واضح آرشیو وب فارسی:روز نو:
سياسي بازي با خانههاي خالي
روز نو : فقط 13 روز به برگزاري دوازدهمين دوره رياست جمهوري كشور مانده است و در اين روزهاي باقيمانده تا انتخابات، نامزدهاي تصدي اين پست سعي ميكنند تا به روش هاي مختلف سبد آراي حريفان را به نفع خويش تغيير دهند و موجبات پيروزي خود را فراهم آورند.حوزه «فرهنگ» نيز ازچشم نامزدهاي رياست جمهوري دور نمانده است و اين حوزه با تمام پيچيدگيها و سختيهايش حالا به يكي از محورهاي اصلي صحبتهاي كانديداها بدل شده است. براي آن برنامه ميدهند،در فيلمهاي تبليغاتي خود شعارهاي مختلف از آن سر مي دهند و آنچه در اين سالها بر اين حوزه ريشهدار اما مظلوم گشته را مورد تجليل يا انتقاد قرار ميدهند. عملكرد دولت روحاني در حوزه فرهنگ و در حيطه اختيارات رييسجمهور اگرچه خيلي مثبت نبوده ولي به صورتي هم نبوده است كه ايرادات محكمي به آن وارد باشد زيرا بسياري از رويدادها و نابسامانيهايي كه در اين چهارسال در حوزه فرهنگ و هنر افتاد، به صورت خودسر شكل گرفته و از حيطه اختيارات مقامات دولتي خارج بود. با تمام اين تفاسير، كانديداهاي جبهه مقابل دولت با تمام قوا سعي برآن دارند تا عملكرد دولت يازدهم را در حيطه فرهنگ و هنر، ضعيف جلوه دهند. مناظره دوم شايد پررنگترين تلاش مخالفان دولت روحاني براي ضعيف جلوه دادن دستاوردهاي فرهنگي دولت تدبير و اميد بود.
«محمدباقر قالیباف»، یکی از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری در دومین مناظره تلویزیونی ادعاهايي را به طور شاخص در خصوص خانه موسيقي،خانه تئاتر و خانه سينما مطرح كرد و عملكرد روحاني را در اين سه هنر ضعيف دانست.
اگرچه حسن روحاني و اسحاق جهانگيري بهعنوان نمايندگان دولت يازدهم سعي كردند تا به اتهامات قاليباف دراين سه زمينه پاسخ بدهند اما سوال اساسي اينجاست كه واقعا عملكرد دولت تدبيرو اميد در خصوص خانه تئاتر،سينما و موسيقي چگونه بوده است و ادعاهاي كداميك از طرفين صحت دارد؟ «قانون» سعي كرده است در اين گزارش به بخشي از اين سوالات پاسخ دهد.
ادعاي اول: خانه تئاتر
جنجاليترين ادعاي محمدباقرقاليباف در خصوص خانه تئاتر مطرح شد . قاليباف در اين مناظره به طور شاخص از عملكرد و نقش سازنده شهرداري در توسعه و پيشرفت تئاتر صحبت كرد و از تاسيس خانه تئاتر و پرديسهاي مختص هنر ششم گفت.اما واقعا خانه تئاتر چگونه احداث شده است،حامي مالي آن چه كسي بوده و نقش شهرداري در اين بين چه اندازه بوده است؟
موسسه فرهنگی هنری خانه تئاتر در زمستان سال78 توسط عده ای از هنرمندان و مسئولان وقت تئاتری، پایهگذاری شد. زمانی که دکتر حسین سلیمی، ريیس وقت مرکز هنرهای نمایشی دو سالی از مدیریتش در این سمت میگذشت،به همراه دکتر مجید شریف خدایی،لاله تقییان،حسن قرایی،ایرج راد ،آتیلا پسیانی و دکتر محمود عزیزی در دفتر مرکز هنرهای نمایشی گرد يكديگر آمدند و پایه گذار نهاد صنفی شدند. هیات مدیره اين نهاد صنفي پس از انتخابات وکسب مجوز از وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی، خانه تئاتر را در اداره ثبت شرکتها به ثبت رساندند و سپس مقدمات هشت انجمن صنفی تئاتر را فراهم کردند که اين انجمنهاي صنفي به همت تعدادی از اعضای این انجمن ها، تاسیس و تشکیل شد.
البته به گفته ایرج راد، نایب ريیسخانه تئاتر، در اساسنامه خانه تئاتر تشکیل 11 صنف پیش بینی شده است که اکثر این صنوف با تدوین اساسنامه و تشکیل مجمع عمومی و انتخاب هیات مدیره کار خود را آغاز کردند و در حال حاضر خانه تئاتر دارای 14 صنف است .
اما آنچه كه روز جمعه، خانه تئاتر ايران را به صدر اخبار فرهنگي آورد، موضوع ادعاي كمك به تاسيس اين نهاد از سوي شهردار تهران بود كه در همان ساعات ابتدايي با واكنش تند بهزادفراهاني مواجه شد. اين بازیگر پیشکسوت تئاتر، سینما و تلویزیون در پاسخ به ادعای قالیباف مبنی بر توسعه سالن های تئاتر در شهرداری تهران طی دوران مسئولیت وی،گفت:« در جواب آقای قالیباف باید بگویم زمین خانه تئاتر را آقای روحانی در اختیار ما قرار داده اند. ادعای ایشان دروغ است و من نقش شهرداری را در این میان نمی دانم!».
اگرچه از ديروز خانه تئاتر به طور رسمي در اين خصوص سكوت كرده و در جواب پيگيريهاي «قانون» اعلام كرده است كه به زودي بيانيهاي در اين خصوص منتشر خواهد كرد.بررسيها و پيگيريهاي «قانون» از منابع آگاه نشان ميدهد كه ادعاي شهرداري تهران مبني بر در اختيارگذاشتن زمين خانه تئاتر به اين نهاد صنفي صحت ندارد. زمين خانه تئاتر ايران در زمان دولت اصلاحات در اختيار اين تشكل صنفي قرارگرفته است و بعد با پيگيري وكمك افراد ديگري ساخته شده است.
ادعاي دوم؛خانه موسيقي
دومين ادعاي مطرح شده از سوي كانديدا در خصوص خانه موسيقي بود. شهردار تهران باز هم در ادعايي عجيب اظهار كرد در حاليكه دولت در زمينه موسيقي منفعل و ضعيف عمل كرده است، شهرداري تهران كمكهاي مادي و معنوي بسياري را در راستاي ترويج اين هنر چه به خانه موسيقي و چه به ساير تشكلهاي هنري موسيقي انجام داده است. ادعاهاي قاليباف در اين زمينه نيز مورد نقد بسياري قرار گرفت و حتي دفترموسيقي وزارت ارشاد نيز در خصوص آن بيانيه صادر كرد. در متن اين بيانيه آمده است :« یکهزار و 880 آلبوم در چهار سال اخیر مجوز دریافت کردهاند.بیشترین فعالیت موسیقی صحنهای و صدور مجوز آلبوم در سالهای اخیر صورت گرفته است.برای نخستین بار درقانون بودجه کشور در دولت یازدهم به ریاست حسن روحانی، ارکسترهای ملی و سمفونیک دارای ردیف بودجه شدند و برای هر ارکستر 6 میلیارد تومان بودجه در نظر گرفته شد و به طور متوسط ماهانه دو اجرا برای هر یک از ارکسترها برنامهریزی شد.بر اساس این گزارش، برای نخستین بار برنامهریزی اجرای ارکسترها در تمامی استانهای کشور انجام شده و تاکنون چهار استان میزبان این ارکسترها بودهاند. در سال 96 نیز سایر استان ها میزبان ارکسترها خواهند بود و این اجراها عمومی می شود.دفتر موسیقی افزود:همکاریهای بینالمللی اجرای ارکسترها نیز درحال انجام است و برای اولین بار توسط بنیاد فرهنگی هنری رودکی، نوازندگان و عوامل اجرایی هر دو ارکستر دارای قرارداد سالیانه، حقوق و بیمه کامل شدهاند. میانگین تمرینات ارکسترها نیز در ماه 100ساعت مفید بوده است».
آنچه كه دفتر موسيقي ارشاد اعلام كرد عملكرد دولت يازدهم در حيطه موسيقي در راستاي وظايف ارشاد بود. اما مساله اينجاست كه ادعاي شهردارتهران در خصوص كمك نجومي به خانه موسيقي كه تشكلي صنفي است تا چه حد صحت دارد و اصل ماجرا چه بوده است؟ «قانون» براي يافتن پاسخ اين پرسش به سراغ پيروز ارجمند، مديركل سابق دفتر موسيقي رفت و از او در خصوص كمك شهردار تهران به خانه موسيقي پرسيد.
پيروز ارجمند با صحه گذاشتن بر ادعاي كمك ريالي شهردار تهران به خانه موسيقي به «قانون» گفت:« خانه موسيقيتاكنون منكر دريافت چنين وجهي شده بود و حتي از من نيز بابت اين ادعا شكايت كرده بود كه ادعاي دريافت كمك خانه موسيقي از شهردار تهران دروغ است اما در مناظره دوم ديديم كه خود آقاي قاليباف بر اين ادعا صحه گذاشت.
اين مورد همواره مورد نقد منتقدان بوده است. در انتخابات دوره يازدهم رياست جمهوري، خانه موسيقي برخلاف اساسنامهاش عمل و از كانديداتوري آقاي قاليباف حمايت كرد كه اين موضوع حتي در سايت خانه موسيقي نيز منتشر شد و مورد انتقاد بسياري از اهالي موسيقي قرار گرفت زيرا بر اساس قانون يك نهاد صنفي نميتواند از شخص خاصي اعلام حمايت كند.البته ميتواند كمك بگيرد ولي خب خود خانه موسيقي همواره منكر اين دريافت كمك ميشد و ادعاي ديروز شهردار اين مورد را تاييد كرد».حال سوال اصلي كه مطرح ميشود، اين است كه اگر خانه موسيقي چنين كمكي را از شهرداري تهران دريافت كرده، پس آن را كجا هزينه كرده است؟ مديركل سابق دفتر موسيقي به «قانون» ميگويد:« در گزارشي كه بازرس خانه موسيقي سال گذشته منتشر كرد، اين موارد اعلام نشد و در حقيقت پاسخ روشني به اين سوال داده نشد.
تعطیلی آموزش موسیقی در تمام فرهنگسرا ها در دوران سردار
يكي از اصليترين وظايف شهرداريها، حمايت از فرهنگوهنر است. بودجه سازمان فرهنگي و هنري شهرداري تهران بابت مصوباتي كه شوراي شهر در راستاي ترويج اين مقوله انجام ميدهدو به عهدهسازمان فرهنگي و هنري ميگذارد،تقريبا چهار برابر بودجه كل وزارت ارشاد است . توجه داشته باشيد كه بودجه شهرداري تهران فقط براي يك شهر، چهار برابر بودجه وزارتخانهاي است كه عهده دار فرهنگ كل كشور است .اگرچه شهردار تهران در مناظره دوم خواست خود را حامي و ناجي بزرگ موسيقي كشور نشان دهد اما واقعيت اين است كه موسيقي حداقل در مجموعه سازمان فرهنگي وهنري شهرداري تهران اصلا حال و روز خوشي نداشته و بدترين شرايط را در زمان محمدباقرقاليباف تجربه كرده است. در دوره مديريت قبلي سازمان فرهنگي و هنري شهرداري تهران،آموزش موسيقي در تمامي زيرمجموعههاي اين سازمان ممنوع شد.خانه موسيقي در آن زمان اخطاري به سازمان فرهنگي و هنري شهرداري تهران داد كه چنانچه آموزش موسيقي در فرهنگسراها از سر گرفته نشود، خانه موسيقي با اين سازمان برخورد خواهد كرد.سازمان فرهنگي و هنري شهرداري تهران هيچگاه به اين اخطار توجهي نشان نداد و البته خانه موسيقي نيز با اين سازمان برخوردي نكرد. شايد اين بهترين مثال براي نشاندادن وابستگي مالي خانه موسيقي به شهرداري تهران باشد .شبهاتي در خصوص كمك شهرداري تهران به موزه موسيقي ايران نيز وجود دارد. استوديويي در اين موزه ساخته شد كه در اختيار افراد خاص قرار گرفت و هيچ استفاده خاص ديگري نيز از آن نشد؛ در حالي كه چندين ميليارد هزينه ساخت آن شده است.
فعاليتهاي موسيقي در تمام فرهنگسراهاي شهرداري تهران تعطيل و گاهي ممكن است فرهنگسراي ارسباران نشستهايي مبنی بر شب موسيقي برگزاركند. دوتا سالن اصلي موسيقي شهرداري تهران در اختيار گروههاي موسيقي قرار ميگيرد و منفعت عام را در پي نميگيرد.
من فكر ميكنم آنچه كه آقاي قاليباف گفت، شوي تبليغاتي بود كه البته در خصوص آن شبهات بسيار است».ادعاي سوم؛خانه سينما
سومين ادعاي مطرح شده در خصوص نقد عملكرد دولت روحاني،مربوط به خانه سينما و اوضاع اين تشكل صنفي هنرهفتم بود.دولت يازدهم در مناظره دوم در حالي به توجه نكردن به اين نهاد صنفي متهم شد كه قفل خانه سينما كه در دولت قبل بسته شده بود، در دولت تدبير و اميد باز شد و يكي از اصليترين خواستههاي هنرمندان و سينماگران در اين خصوص محقق شد. البته وزارت ارشاد يازدهم نيز در خصوص اين ادعاها ساكت ننشست و با صدور بيانيهاي در مقام پاسخ به شهردار تهران برآمد:« خانه سینما پس از سالها تعطیلی،با پیگیری دولت یازدهم، اهتمام فعالان سینما و دستور مستقیم ريیس جمهوری بازگشایی شد.تعداد سالن های سینما از 306 به 420 افزایش یافت وتعداد اجرای صحنه ای موسیقی از 530 اجرا در 91، به 2321 اجرا در سال 95 افزایش یافت.توسعه فضاهای فرهنگی و هنری از وظایف و تکالیف قانونی شهرداریهاست و شایسته است مدیران شهری از ارائه اطلاعات نادرست به افکار عمومی خودداري کنند».
دنياي امروز،دنياي دادههاي بيپرواست؛ دنيايي كه دركمتر از چند دقيقه ميتوان صحت و سقم هر ادعايي را بررسي و درخصوص آن اظهار نظر كرد. اين 6 مرد آماده در كارزار انتخابات بايد بدانند كه اگر ميخواهند سكاندار كشوري باشند كه درصد بزرگي از جمعيت آن را جواناني تشكيل ميدهند كه فضاي مجازي برايشان بزرگترين پايگاه اطلاعاتي است، بايد بيش از پيش حواسشان به آنچه كه ميگويند، باشد و «صداقت»، ركن اصلي وعدهها و ادعاهايشان شود.
تاریخ انتشار: ۱۷ ارديبهشت ۱۳۹۶ - ۰۹:۲۴
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روز نو]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]