی این موضوع بپردازند. روزنامه «ایران» در گزارشی با عنوان «عامل انسانی مهمترین عامل تصادفات است» نوشت: بنابر اعلام سازمان بهداشت جهانی، ایران در میان 190 کشور از نظر تصادف رتبه 189 را داراست با این حال وسعت فاجعه مرگ و میر بر اثر رانندگی در ایران بنا به گفته رئیس پلیس راهور ناجا در نوروز خودش را به رخ می‌کشد و بیشترین تلفات نوروز مربوط به دو روز آخر سفرها و موج بازگشت مسافران است. به گزارش «ایران» براساس آمارهای موجود در نوروز امسال هر 71دقیقه یک نفر در تصادفات جاده‌ای جان خود را از دست داده است. آمار کشته‌ها در تصادفات رانندگی در ایران به رغم همه تلاش‌هایی که از طرف پلیس و سایر نهادها انجام می‌شود همچنان به شدت بالا است. این آمار به حدی تکان دهنده است که گفته می‌شود در سال گذشته در هر 60 دقیقه یک نفر در جاده‌های ایران کشته شده است و همین میزان مرگ و میر تلفات رانندگی در ایران موجب شده تا در آمار کشته به ازای هر 100 هزار نفر در رده‌ای همانند کشورهای آفریقایی باشیم. در ادامه این گزارش آمده است: اما امسال حرکت مثبتی در فضای مجازی به راه افتاد به نام پویش «نه به تصادفات جاده‌ای». این فراخوان از مردم دعوت می‌کند تا با رانندگی ایمن‌تر و رعایت قوانین خطر تصادف را کاهش دهند. نوروز 96 برای دومین سال متوالی معاونت دانشجویی و جوانان هلال احمر پویش «نه به تصادفات جاده‌ای » را راه‌اندازی کردند تا شاید امسال سفرهای نوروزی با فرهنگ‌سازی و دعوت مردم به رانندگی بدون تخلف در ایام نوروز با کمترین تلفات جاده‌ای همراه شود. در همین حال معاونت دانشجویی و جوانان هلال احمر از پیوستن 350 هزار راننده به فراخوان نه به تصادفات جاده‌ای خبر داده است. اعضای پویش نه به تصادفات جاده‌ای متعهد می‌شوند برای سلامتی خود و خانواده و دیگران در حالت خستگی و خواب آلودگی رانندگی نکنند. سرعت مجاز را رعایت کنند و سبقت غیرمجاز نگیرند. مسعود اسیا معاون دانشجویی و جوانان هلال احمر گفته، مسافران استان‌های گیلان، آذربایجان غربی، خراسان رضوی، خراسان شمالی، سیستان و بلوچستان، قزوین، اصفهان، فارس و خوزستان بیشترین امضاکنندگان فراخوان نه به تصادفات جاده‌ای را به خود اختصاص دادند. روزنامه «آرمان» در مطلبی با عنوان «هر 71دقیقه یک کشته در تصادفات نوروزی!» آورده است: هر چند هنوز آمار دقیقی از تعداد قربانیان حوادث جاده‌ای در نوروز 96 منتشر نشده است، اما برآورد‌ها نشان می‌دهد در این ایام حدود 900 ایرانی جان خود را بر اثر حوادث رانندگی از دست داده‌اند. روز گذشته و همزمان با اعلام این خبر که حدود 80 درصد از مسافران نوروزی بازگشته‌اند، مسئولان ارشد پلیس از کاهش هفت تا هشت درصدی تعداد جانباختگان حوادث رانندگی در نوروز امسال خبر دادند. به رغم کاهش تصادفات در سال‌های اخیر ایران همچنان جزو کشورهای خطرناک در این زمینه است. در روزهای نوروز به دلیل افزایش سفر‌ها تعداد حوادث جاده‌ای افزایش می‌یابد. برای نمونه در پنج سال اخیر (1391 تا 1395) حوادث رانندگی منجر به مرگ پنج‌هزار و 384 تن از هموطنان در مسافرت‌های نوروزی شده که بیشترین آن با یک‌هزار و 227 فوتی در سال 1392 و کمترین آن با 964 فوتی در سال 95 ثبت شده است. در ادامه این گزارش می خوانیم: امسال به دلیل نزولات جوی و شرایط نامساعد جوی شاهد 60 درصد انسداد در محورهای مواصلاتی کشور بودیم که نسبت به سنوات گذشته افزایش چند برابری داشت. همچنین امسال یک هزار و 500 دقیقه پرواز هوایی برای کنترل تردد در جاده‌های کشور انجام شد و در این میان 32 هزار وسیله نقلیه متخلف توقیف و 20هزار موتورسیکلت نیز به پارکینگ اعزام شدند. به گفته مسئولان پلیس راهور بیش از یک میلیون تخلف حادثه‌ساز در سراسر کشور ثبت و 20 هزار تست مواد مخدر و الکل انجام شده است. روزنامه «شهروند» در گزارشی با عنوان «آغاز امن ٩٦» نوشت: امسال کشورمان عید نوروز امنی را پشت‌ سر گذاشت. در بیشتر جرایم و حوادث، با کاهش قابل توجهی روبه‌رو بودیم. قربانیان تصادفات کمتر شد، قتل‌ها و سرقت‌ها با کاهش چشمگیری مواجه بود و حتی جرایم خشن نیز نسبت به چند‌سال گذشته کاهش داشت تا جایی که سردار مومنی، جانشین فرمانده ناجا نوروز امسال را یکی از امن‌ترین نوروزها نسبت به چند‌سال گذشته اعلام کرد. تعداد جان‌باختگان و مجروحان سرصحنه حوادث ترافیکی در مقایسه با مدت مشابه‌ سال گذشته کاهش ٨‌درصدی را نشان می‌دهد که این موضوع در نتیجه همکاری و رعایت قوانین و مقررات ترافیکی از سوی شهروندان در ایام تعطیلات نوروز ٩٦ بوده است. در ادامه این مطلب می خوانیم: اقدامات پلیس و همراهی مردم در کاهش حوادث فوتی و جرحی درحالی روند کاهشی را سپری کرد که در نوروز امسال افزایش سفرها، شرایط ناپایدار جوی و همچنین افزوده شدن ٢‌میلیون خودرو جدید به چرخه ترافیکی را شاهد بودیم. در طرح نوروزی ٣٠٠‌هزار مامور پلیس در قالب ٢٦‌هزار تیم گشتی خودرویی و پیاده سازماندهی و بکارگیری شده‌اند که این امر علاوه بر کاهش سوانح ترافیکی تأثیر مطلوبی بر کاهش جرایم و به ‌ویژه سرقت داشته است.روزنامه «شرق» با انتخاب عنوان «مرگ کمتر در تصادفات نوروز ٩٦» آورده است: تعطیلات نوروز که از یک هفته قبل از پایان سال شروع می‌شود، معمولا با تعداد درخور ‌توجهی از تصادفات و تلفات جاده‌ای روبه‌رو است. خسارات جانی و مالی که اگرچه هر سال کمتر می‌شود، اما باز هم در نوع خود در کل دنیا رکوردی محسوب می‌شود. در نوروز ٩٦، عامل تغییرات جوی در بروز تصادفات و تغییر رفتار ترافیکی مسافران نوروزی تأثیر زیادی داشت و عامل بسیاری از آنها بود که نمونه آن همان تصادف زنجیره‌ای در محور مشهد بود؛ هرچند بسیاری از مسافران نوروزی دقیقا به دلیل اعلام همین وضعیت جوی برنامه سفر خود را متوقف یا تغییر دادند. در ادامه این گزارش آمده است: صبح چهارم فروردین، درحالی‌که بسیاری از مسافران نوروزی هنوز پا به جاده‌ها نگذاشته بودند، خبر و فیلم و عکس‌هایی از تصادف زنجیره‌ای تعداد زیادی از خودروها در یکی از جاده‌های خروجی مشهد، منتشر و دست به دست شد. حادثه خوشبختانه خسارت جانی بالایی نداشت، اما تصاویرش تا حد زیادی دلخراش و نگران‌کننده بود و بسیاری را به دلشوره انداخت و حواس بسیاری دیگر را جمع کرد. فرمانده انتظامی خراسان ‌رضوی درباره این تصادف که در کیلومتر 35 مشهد - نیشابور رخ داده بود توضیحاتی را ارائه داد و دلیل آن را «عدم رعایت سرعت مطمئنه» و «عدم رعایت فاصله طولی مناسب با وسیله نقلیه جلویی» در محدوده لغزنده و مه‌گرفته از سوی برخی رانندگان اعلام کرد. روزنامه «اعتماد» در گزارشی با عنوان «از تصادف زنجیره‌ای تا سیل دیر» نوشت: امسال هم مانند سال‌های گذشته نوروز برای همه پر از خاطرات خوب نبود. تعدادی از هموطنان ‌مان در این تعطیلات عزیزان ‌شان را در حوادث مختلف از دست داده‌اند. حوادث رانندگی مانند سال‌های گذشته بیشترین تعداد کشته‌ها را به خود اختصاص داد. خستگی و خواب‌آلودگی عامل ٤٠ درصد تصادفات بوده که منجر به خروج خودرو از جاده، واژگونی، انحراف به چپ و برخورد با خودروهای روبه رو شده است. سبقت غیرمجاز، انحراف به چپ به ویژه در جاده‌های دو طرفه ٣٠ درصد تصادفات را به خود اختصاص داد. در ادامه این مطلب می خوانیم: در روز سی‌ام اسفندماه سال گذشته طغیان آب دریا در بندر دیر استان بوشهر باعث ناپدیدشدن یک خودروی پراید با ٤ سرنشین آن شد. همچنین پسربچه 8 ساله در آب دریا ناپدید شد. بر اثر طغیان آب دریا امواج از خیابان ساحلی گذشت و وارد کوچه و خیابان‌های مجاور دریا در بندر دیر استان بوشهر شد. مدیرعامل جمعیت هلال‌احمر بوشهر روز چهارم فروردین ماه از پیدا شدن پیکر دو مفقودی از ٤ مفقودی حادثه سیل در دشت پلنگ شهرستان دشتی استان بوشهر خبر داد. امیرحسین درویشی گفت: بر این اساس با توجه به‌شدت بارش در استان‌های فارس وکهگیلویه و بویراحمد، آب‌های سطحی به سمت استان بوشهر سرازیر و منجر به بروز مشکلاتی در استان از جمله در منطقه دشتی شد. ** گردشگری پایدار ابزاری برای توسعه صنعت گردشگری در دهه های گذشته رشد با ثباتی را تجربه کرده و با افزایش تنوع، به یکی از بخش های اقتصادی در جهان که سریع ترین رشد را داشته، تبدیل شده است. این پویایی ها آن را به یکی از محرک های اصلی فرآیند اقتصادی- اجتماعی در جهان مبدل کرده و امروزه گردشگری یکی از مهم ترین اصل در تجارت بین الملل و منابع اصلی ایجاد ثروت در بسیاری از کشورهای در حال توسعه است. عده ای گردشگری را مترادف با ایجاد شغل، ریشه کنی فقر، برابری جنسیتی و حفاظت از میراث فرهنگی و طبیعی دانسته اند. اهمیت این موضوع سبب شد تا روزنامه های امروز به آن بپردازند. روزنامه «اطلاعات» در مطلبی با عنوان «گردشگری از نوعی دیگر» از اقامتگاه‌های بومگردی که تلاشی تازه برای رونق صنعت گردشگری در ایران است به ارایه گزارشی پرداخت و نوشت: «ما چهار همکلاسی دانشگاه در سال‌های دور، از چند شهر دوباره برای تجدید‌ خاطره، در سفر نوروزی به کرمان دور هم جمع شدیم.‏ آشنایی ما با خانواده میر‌ماهانی و صفا و صمیمیت مجموعه «باباحصار»، خاطره شیرین این دیدار را دلپذیرتر کرد.» اقامتگاه بومگردی باباحصار، یک خانه‌باغ قدیمی است که هر دسته از میهمانان خود را در یکی از اتاق‌ها پذیرا می‌شود. باغ نسبتاً بزرگ و باصفایی دارد.در ادامه این مطلب آمده است: ناهید فلاحت‌نژاد، مادر خانواده و سرپرست و مدیر داخلی اقامتگاه باباحصار «ماهان» کرمان، درباره تصمیم آن روزها می‌گوید: ابتدا می‌خواستیم یک رستوران داشته باشیم، اما با کمی تحقیق متوجه شدیم که تأسیس اقامتگاه بومگردی کاری گسترده‌تر و جدیدتر است. بومگردی یا اکوتوریسم، سفری است با احترام به محیط‌زیست و فرهنگ گذشته و فعلی ساکنان یک منطقه. در نتیجه رونق گرفتن این نوع سفر مسئولانه، هم گردشگران می‌توانند سفر جذاب‌تر و آموزنده‌تری داشته باشند و هم اهالی شهرها و روستاها ترغیب می‌شوند تا محیط‌ زیست و فرهنگ واقعی خود را که برای گردشگران جذاب است، حفظ کنند و از این راه درآمدی هم به دست بیاورند. در اقامتگاه‌های بومگردی، خوردنی‌ها و نوشیدنی‌های بومی به گردشگران عرضه می‌شود و ارتباط میان میزبان و میهمان می‌تواند فضای مناسبی برای تبادل فرهنگ‌ها و دوستی میان مردم فراهم آورد.