تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
تی‌وی وال: ایده‌ای نوین برای دکوراسیون داخلی
انواع ریل دستگاه‌های CNC + جدول مقایسه معایب و مزایا
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1807397714
زنان در سازمان "ابزار" مبارزه بودند
واضح آرشیو وب فارسی:فرهنگ نیوز:
![زنان در سازمان "ابزار" مبارزه بودند](http://www.farhangnews.ir/sites/default/files/styles/node_thumb_4/public/content/images/story/95-08/03/farhangnews_241028-623891-1477298252.jpg?itok=lwl6Mypu "زنان در سازمان "ابزار" مبارزه بودند")
زنان در سازمان "ابزار" مبارزه بودند فیلم سیانور که مضمونی تقریباً دست‌نخورده و بکر از تاریخ معاصر را مورد بازنمایی قرار داده و طبق اذعان تهیه‌کننده، نویسنده و کارگردان آن سعی شده است روایتی واقعی و بی‌طرفانه از آن صورت گیرد.
به گزارش فرهنگ نیوز؛ فیلم سیانور که مضمونی تقریباً دست‌نخورده و بکر از تاریخ معاصر را مورد بازنمایی قرار داده و طبق اذعان تهیه‌کننده، نویسنده و کارگردان آن سعی شده است روایتی واقعی و بی‌طرفانه از آن صورت گیرد، مبرا از مضامین زنانه نبوده و شاید به جد بتوان ادعا کرد که از پایه‌های اصلی فیلم، حضور زنان و بازنمایی این حضور زنان عضو سازمان منافقین در مبارزات است. سید محمود رضوی تهیه‌کننده سینما و تلویزیون که تهیه آثاری همچون فیلم‌های سینمایی دهلیز، درباره الی و معراجی‌ها و سریال پرده‌نشین را در کارنامه خود دارد، این بار با فیلم سیانور به میدان آمده است. با ایشان درباره روند و سختی‌های تولید این فیلم و نگاه سیانور به زنان به گفت‌وگو نشستیم.
- چه ضرورتی باعث شد که پیشنهاد ساخت این فیلم داده شود و شما به این نتیجه برسید که بایستی در این زمینه وارد عمل شد؟
در بحث‌های تاریخی، کمی دشوار است که در یک خط بگوییم ضرورت کار چه بوده، اما چند نکته مهم در این کار وجود داشت. اول این‌که در مباحث تاریخی، مقاطعی را می‌توان پیدا کرد که تکرار آن وقایع یا رویکرد را در مقاطع امروز هم می‌توان دید. ما از مقطع تاریخی 54- 53 خیلی دور نشده‌ایم، اما تا امروز یکی دوبار دیگر آن فضاهای انحرافی در نگاه‌های سیاسی و ایدوئولوژیک ایجاد شده است. اولین نقطه‌ای که برای من در این اثر مهم بود، بازخوانی این انحراف بود. این انحراف با یک ایدئولوژی خاص شکل گرفته و به مرور زمان بنا بر موقعیت، این ایدئولوژی تبدیل به متدولوژی شده و هنوز هم این متدولوژی ادامه دارد و هر زمان بنا به موقعیت، این جریان فکری فضاهایی را در دنیا ایجاد می‌کند. مشابه این اتفاق در جاهای دیگر هم دیده می‌شود و مقاطعی بوده که جریانی با یک ایدئولوژی شروع کرده و آرام آرام آن ایدئولوژی را از دست داده و مردم سردرگم می‌شدند که ما با یک جریان مشخص و ایدئولوژی مشخص همراه شدیم، اما حرف‌هایی که الان زده می‌شود، با آن ایدئولوژی هماهنگی و هم‌خوانی ندارد. فیلم نماش این متدولوژی و ایدئولوژی است. البته خیلی در فیلم پررنگ نشان داده نمی‌شود، ولی دغدغه من این بود که نشان دهم چگونه می‌شود جمعی با یک ایدئولوژی شروع می‌کنند و بعد تغییر پیدا می‌کنند.
می‌خواستیم نقش انتخاب را در زندگی افراد نشان دهیم
دوم این‌که به نظرم می‌توان به قطعیت گفت که در تاریخ اسلام که ما بنا بر عرق دینی‌مان بیشتر به سراغ آن رفته‌ایم، در مقاطع مختلف، با بحث "انتخاب" مواجه بودیم؛ انتخاب میان حق و باطل، این راه و آن راه. از صدر اسلام و به‌خصوص از ماجرای غدیر به بعد، به کرات دیده شده که افراد در دوراهی‌های انتخاب میان این مسیر و آن مسیر قرار گرفته‌اند. در زمان امام حسن علیه‌السلام و صلح ایشان، قیام عاشورا و... همه و همه شاهد این دوراهی‌ها و انتخاب‌گری‌ها هستیم. در فیلم هم این مقوله انتخاب برایمان مطرح بود. این‌که نشان دهیم راهی که یک فرد انتخاب می‌کند، به چه سرانجامی می‌تواند منتهی شود. دو آدم در یک راه ورود کرده‌اند و آن انتخاب است که سرانجام هرکدام را مشخص می‌کند؛ این‌که ایدئولوژی من ایدئولوژی اسلام باشد، یا مارکسیسم؟ هر کدام انتهای مسیر را متفاوت خواهد کرد.
سیانور؛ روایتی بی‌طرفانه از تاریخ است
سوم این‌که ما دوست داشتیم برای یک‌بار هم که شده، روایت بی‌طرفانه‌ای از تاریخ نشان دهیم. نشان دهیم که می‌شود تاریخ را بدون کم و زیاد و با نگاه امروز نشان داد. یعنی ضمن این‌که تاریخ را بدون کم و کاست و بی‌طرفانه روایت می‌کنیم، نمی‌توان ادعا کرد که نگاه ما در آن وارد نشده است. بی‌طرفانه به این معنی که شخصیت‌ها را سیاه و سفید و بد و خوب مطلق نشان ندهیم. به نظر من از این جهت، سیانور، از بقیه کارهای تاریخی، اتفاقی متفاوت بود.
- شما در فرآیند تحقیق هم کنار تیم پژوهشی کار حضور داشتید؟
این فیلم‌نامه زمانی به من پیشنهاد داده شد که حدود سه سال در باره سریالی با موضوعی نزدیک به موضوع سیانور کار کرده بودم. آن سریال هم درباره شهید شریف‌واقفی، شهید صمدیه‌لباف و آقای تقی شهرام و برای تلویزیون بود. در آن کار، تحقیقات مفصلی تیم نویسنده انجام داد و من هم در کنار آن تیم بودم. زمانی که کار تمام شد، مشکلاتی داشتیم و یکی از افراد پیشنهاد دادند که فیلم‌نامه آقای احمدیان را بخوانم؛ فیلم‌نامه‌ای مربوط به همین مقطع تاریخی و سینمایی. فیلم‌نامه را گرفتم و مطالعه کردم و دیدم که با نگاهی متفاوت، به آن برهه تاریخی پرداخته شده. برای تکمیل شدن آن نگاه، نیاز بود که من هم کنار سایر دست‌اندرکاران مطالعاتی داشته باشم تا بتوانیم همه با هم به ایده و حرف مشترکی برسیم. قاعدتاً سطح و نوع مطالعات هرکدام‌مان متفاوت بود. آقای احمدیان باید طوری می‌نوشتند که مشکل تاریخی به‌وجود نیاید، آقای شعیبی باید طوری می‌ساختند که مسأله تاریخی نداشته باشد و من هم باید به جمع‌بندی خطوط می‌رسیدم. شاید حدود 60- 50 درصد مطالعاتمان هم‌پوشانی داشته باشد و باقی متفاوت باشد.
در نگاه دینی مبارزه می‌کنیم در کنار زندگی و برای زندگی
- در گفت‌وگو با آقای شعیبی، خوانشی اجتماعی از فیلم انجام دادیم. چون به نظر می‌رسد نویسنده و کارگردان این فیلم اگر مضمون بازنمایی عشق و روابط خانوادگی را در داستان قرار داده، صرفاً از جهت درام‌شدن آن نبوده و مبنایی واقعی داشته. نظر شما در این زمینه چیست؟
ببینید نگاه ما به مبارزه است. نگاه اجتماعی اسلام، مبارزه است. ما می‌گوییم مبارزه می‌کنیم برای رسیدن به زندگی خوب و مدینه فاضله. مبارزه‌ای که ما با این نگاه انجام می‌دهیم، زندگی را از ما نمی‌گیرد، ولی مبارزه آنها، زندگی را از آنها می‌گرفت. ما نگاهمان در این بخش تفاوت دارد. در دین مبارزه می‌کنیم در کنار زندگی و برای زندگی. این نگاهی که از عشق و روابط انسانی در فیلم وجود داشت، برای این بود که بگوییم این روابط انسانی و آن مبارزات باید در کنار هم باشد و مبارزه‌ای درست است که این دو را با هم داشته باشد. مبارزه‌ای که می‌گوید بچه نداشته باش، یا زن نداشته باش، یا حتی فلان زن را داشته باش، مبارزه قابل قبول ما نیست.
