آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1871546113
مردی که همهٔ تاریخ را تسلیم خود کرد/ بیان شیرین امیرالمومنین در وصف پیامبر اعظم (ص)
واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران: مردی که همهٔ تاریخ را تسلیم خود کرد/ بیان شیرین امیرالمومنین در وصف پیامبر اعظم (ص)
پیامبر را باید در آینه علی (ع) دید و این نوع نگاه، معنای واقعی ولایت‌پذیری است
به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛رسول الله (ص)فرموده بود من شهر علم هستم و علی(ع) باب آن است. با توجه به این فرمایش نورانی، مداقه در توصیفات امیرالمومنین علی (ع) راجع‌به رسول مهربانی‌ها، وجاهتی ناتمام پیدا خواهد کرد. مولانا امیرالمومنین علی (ع) درباره مقتدایشان که همانا پیامبر عظیم الشأن اسلام بوده، جملاتی نورانی و فصیح دارند که کتاب ارزشمند نهج‌البلاغه در بردارنده بخش قابل توجهی از آن‌هاست. در ادامه گزیده‌هایی از این کلمات نورانی را می‌خوانید.
دنيا را خوار مىشمرد و این بی‌ارزشی و خواری را به ديگران نیز شناساند. و مىدانست كه خداوند براى احترام به ارزش او، دنيا را از وی دور ساخته است. از جان و دل به دنيا پشت كرد و ياد آن را در دلش می‌راند. دوست مىداشت كه زينتهاى دنيا از چشم او دور نگهداشته شود تا از آن لباس فاخرى تهيّه نسازد يا اقامت در آن را آرزو نكند. (نهج‌البلاغه ؛ خطبه ۱۰۹)
طبيب بود؛ اما نه آنچنان‌که منتظر باشد تا بیمار به سراغش آید. بلکه براى درمان بيماران همواره در حرکت بود؛ مَرهَمهاى شفابخشِ او آماده، و ابزار داغ كردنِ زخمها را گداخته، براى شفاى قلبهاى كور و گوشهاى ناشنوا و زبانهاى لال، آماده بود و با داروى خود در پى يافتن بيمارانِ فراموش‌شده و سرگردان است. (نهج‌البلاغه ؛ خطبه ۱۰۸)
از دنيا چندان نخورد كه دهان را پر كند و به دنيا با گوشه چشم نگريست. دو پهلويش از تمام مردم فرو رفتهتر و شكمش از همه خالىتر بود. دنيا را بر او عرضه کردند اما نپذيرفت. (نهج‌البلاغه ؛ خطبه ۱۶۰)
بر روى زمين مىنشست و غذا مىخورد. چونان برده‌ها ساده مىنشست. با دستانش كفش خود را وصله مىزد و جامه‌ی خود را با دست خود مىدوخت. بر الاغِ برهنه مىنشست و ديگران را پشت سر خويش سوار مىكرد. پردهاى بر در خانۀ او آويخته بود منقّش به نقش و تصويرهای زیبا؛ به يكى از همسرانش فرمود اين پرده را از برابر چشمان من دور كن كه هرگاه نگاهم به آن مىافتد به ياد دنيا و زينتهاى آن مىافتم. كاخهاى مجلّل نساخت (سنگى بر سنگى نگذاشت) تا جهان را ترك گفت و دعوت پروردگارش را پذيرفت.
وه! که چه بزرگ است منّتى که خدا با بعثت پيامبر (ص) بر ما نهاده است. (همان)
۲۸ آذر ۱۳۹۵ - ۱۳:۰۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-