واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادداشت/فرهنگسازی عفاف و حجاب نباید مقطعی و منقطع باشد
مسئول واحد فرهنگی حزب زنان جمهوری اسلامی ایران در یادداشتی با اشاره به اینکه جامعه زنان فرهنگ مدار و متدین ایران اسلامی انتظار دارد مصوبات حجاب و عفاف اجرایی شود، آورده است: فرهنگسازی عفاف و حجاب نباید مقطعی و منقطع باشد.
به گزارش گروه جامعه خبرگزاری فارس، آذر یاد احمدی مسئول واحد فرهنگی حزب زنان جمهوری اسلامی ایران در یادداشتی به مناسبت روز عفاف و حجاب به اهمیت موضوع حجاب اشاره کرده و آورده است: در تقویم رسمی کشور روز 21 تیرماه روز «حجاب و عفاف» نام گرفته است. تاریخچه و عقبه این نامگذاری به تیرماه سال 1314 برمیگردد و 21 تیرماه یادآور خشم مقدس و اعتراض انقلابی مردم به پرچمداری روحانیت علیه حرکت ضد دینی مقابله با حجاب بانوان توسط رضاخان شاه وابسته به غرب در کشور بود. رضاخان در مقدمات اجباری کردن کشف حجاب و اجباری کردن پوشش غربی برای مردان با استفاه از کلاه فرهنگی مورد اعتراض مردم و علما به ویژه علمای مشهد مقدس قرار گرفت. یکی از علمای مشهد به نام آقای شیخ حسین قمی که برای شکایت به تهران آمده بود دستگیر شد. این اقدام تحریک آمیز حکام رضاخانی نارضایتی مردم مشهد را دامن زد و سخنرانیهای انقلابی مرحوم شیخ تقی بهلول، نماینده مرحوم آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی آتش خشم دینی مردم را شعله ور تر ساخت. رژیم سرسپرده پهلوی برای مقابله با مردم متدین و پیشبرد اهداف پلید خود فاجعه غیرانسانی کشتار مردم در مسجد گوهر شاد را به نام خود در تاریخ ثبت کرد. البته موضوع استعمار فرهنگی غرب از اواخر قرن هجدهم در اروپا شروع شد که با تمرکز بر سبک زندگی و از آن میان فرهنگ عمومی از جمله نوع پوشش زنان بر مبنای دوری و آزادی از دین و اخلاق (لیبرالیزم) در کشورهای مورد نظر خود روند تغییر فرهنگی را برنامه ریزی کردند. لذا غرب به کمک ارتش سری خود یعنی فراماسونری در مستعمرات و سرزمینهای تحت سیطرهاش فرهنگ منطبق بر جهان بینی و ارزشهای مادی را حاکمیت بخشید. در ایران روشنفکرنماها و وادادگان فرهنگ غربی به استحاله فرهنگی و مقابله با ارزشهای فرهنگ و تمدن ایرانی و اسلامی پرداختند.جریان فرهنگی وابسته به غرب گاه از روی جهل، گاه غفلت و گاه دشمنی با دین خدا تقلیدی کورکورانه در شئونات مختلف فرهنگی را گسترش میداد و اخلاق و هویت اصیل مردم را به سخره میگرفت. رضاخان مقابله با روحانیت و حوزههای دینی را از سال 1306 شمسی شروع کرده بود. بذر ناسالم کشف حجاب هشت سال بعد در 17 دی 1314 مانند هرزه علفی پاپیچ، شجره طیبه فرهنگ دینی ش و برای ملت زحمت آفری و قانون اجباری نمودن کشف حجاب اعلام شد و روزنامه ها نوشتند ملت و مملکتی بوجود آمده است که میتواند معاصر با دنیا بوده و مثل آدم ها زندگی کند. اگرچه با اخراج رضاخان توسط اربابانش در سال 1320 شمسی قانون کشف حجاب ملغی گردید اما هویت زدایی، حیا زدایی و هجمه به حجاب و عفاف بانوان از ناحیه غربزدان ادامه یافت. زنان فرهیخته جهان اسلام مشابه اقدامات فوق را در چالشهای فرهنگی فرانسه و الجزایر هم مشاهه کردهاند و وحشت استعمارگران و استکبار جهانی از فرهنگ عفاف و حجاب را که مصونیت بخش جامعه و سلاحی برای مقابله با زیاده خواهی آنهاست، امری طبیعی میدانند. امروزه زنان آزاد اندیش در جهان عفاف و حجاب را یکی از ارکان حقوق خود تلقی میکنند و مخالف بی حرمتی به حریم خود در عرصه اجتماعی هستند. پوشش مناسب و آراستگی موقرانه یعنی حجاب جنبه بیرونی عفاف و حیاست . حیا و عفاف پوششی برای مصونیت روح از ابتلا به لا ابالیگری ولنگاری و نقطه مقابل وقاحت و بیشرمی است. لذا اعلام برخورداری از سرمایه حیا و عفاف با ظاهر محجبه است و البته حجاب فرد محجبه تجلی حیا و شرم و سلامت روحی است. لذا الگوی زنان عالم حضرت فاطمه زهرا(س) میفرمایند: «آن حالتی که زن خود را از نا محرم می پوشاند نزدیکترین حالات او به خداوند متعال است». اینک در سالروز گرامیداشت واقعه مسجد گوهرشاد و آن خشم مقدس در روز «عفاف و حجاب» جامعه زنان فرهیخته و فرهنگ مدار و متدین ایران اسلامی انتظار دارد قوانین و مصوبات مربوطه به حجاب و عفاف از جمله مصوبات مجلس شورای اسلامی و نیز راهکارهای توسعه عفاف و حجاب مصوب شواری عالی انقلاب فرهنگی رعایت و اجرایی شود. با توجه به مالکیت فرهنگی انقلاب اسلامی دولت محترم با اجرای قانون زمینههای گسترش و درونی شدن فرهنگ عفاف و حجاب را فراهم آورد و نهادهای مهمی همچون خانواده و حوزههای علمیه و نیز نهادهای رسمی فرهنگی از جمله آموزشی و پرورشی، رسانه ملی، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان تبلیغات اسلامی، شهرداریها و کلیه ارگانهایی که در قوانین مربوطه مورد خطاب قرارگرفتهاند به وظایف خود به خوبی عمل کنند و جریان فرهنگ سازی و تبیین مفاهیم مربوط یه عفاف و حجاب مقطعی و منقطع نباشد بلکه پویایی و استمرار داشته باشد. در این فرایند نقش آفرینی جامعه زنان هم در شئونات تربیتی و اخلاقی هم در آسیب زدایی در ناهنجاریهای رفتاری و هم از طریق فعالیت مؤثر درسازمانهای مردم نهاد به عنوان بازوی دولت و دستگاههای اجرایی برای تحقق اهداف عفاف و حجاب و بستن راههای نفوذ فرهنگی و سلامت جامعه حائز اهمیت فوق العاده است. انتهای پیام/
95/04/21 :: 12:40
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 61]