واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: دهداري پدر همه شاگردانش بود
بياخلاقي امان فوتبال ايران را بريده است. به همان اندازه كه دستمزدها و رقم قراردادها در ليگ برتر بيحساب و كتاب در حال افزايش است
نویسنده : شيوا نوروزي
بياخلاقي امان فوتبال ايران را بريده است. به همان اندازه كه دستمزدها و رقم قراردادها در ليگ برتر بيحساب و كتاب در حال افزايش است ناهنجاريهاي اخلاقي نيز در فوتبال كشور به شدت افزايش يافته تا جايي كه در مسابقات ليگ علاوه بر درگيري بازيكنان دو تيم، بازيكنان خودي و حتي مربيان نيز به جان هم ميافتند. جريمههاي كميته انضباطي نيز تأثيري در كاهش بياخلاقيها ندارد. همه ساله در ماه آذر اهالي فوتبال جاي خالي مرحوم پرويز دهداري، معلم اخلاق فوتبال ايران، را بيش از پيش احساس ميكنند، معلمي كه شاگردانش همواره از او به نيكي ياد ميكنند. مرتضي كرمانيمقدم، بازيكن اسبق پرسپوليس، جزئي از نسلي بود كه پوشيدن پيراهن تيم ملي را مديون دهداري است. كرمانيمقدم در گفتوگويش با «جوان» به درسهايي كه مرحوم دهداري به بازيكنانش آموخت اشاره ميكند.
از خصوصيات اخلاقي مرحوم دهداري بگوييد. چرا اين روزها اخلاق حلقه گمشده فوتبال ايران است؟
مرحوم دهداري مرد بزرگي بود. افتخار اين را داشتم كه سالها شاگردش باشم. او بود كه براي اولين بار من را به تيم ملي دعوت كرد و در واقع دهداري بود كه باعث شد من هم پيراهن تيم ملي را به تن كنم. دهداري واقعاً مرد اخلاق بود، اين را همه ميدانند، هم آنهايي كه شاگردش بودند و هم آنهايي كه در كنارش كار ميكردند. در اردوها و كشورهاي مختلفي با تيم ملي افتخار همراهي با او را داشتم. از دهداري فقط بزرگي و اخلاق را ديدم و ياد گرفتم. ولي حالا در فوتبال ايران اخلاق واقعاً كمرنگ شده است، حتي ميتوانيم بگوييم در فوتبال اصلاً اخلاق ناياب شده و نيست. در تمرينات و اردوهاي مختلف خوبيها، معرفتها و بزرگياش را ميديديم. حتي آن زمان به آقاي دهداري كملطفي هم شد.
يعني به معلم اخلاق فوتبال هم توهين شد؟
بله مورد كملطفي قرار گرفت و بعضاً در استاديوم به او توهين هم ميشد. در بازياي كه در ايران و استاديوم آزادي برگزار شد. بعد از آن مرحوم دهداري ديگر به ورزشگاه نيامد و از فوتبال كنار كشيد. ببينيد وضعيت فعلي فوتبال چگونه است.
خاطره معروفتان در بازي با نپال را بگوييد. واكنش مرحوم دهداري چه تأثيري در شما و ساير بازيكنان گذاشت؟
بازي با نپال در جام ملتهاي آسيا بود كه از اين تيم 3 بر صفر پيش بوديم. البته به گلهاي بيشتر نيز نياز داشتيم. يك ربع، بيست دقيقه به پايان بازي مانده بود كه من و مجيد نامجومطلق با پاسكاري و دريبل بازيكنان نپال را حسابي تحت فشار قرار داده بوديم. تيم ايران از نپال سر بود. در همان صحنه بود كه من به يكي از بازيكنان نپال دو، سه لايي پشت سرهم انداختم. بعد از اين ديدم كه آقاي دهداري از داور بازي اجازه گرفت تا يك بازيكن را از زمين بيرون بكشد در حالي كه تيم ايران هر سه تعويض خود را انجام داده بود. سرمربي من را صدا زد و گفت بيا بيرون و روي نيمكت بنشين. خيلي تعجب كردم، پرسيدم چه اتفاقي افتاده، گفتند بيا بيرون بعداً ميگويم. من هم آمدم بيرون و روي نيمكت نشستم. تيم 10 نفره شد و هرچقدر هم از پرويزخان سؤال ميكردم كه علت اين تصميم چيست جواب نميداد. آخر بازي يك بار ديگر از او پرسيدم و گفتم چرا تيم را 10 نفره كرديد؟ مرحوم دهداري در جوابم گفت «تو داشتي آن بازيكن را تحقير و خرد ميكردي. فكر نكردي شايد خانوادهاش در استاديوم باشند و اين بازيكن شرمنده شود. حق نداشتي به اين بازيكن بياحترامي كني.» اين يك درس بزرگي شد و آنجا بود كه به بزرگي اين مرد پي بردم.