در سازمان، زن ابزار مبارزه بود
- این نوع نگاه سازمان به مقولات مربوط به حوزه خانوادگی، در فیلم نشان داده شده است. اما به جز آن، با توجه به مطالعات و بررسی‌هایی که داشتید، مایلم کمی بیشتر درباره این نگاه توضیح بفرمایید.
خب سازمان دو مقطع داشت. مقطعی که ما به آن پرداختیم، مقطع قبل از انقلاب آن است که در آن مقطع، حضور زنان برای پوشش و ایجاد امنیت برای فضاهای عملیاتی سازمان بود. در بحث‌های مربوط به ترور هم زن همین کارکرد ابزاری را داشت. اما پس از انقلاب، وضعیت کاملاً متفاوت است و نگاهشان به زن به نوعی خیلی کثیف‌تر از این نگاه است و اصلاً قابل تحمل نیست. آن‌چه الان این سازمان به عنوان متد خود پیش گرفته، نگاهی غیرانسانی است و جالب این‌که تا به الان هیچ‌یک از سازمانهای مربوط به حقوق بشر و حقوق زنان با این سازمان مقابله نکرده‌اند. اما در کل می‌توانم بگویم در نگاه مبارزاتی ما، زن هیچ‌گاه به عنوان ابزار کارکرد نداشته، اما در سازمان، زن ابزار مبارزه بود.
- دو شخصیت اصلی زن در فیلم دارید؛ لیلا و هنگامه. شخصیت لیلا که مابه‌ازای واقعی دارد، ولی هنگامه اقتباسی از چند شخصیت واقعی است. در فیلم هم تلاش شده این نگاه به زن، عشق و خانواده نشان داده شود. به جز این شخصیت‌هایی که از زنان نشان داده شده، شما ضمن مطالعات خود با چه شخصیت‌های قابل توجهی از زنان سازمان که مثبت یا منفی فعالیت داشتند، مواجه شدید؟
ما در تاریخ انقلابمان از زنانی که برای مبارزه سختی‌هایی را متحمل شدند، نمونه‌های بارزی مثل خانم دباغ را داریم. این زنان هم خانواده و همسر و فرزندان خود را برای مبارزه رها کردند، ولی از خط قرمزهای اسلام پای خود را فراتر نگذاشتند. در مبارزه چه در بخش اسلامی یا مبارزاتی که دچار انحراف شدند، شخصیت‌های کاریزماتیک در نگاه افراد خیلی مؤثر بودند. نگاه جریان انقلابی، تحت تأثیر حضرت امام، نگاه و اندیشه اسلامی را رها نکردند، اما شخصیت‌هایی که وارد جریانات دیگر شده بودند، اشخاص کاریزماتیکشان نقش رهبری ایفا می‌کردند و حکم آنها، حکم قطعی و دینی بود. اتفاقی که برای زمردیان رخ داد، از همین دست بود. لیلا زمردیان در واقعیت عاشق مجید بود، ولی متأسفانه ایدئولوژی تقی شهرام را پذیرفت و تحت تسلط او بود. درمقابل، خانم دباغ ایدئولوژی حضرت امام را پذیرفته بود و تا آخرین لحظه پای آن ایستاد. افراد دیگری را هم در سازمان داریم که در میانه مانده بودند. هنگامه را از چند شخصیت با این مشخصات، اقتباس کردیم. نه کامل به آن سمت بودند و نه کامل به این سمت. در سازمان کسی مانند همسر مسعود رجوی را داریم که وقتی مسعود از ایران متواری شد، او و پسرش را در ایران جاگذاشت. آن‌چه ما در مطالعاتمان به آن رسیدیم این بود که مسعود این‌ها را رها کرد تا از بین بروند، نه این‌که بعداً آنها را به خود ملحق کند. چون طبق اسناد موجود ظاهراً همسر مسعود در میانه راه مانده بود؛ تابع کامل ایدئولوژی و متدولوژی مسعود نبود و می‌گفت ما می‌خواهیم با امپریالیسم مبارزه کنیم و الان مظهر امپریالیسم -به‌زعم آنها- شخصی به نام امام است که ما نمی‌توانیم با او مقابله کنیم. همین حرف هم باعث شد که توسط مسعود کنار گذاشته شود.
- از خانم‌هایی که سابقاً در سازمان فعال بودند هم فیلم را دیدند؟
بله دیدند و فیلم به لحاظ این‌که بازخوانی تاریخ و زندگی‌شان بود، اذیت شدند.
- فیلم از جهت مضامین زنانه و خانوادگی مورد تأییدشان بود؟
بله مورد تأییدشان بود. هم فیلم را قبول داشتند و هم اذیت شدند.
- چرا فیلم علی‌رغم خوش‌ساخت بودن، از سوی جریانات مختلف مورد بی‌مهری قرار گرفت؟ بی‌مهری جشنواره فجر شاید قابل فهم باشد، ولی حتی در جشنواره مقاومت هم این اتفاق افتاد.
اگر شما به آن پی بردید به ما هم بگویید. برای من خیلی ثقیل و سنگین بود که دو جشنواره با دو نگاه و گفتمان متفاوت، با سیانور، یک نوع مواجهه را داشته باشند. شاید ما ضعیف ساخته‌ایم! به نظرم باید قضاوت را برعهده مردم بگذاریم. به نظرم بچه‌هایی که در این تیم بودند و کار کردند، کاری متفاوت از کارهای سالهای اخیر در زمینه انقلاب، تاریخ و نوستالژیک، ارائه دادند. اما این‌که چرا به آن بی‌مهری شده، نمی‌دانم. امیدوارم مردم پاسخ این بی‌مهری‌ها را بدهند.
باید چندین کار ساخته و قربانی شوند، تا راه باز شود
- زمان اکران فیلم را مناسب می‌دانید؟
بله، نظر من خوب است. ما سه زمان پیشنهادی برای اکران داشتیم. یکی عید نوروز بود که با توجه به اکران چند فیلم با پشتوانه‌های محکم، سیانور دیده نمی‌شد. یکی دیگر عید فطر بود که در آن زمان هم فضای دانشگاهی را از دست می‌دادیم و برای این فیلم، مخاطب تحصیل‌کرده و دانشگاهی مهم است. اولین فرصت بعد از آن هم اکران پاییز است که به نظرم زمان خوبی است.
- و نکته آخر.
من فکر می‌کنم کارهایی خواسته یا ناخواسته صورت می‌گیرد تا افرادی در یک حوزه‌هایی ورود پیدا نکنند. چه به لحاظ کارگردانی، چه بازی و چه تهیه‌کنندگی. برخی موضوعات برای دسته‌بندی‌های خاصی است؛ چه سیاسی و چه حرفه‌ای. شاید اگر این کار را فلانی کارگردانی می‌کرد یا فلان بازیگر و فلان تهیه‌کننده را داشت، یا فلان نهاد پشت آن بود، این برخورد با آن صورت نمی‌گرفت. من تصمیم گرفتم این برخورد را جدی نگیرم و دوست دارم همکارانم هم از این برخوردها دلسرد نشوند و خیلی آنها را جدی نگیرند و استقامت داشته باشند. باید چندین کار ساخته شود و مورد بی‌مهری‌هایی از این دست قرار گیرد و قربانی شوند، تا راه باز شود. این کار بدون پشتوانه دولتی و در بخش خصوصی و با لحاظ تمام جنبه‌های این بخش یعنی اکران، فروش، مضمون و... ساخته شده. با این نگاه بقیه دوستان هم وارد فعالیت شوند. به نظرم جای کار دارد و قابلیت برگشت سرمایه و جذب مخاطب هم وجود دارد، ولی پایداری می‌خواهد.
منبع: فارس
95/8/3 - 12:07 - 2016-10-24 12:07:32
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهنگ نیوز]
[مشاهده در: www.farhangnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها