واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: 10 دلیلی که خندوانه را به یک برنامه تاثیرگذار تبدیل کرده است
خندوانه اولین برنامه از نوع خودش است. یک جشن دسته جمعیِ میلیونی در جامعه ایرانی. یک جُنگ مِلّی مفرح و موفق. خندوانه در صدا و سيما هم تحولی جدی ایجاد کرده است. این برنامه ویژگی هایی دارد که یا در هیچ برنامه دیگری دیده نشده و یا همه آنها در یک برنامه جمع نشده است.
عصرایران؛ دکتر مجتبی دلیر*- پانصدمین قسمت برنامه خندوانه شب گذشته پخش شد. به این بهانه به 10 دلیل برای تاثیرگذاری این برنامه اشاره می کنیم.
1- حکیم سخن فردوسی بزرگ سروده است: چو شادی بکاهد، بکاهد روان/ خرد گردد اندر میان ناتوان. به نظر می رسد جناب فردوسی می خواهد بگوید آدمی که احساس بد دارد نمی تواند خوب بیاندیشد، و در نتیجه در برابر مشکلات احساس درماندگی خواهد کرد. و این فرایند، تبدیل به یک دور باطل می گردد. اما، حال خوب زمینه را برای تفکر مثبت و به تبع آن رفتار سازگارانه فراهم می آورد. حال خوب جزء ارزشمندترین دستاوردهای بشر است. می دانیم که حال بد از تمرکز بر گذشته یا آینده ناشی می شود. اولی عامل افسردگی و دومی مولد اضطراب است. ماندن در گذشته و زندگی در توهم آینده هر دو "حال" مان را خراب می کند؟ آنچه مهم است و آنچه واقعاً وجود دارد زمان حال است و تکلیف ما این است که حالمان خوب باشد. ما نیازمند شادی هستیم تا برای تلاش کردن انرژی داشته باشیم. شادی و شادمانی سوختی سالم برای انسان عاقل است. از مهم ترین ویژگی های انسان سالم هم تلاشمدار بودن است. همان ویژگی ای که خالق مهربان فرمود به جزء در سایه آن انسان به دستاوردی نمی رسد.خندوانه با کار روان شناسان هماهنگ است. ایجاد حال خوب، مثبت اندیشی و رفتار سازگارانه در تخصص روان شناسان است. خندوانه به طور مستقیم بر حال خوب متمرکز است. اما، مثبت اندیش شدن و ماندن، و حال خوب را یافتن، سخت، و نیازمند تمرین و کسب مهارت است. چراکه مثبت اندیشی مربوط به مناطق تحت فرمان ارادی مغز است؛ یعنی بایستی با اراده و به طور عمدی برای تولید فکر مثبت انرژی صرف کرد، در حالی که منفی نگری با بخش هایی از مغز ارتباط دارد که به طور خودکار عمل می کنند. پس همانطور که پروردگار دانا فرمود، هیچ چیز خوبی برای انسان حاصل نمی شود مگر تلاش کند. ذهن را اگر به باغچه ای تشبیه کنیم، علف های هرز به طور خودرو در آن رشد می-کنند اما اگر بخواهیم در آن گل بکاریم لازم است آستین ها را بالا زده و تلاش کنیم.
2- خندوانه آموزشگاه مثبت اندیشی و حال خوب است. پرورنده و گسترنده نگرش مثبت، امیدواری، روحیه عالی، اخلاق مداری، نوع دوستی و میهن دوستی، کمک رسانی و رفتار جامعه پسند، احترام به ارزش ها و پاسداشت باورها، مروج نیکی و نیکوکاری، شکر و شکرگزاری است. سپاسگزاری و قدردانی نشانه رشد شخصیت است. در جنبه های فردی، اجتماعی و معنوی حس سپاسگزاری شاخصی از سلامت است. از سوی دیگر، نهایت آرزوی بشر دریافت احترام است؛ اینکه مورد تکریم و تأیید قرار بگیرد. همه افراد تکریم، تأیید، تقدیر، تشویق، تمجید، تحسین و تشکر را دوست دارند. رفتار رشدیافته ای نیست که زحمات گروه بزرگ خندوانه نادیده گرفته شود. خندوانه برنامه ای قابل احترام، درخور توجه و شایسته تقدیر است. اما نباید فراموش کرد که هیچ چیز و هیچ کس کامل نیست. موفقیتِ نسبی کافیست. بی نقص گرایی نقص بزرگیست!
3- درونمایۀ خندوانه خنده و شادیست. شادی یک هیجان و خندیدن یک رفتار است. البته، شادی یک هیجان اصلی است. هیجان ها، از جمله شادی مسری اند. نورونهای آینهای (به انگلیسی: Mirror neurons) دسته ای از سلول های عصبی مغز هستند که وقتی انسان عملی را انجام میدهد و نیز هنگامی که مشاهده میکند که همان عمل را فرد دیگری انجام میدهد تحریک میشوند. بدینگونه سلول عصبی مغز شبیه "آینه" رفتارهای فرد دیگر را نسخه برداری میکند، مثل آنکه خودش انجام داده است. این سلول ها در فراگیری زبان و تقلید اهمیت زیادی دارند. وقتی ما برنامه شادی مثل خندوانه را با این همه انرژی مثبت می بینیم رفتار شاد بودن و خندیدن و تمامی رفتارهای مثبت مشاهده شده را به طور هشیار و ناهشیار تجربه کرده و تقلید می کنیم و یاد می گیریم. یادگیری مشاهده ای ابزار رسانه های تصویری است. به همین دلیل است که خندوانه در روحيه و رفتار افراد زیادی از جامعه تأثیر مثبت گذاشته است.
تاریخ انتشار: ۱۴:۱۶ - ۱۳ ارديبهشت ۱۳۹۶ - 03 May 2017
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 175]