واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: خبرگزاری ایسنا: وقفههای چند ساله در برگزاری دوسالانهها بهعنوان مهمترین رویدادهای هنری از جاهای خالی در وزارت ارشاد در سالهای گذشته بود؛ رویدادهایی که با وجود وعدههای دادهشده نتوانستند در موعد مقرر برگزار شوند.
دوسالانهها از مهمترین رویدادهای هنری در دنیا هستند؛ رویدادهایی که هنرمندان در آنها سعی میکنند آنچه را که طی سالها آموخته و تجربه کردهاند، به بهترین شکل طی چند روز بهنمایش بگذارند. به همین دلیل است که دوسالانهها یا بیینالهایی که در خارج از مرزهای ایران برگزار میشوند، توانستهاند نام و آوازهای برای خود دست و پا کنند و هنرمندان منتظر برگزاری بیینالها باشند.
این موضوع متاسفانه در ایران آنطور که باید در مسیر درست خود پیش نرفته است. مهمترین مشکلی که گریبانگیر جامعهی هنری است، وقفههای چند ساله و طولانیمدت در برگزاری دوسالانههاست. این وقفهها در چند دههی اخیر باعث شده هنرمندان انگیزه و علاقهی خود را برای حضور در این رویدادها از دست بدهند، در حالی که بسیاری از آنها معتقدند دوسالانههای هر رشتهی هنری، مهمترین رویداد در آن رشته هستند و هنرمندان علاقهی زیادی برای حضور در آنها دارند.
امتیاز دوسالانهها در ایران در دست دولت و وزارت ارشاد است که میتوانند تصمیم بگیرند که آنها را خود برگزار کند یا به انجمنهای هنری واگذار کنند. تجربههای نهچندان جالب دولت در برگزاری دوسالانهها باعث شد دولتمردان خودشان هم به این نتیجه برسند که بهتر است دوسالانهها را به انجمنهای هنری واگذار کنند و خودشان فقط نقش حمایتکننده را بازی کنند.
از زمانی که دولت یازدهم روی کار آمد، مهمترین موضوع مطرحشده در سخنان معاون امور هنری وزیر ارشاد، واگذاری دوسالانهها و رویدادها به انجمنهای هنری بود. علی مرادخانی در گفتوگوهایش با خبرنگاران و در هر مراسم و جشنوارهای که حاضر میشد، اظهار میکرد که دولت از این پس فقط نقش پشتیبان و حامی را خواهد داشت و انجمنها خودشان برگزاری دوسالانه را برعهده میگیرند. وعدهای که با وقفههای دوباره در دوسالانههایی مانند مجسمهسازی و تصویرگری محقق نشده است.
تفاوت نگاه دولت و هنرمندان به دوسالانهها در این سالها باعث بهوجود آمدن اختلافهایی شد که بهشدت از کیفیت دوسالانهها کاست. هنرمندان از نحوهی برگزاری دوسالانهها، داوری و نمایش آثار راضی نبودند و در برخی موارد دولتها هم حاضر به واگذاری دوسالانه به انجمنها نبودند.
آبانماه ۱۳۹۲ یعنی چندماه پس از آغاز به کار دولت یازدهم بود که خبر رسید، دوسالانه تصویرگری ایران پس از ۱۱ سال وقفه با حضور پررنگ انجمن تصویرگری برگزار خواهد شد. این اتفاق، یکی از مهمترین اتفاقهای هنرهای تجسمی در سال ۹۲ محسوب میشد. نسل خاموش یک دههی گذشته که سعی کرده بودند با حضور در نمایشگاهها و جشنوارههای کوچک، چراغ تصویرگری را روشن نگه دارند، دور هم جمع شدند و آثارشان در نمایشگاه بزرگ موسسه صبا روی دیوار رفت.
علی مرادخانی - معاون امور هنری وزیر ارشاد - در افتتاح این رویداد گفت که دولت از این پس فقط نقش حامی و پشتیبان را در برگزاری دوسالانهها و جشنوارهها خواهد داشت و برگزاری آنها برعهده انجمنها و بخش خصوصی خواهد بود.
او اظهار کرد: در چنین حوزههایی، بزرگان و اساتید رشتهی هنر اصل قضیه هستند و ما بهعنوان پشتیبان و حمایتکننده در فرع قرار داریم. در نهایت، کار من فراهم کردن پول و امکانات برای فعالیت این عزیزان است.
مرادخانی همچنین افزود: ما در سیاستهای کلی معاونت هنری وزارت ارشاد به هیچ عنوان بهدنبال ایفای نقش برگزارکنندهی اینگونه دوسالانهها و جشنوارهها نیستیم و هدف ما دستاندرکار بودن دولت نیست. باید انجمنهایی با عضویت افراد علاقهمند تشکیل شود که این وظیفه را برعهده بگیرند و دولت هم به حمایت خود ادامه دهد. امیدواریم برگزاری جشنوارهها در بخش خصوصی به معنای واقعی اتفاق بیفتد و تمام ابعاد هنر جایگاه خود را بین مردم پیدا کند.
اصغر امیرنیا که آن زمان، مدیرکل دفتر هنرهای تجسمی بود نیز گفته بود: زمانی که پس از یک وقفهی ۱۱ ساله پیشنهاد برگزاری این دوسالانه را دادند، با کمال میل پذیرفتم. چون از طرفی اساتید برتر هنر تصویرسازی را میشناختم و از طرف دیگر، میخواستم ظلمی را که به عرصه تصویرسازی شده بود، جبران کنم. امیدواریم بتوانیم دبیرخانهی دوسالانهی تصویرگری را بلافاصله پس از اختتامیه ششمین دوره آن، فعال کنیم و همانطور که نظر شما و ریاست محترم جمهوری است، کار را به خود انجمنها واگذار کنیم.
با همهی اینها، خوشحالی هنرمندان تصویرگر از برگزاری دوسالانهی هفتم آنقدرها طول نکشید و سال ۹۴ هفتمین دوسالانه برگزار نشد. کسی هم از طرف وزارت ارشاد توضیحی در اینباره نداد.
کیانوش غریبپور که دبیری ششمین دوسالانه را برعهده داشت، در نشست خبری «هفته گرافیک» سال ۱۳۹۵ دربارهی دلایل برگزار نشدن دوسالانه تصویرگری اشاره کرد و گفت: دوسالانه متعلق به وزارت ارشاد است. میتواند خودش برگزار کند یا آن را به انجمنهای هنری بدهد. در حال حاضر اگر معاونت هنری ارشاد و فضای تجسمی مشکلات روزمرهشان را بتوانند حل کنند شاهکار کردهاند! ما هم دلمان میخواهد دوسالانه منظم برگزار شود، اما شرایط برای این اقدام حرفهای مناسب نیست. ما هم نمیخواهیم در شرایط غیراستاندارد، این رویداد برگزار شود و به همین دلیل اصرار نکردهایم.
بهتازگی نیز مجید ملانوروزی - مدیرکل دفتر هنرهای تجسمی - دربارهی دلیل به تعویق افتادن دوسالانه مجسمهسازی به ایسنا گفت: یکونیم سال قبل دفتر هنرهای تجسمی قراردادی را با انجمن مجسمهسازان برای برگزاری بیینال بست و قرار شد دبیر را خودشان انتخاب کنند. دبیر به دلایل شخصی کنار رفت و قرار شد بهصورت شورایی برگزار شود که آن هم به نتیجه نرسید، یعنی مشکلات خود انجمن باعث شد. تا اینکه بعد از انتخابات جدید هیات مدیرهی انجمن و در همان هفتهی اول جلسهای با هم داشتیم و برای برگزاری دوسالانه اعلام آمادگی کردیم. قرار شد زمانش را انجمن تعیین کند که برای سال آینده برنامهریزی شده است.
با این حال، باز هم نمیتوان مطمئن بود که سال آینده مجسمهسازها برای برگزاری دوسالانه دور هم جمع شوند. بسیاری از آنها در گفتوگو با ایسنا گفتهاند که دوسالانه مجسمهسازی مهمترین رویداد این رشته در کشور است و هنرمندان بهخاطر بهوجود آمدن وقفه در برگزاری آن، دچار بیانگیزگی و سرخوردگی شدهاند.
اکنون که وزارت ارشاد با رفتن علی جنتی، تغییر و تحولاتی اساسی را تجربه میکند، باید دید در چندماه باقیمانده تا پایان دولت یازدهم، فکری به حال دوسالانههای هنری میشود یا باز هم باید منتظر بود تا سال آینده دولتمردان و مسؤولان وزارت ارشاد دولت دوازدهم با وعدههایی مشابه به میدان وارد شوند.
۰۵ آبان ۱۳۹۵ - ۰۰:۵۷
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]