واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: قرباني كردن «مخاطب» در روزهاي بحراني رسانه ملي
اين روزها سريال«ماه و پلنگ» كه با وجود همه انتقادها از سوي برخي بينندگان و حتي سازندگانش مورد توجه مخاطبين قرار گرفته است، به واسطه انصراف «كارگردان و نويسنده» اين مجموعه از ادامه ساخت آن خبرساز شده ...
نویسنده : صابرالله داديان
اين روزها سريال«ماه و پلنگ» كه با وجود همه انتقادها از سوي برخي بينندگان و حتي سازندگانش مورد توجه مخاطبين قرار گرفته است، به واسطه انصراف «كارگردان و نويسنده» اين مجموعه از ادامه ساخت آن خبرساز شده و گفتوگوهايي در اين رابطه نيز منتشر شده است.
«احمد اميني» و «سعيد مطلبي» كارگردان و نويسنده مجموعه تلويزيوني«ماه و پلنگ» با اعلام انصراف از ساخت ادامه مجموعه ادعا دارند كه مديران پخش و ناظر پخش بدون هيچ ملاحظهاي در همه مسائل فني و حتي محتوايي داستان و مجموعه دخالت ميكنند و با اعمال سانسورها و حتي چيدمانهاي سليقهاي سطح كيفي كار را نازل كردهاند. احمد اميني در قسمتي از صحبتهايش بيان كرده :آنچه شما ميبينيد، كاري نيست كه ما به آن فكر كردهايم، بسياري از ديالوگها، مسير قصه، بسياري از جملهها، شخصيتها و روابط كه با دقت و با توجه به قواعد تلويزيون طراحي شدهاند دستخوش حذف و مميزي شدهاند. اين موارد، مجموعه را ناقص و الكن كرده است. اما با وجود همه اين مسائل بايد اشاره كرد ناظران پخش و مديران مربوطه سيما نيز ادعاي خود را دارند و بنا به دلايلي فراسليقهاي و البته قانوني اين تغييرات را لازمه پخش در سيما دانستهاند. آنچه در اين ميان اهميت ويژهاي دارد اين است كه چرا بايد در خلال توليد مجموعهاي حرفهاي در سازمان و در شبكهاي كه با ساخت آثار فاخر و متنوع امتحان خود را در ساخت و پخش سريالهاي پرمخاطب و حتي چالشبرانگيز پس داده است، چنين اتفاقاتي بيفتد كه در هر سه سوي آن يعني: توليدكنندگان، مديران و مخاطبين متضرر شوند و هر يك با داعيهاي از آنچه در نهايت به روي آنتن سيما رفته است ناراضي باشند. چطور ميشود سازندگان سريال ماه و پلنگ كه اتفاقاً از سابقه طولاني هم در تلويزيون برخوردارند در ساخت و پرداخت چنين مجموعهاي چنين دچار چالش شوند كه از ادامه ساخت آن براي مخاطبين علاقهمندش انصراف دهند. اين سؤال كه ساز و كار تلويزيون سليقهاي است يا هنرمندان فيلمساز بيش از آنچه ملزومات كار در رسانه جمهوري اسلامي ايجاب ميكند آزادي عمل ميخواهند مسئله اصلي نيست، بلكه سؤال اصلي اين است كه چرا اين مسائل بايد در هنگام توليد مطرح شود و هنگامي كه سريالي مخاطب خود را در اين بيمخاطبي سيما پيدا كرده است؟
مسئله كاهش چشمگير مخاطب تلويزيون اين روزها و ماهها به چالشي جدي براي مديران سيما و سياستگذاران فرهنگي رسانه بدل شده است كه ظاهراً پاسخي روشن پشت تحليلهاي موشكافانهاش دارد، آن هم توليد آثار بيكيفيت، بيرمق و تكراري كه بعضاً از آثار نخنماي تلويزيون تركيه تقليد شدهاند. در اين ميان چطور ميشود كه با اختصاص بودجهاي حداقل نيمهدولتي از بيتالمال براي ساخت يك مجموعه ايراني به نسبت باكيفيت، بايد چنين مسائل و مشكلاتي گريبانگير توليدكنندگان و ايضاً پخشكنندگان شود كه اول و آخر اين مخاطب است كه باز تلويزيونهاي خارجي را از هر نوعش چه ايراني زبان چه تركيهاي به رسانه ملي ترجيح ميدهد!
آيا نبايد مديران رسانه فكر جدي براي اين دست مسائل كنند تا قبل از وقوع پيشگيري چنين معضلي را كرده و نگذارند تا با دعوا و مجادله توليدكنندگان و پخشكنندگان سريال، صاحبان اصلي آن يعني مخاطبين رسانه ملي بيش از اين متضرر شوند؟
در نهايت بايد اذعان كرد كه تغييرات مديريتي اخير در سازمان صدا و سيما و نگاههاي بعضاً از بالا به پايين به هنرمندان و توليدكنندگان محصولات فرهنگي در رسانه تا حد زيادي باعث شده است فضاي كار توليدي در رسانه ملي مشكل و ملتهب شود و در چنين شرايطي با برنامهريزيهاي دقيق و منظم و حساب و كتابهاي موشكافانه باز هم نميتوان به توليد مجموعهاي فاخر كه از شكلگيرياش تا پخش كامل مجموعه براي مخاطب بدون هيچ شائبه و شايعهاي اميدوار بود؛ حداقل تا زماني كه مديران ارشد اين مجموعه ملي تكليف خود را با توليدكنندگان و فعالان در رسانه ملي مشخص كنند.
«ماه و پلنگ» نيز فارغ از اتفاقاتي كه ممكن است به هر طريقي برايش پيش بيايد تنها يكي از آثار تلويزيوني است كه قرباني نگاههاي سليقهاي ميشود و در نهايت به نتيجهاي عكس رسالت اصلياش، يعني دفع مخاطب بهجاي جذب آن منجر ميشود. نگاههاي سليقهاي كه يا از جانب ناظران و مديران پخش صورت ميگيرد يا از سوي فيلمسازان كه آن را به نوبه خود راه چارهاي براي جذب و كشش مخاطب به رسانه ميدانند و پس گرفتن زمين بازي از دست رسانههاي بيگانه.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۷ آذر ۱۳۹۵ - ۲۲:۱۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]