تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارشهای سیلآسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارشهای سیلآسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان میشوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستورانها و کافهها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1838613719
باور نمی کنید اما چهارشنبه سوری این طور بود!
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: باور نمی کنید اما چهارشنبه سوری این طور بود!
گاهی فکر می کنم خاطراتم به اعصار گذشته تعلق دارد. به دوران دایناسورها نه کمتر از 30 سال پیش در تهران شهری که دوستش دارم!
عصر ایران؛ مژگان افروزی*- سال شصت و هشت در آپارتمانی زندگی می کردیم که بیشتر ساکنان آن از ارامنه عزیز بودند.
تابستان ها ما در مراسم روز آبپاشی آنها شرکت می کردیم و چهارشنبه سوری ها آن ها پا به پای ما از روی بوته های آتشی که پشت هم در کوچه روشن شده بودند می پریدند و باهم سرخی تو از من، زردی من از تو می خواندیم.
چند سال بعد به کوچه ای دیگر نقل مکان کردیم. چهارشنبه سوری بود. خانم نامی، یکی از زنان مسن کوچه تمام بچه ها را جمع کرد و قاشق زنی را یادمان داد. چادرهای مادرها که از تمام هیکلمان بلندتر بود دور خودمان می پیچیدیم و با دخترها و پسرهای کوچه رفتیم قاشق زنی.
آقای نامی بقالی داشت. خانوم نامی در بقالی را باز کرد و سخاوتنمدانه دست های بزرگش را در کیسه نخود و کشمش و فندق و تخمه آفتابگردان و شکلات، فرو کرد و کاسه هایمان را پر از طعم های خوب کرد.
کوچه کودکی هایم کوچه ای بالا بلند بود و در هرخانه بچه هایی بودند که با نصف بچه های دیگر کوچه همسن بودند پس تمام اهالی محل در بازی ما شریک شده بودند. زنگ هرخانه را که می زدیم، انگار بزرگ خانه پشت در منتظرمان بود. زود در را باز می کردند و با خنده، مهربانی می کردند. کاسه هامان که پر شد بازی هم تمام شد. نشستیم یک گوشه تا جایی که نفس داشتیم تنقلات خوردیم.
خانوم نامی، فالگوش ایستادن هم یادمان داد ولی ما که چیزی سر در نیاوردیم برای اینکه پیش خانوم همسایه شرمنده نشویم ادای فالگوش ایستادن را در آوردیم که خب کلماتی که به ذهن آزاد و شادمان می رسید به جای اینکه عشق و پول و حسرت آرامش باشد، نخود و شکلات و بستنی و لواشک و آلوچه بود. آرزوهای ما هنوز به درد بزرگسالی آلوده نشده بود. هنوز فرشته هایی بودیم که در دست روزگار و بزرگترها تبدیل به شیطان نشده بودیم!
آخر بازی، خانوم نامی که بوی آش رشته اش تمام کوچه را مست کرده بود، برای تشویمان، آش رشته مهمانمان کرد و در سرمای آن شب کوچه، آش رشته خوشمزه خانوم نامی به جانمان گره خورد.
گاهی فکر می کنم خاطراتم به اعصار گذشته تعلق دارد. به دوران دایناسورها نه کمتر از 30 سال پیش در تهران شهری که دوستش دارم!
سالهاست که دیگر از آن چهارشنبه سوری های امن و شاد خبری نیست. شهر شبیه میدان جنگ سوریه و عراق و افغانستان است و هر لحظه انگار داعش و طالبان در کمین ما هستند.
امسال کمپینی راه افتاده که به حرمت آتش نشان های شهید، در چهارشنبه سوری بمب گذاری نکنیم! من به حرمت آتش نشان های شهید و آنها که نفس می کشند، به حرمت زن بارداری که در انتظار تولد نوزادی است، به حرمت قلب های نازک کودکانی که با هر شلیک ،گنجشک قلبشان می لرزد و... به حرمت زمین، این شب را که پایان یک سالم است کنار دوستان و عزیزانم جشن می گیرم. با گُل، بدون گلوله!
*روزنامه نگار
تاریخ انتشار: ۱۳:۵۶ - ۲۴ اسفند ۱۳۹۵ - 14 March 2017
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 65]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها