واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا:
وزنهبردار 105 کیلوگرم ایران گفت: شبانه روز به المپیک ریو و اینکه بر روی سکو میروم، فکر میکنم. با این حال استرسی از این بابت ندارم. محمدرضا براری در گفتگو با ایسنا درباره ی شرایطش پس از اینکه به عنوان ملیپوش اعزامی به المپیک ریو انتخاب شد، بیان کرد: این دو هفته ای که رکورد گیری داشتیم واقعا سخت بود، خدا را شکر آن دوران را گذارندم و برای المپیک انتخاب شدم. در حال حاضر وضعیتم روز به روز بهتر می شود. امیدوارم تا المپیک همین روال ادامه داشته باشد. براری در پاسخ به این پرسش که با توجه به اولین حضورش در المپیک چقدر توانسته تاکنون با استرس آن کنار بیاید، تصریح کرد: اکثر رقبایم را در المپیک می شناسم و از سال 2010 تا 2013 با آنها در مسابقات جهانی رقابت داشتم. واقعیت این است استرس من فقط برای انتخابی تیم ملی بود و برای المپیک استرسی ندارم. در حال حاضر تنها به این فکر می کنم که در ریو وزنه های خوبی بزنم تا بتوانم مدال بگیرم. وزنهبردار دسته 105 کیلوگرم ایران در مورد اینکه گفته می شود رقبای قدرتمندی در المپیک دارد، گفت: حریفانم را زیر نظر دارم و از وضعیت رکوردی آنها باخبرم. در المپیک به این دلیل که از لحاظ بحث دوپینگ سختگیری زیادی می شود، همه وزنه برداران یکسان هستند و برخلاف مسابقات جهانی و آسیایی ممکن است شرایط فرق داشته باشد، اما در المپیک به دلیل وجود آزمایش خون وضعیت متفاوت است و کسی که زور و قدرت واقعی دارد، مشخص می شود. براری در پاسخ به پرسش دیگری مبنی براینکه که با توجه به شرایط سنی اش شاید ریو اولین و آخرین المپیکی باشد که تجربه می کند، بنابراین از این فرصت به چه صورت استفاده خواهد کرد، گفت: به هر حال واقعیتی است که وجود دارد و هر چه سن بالا می رود باید بدن هایمان را نگه داریم و رکورد های خود را حفظ کنیم، در واقع نمی توان انتظار داشت محمدرضا براری اکنون بیاید 250 کیلوگم در دوضرب بزند. فکر می کنم تا مسابقات جهانی سال آینده بتوانم بدنم را نگه دارم، اگر تا المپیک 2020 نیز بدنم یاری کند و بتوانم رکوردهایم را حفظ کنم، در وزنه برداری می مانم در غیر این صورت خداحافظی خواهم کرد. ملی پوش وزنه برداری ایران با اشاره به اینکه به طور مداوم به روز مسابقه اش در المپیک فکر می کند، تصریح کرد: من شب و روز به این فکر می کنم که در المپیک وزنه میزنم و روی سکو خواهم رفت. اگر وزنه آخر را زدم و مدال گرفتم دوست دارم به هوا بپرم و بگویم خدایا دیگر راحت شدم. واقعا وزنه برداری نسبت به رشته های دیگر کمی سخت تر است و تمام ملی پوشان از جان مایه می گذارند و خیلی از شب ها از درد نمی توانند بخوابند. توصیف محمدرضا براری از هم تیمی های خود: بهداد سلیمی: پهلوان کیانوش رستمی: قهرمان سهراب مرادی: به حقش نرسیده است(یکی از آرزوهایم این است او مدال طلا بگیرد.) علی هاشمی: پسر خوب بهادر مولایی: برادرم (من با بهداد و بهادر بزرگ شدم. البته به دلیل مشغله های بهداد، بیشتر با بهادر صمیمی بودم و خیلی دوستش دارم. ) انتهای پیام
دوشنبه / ۱۱ مرداد ۱۳۹۵ / ۱۰:۱۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 69]