محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844046345
حمل و نقل عمومی مناسب معلولان نیست
واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: سهیل معینی در آرمان نوشت: باید وسایل حمل و نقل عمومی در همه جای دنیا براساس استانداردها باشد و به گونه ای طراحی شوند که همه مردم با انواع شرایط بتوانند از این وسایل استفاده کنند. بنابراین باید طراحی‌ها اعم از تاسیساتی که در ایستگاه‌های سامانه حمل و نقل عمومی وجود دارد، ساختمان‌های ایستگاه‌ها و چه خود وسایل به گونه ای باشند که مورد استفاده عموم مردم واقع شوند.
به همین دلیل استانداردی وجود دارد که سامانه‌های حمل و نقل باید با آن منطبق باشند، یعنی کف اتوبوس‌ها و قطارها با لبه‌های ایستگاه در یک سطح قرار بگیرند تا افراد با صندلی چرخ دار نیز راحت بتوانند از سطح ایستگاه وارد این وسایل شوند یا حتی باید رمپ اتوماتیک وجود داشته باشد تا ویلچر روی آن قرار بگیرد و بتواند بدون دردسر به داخل اتوبوس‌ها و قطارها انتقال یابد. ضمن آنکه باید مکانی هم در وسایل حمل و نقل عمومی تعبیه شود تا صندلی‌های چرخدار بتوانند در آنجا قرار گیرند و به گونه ای محکم شوند که در حالت حرکت خطری متوجه افراد نشوند. در بسیاری از اتوبوسهای دنیا فضایی وجود دارد که افراد معلول و سالمند می‌توانند در صندلی مخصوص قرار بگیرند و از اتوبوس‌ها استفاده کنند. ضمن اینکه وسایل حمل و نقل عمومی باید امکان اعلام گویای ایستگاه‌های مسیر اتوبوس را داشته باشد که افراد نابینا هم متوجه مسیرها شوند. از سوی دیگر، نام ایستگاه‌ها باید به صورت دیداری نمایش داده شود که افراد ناشنوا هم بتوانند از طریق تابلوی اعلانات متوجه طی مسیر باشند.
اعمال استانداردها
اکنون سیستم‌های مدرن تری در دنیا هوشمندسازی شده اند. برای مثال دکمه ای در ایستگاه‌های اتوبوس تعبیه شده که با زدن آن راننده اتوبوس قبل از رسیدن به ایستگاه متوجه می‌شود که فرد معلولی در ایستگاه بعدی حضور دارد و با این آگاهی او را سوار می‌کند. با وجود این، راننده کاملا آموزش دیده که به مسافران معلول با شرایط ویژه خدمات ارائه دهد و شرایط آنها را لحاظ کند. از سوی دیگر، تمام ایستگاه‌ها اعم از بی‌آرتی، مترو، تراموا و... باید به گونه ای باشند که افراد دارای معلولیت با آسانسور بتوانند وارد ایستگاه شده و بعد از پیاده شدن هم به راحتی از طریق آسانسورها از ایستگاه خارج شوند. ضمن اینکه در تمام ایستگاه به ویژه مترو به علت خطرناک بودن باید مسیرهای عبور و مرور ویژه افراد نابینا به شکل برجسته طراحی شود تا این افراد بتوانند با استفاده از مسیرهای ایمن به ایستگاه راه یابند. مناطق حائل خطر نیز باید در لبه سکوی ایستگاه‌ها مشخص شود تا افراد نابینا بدانند که وارد منطقه ممنوعه شده و از خود مراقبت کنند. در سیستم‌های مدرن درهای اتوماتیک شیشه‌ای در لبه سکو وجود دارد که مانع سقوط افراد می‌شود. در نتیجه ضروری است تا استانداردها در تمام سامانه‌های حمل و نقل عمومی اعمال شود که همه مردم بتوانند از آن استفاده کنند.
عدم مناسب‌سازی
از سوی دیگر، در کشورهای مختلف برای افرادی که معلولیت‌های بسیار شدیدی دارند سامانه‌های حمل و نقل ویژه طراحی شده است، یعنی براساس اعلام نیاز این افراد خودروها با بالابر اتوماتیک به درب منزل و اداره این افراد می‌روند که مجهز به تمام امکانات هستند و اقدام به جا به جایی آنها می‌کنند. این ون‌ها هزینه سنگینی دارند و ویژه افراد با معلولیت بسیار شدید هستند. از سوی دیگر، اگر سامانه‌های حمل و نقل عمومی درست طراحی و ساخته شوند بالای ۹۰ درصد افراد معلول مانند سایر مردم امکان استفاده از وسائل حمل و نقل عمومی به شکل ارزان را دارند. در ایران مناسب‌سازی ایستگاه‌های مترو شروع شده و برخی ایستگاه‌ها استانداردها را اجرا کرده اند، اما بررسی‌ها نشان می‌دهد که ۴۰ درصد ایستگاه‌های مترو این اصول را آن هم نه به شکل کامل اجرا می‌کنند. بسیاری از ایستگاه‌ها آسانسور ندارند، حتی مسیرهای عبور ویژه نابینایان به شکل درست در خیلی از ایستگاه‌ها طراحی نشده و لبه سکو در مناطق حائل برجسته نیست. از سوی دیگر، امکان ورود و خروج ویلچر به قطارها وجود ندارد یا اگر هم این امکان باشد تمهیداتی برای آن اندیشیده نشده است تا افراد از فضای مخصوص در درون واگن‌ها استفاده کنند، حتی در ساعت‌های پر فشار مثل صبح و عصر که جمعیت هجوم می‌آورند اگر عملا معلولان وارد ایستگاه شوند نمی‌توانند به راحتی و ایمن به داخل قطارها راه یابند.
مناسب‌سازی ویژه معلولان نیست
ماموران ایستگاه‌ها هم باید آموزش ببیند تا بتوانند معلولان، سالمندان و زنان باردار را به راحتی و ایمن به درون اتوبوس‌ها و قطارها راهنمایی کنند. مناسب‌سازی فقط برای معلولان نیست. بلکه برای تمام افرادی است که نیازهای ویژه دارند. از سوی دیگر، بسیاری از معلولان عملا نمی‌توانند از اتوبوسهای بی‌آرتی استفاده کنند و ایستگاه‌های بی‌آرتی هم به شکل درست مناسب‌سازی نشده‌اند تا افراد با ویلچر به راحتی از پیاده روها و با استفاده از مسیر ورود و خروج ایمن وارد ایستگاه‌ها شوند. در نتیجه وضعیت مطلوبی نداریم و اقداماتی در حال انجام است. هرگاه مسئولان ترابری شهری درباره مشکلات حمل و نقل معلولان صحبت می‌کنند همه با ادبیات مناسب‌سازی و شاخص‌هایی از این دست آشنایی دارند، اما اینکه تا چقدر این شاخص‌ها را درست اجرا می‌کنند و شهرداری هم به شکل سیستماتیک برای اصلاح ناوگان حمل ونقل ریلی و اتوبوس چه برنامه‌هایی دارد و می‌خواهد چگونه وسائل مدرن را جایگزین کند، این مسائل مورد بحث ماست.
متاسفانه روند برنامه ریزی‌ها دقیق و منسجم نیست. برای مثال در جایگاهی قرار نداریم که با برنامه بگوییم اکنون در نقطه A هستیم و تا پنج سال دیگر به نقطه B می‌رویم و یا اعلام کنیم که تا ده سال دیگر تمام وسایل حمل و نقل با استاندارد ساخته می‌شوند. همچنین سامانه‌های حمل و نقل ویژه شهرداری مختص تهران نیست. باید در تمام شهرها وجود داشته باشد. سامانه ای که در کلانشهر تهران فعالیت دارد ۶۰ الی ۷۰ خودرو بیشتر ندارد و خودروهایی هم که طراحی شده مناسب برای معلولان نیست. عملا ون‌هایی هستند که بعدا مناسب‌سازی شده و استاندارد هم نیستند، در حالی که باید از خودروهایی استفاده کنند که عملا برای معلولان در نظر گرفته شده است. شهرداری باید بودجه ویژه در نظر بگیرد و هر سال سامانه ویژه حمل و نقل معلولان را توسعه دهد.
۱۵ آبان ۱۳۹۵ - ۰۸:۵۷
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[مشاهده در: www.bartarinha.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 70]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها