واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: نمایشگاه مطبوعات امسال نیز مانند سالیان گذشته بیسر و صدا برگزار شد؛ نمایشگاهی که هنوز دلایل برگزاریاش برای هیچکس مشخص نیست. در کشور ما نمایشگاهها برعکس تمام دنیا محلی است برای عرضه کالا. اگر دو نمایشگاه کتاب و مطبوعات را در نظر بگیرید، خواهید دید هدف اصلی آنها نه جذب مخاطب و انسجام بیشتر در حوزه مربوطه بلکه فروختن مجلات و روزنامهها و کتابهایی است که در انبار رسانهها و انتشاراتها خاک میخورند.
به گزارش جهان صنعت، در این بین اگر بخواهیم مقایسهای داشته باشیم، میتوانیم به سراغ نمایشگاه کتاب فرانکفورت برویم. نمایشگاهی که آمار بازدیدکنندگان آن به مراتب کمتر از نمایشگاه کتاب تهران است و بازدهی آن صدها برابر بیشتر. نمایشگاه فرانکفورت نه محلی برای فروش کتابهای روی دست مانده بلکه فرصتی است برای آشنایی با آژانسهای ادبی و ناشران، معرفی نویسندگان جدید و انعقاد قراردادهای کاری.
باز میگردیم به نمایشگاه مطبوعات؛ گردهمایی بزرگ رسانههای بزرگ و کوچک که به گفته مسوولان وزارت ارشاد بیشتر فعالیتهای آن بر عهده بخشخصوصی است. اما آیا در نمایشگاه مطبوعات فرصت برابری برای قدرت نمایی نشریات خصوصی و دولتی وجود دارد؟ جواب این سوال مشخص است؛ خیر. دلایلش را در ادامه گزارش میخوانید.
غرفههای پر زرق و برق دولتی
دولت یازدهم از روزی که سر کار آمد، بر اهمیت و توجه به بخشخصوصی تاکید کرد. توجهی که باید در تمام کارها و اقدامات مهم شمرده شود. مطبوعات نیز به دلیل تعدد سرمایهگذاران خصوصی نیازمند توجه دولت است. در این بین همیشه بحث یارانه مطبوعات در مجلات و خبرگزاریها داغ بوده است؛ یارانهای که توسط وزارت ارشاد ذیل عنوانهای گوناگونی از طرح اشتراک تا آگهی دولتی و یارانه مستقیم به نشریات تعلق میگیرد و چرخ رسانههای کشور را میچرخاند. هر چند در دورهای که قیمت کاغذ سر به فلک کشیده و از طرف دیگر رشد شبکههای مجازی موجب کاهش خرید روزنامه توسط مردم شده و مشکلات پخش و مسایل دیگر کمر مطبوعات خصوصی را خم کرده است، یارانه مطبوعات به جایی نمیرسد.
طبق آخرین آماری که توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منتشر شده یارانه مطبوعات در سال 94 بیشتر از آنکه کمک حال نشریات خصوصی باشد، همراه رسانههای دولتی است. در لیست منتشر شده توسط وزارت ارشاد پنج رسانه اول به شرح زیر است:
ارقام بالا در حالی به رسانههای دولتی ( به غیر از روزنامه دنیای اقتصاد) تعلق گرفته که یارانه اهدایی به رسانههای خصوصی به مراتب کمتر است. رسانههایی که منبع درآمدشان صرفا آگهی است، نه کمکهای ریز و درشت دولتی.
به طور مثال جدول توزیع یارانه برای پنج رسانه خصوصی به شرح زیر است:
یارانه در نظر گرفته شده برای نشریات خصوصی در حالی با ارقام بالا اختصاص یافته که در نمایشگاه مطبوعات نیز تعرفه اجاره غرفه رسانههای دولتی و خصوصی متفاوت است. اما اگر فکر میکنید کفه ترازو به نفع نشریات خصوصی است، در اشتباهید. در جدول منتشر شده در سایت نمایشگاه مطبوعات تعرفهها تفاوت بسیاری دارد.
در جدول زیر ارقام اجاره غرفه برای نشریات خصوصی تا متراژ 24 متر از نشریات دولتی بیشتر است. ناگفته پیداست نشریاتی که تمام درآمدشان از آگهی و فروش است و برای پرداخت حقوق کارمندانشان دچار مشکل هستند، به سمت اجاره غرفههایی میروند که متراژ کمتری دارد. در کنار هزینه اجاره غرفه باید به فکر چیدمان هم باشیم. اگر در نمایشگاه مطبوعات رسانهای بخواهد غرفهای آبرومند داشته باشد، چیزی حدود 10 تا 15 میلیون تومان باید هزینه کند.
اگر امسال به نوع چیدمان غرفههای دولتی نگاه کرده باشید، خواهید دید قابل مقایسه با غرفههای نشریات خصوصی نیست. از طرف دیگر در انتهای نمایشگاه، غرفههای برتر بر اساس نوع چیدمان انتخاب میشوند! وزارت ارشاد نمایشگاه برگزار میکند، دولت به رسانههای دولتی یارانه اختصاص میدهد، رسانههای دولتی غرفههای بزرگ با چیدمان خاص دست و پا میکنند و سر آخر دولتیها به دولتیها جایزه میدهند! روندی که در سالیان گذشته هم طی شده و موضوع جدیدی نیست.
از طرف دیگر اگر بخواهیم درآمدزایی وزارت ارشاد از نمایشگاه امسال را در نظر بگیریم به رقم قابل توجهی میرسیم. 640 غرفه امسال در مصلای امام خمینی برپا شده بود. اگر متراژ 45 متر را به طور متوسط در نظر بگیریم و قیمت 128000 تومان را برای متوسط اجاره غرفهها، به رقم 3686400000 میلیارد تومان میرسیم.
اگر به سایت نمایشگاه مطبوعات مراجعه کنید، بیلان کاری سال گذشته رقم 2770000000 را نشان میدهد. اگر امسال خرج نمایشگاه مطبوعات یک میلیارد تومان هم بیشتر شده باشد، باز هم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ضرر نکرده است. در حقیقت نمایشگاه مطبوعات به جای آنکه فعالیتی رسانهای باشد، چرخش مالی بزرگی است که هر سال عدهای را سر سفره رسانهها مینشاند.
بخشخصوصی تنهاست
معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد در سخنانی اعلام کرده بود یارانه رسانهها امسال 50 درصد رشد داشته است. رشدی که بیشتر از آنکه کمک حال بخشخصوصی باشد، باز هم به جیب دولتیها رفته است. دولت در حالی خود را نیازمند کمک نشریات میداند و از آنها طلب یاری میکند که در عمل قدمی برایشان بر نمیدارد. قدمی نه به معنای کمک بیش از اندازه و در ادامه وابستگی نشریات مستقل، بلکه توجهی در حد نشریات دولتی.
اگر به نمایشگاه امسال سر زده باشید، حتما مشاهده کردید که برخی غرفههای دولتی برای جذب مخاطب مراسم قرعه کشی راه انداختهاند. پول بیت المال برای جذب مخاطبی خرج میشود که آنقدر هم تمایلی به خرید و ورق زدن روزنامهها ندارد. به جای کاری منسجم و رفع مشکلات مبنایی مطبوعات رسانههای وابسته به دولت برای جذب مخاطب یا بهتر است بگوییم مشتری قدم در راهی گذاشتند که نه کمکی به خودشان میکند و نه جریان رسانهای کشور.
غرفههای پر زرق و برق و مانیتورهای بزرگ شاید شکل و ظاهر خوبی داشته باشد و سرآخر هم به عنوان غرفههای برتر انتخاب شود، اما خروجی اش قابل اعتنا نیست. فاصله طبقاتی چند سالی است که در سیستم اطلاعرسانی کشور هم نفوذ پرقدرتی داشته است. رسانههای وابسته به هر نهاد و مسوولی توانستهاند در رقابتی نابرابر نشریات مستقل را زیر پا له کرده و در میدان رسانهای کشور یکه تازی کنند. جریانی که نه به نفع دولت است و نه به نفع بدنه مطبوعاتی کشور.
۲۳ آبان ۱۳۹۵ - ۱۸:۳۴
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]