‏روزنامه «دنیای اقتصاد» در یادداشتی با عنوان « گردشگری در روز طبیعت و ضرورت نگاه فراملی» نوشت: سیزده‌بدر یا آیین بدرقه نوروز که برگزاری آن در کشورمان ایران تاریخی طولانی دارد، از چنان جایگاهی نزد ایرانیان برخوردار است که به عنوان یک روز ملی در تقویم خورشیدی ثبت شده و جزو تعطیلات رسمی محسوب می‌شود تا از این طریق فارغ از دغدغه‌های روزمره و به رسم گذشتگان، در آخرین روز نوروز فرصت حضور در طبیعت برای علاقه‌مندان پاسداشت این آیین دیرینه فراهم شود. در ادامه این یادداشت که به قلم فرشید کریمی نگاشته شد،‌ می خوانیم: جدا از جنبه ملی، روز طبیعت را می‌توان در کنار سایر آیین‌های مرتبط با نوروز، ظرفیت فرهنگی مغتنمی برای معرفی آن در سطح بین‌المللی نیز دانست، فرصتی که بی‌شک اگر سیاست‌گذاری‌های لازم در رابطه با آن اتخاذ شود، می‌تواند آیین‌های مرتبط با روز طبیعت و دیگر آیین‌های نوروزی را هرچه بهتر به گردشگران خارجی که در این ایام میهمان کشورمان هستند، معرفی کند.روزنامه «آرمان» با انتخاب عنوان «پیامدهای گردشگری بر محیط زیست و پوشش گیاهی» آورده است: دنیای صنعتی امروز سبب شده تا انسان‌ها، برای رهایی از هر نوع تنش و فشارهای روحی و روانی و برای دستیابی به آرامش درونی، به دامان طبیعت پناه ببرند و به این وسیله انرژی ازدست‌رفته خود را دوباره به‌دست آورند. زیرا انسان‌ها به‌طور ذاتی دوست دارند به اصل و منشأ خود، یعنی طبیعت بازگردند. اما استفاده انسان‌ها از طبیعت چه اثراتی می‌تواند داشته باشد؟ آیا این اثرات مثبت است یا منفی؟ در ادامه این گزارش آمده است: در مناطق مختلف جهان، توسعه گردشگری و توریسم با حفاظت محیط‌زیست همراه است و دولت‌ها در این زمینه تأکید فراوانی دارند. در کشورهای توسعه‌یافته یا درحال‌توسعه، این تاکیدات تأثیر بیشتری داشته است، زیرا در این کشورها به‌ویژه کشورهای درحال‌توسعه، اشکال دیگر توسعه اقتصادی، مثل تولید و استخراج یا منابع طبیعی مثل نفت و گاز وجود ندارد و توریسم منبع بسیار خوبی برای کسب درآمد برای این کشورها شده است. ولی در بعضی از کشورهای جهان سوم، به‌خصوص در کشور ما حفاظت از محیط‌زیست و پوشش گیاهی به صورت یک فرهنگ درنیامده و تاکیدات دولت، هم روی افراد منطقه و هم گردشگران هنوز تأثیر بسزایی نداشته است. اکثر مردم نسبت به محل زندگی و خانه خود بسیار حساس هستند و هیچ‌گونه آلودگی و زباله را تحمل نمی‌کنند، ولی به محض این‌که از خانه خارج می‌شوند، دیگر آن احساس مسئولیت را ندارند و ریختن زباله برایشان یک امر عادی می‌شود. با این حال معلوم شده است که توریسم در بلندمدت می‌تواند باعث شکوفایی اقتصاد محلی، ملی و حتی جهانی شود. این شکوفایی به این بستگی دارد که محیط‌زیست طبیعی از سطح بالایی برخوردار باشد و باعث رضایتمندی گردشگران شود. *گروه اطلاع رسانیخبرنگار:مریم همتی**انتشار دهنده: شهربانو جمعهپژوهشم**9117**9131*ایرنا مقاله کانالی برای انعکاس مقاله های اندیشکده ها- پژوهشکده ها- دانشکده ها- مراکز تحقیقاتی و رسانه های ایران و جهان*Irnaarticle@

14/01/1396

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 80]