چرا چنين رفتارهايي در فوتبال ما ناياب شده است؟
ديگر هيچ كس در اين فوتبال چنين رفتاري نميكند. تا حالا كه من نديدهام مربي ديگري اينگونه رفتار كند. همان يك بار بود و مطمئن باشيد ديگر رفتار مشابه پرويز دهداري را نيز نخواهيد ديد. در فوتبال امروز مربيان در شرايطي شبيه بازي ايران و نپال به بازيكنانشان ميگويند بازيكنان حريف را بيشتر اذيت كنيد.
رفتار پرويز دهداري با شاگردانش چگونه بود؟
فوقالعاده بود و به معناي واقعي شاگرد تربيت ميكرد. دهداري پدر همه شاگردانش بود. بازيكنان نيز همه او را از صميم قلب دوست داشتند. از شخصيت و بزرگياش هرچه بگويم كم گفتهام. به معناي واقعي معلم اخلاق بود و البته اين لقب هم به نظر من برايش كم است. استادي نمونه براي همه اهالي فوتبال بود.
تربيت نسل طلايي فوتبال ايران در دهه 60 از جمله تحولاتي بود كه دهداري تحويل فوتبالمان داد.
دقيقاً همينطور است. همه ميدانند كه به يكباره 14 بازيكن از تيم ملي استعفا دادند و فدراسيون فوتبال نيز در آن سال حق را به پرويز دهداري داد تا تصميم لازم را بگيرد چراكه سرمربي بود و ميتوانست هركاري بكند. دهداري خدا بيامرز نيز تعدادي از بازيكناني كه تاكنون هيچكس آنها را نديده بود و نميشناخت را به تيم ملي دعوت كرد، بازيكناني چون احمدرضا عابدزاده، صمد مرفاوي، عباس سرخاب كه از ميناب به تيم ملي آمد و... يك سري بازيكنان جديد را به تيم ملي آورد. همان افراد به بازيكنان بزرگ تبديل شدند و سر زبانها افتادند. درواقع تصميمي كه مرحوم دهداري گرفت كودتاي فوتبالي بود.
وضعيت فرهنگي و اخلاقي فوتبال كشورمان را چگونه ارزيابي ميكنيد؟
رفتارهايي چون صحنه درگيري كه بين مربيان در بازي استقلال رخ داد اصلاً قشنگ نيست. البته برخورد بين مربيان در همه جاي دنيا اتفاق ميافتد، ونگر و مورينيو نيز با هم برخوردي داشتهاند. منتها ديدن اين صحنهها در فوتبال ما قابل قبول نيست. خود بازيكنان نيز با هم درگير ميشوند، حتي ميبينيم دو بازيكن از يك تيم درگيري ايجاد ميكنند. در ورزش چنين رفتارهايي پسنديده و قشنگ نيست. به عقيده من بايد براي بازيكنان و مربيان كلاسهايي بگذارند، همانطور كه براي مربيگري كلاس آموزشي گذاشته ميشود، كلاسهاي آموزش اخلاق ورزشي نيز بايد برگزار شود تا بلكه حواشي كاهش يابد.
علت زياد شدن بياخلاقيها چيست؟
ديگر احترام بزرگتر وجود ندارد. زماني كه ما فوتبال بازي ميكرديم اگر يك بازيكن دو روز زودتر از بقيه به پرسپوليس آمده بود هميشه به او احترام ميگذاشتيم. اين را آقاي پروين در بين بازيكنان جا انداخته بود. كلاً مربيان آن دوره مثل مرحوم پورحيدري، علي پروين و مرحوم ناصر حجازي خودشان در رعايت اخلاق و احترام به بزرگتر تأثير زيادي در بازيكنان داشتند. مرحوم دهداري نيز همه اين مسائل را رعايت ميكرد. ولي الان خبري از اين مسائل نيست و احترامها از بين رفته است. متأسفانه جوانها چنين افرادي را الگو قرار نميدهند. براي آنكه بتوانيم همچون گذشته فوتبالي اخلاقمدار را شاهد باشيم رسانهها ميبايست مربيان بااخلاقي چون مرحوم دهداري را پررنگتر از قبل نشان دهند. برنامهاي مثل برنامه 90 كه حاشيهها را پوشش ميدهد ميتواند اين نكات مهم و چارهساز را مدنظر قرار دهد. بد نيست يادي كنيم از مربيان پيشكسوت كه زحمت زيادي براي فوتبال كشيدهاند. بدون شك توجه رسانهها به اخلاق تأثير زيادي در فوتبالمان ميگذارد. ديگر هيچ اثري از احترام به بزرگتر در فوتبال ايران ديده نميشود. خودم ميبينم بازيكناني كه حتي مربيشان را نيز مسخره ميكنند. تا زماني كه احترام به بزرگتر و پيشكسوت نباشد و فكري به حال اين موضوع نشود مطمئن باشيد وضع فوتبال بدتر از اين خواهد شد. شايد يك بار به بازيكني تذكر داده شود ولي قطعاً فايده ندارد.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۳۹۵ - ۲۲:۰۷
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]