تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836847904
تشکل‌های سیاسی روحانی در کارزار سیاست ایران
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک:
مرور فعالیت تشکل های سیاسی روحانی در ایران، از سال های آغازین انقلاب تا به امروز، تاریخ پرباری از نتایج عملکرد آنان را نشان می دهد. تاریخی که برای هر یک از این تشکل ها ثبت می شود حکایت از پیروزی هایی دارد که یا نصیب اعضای آنان در انتخابات ریاست جمهوری دوره های مختلف و همچنین پارلمان شده و یا نامزدهای مورد حمایت شان را راهی نهادهای قدرت ساخته است.
به گزارش «تابناک»، پیروزی در هشت انتخابات ریاست جمهوری که نصیب جامعه روحانیت مبارز و جامعه روحانیون مبارز می شود، نشان از تاثیرگذاری این جریانات در تحولات سیاسی کشور دارد. در این میان اما ثمره تلاش های جامعه روحانیت مبارز که در میانه راه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، نیز بدلیل نزدیکی افکار و عقاید به آن اضافه شد بیش از سایر تشکل های سیاسی روحانی است.
جامعه روحانیت مبارز در اولین سال های پیروزی انقلاب حلقه ای بزرگ از نیروهای انقلابی را گرد هم آورده و با افزوده شدن رغبت عمومی و تجلی آن در انتخابات، چهره های سیاسی خود را تا سال ها در مراکز اصلی قدرت حفظ کرد. اما این نقش آفرینی امروز به حد «موید» تصمیمات سایر احزاب سیاسی جناح اصولگرا رسیده است. وضعیت در دیگر تشکل های روحانی نیز بهتر از این نیست. جامعه روحانیون مبارز که با انشعاب از جامعه روحانیت مبارز اعلام هویت کرده بود با پیروزی در دو انتخابات ریاست جمهوری هفتم و هشتم، خود نیز به گوشه ای رفت تا شاهد تصمیم گیری های سایر احزاب جریان اصلاحات باشد.
با آغاز فعالیت های انتخاباتی از سوی احزاب دو جریان بزرگ سیاسی کشور، دیگر نام چندانی از تشکل های سیاسی روحانی به میان نمی آید تا از آنان تنها به عنوان کسانی که حامی کاندیداهای جریان های سیاسی وابسته به خود هستند، یاد شود. حمایت هایی که اگرچه می تواند سمت و سویی برای آرای مردم داشته باشد؛ اما از آنچه که تاکنون در گذشته نقش تعیین کننده ای در انتخاب مردم داشته، مقدار زیادی فاصله گرفته است.
در ادامه به مرور نقش آفرینی های 4 تشکل سیاسی روحانی در عرصه انتخابات ایران پس از پیروزی انقلاب خواهیم داشت تا نقش موثری که هر کدام از آنان در انتخابات مختلف ایفا کرده اند با نقشی که اکنون برای خود تعریف کرده اند بیشتر مشخص شود.
جامعه روحانیت مبارز و پیروزی در شش دوره انتخابات ریاست جمهوری
در سال های اول پیروزی انقلاب و از میان احزاب فراوانی که حق ورود به عرصه انتخابات را برای خود قائل بودند، جامعه روحانیت مبارز در ائتلاف با حزب جمهوری و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، به پیروزی بزرگی در انتخابات اولین دوره مجلس شورای اسلامی دست یافت. این پیروزی آغازگر معرفی این حزب سیاسی با چهره ای روحانی به جامعه ایران بود. این تشکل روحانی که حالا دیگر به یکی از تشکل های سیاسی تعیین کننده ایران تبدیل شده بود، آرزوهای بالاتری را در سر می پروراند. کرسی ریاست جمهوری که نهایت خواسته هر حزبی در ایران است، در شش دوره، روی خوش خود را به آنان نشان داد تا «ابوالحسن بنی صدر(که بخشی از جامعه روحانیت با او همراهی کرد و در ادامه اعتمادش از او را پس گرفت)، محمد علی رجایی، حضرت آیت الله خامنه ای و آیت الله هاشمی رفسنجانی» از اعضا و یا گزینه های مورد حمایت آنان در انتخابات ریاست جمهوری با رای ملت به عنوان رییس جمهور ایران انتخاب شوند تا تاثیرگذاری این حزب در انتخابات ایران با هر دوره ای که می گذرد بیش از قبل خودنمایی کند.
اما آنچه که همواره در بیان رمز موفقیت آن عنوان می شود، جدای از برخورداری از همه ویژگی های یک حزب سیاسی، تلاشی است که از سوی این حزب برای پرورش نیروهای سیاسی مورد نیاز خود صورت می گیرد. دانشگاه امام صادق (ع) و حوزه علمیه مروی از مکان هایی هستند که انسان هایی از جنس سیاست را برای این حزب تربیت می کنند تا در بزنگاه های سیاسی آماده ورود به میدان باشند. اگرچه این تصمیمات نیز در سال های اخیر نتیجه ای نداشته تا آخرین پیروزی مستقیم آنان در انتخابات به آخرین دوره ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی ختم شود.
هرچند با گذشت دو دوره از عمر ریاست جمهوری «سید محمد خاتمی» آنان سعی داشتند با بازگرداندن هاشمی رفسنجانی بر اریکه قدرت نقش آفرینی خود در انتخابات را از سر بگیرند؛ اما با شکست او دیگر هیچگاه نتوانستند نقش سیاسی خود را بازیابند. شکاف های ایجاد شده در جریان انتخابات سال 88 که هیچ چهره ای از جامعه روحانیت مبارز حاضر به موضعگ یری در برابر حرف های جنجالی «محمود احمدی نژاد» در مناظره های انتخاباتی نشد، موجب دلخوری هایی شد که شکاف زیادی را در این تشکل سیاسی روحانی ایجاد کرد. انتخابات سال 92 و حضور «حسن روحانی» به عنوان یکی از اعضای جامعه روحانیت مبارز باز هم نتوانست اعضا را مجاب به حمایت از او کند. هرچند روحانی با وجود شرایط حاکم بر کشور نیازی بر حمایت این تشکل نمی دید و با کسب رای از حامیان جبهه اصلاحات و اصولگرایان معتدل، در نهایت توانست رأی بخشی ا اصولگرایان را هم کسب کرده و به ریاست جمهوری برسد.
مجمع روحانیون مبارز و پیروزی هشت ساله با کاندیدای اصلاح طلب
اگرچه حضور تاثیرگذار در سیاست ایران، همچنان برای جامعه روحانیت مبارز تداوم داشت، اما اختلافات درون این حزب اجازه ادامه مسیر با عضویت همان هسته اولیه را به آنان نداد. سال 66، در آستانه انتخابات مجلس سوم و همزمان با حذف نام «سید محمود دعایی و فخرالدین حجازی» از لیست جامعه روحانیت مبارز، جدایی تعدادی از اعضای این حزب کلید خورد. این انشعاب که البته با تایید امام خمینی (ره) صورت می گیرد، موفقیت زیادی را در انتخابات سومین دوره مجلس شورای اسلامی برای جدا شدگانی که نام خود را به روحانیون مبارز تغییر دادند، رقم می زند.
این موفقیت نشان از آن دارد که آنان به خوبی به الفبای سیاست وارد بودند که در اولین حضور مستقل خود، چهره های جدیدی را به مجلس ایران معرفی کردند. اما این خوشکامی تنها برای دو سال همراه حزب تازه تاسیس روحانیون مبارز بود. از این پس آنان تنها مجلس را جایی برای حضور برخی چهره های حزبی خود می دیدند و در دیگر مناصبی که تاکنون موفقیت از آن جامعه روحانیت بود، با انشعاب خود دیگر سهمی از سیاست ایران نداشتند. تنها نفوذ آنان در بدنه اجرایی کشور حضور «سید محمد خاتمی» به عنوان وزیر ارشاد دولت هاشمی بود که او هم بنا به دلایلی از سمت خود استعفا کرد تا از جامعه روحانیون مبارز تنها یک اسم باقی مانده باشد.
با همه این اتفاقات مجلس چهارم باز هم عرصه اعلام حضور روحانیون مبارز بود، اما رد صلاحیت گزینه های این حزب، آنان را تا مرحله انصراف از حضور در انتخابات پیش برد. در انتخابات مجلس پنجم در سال 75 باز هم همان اتفاقات برای نامزدهای آنان روی داد تا باز هم این حزب از ادامه راه صرف نظر کند. در این شرایط تنها یک اتفاق خوب می توانست روحانیون مبارز را از این همه ناکامی خلاص کند. دوم خرداد 76 پیروزی خاتمی بر رقیبی از جامعه روحانیت مبارز، برای اولین بار صندلی ریاست جمهوری را نصیب آنان ساخت تا همچنان تشکل های روحانی برنده رقابت های انتخاباتی باشند.
البته مجمع روحانیون مبارز هیچگاه نتوانست به جایگاه و نفوذ تشکلی از ان منشعب شد، یعنی جامعه روحانیت مبارز برسد.
جامعه مدرسین حوزه علمیه قم
این تشکل نزدیک به اصولگرایان که همواره در انتخابات با ائتلاف با جامعه روحانیت مبارز حضور می یابد از دیگر تشکل های سیاسی روحانی است که در انتخابات مختلف، در حمایت از کاندیدای هم فکر خود نقش ایفا می کند. انتخابات سال 88 مهمترین جایی بود که جامعه مدرسین با نظر مثبت دو سوم از اعضای خود به حمایت از احمدی نژاد رسید. پیروزی او در انتخابات ریاست جمهوری را البته نمی توان به پای این تشکل سیاسی نوشت؛ چرا که همواره ائتلاف این تشکل با جامعه روحانیت مبارز که از آن به عنوان جامعتین یاد می شود، بود که توانسته نقش آنان در انتخابات را پررنگ جلوه دهد.
سال 92 بهترین آزمون برای تاثیرگذاری این تشکل سیاسی بود. سالی که اتفاقات بگونه ای رقم خورد که آنان را به مرز انشقاق رساند. در واقع اختلاف در اعلام حمایت از کاندیداهای مختلف اصولگرای حاضر در انتخابات ریاست‌جمهوری، حتی موجب کدورت و کنارکشی برخی از روحانیون برجسته شد. این اختلاف‌نظر که به گفته «آیت الله محمد یزدی» رئیس شورای عالی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم بی‌سابقه بود، این تشکل با سابقه را تا مرز تجزیه شدن پیش برد، اما پس از انتخاب «حسن روحانی»کاندیدای اعتدال‌گرا به عنوان رئیس دولت یازدهم ایران، این التهاب و تنش فروکش کرد و با جلسه سه‌جانبه‌ای که بین آیات محمد یزدی، محمدتقی مصباح یزدی و مرحوم آیت الله مهدوی کنی برگزار شد، تلاش هایی برای رفع اختلافات انجام گرفت.
مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم
بعد از دوم خرداد 76، جمعی از روحانیون مدرس و محقق حوزه علمیه قم، به تشکیل مجمعی برای پیروی از مشی اصلاح طلبی خود در شرایط مهیای فعالیت آن روزهای کشور پرداختند. مجمعی که شکل گرفت اگرچه به پیروزی در هشتمین دوره انتخابات ریاست جمهوری رسید، اما در دوره های بعد، هیچ موفقیتی را نیافت تا با ورود «حسن روحانی» به انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری ایران، با حمایت خود بتوانند جایگاه خود به عنوان یک تشکل روحانی اصلاح طلب را مستحکم تر کنند. البته این تشکل هیچگاه نتوانسته است خود را به سطح تشکل های روحانی نظیر جامعتین برساند، اما از آنجا که یک تشکل روحانی اصلاح طلب محسوب می شود، در این گزارش به برخی اقدامات آنها نیز اشاره شد.
در فاصله باقیمانده تا انتخابات ریاست جمهوری، تنها اخباری که از تلاش های اصلاح طلبان و اصولگرایان به گوش می رسد، تشکیل جلساتی است تا آنان را به انتخاب کاندیدای واحد برساند. در این میان جامعتین هم اگرچه جلساتی را با محوریت انتخابات ریاست جمهوری برگزار می کند اما، برای نقش آفرینی خود منتظر تصمیمات سایر احزاب اصولگرا است تا با تایید نهایی گزینه انتخاباتی آنان به حضور خود در همه انتخابات ایران استمرار ببخشد.
البته آنچه که در این انتخابات برای اعضای جامعتین از اهمیت برخوردار است رسیدن به وحدتی است که عدم آن در دوره گذشته اتفاقات نامیمونی را برای این تشکل رقم زد تا با آن روزهای پرفروغ خود در تعیین سرنوشت سیاسی کشور فاصله بسیار زیادی بگیرد. اگرچه در آن سال ها هم تلاش شد که به این وحدت برسند، اما برخی از کاندیداهای اصولگرا حرف شنوی از بزرگان جامعتین نداشته و هر یک گمان می بردند که خود برنده انتخابات خواهند بود. اینگونه شد که جمع آرای 5 نفر از کاندیدای این جریان به رای «حسن روحانی» نرسید و مناقشاتی را در درون جامعتین ایجاد کرد، اما این روزها خبر از رسیدن به وحدت می رسد. خبری که نه از سوی اعضای جامعتین؛ بلکه از سوی احزاب اصولگرا مطرح می شود، این مساله نشان از حرکت آنان حول محور این تشکل سیاسی روحانی با تجربه در عرصه انتخابات ریاست جمهوری دارد.
از سوی دیگر وضعیت تشکل وابسته به جریان اصلاحات هنوز مشخص نیست. هرچند گزینه مورد حمایت آنان همچون دوره قبل، «حسن روحانی» چهره ای از جریان رقیب خواهد بود، اما با اختلاف نظرهای اندکی که در خصوص معرفی کاندیدای دیگریی در کنار روحانی وجود دارد به نظر می رسد که مجمع روحانیون مبارز هم نقشی مشابه آنچه که در جریان رقیب صورت می گیرد را ایفا کند. هرچند شاید آنها قلبا هرگز دوست نداشته و ندارند یک کاندیدا از جامعه روحانیت مبارز را به عنوان گزینه مورد نظر خود معرفی کنند.
۱۲ دی ۱۳۹۵ - ۱۳:۲۴
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها