واضح آرشیو وب فارسی:فارس: نقد «مجنون در تهران» در خبرگزاری فارسامینی: تهدیگ سبکهندی درآمده اما برخی با آن به چاپ پانزدهم میرسند/ روزی 3شاعر به عدد شاعران اضافه میشود
یک شاعر و استاد دانشگاه با اشاره به رواج سبک هندی در شعر گفت: این سبک در قرن یازدهم تهدیگش درآمد و به ابتذال کشیده شد اما چند شاعر نامآور میروند و از این روش استفاده میکنند و آثارشان به چاپ پانزدهم میرسد.
به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، نشست عصری با کتاب ویژه نقد و بررسی اشعار حسین دهلوی در مجموعه «مجنون در تهران» با حضور اسماعیل امینی و حمیدرضا شکارسری در خبرگزاری فارس برگزار شد. *رسم بدی که اسماعیل امینی از آن شکایت کرد اسماعیل امینی در این نشست با اشاره به جلسات شعری که در دوران جوانی او وجود داشته، گفت: در آن دوران جلساتی بود که پیرمردها برای دوران بازنشستگی خود راه انداخته بودند و در آن شعر میخواندند که جوانان در آن جایی نداشتند و دیگری، جلساتی بود که ویژه روشنفکران بود که کسی حرفهای آنها را نمیفهمید. البته من در ابتدا فکر میکردم که من سخنان آنها را متوجه نمیشوم و لازم است بیشتر تلاش کنم، اما بعدها فهمیدم که سخنانشان کلاً قابل فهم نیست. وی افزود: جوانان تعارف نکنند، اگر چیزی را متوجه نشدند سؤال کنند. این رسم بدی است که باب شده، از صحبتهای کسی که چیزی از حرفهایش متوجه نشدهاند تعریف میکنند.
*مسئولان فرهنگی واکسن ضدمطالعه زدهاند این استاد دانشگاه در ادامه این نشست با اشاره به شعر گفت: چه چیزی است که سخن عادی را شعر جلوه میدهد و آن را متمایز میکند. متونی در دورهای نوشته میشد که مثلاً در مورد مبارزات سیاهکل حرف میزد، اما شعر نبود، در صورتی که برخی معتقدند همین که در مورد امری مانند این سخن گفته شود، شعر است. مگر فرقی دارد، در مورد چه چیزی حرف میزنید، در روزگار ما به جایی رسیدیم که غزل عبارت است از ابیاتی که مضموندار باشد. وقتی کسی میگوید شعر گفتهام، یعنی اختراع و کشف کردهام. او اضافه کرد: کشف، پردهبرداری از روی چیزهایی است که بوده ولی کسی آن را ندیده و اختراع ترکیب بدیع از چیزهایی که بوده و قبل از آن نبوده است. چند سال پیش یکی از مسؤولان من را صدا زد که از یک جواهر برای من پردهبرداری کند، شاعری یافته بود که حکمتهای امیرالمؤمنین در سخن را به نظم درآورده بود و مراد از جواهر، این فرد بوده است. دیدم رباعیهایی سروده شده که سست است، در حالی که ابوالقاسم حالت، نوع عالی آنها را سروده است. به آن مسئول گفتم اینها قبلاً سروده شده و او گفت که خبر نداشته است، این نشان میدهد که مسئولان فرهنگی مصون از مطالعه هستند و واکسن ضدمطالعه به خود زدهاند و از تحقیق و مطالعه برّی هستند. *شاعرانی که با توسل به روشهای منسوخ به چاپ پانزدهم میرسند امینی در ادامه با اشاره به رواج سبک هندی در شعر گفت: این در حالی است که این سبک در قرن یازدهم تهدیگش درآمد و به ابتذال کشیده شد و حال امروز ما میرویم و این روش را دوباره میآوریم و با آن شعر میگوییم. چند شاعر نامآور میروند و از این روش استفاده میکنند. چرا توفیق پیدا میکنند، چون افراد جامعه ما اهل مطالعه نیستند. در چنین شرایطی یک روش منسوخ، تازه جلوه میکند و به چاپ پانزدهم میرسد.
وی افزود: اگر آقای دهلوی میخواهد یک شاعر به شاعران کشور بیفزاید، نه آماری به آمارها، باید بداند اضافه شدن یک شاعر به شاعران کشور از راه سختی ممکن خواهد بود، این در حالی است که امروز در کشور ما روزی 3 شاعر به عدد شاعران اضافه میشود و کتاب چاپ میکنند. *اشعاری که برای مخاطب شتابزده شبکههای اجتماعی این شاعر و منتقد ادبی در ادامه سخنانش گفت: شاید اشعاری این چنین را در شبکههای اجتماعی قرار دهیم، هزاران لایک بخورد، ولی از من که تجربه دارم بشنوید که اینها شعر نیست. این شاعر برای مخاطب شتابزده که صفحه اندروید را بالا و پایین میکند مناسب است، اما این روش خواندن، بیرحمی در حق شعر است. اگر قرار باشد شاعر شتابزدگی مخاطب را داشته باشد، کمکم از شاعرانگی دور میشود. امینی در پایان سخنانش گفت: بیسابقه بودن نخستین چیزی است که شعر را از سخن عادی متمایز میکند، اما همه آن، این نیست، از کجا باید بفهمیم که با شعر مواجه هستیم، از آنجا که با عاطفه و اندیشه مواجه باشیم. زمانی که در بازیهای رایانهای گفته میشود که 20 نفر را کشتم، یا خانهام خراب شد، باید بدانیم که این خالی از عاطفه است و کسی را تحریک نمیکند. شعری که مضمون است و از عاطفه و اندیشه خالی است، بازی است و وصال فراقش نیز بازی است. *مضمونبازی نقطه قوت اشعار«مجنون در تهران» است حمیدرضا شکارسری در ادامه نشست نقد و بررسی کتاب «مجنون در تهران» با اشاره به این کتاب گفت: در مرحله اول این کتاب از نظر ویرایش وضع خوبی ندارد و در روزگار ما حدود 29 غزل را در کنار 30 رباعی قرار نمیدهند. اگر شاعری میخواهد جدی مورد نقد قرار بگیرد، نباید دست به چنین کاری بزند و من اسم چنین اثری را جُنگ شعر میگذارم و البته این کتاب را جهت معرفی شاعر درنظر میگیریم، هر چند من این روال را نمیپسندم. وی افزود: خطر تکرار مضمون، اولین خطری است که شاعر را تهدید میکند، نکته دیگر که در این غزلها دیده میشود این است که حدود بیش از 70 درصد از آثار، مردف است و این نشاندهنده این است که شاعر علاقه به موسیقی سنتی دارد. دایره واژگان شاعر نزدیک به شعر امروز است و با خواندن آن به این میرسیم که شاعر برای روزگار ما است.
این منتقد ادبی در بخش دیگری از سخنانش گفت: شاعر در این مجموعه از حوادث روزگار دور است و بیشتر اشعارش تغزلی است و به غزل نوقدمایی نزدیک میشود، هر چند غزلها در برزخی بین نوقدمایی و قدمایی قرار دارد. حسین دهلوی در این مجموعه، مضمونبازی کرده و باید قوت او را در این نکته جستوجو کرد. اگر بخواهیم سختگیری کنیم، شاید بتوان گفت در این مجموعه کمتر میتوان شعری محکم پیدا کرد. *رباعیها قویتر از غزلها شکارسری گفت: نحوه استخدام واژگان موجب میشود فضاها پرت و پلا شود، در حالی که غزل باید وحدت فضا داشته باشد و شاعر در استخدام واژگان باید دقت کند. شاعر هر جا به تلمیح نزدیک شده، به نظرم موفق بوده است. به نظرم رباعیهای این مجموعه به رباعیهای موفق روزگار نزدیک است. ارتباطی که بین ابیات اول و دوم وجود دارد، از نظر ساختاری بسیار خوب است و اگر بیت اول را حذف کنیم، بیت دوم معنای مستقل نمیدهد و از این نظر رباعیهای بهتری را در این مجموعه شاهد هستیم.
*منصور حلاج، شیخ صنعان و مجنون در نامگذاری کمکم کردند حسین دهلوی شاعر مجموعه «مجنون در تهران» در پایان این مراسم، ضمن تشکر از برگزارکنندگان آن گفت: منصور حلاج، شیخ صنعان و مجنون شخصیتهایی بودند که در ادبیات ذهن من را به خود مشغول کردند و ویژگی مشترک آنها جنون بود و همین مسئله سبب شد از این مسئله در نامگذاری کتابم استفاده کنم و نام آن را «مجنون در تهران» بگذارم، به این تعبیر که این مجنون، امروزی است. انتهای پیام/و
95/05/11 :: 10:11
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 145]