واضح آرشیو وب فارسی:فارس: واکنش متفاوت مطبوعات افغانستان به «جنبش روشنایی»
در پی بینتیجه ماندن رایزنی بین دولت وحدت ملی و جنبش روشنایی طی 2 روز گذشته، این جنبش اعلام کرده باز هم دست به اعتراض خواهد زد که مطبوعات افغانستان واکنشهای متفاوتی را داشتهاند.
به گزارش خبرنگار سایت افغانستان خبرگزاری فارس، هزاران تن از شهروندان «بامیان» افغانستان، برای چهارمینبار در اعتراض به تغییر مسیر انتقال خط برق 500 کیلوولت ترکمنستان از «بامیان» به «سالنگ»، تظاهرات کردند. معترضان از حکومت میخواهند که هرچه زودتر مصوبه 11 اردیبهشت کابینه را لغو کند و محور بامیان ـ «میدانوردک» را مسیر انتقال خط برق ترکمنستان انتخاب کند. آنها هشدار میدهند که اگر حکومت به این خواست آنان توجه نکند، به اعتراضاتشان ادامه خواهند داد. روز گذشته «بامیان» افغانستان شاهد تظاهرات گسترده مردمی بود. جنبش روشنایی در کابل هم دوم مرداد را آغاز تظاهرات نامحدود اعلام کرد. همزمان با این، شماری از افغانستانیهای مقیم لندن در اعتراض به تصمیم کابینه دولت وحدت ملی جهت تغییر مسیر خط برق از بامیان به سالنگ، جلو ساختمان پارلمان این کشور دست به تحصن زدهاند. روزنامههای افغانستان به این موضوع واکنشهای مختلف و متفاوتی نشان دادند.
در این راستا روزنامه «8 صبح» در خبری نوشت که به دنبال بینتیجه ماندن تلاشها میان حکومت و جنبش روشنایی در مورد آغاز مذاکرات طی 2 روز گذشته، این جنبش اعلام کرده که امروز، شنبه، دست به راهاندازی تظاهرات گسترده در شهر کابل میزند. جنبش روشنایی در اعلامیه خود آورده است که این جنبش نیز طرح مکتوبی را برای آغاز مذاکرات برسر مساله انتقال مسیر برق 500 کیلوولت ترکمنستان به حکومت فرستاد و توافق شد که حکومت تا ساعت هشت صبح جمعه اول اسد موضع خود را در قبال طرح این جنبش مشخص کند. اما، به گفته این جنبش، حکومت با تاکید بر موضع گذشته خود، راه گفتگو را بسته است. با اینحال، جنبش روشنایی از هواداران خود خواسته تا امروز (شنبه) به صورت گسترده در جادهها حضور یابند.
روزنامه «اطلاعات روز» در سرمقاله امروز خود با عنوان «خیابان و فقدان پاسخگویی؛ چه باید کرد؟» با بررسی پیشینه این اعتراضات این سوال را مطرح کرده که گام بعدی چیست؟ نوشت که مسدود کردن جادهها چنانچه در27 اردیبهشت اتفاق افتاد نهتنها پاسخ مسئولانه به اعتراض شهروندان نیست بلکه نشان میدهد حکومت از ظرفیتهای مدنی و حقوق شهروندی مردم بهخوبی آگاهی ندارد. اکنون که قرار است مردم به خیابانها بیایند لازم است حکومت بهجای مسدود کردن جادهها، تلاش کند امنیت تظاهرات مردم را تأمین کند. اعتراض مدنی حق مردم است و حکومت نظر به قانون مکلف است زمینه و دیگر مسایل مربوط به تظاهرات را که از وظایفش بهشمار میرود، فراهم کند. با اینحال، برای حل معقولانه این معضل، گفتوگو میان حکومت و معترضان نباید از دستور کار 2 طرف خارج شود. راهی جز مذاکره و گفتوگو وجود ندارد. از نظر امنیتی ما در شرایطی بدی قرار داریم و تظاهرات گسترده و نامحدود در شرایط فعلی خطرناک است. نقش حکومت در حل این مساله برجسته است؛ چه در خلق این مشکل یا اقناع افکار عمومی. همچنین این روزنامه در صفحه تحلیل خود با طرح این سوال که «این طلسم چگونه خواهد شکست؟» 2 راه برون رفت از این مشکل را برای دولت وحدت ملی افغانستان در نظر گرفته است یکی حکومت وحدت ملی میتواند همچون موارد قبلی با ایجاد موانع در مسیر تظاهرات و سد راه تظاهراتکنندگان، تظاهرات آنها را ناقص نموده و خواستهایشان را جدی نگیرد. دوم آنکه حکومت وحدت ملی به تأسی از وظیفه و رسالتی که دارد، تظاهرات مردمی را حق اساسی مردم در یک عصر مدنی دانسته و در گام بعدی، نه در مقام رویارویی با این مردم، بلکه مسئول برآوردن مطالبات و نیازمندیهای آنان، دست به عملی نمودن خواستهای آنان میزند.
روزنامه «افغانستان» در یادداشتی با عنوان «حکومت و ضرورت اهتمام به خواسته های مردم» به قلم «حفیظ الله زکی» به ویژگیهای نظام مردمسالار پرداخته و به این نتیجه رسیده که مردم باید از طریق احزاب خواستههای خود را بیان کنند. در این یادداشت آمده است که متأسفانه اگر رفتار مدنی مردم هزاره را با رفتار سیاسی حکومت در برابر این مردم به سنجش بگیریم به این نتیجه میرسیم که حکومت بر خلاف تعهدش به توسعه متوازن و رعایت اصل برابری که در قانون اساسی گنجانیده شده است، حقوق مسلم این بخش از اجتماع را در همه عرصهها نادیده گرفته است. از میلیاردها دلار کمکهای بینالمللی به افغانستان و انجام هزاران پروژه خورد و کلان در سراسر کشور، اما سهم مناطق هزاره نشین از این کمک ها چه بوده است؟ امروزه این مردم به این درک رسیدهاند که علیرغم اعتراضها، گفتوگوها و حتی وعدههای سران حکومت، حقوق آنها مورد توجه قرار نمیگیرد. تظاهرات در کنار گفتوگوها، خود نشان تعهد این مردم به منافع ملی و پایبندی آنها به ارزشهای دموکراتیک است. امیدوارم حکومت با درایت و صداقت و برمبنای مسؤلیتهای ملیاش به تقاضاهای شهروندان پاسخ دهد.
روزنامه «جامعه باز» نیز در یادداشتی به قلم «محمدجواد سلطانی» با عنوان «اراده مردم مهار ناشدنی است» نوشت که در آستانه دور جدیدی از خیزش تودهای برای حق و عدالت و نفی تبعیض، لازم است به چند نکته اشاره شود: اول این که جنبش روشنایی حرکت ضدتبعیض است. تبعیض واقعیتی است که در تمام لایهها و بخشهای نظام سیاسی بهصورت برهنه و آشکاری بر برخی از گروههای اجتماعی اعمال میشود. بنابراین نباید خواست و مطالبات این حرکت تاریخی و ملی را با اهداف و انگیزههای سیاسی جریانهای بیرون از قدرت مرتبط دانست. دوم اینکه جنبش روشنایی اعتراض در برابر تحقیر تاریخی یک جامعه بزرگ است. ناعقلانیت سیاسی بالاتر از این نیست که در برابر موج مطالبات مردم در داخل و خارج از کشور، به دسیسههای سیاسی متوسل شد. مردم دشمن شما نیست. همچنین این روزنامه در صفحه تحلیل خود طی یک گزارش تحلیلی با عنوان «بامیان؛ پیشاهنگ تظاهرات نامحدود» به قلم «سلیم شفیق» نوشته است که موضوع برق 500 کیلوولت پس از آن جنجالی شد که دولت افغانستان 3 ماه پیش، برخلاف پیشنهاد شرکت متعهد انجام پروژه، تصمیم به تغییر مسیر عبور این خط برق از بامیان به سالنگ گرفت. معترضان اما این طرح بدلیل را نپذیرفتند. معترضان در بامیان نیز طرح جایگزین حکومت برای پروژه برق ترکمنستان را نمیپذیرند و آن را توطئه ارگ برای خاموشکردن صدای «جنبش روشنایی» میدانند. با این حال معترضان در بامیان با انتشار قطعنامهای هشدار دادهاند که در صورت تداوم بیاعتنایی دولت به خواستههایشان، اقدام به برپایی خیمههای تحصن در مقابل دفتر ولایت و نمایندگی سیاسی سازمان ملل در این ولایت خواهند کرد. در قطعنامه آمده است که دولت باید هرچه زودتر قانون مصوبه 11 اردیبهشت کابینه را ملغی اعلام کرده و عاملان آن در شرکت برشنا و وزارت انرژی آب را به محاکمه بکشاند. انتهای پیام/ح
95/05/02 :: 13:03
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]