تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1817527504
اندوه اصحاب فرهنگ و هنر در فراق آیت الله هاشمی رفسنجانی
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: نگاه اجتماعی- فرهنگی روزنامه ها اندوه اصحاب فرهنگ و هنر در فراق آیت الله هاشمی رفسنجانی تهران- ایرنا- روزنامه های چهارشنبه 22 دی 1395 به مسایل مهمی چون «جامعه هنری در فراق آیت الله »، «معضلی به نام آلودگی هوا» و «چگونه با کودکان خود رفتار کنیم» پرداختند و این موضوع ها را از زاویه های مختلف بررسی کردند.
مطبوعات کشور به طور روزانه مهمترین و برجسته ترین رخدادهای داخلی و خارجی را پوشش می دهند. این در حالی است که بخش زیادی از خبرها، یادداشت ها، گزارش ها، گفت و گوها و ... به انعکاس شرایط اجتماعی و فرهنگی جامعه اختصاص می یابد؛ موضوعی که توجه ویژه به آن اهمیتی فزاینده دارد.گروه اطلاع رسانی ایرنا در گزارش پیش رو تلاش کرده است با رصد روزنامه های صبح چهارشنبه ایران، مهمترین محورهای اجتماعی- فرهنگی روزنامه ها را بازتاب دهد.** هنرمندان در فراق آیت الله هاشمی رفسنجانیدرگذشت آیت الله هاشمی رفسنجانی یار دیرین امام، رییس فقید مجمع تشخیص مصلحت نظام، یکی از شاخص ترین چهره های انقلاب اسلامی بر تمامی عرصه های اجتماعی از جمله جامعه هنری تاثیر عمیقی داشت، چنانچه روزنامه های امروز در یادداشت های گوناگونی به انعکاس سخنان هنرمندان و نویسندگان در وصف این بزرگمرد تاریخ انقلاب پرداختند.روزنامه آرمان با درج یادداشتی با عنوان «خداحافظ سردار سازندگی»به قلم پوران درخشنده می نویسد: نام تاریخ سیاسی کشورمان با نام آیت‌ا... اکبر هاشمی رفسنجانی گره خورده است.از همان اوایل انقلاب که مردم نام ایشان را به عنوان یک تصمیم گیرنده و یک رجل سیاسی قدرتمند شناختند تا همین دیروز که مراسم خاکسپاری ایشان برگزار شد، نمی توانیم نقش و تاثیر ایشان را در اتفاقات سیاسی، دوران دفاع مقدس و... را فراموش کرده و نادیده بگیریم.فردی که در بزنگاه پس از جنگ حاضر شد نقش «سازندگی» مملکتی که بخش‌هایی از آن ویران شده بود را بر عهده بگیرد و لقب«سردار سازندگی» را گرفت، غم از دست دادنش بزرگ و جانسوز است و در کلام و روی قلم نمی گنجد.تنها می‌توانم بگویم: «خسته نباشید مرد روزهای سخت، خداحافظ سردار سازندگی...»این روزنامه همچنین با انتخاب مطلب دیگری به قلم احمدرضا درویش کارگردان سینما و تلویزیون با عنوان «ایشان حامی هنر بودند» نوشت: هنرمندان همواره از راهنمایی‌های مرحوم آیت‌ا... هاشمی رفسنجانی در عرصه فرهنگ و هنر و مسائل دینی استفاده کرده‌اند و به همین دلیل نیز بسیار مایل بودیم فیلم «رستاخیز» در حضور ایشان به نمایش درآید. زمانی که فیلم به اتمام رسید، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام جاودانگی و ماندگاری آثار فاخر فرهنگی هنری را امتیاز بزرگ این آثار نسبت به سایر اقدامات تبلیغی و فرهنگی در جامعه عنوان کردند و خطاب به اینجانب گفتند: «سوابق شما نشان می‌دهد که خالق آثار خوبی در عرصه هنر و فیلم سازی هستید» که در آن دوران برای ما دلگرمی بزرگی بود.بنده در حضور ایشان گزارشی از فرایند چگونگی شروع به ساخت و تکمیل فیلم سینمایی «رستاخیز» را که نمایشگر بخشی از حماسه پرشور حسینی در کربلا و مصائب خاندان اهل بیت(ع) برای شیعیان و آزادگان در داخل و حتی خارج از کشور است، ارائه دادم. در ادامه این مطلب می خوانیم: متاسفم که پس از گذشت سال‌ها، به رغم اخذ استفتائات و تایید بسیاری از بزرگان و مراجع دینی، هنوز اکران عمومی فیلم مقدور نشده است.آیت‌ا... نه تنها نظر خود را در مورد این فیلم بیان کردند بلکه تا حد امکان نسبت به رفع موانع و مشکلات نمایش آن برای عموم در داخل و خارج از کشور اقدام کردند و در پایان نمایش فیلم، یک جلد نهج‌لبلاغه نفیس به بنده اهدا کردند.دیدگاه ایشان در برابر مقولات فرهنگی و هنری همواره مورد ستایش است روحشان شاد!روزنامه ایران در یادداشتی با عنوان «غمگینم، ولی نه نگران فردا» به قلم خشایار اعتمادی خواننده موسیقی پاپ نوشت: پدر سیاست واقع نگر این روزهای کشورم، درسالگرد شهادت امیر کبیر چشم از جهان فرو بست و به دیار باقی شتافت، توصیف شخصیت ایشان درعلم من نمی گنجد. به کرات این توفیق را پیدا کرده بودم که به محضر ایشان شرفیاب شوم. در این دیدار‌ها هر چقدر سعی می‌کردم توجهم را به رویکرد سیاسی ایشان متمرکز کنم، چیزی جز تعالیم فرهنگ زندگی نمی‌یافتم، عجیب آنکه پند‌های ایشان که عمدتاً بر پایه خاطرات گذشته مطرح می‌شد راهکاری برای نحوه زندگی فردا بود. دقیق نسبت به آموزه‌های اخلاقی دین، احترام به نظر ملت، متعهد به زندگی اعتقادی، امید به فردایی روشن، تلاش خستگی‌ناپذیر در برابر نشیب و فراز‌هایی که در مسیر نیل به هدف‌هایی که بدان معتقد بودند، تدبیر و اندیشیدن برای تعدیل و مرتفع کردن معضلات چه با سیاست، چه با صبوری و چه با عزمی راسخ و مصمم، بی‌اعتنایی به تهمت‌های مخرب و بازدارنده، حضور مؤثر دربحران‌ها، هدایت حوزه‌های مختلف اجتماعی برای پیمودن مسیر اعتدالی و توصیه به پرهیز از نگاه‌های متعصبانه و رادیکالی، مؤمن به خواسته‌های مردم، حتی وقتی نظر مردم را مغایر با مصلحت خویش می‌دیدند.در ادامه این یادداشت می خوانیم: تلاش برای وحدت ملی و وفاق دینی، این تعالیم هم در زندگی فردی و در حیطه اجتماعی بسیار آموزنده بود، در حوزه سیاست از ابتدا در تمام مسند‌های بزرگ حکومت حضور داشتند تدبیر و عقلانیت در نگاه ایشان نمود داشت، وقتی به اعضای کابینه‌های ایشان دردو دوره ریاست دولت ایشان نگاه می‌کنم حضور دیدگاه‌های مختلف را به لحاظ سیاسی و فرهنگی مشهود می‌یابم که این مبین تأییدی براعتقاد ایشان به بهره‌گیری ازهمه جریان‌های سیاسی بود، بزرگان از مبارزات در مسیر اعتقادشان زیاد سخن به زبان می‌آورند. در کل کسی که از حق خود برای حفظ آرامش کشور و امنیت مردم گذشت می‌کند و در این مسیر تهمت‌ها و توهین‌ها و حق ناشناسی‌ها را صبورانه تحمل می‌کند و باز ترک وظیفه نمی‌کند انسانی بزرگ و اعتقادی است. در مورد وفاداری ایشان هم که برهمه اثبات شده است، وفای به نظام، خدمت به مردم تا آخرین روز کاری، وفای به امام(ره) و خانواده امام(ره) وفای به رهبر معظم انقلاب که طبق فرمایش شخص ایشان اجتهاد‌ها و اختلاف نظر‌ها و سوء نظر خناس‌ها هم نتوانست دوستی و وفاداری ایشان را نسبت به رهبر معظم انقلاب کم کند.این روزنامه همچنین با انتخاب عنوان «نگاهی ضامن بقای انقلاب» به قلم عبدالحسین مختاباد خواننده موسیقی سنتی ایران می نویسد: آیت‌الله هاشمی رفسنجانی شخصیت برجسته و توانمند درعرصه مدیریت انقلاب ایران بود. ویژگی بارز ایشان نگاه پراگماتیک است که در زمان ریاست جمهوری‌شان به عرصه مدیریت جهان ارائه شد و شاید تا قبل ازآن در جامعه ما این مدیریت عملگرا وجود نداشته است؛ مدیریتی که با متر واندازه باشد نه بر اساس رؤیاها و تخیلات کاری صورت گیرد. در واقع باید گفت تاریخ اسلام در طول 200-300 سال چنین شخصیت بی‌نظیری را درلباس یک روحانی به خود ندیده است. در ادامه می خوانیم: نگاه مسامحه گرا از دیگر شاخصه‌های ایشان است. در دوره ریاست جمهوری ایشان درعرصه کمی و کیفی هنرهای مختلف چون سینما، تئاتر و موسیقی بالاترین رشد را داشته است بنابراین باید گفت برجسته‌ترین آثارهنری ایران دردوره ریاست جمهوری ایشان تولید شد و به منصه ظهور درآمد. نگاه و تفکر ایشان به گونه‌ای بود که سبب شد یک جامعه بسته و محدود به ارتباطات ملی و بین‌المللی تشویق شود. درواقع باید گفت تسامح و نگاه تعادلی ایشان در زمینه مسائل سیاسی، فرهنگی واجتماعی شاید یکی ازعوامل رشد و بقای انقلاب بوده چرا که اگر درآن شرایط آن نگاه سخت گیرانه وجود داشت قطعاً جامعه با بن‌بست اقتصادی، سیاسی و فرهنگی مواجه می شد. درهر صورت ما هنرمندان مدیون مرحوم آقای هاشمی هستیم.این روزنامه همچنین در یادداشتی دیگر با نام«هاشمیِ مظلوم» به قلم مرتضیگودرزی دیباج نقاش و پژوهشگر می نویسد: همانطور که رهبر معظم انقلاب می‌فرمایند، مرحوم آیت‌الله هاشمی رفسنجانی، شخصیتی بی‌بدیل و کم نظیر در عرصه انقلاب و از ستون‌های انقلاب اسلامی ایران بوده است. در بسیاری از شرایط، کشور برای عبور از بحران مدیون ایشان بودند و آنقدر شخصیت تأثیرگذاری در تاریخ معاصر نه تنها ایران بلکه دنیا داشته، که ما توان سخن گفتن از وی نداریم. با توجه به چهار دهه فعالیت ایشان پس از انقلاب و فعالیت‌های سیاسی‌شان قبل از انقلاب، نقش سازنده ایشان را در کشور و عبور از گردنه‌های انقلاب را نیز نمی‌توان نادیده گرفت. معتقدم در دهه اخیر، ایشان با یک مظلومیتی مواجه شد، نباید جایگاه وی و نسبتی که به لحاظ عاطفی با امام خمینی(ره) و رهبر معظم انقلاب داشتند را از یاد ببریم. با پاسداشت زحمات دیدنی و ندیدنی ایشان، می‌توانیم از مرحوم آیت‌الله قدردانی کنیم، زیرا این نوع قدرشناسی میتواند الگویی برای دیگر افرادی که در صف انقلاب و نظام کار می‌کنند باشد تا ببینند مردم چگونه به افرادی که در صف اول ایستاده‌اند و برای آنها کار می‌کنند، توجه کرده و قدرشان را می‌دانند.روزنامه فرهیختگان با درج مطلبی با عنوان «می‌شد جلویش آمار اشتباه گفت» به قلم رضا امیرخانی داستان نویس انقلاب می نویسد: گاه آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی همواره به مسائل، نگاهی کلان بود و هرگز وارد جزئیات نمی‌شد؛ البته جزئیات به درد نخوری که به حل مساله کمک نمی‌کردند. بزرگ‌ترین مشکل کسانی که با ایشان مخالف بودند، چه در چپ و چه در راست - چراکه مخالفان ایشان در تاریخ جمهوری اسلامی تغییر کردند- این بود که از راه‌های کودکانه می‌خواستند با او روبه‌رو شوند، در حالی که او به‌شدت از رفتارهای کودکانه پرهیز می‌کرد.»