تور لحظه آخری
امروز : یکشنبه ، 1 مهر 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):مؤمن بازگشت كننده به خدا، آمرزش خواه و توبه كننده است و منافق نيرنگباز، زيانبار و ...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

لمینت دندان

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

طراحی کاتالوگ فوری

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

وکیل کرج

خرید تیشرت مردانه

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید ابزار دقیق

خرید ریبون

موسسه خیریه

خرید سی پی کالاف

واردات از چین

دستگاه تصفیه آب صنعتی

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

خرید نهال سیب سبز

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

دیوار سبز

irspeedy

درج اگهی ویژه

ماشین سازان

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

شات آف ولو

تله بخار

شیر برقی گاز

شیر برقی گاز

خرید کتاب رمان انگلیسی

زانوبند زاپیامکس

بهترین کف کاذب چوبی

پاد یکبار مصرف

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

بلیط هواپیما

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1817549060




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

چه کنیم که این کارها را نکنیم؟/ وقتی تئوری‌های علمی هم برابر جماعت چهارشنبه سوری کم می‌آورد


واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: انگار ذره‌ای و لحظه‌ای رفتارهای گروهی ما در چهارشنبه سوری ترمیم نمی‌شود، انگار به رغم این همه تبلیغ و تهدید، هیچ اراده‌ای در درون ما شکل نمی‌گیرد که خوب! حداقل تکانی به خودمان بدهیم و امسال کمی کمتر به دیگران و خودمان آزار برسانیم.



به گزارش جام جم آنلاین، یک جای کار مشکل دارد؛ کار به جایی رسیده که نه تنها کار فرهنگی جواب نمی دهد، بلکه تهدید و بازداشت و دادگاه هم برای کنترل رفتارهای «جماعت چهارشنبه سوری»، کم می آورد!
این یادداشت درست در شرایطی نگاشته شده است که صدای مهیب ترقه و نارنجک، از کوچه های اطراف به گوش می رسد.
بازی استقلال خوزستان و لخویای قطر در لیگ قهرمانان، دقایقی قبل به پایان رسیده و بازی حساس پیرزوی و الریان در جریان است. اما ظاهرا هیچکس پایه دیدن فوتبال نیست. دختر دبیرستانی همسایه، هم مدرسه ای هایش را جمع کرده و با هم یکجا ریخته اند داخل کوچه، آپارتمان بغل، در حیاط جمع شده اند و زن و مرد نارنجک می ترکانند. عکسی از یک آمبولانس حمل مصدومان منتشر شده که بدنه آن در اثر اصابت مواد محترقه، سیاه و سوراخ شده است. یک کانال تلگرامی توییت کرده بی مروت‌ها! لااقل به آمبولانس رحم کنید.
خبر می رسد یک پسر 14 ساله در تهران دقایقی پیش جان باخته است. سخنگوی اورژانس تهران به مردم توصیه کرده درباره حادثه دیدگان چهارشنبه سوری، هیچ‌گونه اقدام درمانی انجام ندهند زیرا احتمال افزایش آسیب وجود دارد. 3 نفر در چهارشنبه سوری رشت مصدوم شده اند. در خیابان پیروزی تهران، 4 پسر 18 تا 20 ساله آتش گرفته اند.
همین الان، ساعت هشت و 47 دقیقه شب، خبرگزاری می نویسد: دیروز در کل کشور بر اثر حوادث چهارشنبه‌سوری ۶۰ نفر مصدوم شدند که ۷ نفر از آن‌ها زن هستند.
این یادداشت به دنبال غر زدن، یا ارائه آمار نیست، فقط رسالت خود می داند که یک سؤال جدی مطرح کند تا شاید برای خوانندگان محل مباحثه شود:
چرا رفتارهای ما، در برخی موارد به هیچ عنوان اصلاح یا ترمیم نمی شود؟ همه ما در کمپین های تحریم چهارشنبه سوری شرکت می کنیم، همه ما برای آتش نشانان پلاسکو گریه می کنیم، شمع روشن می کنیم، همه ما پای تلویزیون وقتی تصاویر حادثه دیدگان چهارشنبه سوری را می بینیم تن مان می لرزد، همه ما از پلیس می خواهیم اخلال گران سه شنبه شب آخر سال را بازداشت کند، همه ما به آموزش و پرورش می تازیم که چرا برای بچه ها کار فرهنگی نمی کند، اما به چهار و پنج بعد از ظهر شب چهارشنبه که می رسیم حرص و ولعی مرموز تمام وجودمان را فرا می گیرد که ما هم چیزی بترکانیم و یا اقلا اگر هم چیزی در بساط مان نداریم یا سن مان از این حرف ها گذشته است، باز خودمان را به کوچه و خیابان بکشانیم و در هیجان «جوانان شورشگر» مشارکت کنیم.
انگاز ذره ای و لحظه ای این رفتار ترمیم نمی شود، هیچ اراده ای در درون ما شکل نمی گیرد که خوب! حداقل تکانی به خودمان بدهیم و امسال کمی کمتر به دیگران و خودمان آزار برسانیم.
به نظر می رسد تحلیل های جامعه شناختی و پژوهش های دانشگاهی، در پیش بینی این حوزه از رفتار ما هنگ! می کنند و به گیجی می رسند. علمی داریم با عنوان «مدیریت رفتارهای اجتماعی»؛ اینکه دست اندرکاران چه کنند تا رفتارهای گروهی مردمان اصلاح شود؛ اما ظاهرا این فرمول های علمی نیز در این یک فقره افاقه نمی کند! گره کار کجاست؟ مشکل از کدام ناحیه بینش یا کنش های ماست؟ نقطه شروع این اصلاح گری باید در کدام کانون رفتاری قرار گیرد؟
پیشنهاد می شود یک دوره از پرسش مهر مدارس توسط رؤسای جمهور صرفاً به این سؤال اختصاص یابد: آهای دانش آموزها! اصلا خود شما بگویید چه کنیم که این کارها را نکنیم؟ نویسنده: سید مهدی سیدی




چهارشنبه 25 اسفند 1395 ساعت 09:27





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


اجتماع و خانواده

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن