واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: علی نجفی توانا در قانون نوشت: مجازات سلب حیات فارغ از بحث تعزیر، حد یا قصاص، کیفری است که برای جرایم سنگین به عنوان یک عمل بازدارنده به منظور برقراری نظم اجتماعی در نظر گرفته شده است.
عمده اشکال در این بحث تفاوت دیدگاهِ فقها در بازخوانی موارد اعدام است. به نحوی که نه در هدف و نه در اجرا اتفاق نظری فقهی برای مقوله اعدام وجود ندارد. از این رو حقوقدانان نیز در چنبره این اختلافات امکان اعلام یک نظر صریح و شفاف را ندارند. اما آنچه با اطمینان میتوان گفت این است که با استناد به دلایل عقلی، مجازات اعدام مبتنی بر حقوق عرفی است و زمانیکه عرف پذیرای چنین امری در جرایم سنگین باشد، می توان این کیفر را در حیطه تعزیرات پذیرفت. بر خلاف دیدگاه شما، بنده معتقدم، حذف کلی مجازات اعدام حتی برای جرایم تعزیری مثل مسائل مربوط به مواد مخدر رویکردی کاملا منطقی ندارد زیرا در جامعه ای که همه یکدیگر را متهم به فساد میکنند و فقر، بیکاری و نظم گریزی به موضوعاتی عادی تبدیل شده اند، نمیتوان انتظار داشت که عاملی بازدارنده مثل اعدام به کل نادیده گرفته شود زیرا در ایران هنوز ریشه های جرم از بین نرفته است. در چنین شرایطی اگر تنها مجازات حمل شده بر جرایم از میان رود، به هیچ عنوان تاثیر مثبتی در کاهش وقوع جرم مشاهده نخواهد شد چون هنوز زمینههای پیداییِ جرایم وجود دارند.
درست است که سلب حیات در دین اسلام امری قبیح میباشد، اما به هر روی، اسلام موضوع قصاص را نیز پیش بینی کرده است. و با یک قیاس میتوان مشاهده کرد که وقتی در امور حق الناسی، سلب حیات در نظر گرفته شده است، در مسائل حقوق عمومی نیز به مراتب اولی می توان قائل به اعدام بود.اگر در یک نگاه کلی به مساله اعدام بنگریم، من هم موافق حذف آن هستم اما زمانی که تمام شرایط زیربنایی مهیا و ریشههای جرم، شناسایی و مهار شود. در واقع در شرایطی که هنوز علل واقعی پیدایش مجرمین، شناسایی نشده است و حتی در کشور یارای مقابله با مجرمان اصلی وجود ندارد، چگونه می توان قائل به کم شدن مجازاتها شد؟ در زمینه مواد مخدر، ما با قاچاقچی هایی مواجه هستیم که یا به دلیل آنکه در خارج از کشور حضور دارند و یا آنکه از قدرت و نفوذ اقتصادی بی کرانی بهره مند اند، اصلا امکان مجازات ایشان وجود ندارد.
حال با زیربناهایی اینچنینی با تصویب چنین قانونی باز هم راه بیش از پیش برای بزهکاران باز خواهد شد و در حقیقت ایران به بهشت مجرمان تبدیل میشود. این موضوع همان اشتباهی است که در خصوص مجازات های جایگزین حبس نیز به عمل آمد. به نحوی که بدون حل ریشه ها، تنها به اصلاح روبنا اکتفا شد. البته از لحاظ تئوریِ جرم شناسی، حذف اعدام و به طور کلی کاهش مجازات ها، امر بدی نیست اما در مواجهه با مسائل عینی جامعه امروز ایران، یک عامل مشوقِ بالقوه و بالفعل است. لذا باید با جرایم مواد مخدر به نحوی علمی و عملی و نه با هیجانات قانونگذاری، برخوردی شایسته کرد.
۲۸ آذر ۱۳۹۵ - ۰۸:۰۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]