در ادامه این مطلب می خوانیم: «سال آخر دوره دوم ریاست جمهوری آیت الله هاشمی بود که در مراسمی، برای دریافت جایزه کتاب سال به روی سن رفتم تا جایزه‌ام را از دست وی دریافت کنم. به دلیل آنکه ماه آخر ریاست‌جمهوری‌اش بود، خواستم از او تمجید کنم، بنابراین پشت تریبون گفتم من از شاگردان دکتر اژه‌ای (داماد شهید بهشتی) در مجموعه استعدادهای درخشان هستم و خیلی خوشحالم که این جایزه را از دست شما دریافت می‌کنم.ایشان نیز تشکر کرد و حرف خاصی نزد. وقتی داشتم می‌رفتم پایین، آن مرحوم دست مرا گرفت و گفت تو دروغ گفتی و سنت به آنها نمی‌خورد. در جواب ایشان را قانع کردم، اما این دقیق بودن آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی مرا عجیب تحت تاثیر قرار داد. این قدرت نشان می‌دهد که ما با انسانی خوش‌فکر و سریع‌الذهنی روبه‌رو بودیم که نمی‌شد جلویش آمار اشتباه گفت.»** آلودگی هوا و تاثیر آن بر سلامت عمومیهنگام آلودگی هوا، افراد پرخاشگرتر، عصبانی تر و کم تحمل تر می شوند. یعنی با اینکه در گذشته هم این مشکلات را داشته اند، اما حالا خیلی زودتر به استرس ها، واکنش و حساسیت نشان می دهند. انگار همه عادت کرده ایم آسمان شهرمان را بدون ابر و پرنده و غبارآلود ببینیم؛ در حالی که متخصصان بارها درباره عوارض آلودگی هوا و تاثیر آن روی سلامت قلب و عروق، سیستم تنفسی، پوست و... هشدار داده اند، اما بد نیست بدانید تنفس هوای آلوده، سلامت روان مان را هم به خطر می اندازد. یکی از مهم ترین مشکلات کلانشهرها، حجم بالای خودروها است که آلاینده های خطرناکی مثل سرب تولید می کنند. این موضوع از چنان اهمیتی برخوردار است که در یادداشت ها و گزارش های امروز روزنامه ها انعکاس یافت.روزنامه فرهیختگان در گفت و گویی با انتخاب عنوان «راه‌های فراموش‌شده مقابله با آلودگی» می نویسد: ین روزها اگر حرفی از راه‌های مقابله با آلودگی هوا به میان بیاد، اولین راهکاری که به ذهن‌ها می‌رسد، کاهش تردد خودروها در معابر شهر از طریق ایجاد محدودیت‌های عبور و مرور یا طرح ترافیک یا مواردی چون توسعه شبکه حمل و نقل عمومی یا محدودیت در فعالیت کارخانه‌های صنعتی است؛ راهکارهایی که گرچه اگر به طور کامل اجرایی شود، تاثیر بسزایی در کاهش آلودگی خواهد داشت، اما نیاز به فرهنگ‌سازی و گذر زمان و اعتبار مالی فراوان دارد. در این میان اما راهکارهای دیگری هم وجود دارد که هرچند برخی از آنها تاثیر اندکی در کاهش آلودگی هوا دارد اما اجرایشان در مقیاس بزرگ میتواند راهگشای آلودگی هوا باشد. مواردی که برخی از آنها نیاز به سیاستگذاری‌های کلان دارد، برخی نیازمند نظارت‌های همه‌جانبه و بعضی نیازمند مشارکت تک تک شهروندان است.در ادامه این مطلب که به قلم الهام کاظمی منتشر شد، می خوانیم: محمد رستگاری، معاون پایش آلودگی هوای محیط زیست تهران با اشاره به اینکه در کنترل آلودگی هوا در ابتدا باید منابع انتشار آلایندگی را شناخت و نسبت به کاهش آن اقدام کرد، در گفت وگو با «فرهیختگان» می‌گوید: «اگرچه در کشور ما تلاش‌های زیادی شده اما هنوز کار زیادی باقی مانده است.» منشا منابع آلودگی هوا تابع دو عامل اقلیم و منابع آلوده‌کننده مصنوعی است. عوامل اقلیمی نظیر وارونگی یا ناپایداری هوا از جمله مواردی است که نمی‌توان در آنها تاثیرگذار بود. به گفته رستگاری آنچه میتواند توسط سازمان‌های متولی مدیریت شود، کاهش میزان انتشار آلاینده‌هایی است که از طریق منابع ساخته دست بشر تولید می‌شود.بر اساس پژوهش های انجام شده، آلودگی هوا در نزدیکی فضاهای سبز به مراتب کمتر از دیگر بخش‌های شهر است. همین موضوع باعث می‌شود گسترش فضای سبز و ایجاد فضاهایی که باید به ریه شهر تبدیل شوند، اهمیتی دو‌چندان پیدا کند. روزنامه دنیای حقوق در گزارشی با عنوان «جرم‌انگاری آلودگی هوا» نوشت: آلودگی هوای شهرهای ایران یکی از معضلاتی است که سالیان است شهروندان و محیط‌زیست کشور را تحت تأثیر خود قرار داده، این آلودگی که پیش‌تر و تحت تأثیر تمرکز جمعیت منحصر به تهران بود در سالهای پیش در سایر شهرهای ایران نیز به شدت افزایش یافته است و حتی از یک معضل شهری به یک معضل ملی مبدل شده است. در واقع سابقه تاریخی این معضل در ایران به سالهای 1350 و به برگزاری اولین سمپوزیوم آلودگی هوا در این سال توسط شرکت ملی نفت بر می‌گردد.در ادامه این مطلب می خوانیم: در واقع اگر بخواهیم همه کسانی را که در آلوده‌کردن هوا مقصرند مجازات کنیم، نه تنها متولیان سوخت، کارخانه‌دارها و خودروسازان را باید مجازات کرد بلکه برج‌سازان که با ساخت برجهای چند ده طبقه جلوی وزش باد و جابه‌جایی هوا را می‌گیرند یا با ساخت خانه و ویلا در دامنه‌های کوه، قاتلان طبیعت و محیط‌زیست شده‌اند یا تولیدکنندگان پلاستیک و مواد شیمیایی که سلامت زمین را به خطر انداخته‌اند، باید با همه برخورد قانونی کرد.پس با توجه به موارد فوق‌الذکر نهادهایی همانند سازمان حفاظت محیط‌زیست و مسؤولان حمل و نقل و سوخت باید مبارزه با آلودگی را از (خودشان) شروع کنند و به جای متهم‌کردن، به فکر یافتن ریشه اصلی آلودگیها باشند. مقابله با پدیده‌هایی مثل آلودگی هوا نیاز به تغییرات زیربنایی دارد و گفته‌های غیر‌کارشناسی که مبنای حقوقی ندارد، دردی دوا نمی‌کند.روزنامه افکار با درج یادداشتی با عنوان «در زمان آلودگی هوا چه کنیم؟» نوشت: در هوای آلوده باید آن دسته از مواد غذایی را مصرف کرد که خاصیت خنثی کنندگی مواد سمی موجود در هوا را داشته باشند. هر فرد روزانه نزدیک به 22 هزار بار تنفس می‌کند از این‌رو تقریبا به 15 کیلوگرم هوا در روز نیازمند است. بنابراین هنگام آلودگی هوا از بینی تنفس کنید نه از دهان و در هنگام تردد در فضای خارج از منزل از ماسک m3 استفاده کنید. در هنگام مواجهه با آلودگی هوا از خوردن غذاهایی با چربی‌های جامد حیوانی و گیاهی و تنقلات کم ارزشی چون چیپس، پفک و موادی چون سوسیس و کالباس پرهیز کنید.در ادامه این مطلب می خوانیم: ماهی‌های روغنی سرشار از اسیدهای چرب امگا3 هستند که تنگی نفس و اثرات زیان بار ترکیبات التهاب آور را کاهش می‌دهد، بهتر است نحوه مصرف به صورت بخار پز، آب پز یا تنوری باشد. در زمان آلودگی هوا باید از مواد غذایی آنتی اکسیدان‌های سلنیوم و بتاکاروتن‌ها استفاده کرد. وجود بتاکاروتن در سبزیجات و میوه‌هایی مثل طالبی، انبه کدو تنبل، فلفل، اسفناج، کلم و زرد آلو وجود دارد.مصرف روزانه یک عدد سیب، پرتقال یا توت فرنگی در زمان آلودگی هوا تأثیر بسزایی در کاهش آثار هوای ناسالم دارند چرا که این مواد شامل پکتین هستند زیرا سرب موجود در هوا را می گیرد.روزنامه وقایع اتفاقیه در یادداشتی با عنوان «درگذشت آیت‌الله هاشمی و آلودگی هوا» به قلم امید کریمی روزنامه نگار می نویسد: هنوز ساعتی به پایان ۱۹ دی ۹۵ باقی مانده است؛ بزرگراه‌های تهران مملو از آلاینده‌های هواست که استشمام می‌کنیم، ماشین‌ها، هوا را می‌شکافند و پیش می‌‌روند، در پشت سر حجمی از آلودگی را باقی می‌گذارند. آلودگی هوا اگر مانند برف، نمودی روی زمین داشت، شاید از خودمان خجالت می‌کشیدیم اما کسی خجول نیست. در بزرگراه امام علی(ع) فقط می‌توان یک کیلومتر جلوتر را دید؛ پیش‌تر، همه‌چیز محو می‌شود. در بزرگراه صدر هم همین شرایط حکم‌فرماست. به سمت نیاوران می‌رویم، جماران، سوگواری برپاست برای آیت‌الله هاشمی رفسنجانی.در ادامه می خوانیم: در همان ساعت ۶ عصر که هوا برای همه گروه‌های جامعه ناسالم بود، آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی به علت ایست قلبی به بیمارستان شهدای تجریش برده می‌شود و ساعتی بعد، تلاش‌های پزشکان نافرجام می‌ماند. تحقیقات نشان می‌دهد، آلودگی هوا ضمن تشدید عوارض قلبی و تنفسی در مبتلایان به این بیماری‌ها، عوامل اصلی در بروز بیماری‌های قلبی و تنفسی در افراد سالم هم هست. در‌صورتی‌که غلظت آلاینده‌های هوا فراتر از ظرفیت تصفیه ریه انسان باشد، آلاینده‌ها به جریان خون وارد می‌شوند و عوارض قلبی و تنفسی‌ای مانند اختلال در انتقال اکسیژن به بافت‌های بدن، افزایش ضربان قلب، سکته قلبی، کاهش ظرفیت شش‌ها، آسم، برونشیت و سرطان ریه به وجود می‌آید.**مروری بر آسیب های کودکان گاهی به اشتباه کودکان را بزرگسال می پندارید و با آنها با گوشه و کنایه سخن می گویید، فکر می کنید آن ها استعاره را خوب می فهمند در حالیکه بهترین حالت این است که با آنان ساده و با زبان خودشان سخن بگویید. کودکان نیاز دارند که محبت شما را به گوش بشنوند. نگویید بچه لوس می شود. کودک حتی نیاز دارد که امنیت را بشنود. یکی از غم انگیزترین تصاویر ذهنی اغلب ما صحنه ای است که پدر یا مادری کودک را مجبور می کند با سرعت و عجله آنان همراه شود و کودک جا می ماند و بابت جاماندنش تحقیر و سرزنش می شود و مورد خشونت قرار می گیرد. اهمیت این موضوع باعث شد تا روزنامه های امروز در گزارش ها و یادداشت هایی به بررسی مسایل مربوط به کودکان و نحوه رفتار با آن ها بپردازند و از زاویه های مختلف این موضوع را واکاوی کنند.روزنامه آرمان در گفت و گویی با شیوا دولت آبادی، فعال حقوق کودک به بررسی موضوع «فشار به کودک برای بهترین بودن کودک آزاری است» پرداخت و نوشت: برخی والدین فرزند خود را برای بهترین بودن و موفقیت تحت فشار می‌گذارند. مرز میان کشف استعدادهای کودک و فشار روانی، نیازمند بررسی است. شیوا دولت آبادی، فعال حقوق کودک می‌گوید: «برخی والدین هر لحظه کودک را مورد مراقبت قرار می‌دهند و انتظاراتی فراتر از توان و استعداد‌ها از او دارند. چنین رویه‌ای از سوی والدین، هر قدر هم از روی حسن نیت باشد، میتواند آسیب‌هایی برای کودکان به همراه داشته باشد.»پدر و مادر خوب بودن یکی از سخت‌ترین کارهاست، چون نه محبت کردن بی دریغ راه درستی برای فرزند پروری است و نه فشار آوردن برای ارضای نیازهای خود مثل نیازهایی که والدین دارند برای اینکه بتوانند مفتخر باشند به داشتن فرزندانی که دستاوردهای بزرگ دارند. می‌توان گفت هر دوی اینها مصداق‌هایی از آزار کودکان است، به این معنا که هر لحظه کودک را مورد مراقبت قرار می‌دهند و انتظاراتی فراتر از توان و استعداد‌ها از او دارند. بنابراین چنین رویه‌ای از سوی والدین، هر قدر هم از سر حسن نیت باشد، میتواند آسیب‌هایی برای کودکان به همراه داشته باشد. در مورد اول بدون شک مساله عدم کفایت اجتماعی مطرح می‌شود که در این بحث به آن نمی‌پردازیم.در ادامه این مطلب می خوانیم: مساله استعدادیابی و استعدادسنجی که به آن اشاره کردم، یکی از انتظاراتی است که از والدین آگاه می‌رود، به این معنا که کودکان را به شکل‌های مختلف، در آن حیطه‌هایی که امکان رشد دارند، قرار دهیم. باید این فرصت فراهم باشد که برای مثال آن کودک خردسالی که علاقه دارد یک شعر را به زبان دیگری بخواند، به علاقه خود دست یابد؛ این امر به او نشاط می‌دهد و او را ارضا می‌کند. این مساله نشان می‌دهد که چقدر حواس کودک برای دریافت واژگانی که با آنها غریبه است، خوب کار می‌کند. اینها نمونه‌هایی بسیار ساده هستند تا بتوان آمادگی کودک را در حیطه‌های مختلف سنجید.روزنامه قانون در گزارشی با عنوان «به کودکان مجال سخن گفتن بدهید» به قلم علی روستایی می نویسد: یکی از مهم ترین دغدغه های پدران و مادران، جهت تربیت صحیح فرزندانشان، آموزش مهارت های زبانی به آنان است. چرا که مهم ترین وسیله برقراری ارتباط با دیگران سخن گفتن است. سخن گفتن این امکان را به گوینده می دهد تا خواسته‌هایش و حالات درونی اش را به مخاطب برساند و بشناساند. امروزه بیش از هر زمان دیگری از قدرت تکلم به عنوان عاملی مهم در موفقیت افراد نام برده می‌شود. بنابراین اهمیت دادن به مهارت های زبانی می تواند از اهم مهارت های اجتماعی باشد به خصوص در کودکانی که نوپای زندگانی هستند. متخصصان کودک، بر این باورند که سخن گفتن با کودکان در موقع خواب بسیار بیشتر از قصه خواندن می تواند قدرت تکلم آنها را افزایش دهد.در ادامه این مطلب می خوانیم: بنابراین در صورتی که با کودکان درهنگام شب سخن بگویید قابلیت تکلم آن ها تا چندین برابر بهتر از حالتی که برای آنها داستان می‌خوانید رشد پیدا خواهد کرد. چرا که کودک مجال سخن گفتن و سخن شنیدن پیدا می کند. حتی اگر کم سن و سال است و قادر به حرف زدن نیست زمانی که صدای شما را می‌شنود و سعی می‌کند به گونه‌ای به آنها پاسخ دهد مهارت‌های زبانی و تکلمی او به طرز شگفت‌آوری رشد می‌کند. چرا که ضمن این گفت و گو او تلفظ صحیح لغات و کاربردشان در جملات را فرامی گیرد و گنجینه لغات آنها افزایش می یابد.روزنامه افکار در گزارشی با انتخاب عنوان «چگونه فرزندمان را مسئولیت پذیر کنیم» نوشت: مسئولیت‌پذیری و برخورداری از حساسیت لازم نسبت به سرنوشت خویش و جامعه از مولفه‌هایی است که با حصول هر چه بیشتر آن، بسیاری از کاستی‌ها در ابعاد گوناگون مرتفع می‌شود.برخی از صاحب نظران حوزه توسعه معتقدند،هر آنچه در حصول و تأمین این امر خطیر تلاش بیشتری شود،به همان میزان روند رفع مشکلات و کاستی ها به نحو شایسته تری پیش خواهد رفت.در ادامه این گزارش می خوانیم: الگوها و مصادیق بسیاری از تاثیرگذاری این عنصر وجود دارد که با نگاهی به تاریخ انقلاب،ایام دفاع مقدس و یا روند پیشرفت کشورهایی همچون ژاپن و غیره به آن پِی خواهیم برد. به واقع نخستین لازمه مسئولیت پذیری را باید در کیفیت آموزش و نحوه حصول آن در تربیت فردی و خانوادگی جستجو کرد. هر آنچه فرزندان در مناسبات و نظام خانواده،مسئولیت پذیرتر شوند به همان میزان چالش ها،انسدادها و بن بست های خانوادگی نیز کاهش خواهد یافت.روزنامه دنیای اقتصاد در گزارشی با عنوان «کودکان کار قربانی آسیب های اجتماعی» می نویسد: فقر و نداری و شاید سوء استفاده باندهای ثروت اندوز سبب شده تا امروز کودکانی به بهای نان آوری و ارتزاق در حاشیه و متن شهرهایی مانند کلانشهر کرج قربانی آسیب های اجتماعی شوند. ترازو، قوطی واکس، جعبه های دستمال کاغذی، گل، فال ، اسپری شیشه شوی و ... دستمایه ای برای کار دستانی کوچک که به جبر فقر و نداری نان آور خانه و خانواده در پیاده روها، خیابان ها و پشت چراغ قرمزها شده اند.دراین میان چراغ قرمز چهارراه اگر چه علامت خطر برای تردد خودروها به شمار رود اما فرصتی سبز برای کودکانی است که رویاهای بهزیستی را در کسب درآمد برای خانه و خانواده می بینند. کم اتفاق نیفاده که جست وجوی نان آن هم با دستانی کوچک در لابه لای خودروها با حادثه مرگبار رقم خورده است. حادثه ها برای کودکانی کوچک از این دست کم نیست و از همه مهمترآسیب هایی است که آینده فکری آنان را تباه و تیر و ترکش های آسیب روزگار کانون خانواده وحتی جامعه را سیاه کند. اگرچه خانواده هایی از سر نداری و فقر کودکان را روانه کار می کنند اما احساس این خطر که آیینه های پاک به بهایی ناچیز مخدوش می شوند هنوز در کانون نگاه ها قرار نگرفته است.در ادامه این مطلب می خوانیم: فقر، عوامل فرهنگی، مهاجرت، بیکاری یا اعتیاد والدین ، بی تفاوتی نسبت به اشتغال کودکان و عادی شدن کار کودکان در جامعه، طلاق ،شکاف طبقاتی ، توزیع ناعادلانه ثروت، تعداد زیاد اتباع خارجی ساکن در استان ، همجواری با پایتخت، وجود چند زندان بزرگ در کرج و مهاجرت خانواده زندانیان به البرز از عواملی است که کودکان را روانه کار کرده است.* گروه اطلاع رسانیخبرنگار: مریم همتی** انتشار دهنده: شهربانو جمعهپژوهشم**9117**9131*ایرنا مقاله کانالی برای انعکاس مقاله های اندیشکده ها – پژوهشکده ها - دانشکده ها - مراکز تحقیقاتی و رسانه های ایران وجهان*Irnaarticle@
22/10/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 43]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها