محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826429649
توانمندسازی کودکان کار؛ راهکاری مناسب برای ترسیم آینده ای روشن
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: توانمندسازی کودکان کار؛ راهکاری مناسب برای ترسیم آینده ای روشن تهران- ایرنا- «فاطمه قاسم زاده» عضو انجمن حمایت از حقوق کودکان و عضو کمیته پیشگیری و کاهش کودک آزاری وزارت بهداشت در گفت و گو با ایرنا با بیان این که کودکان کار افرادی هستند که از کودکی با محرومیت و آسیب رو به رو بوده اند، آنها را نیازمند توجه و حمایت مردم و مسوولان دانست و اظهار داشت که دولت باید با بهبود وضعیت اقتصادی و توانمندسازی این قشر، از کار کردن آنها جلوگیری کند.
تعریف کودکان کار در کشورهای مختلف یکسان نیست اما بیشتر کارشناسان بر اشتغال کودکان زیر 15 سال برای توضیح این واژه اتفاق نظر دارند، کودکانی که در مزرعه ها، کارخانه ها، معدن ها، بخش های خدماتی و شغل های کاذبی چون دستفروشی به صورت مداوم و پایدار به خدمت گرفته می شوند و این امر به لحاظ حقوق بشری نزد بسیاری از کشورها و سازمان های بین المللی، فعالیتی استثماری و بهره کشی ظالمانه به حساب می آید. ایران نیز با پدیده کودکان کار رو به رو است کودکانی که به دلیل سن کم و نبود نظارت لازم در بسیاری از مواقع به آنها ظلم می شود و بر پایه ارزش واقعی کار خود حقوق دریافت نمی کنند. هر چند آمار دقیقی از شمار کودکان کار وجود ندارد اما برخی آمارهای غیر رسمی این کودکان را بیشتر از 900 هزار تن برآورد می کنند که از این شمار نیمی کار ثابت و تمام وقت دارند و بقیه به عنوان کارگران فصلی در کوره پز خانه های آجر پزی و قالی بافی ها مشغول کار هستند. در مجموع باید گفت که بیشتر کودکان خیابانی، کودکان کار هستند که به علت فقر اقتصادی خانواده هایشان مجبور به کار در خیابان شده اند. از این رو هر روز در خیابان ها کودکانی مشاهده می شوند که دست های کوچکشان پینه بسته و زیبایی صورتشان زیر لایه های چرک و سیاهی پنهان شده و پاهای خسته آنها به کفش های پاره و نامناسب عادت کرده است. اینها کودکانی هستند که به دور از هیاهوهای کودکی وظیفه دارند تا بخشی از هزینه زندگی خانواده خود را تامین کنند و باری سنگین و بیش از توانشان را بر دوش بکشند. برخی از این کودکان حتی شناسنامه هم ندارند و در برابر مقداری پول معامله می شوند. برپایه قانون کار ایران، به کار گماردن کودکان کمتر از 15 سال و همچنین نوجوانان 15 تا 18 سال نیز در شغل های سخت و زیان آور ممنوع است. هر چند سال ها از تصویب این قانون و مقررات ممنوعیت کار کودکان و نوجوانان می گذرد اما شواهد نشان می دهد که این قانون ها در بسیاری از مواقع اجرا نمی شود و استفاده از این قشر جامعه در شغل هایی مانند نانوایی، آهنگری و قالیبافی مرسوم است. با توجه به اهمیت جلوگیری از کار کودکان به عنوان افرادی آسیب پذیر، سازمان بین المللی کار از 2002 میلادی با تمرکز بر گستره جهانی کار کودک، تلاش هایی را برای برچیدن این پدیده انجام داد و 12 ژوئن(22خرداد) را از همان سال به عنوان روز جهانی رویارویی با کار کودک اعلام کرد که این موضوع نیازمند همکاری دولت ها، کارفرمایان و سازمان های کار، جامعه مدنی و میلیون ها انسان از سراسر جهان است تا با همکاری هم بتوانند اقدام موثری را در مبارزه با کار کودکان صورت دهند.با توجه به آمارها و گزارش های به دست آمده در زمینه کودکان کار حمایت از این افراد به عنوان قشری آسیب پذیر امری ضروری به شمار می رود هر چند که مسوولان متولی تلا ش های بسیاری را برای ساماندهی این افراد در کشور صورت داده اند و انجمن هایی برای حمایت از آنها به وجود آورده اند اما باید این پدیده به شکل جدی ریشه کن شود؛ زیرا کار کودک نه تنها بنیان طبیعی و حقوقی انسانی را پایمال می کند بلکه تهدیدی برای آینده اجتماعی، رشد و پیشرفت اقتصادی محسوب می شود. پژوهشگر گروه اطلاع رسانی ایرنا با توجه به اهمیت مساله کودکان کار و آسیب هایی که متوجه این افراد بی پناه است با «فاطمه قاسم زاده» عضو انجمن حمایت از حقوق کودکان و عضو کمیته پیشگیری وکاهش کودک آزاری وزارت بهداشت به گفت و گو پرداخته است.-در ادامه متن این گفت و گو را می خوانیم: **ایرنا: کودکان کار و خیابانی به چه گروه هایی در جامعه گفته می شود؟ ***قاسم زاده: کودکان خیابانی به گروهی از کودکان می گویند که در خیابان های شهر زندگی و تکدی گری می کنند و دارای شغل خاصی نیستند. البته شاید عده ای از آنها در خیابان زندگی نکنند اما آنها کار خاصی انجام نمی دهند و تنها به تکدی گری روی می آورند. در صورتی که گروه دیگری از کودکان وجود دارند که در خیابان ها و مکان های دیگر کار می کنند و مکان زندگی آنها خیابان نیست که به این افراد کودکان کار گفته می شود هر چند کارهایی که آنها در خیابان ها انجام می دهند وجهه خوبی ندارد. **ایرنا: از آنجا که یکی از اساسی ترین آسیب های اجتماعی جامعه، پدیده کودکان کار است این موضوع بر اثر چه عواملی در جامعه شکل می گیرد؟ ***قاسم زاده: در سطح بین الملل نه تنها درباره عوامل کار کودکان بلکه درباره آسیب هایی که متوجه این افراد می شود، بررسی های بسیاری انجام شده است و آنها عوامل اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، خانوادگی و زیستی فردی را مطرح کرده اند، هر چند که نسبت این عوامل در کشورهای مختلف تفاوت دارد. البته باید در هر جامعه به میزان تاثیرگذاری هر عامل نگاهی دقیق داشت تا فهمیده شود که کدام عامل نقش مهمتری دارد تا برای کاهش آن اقدامی اساسی صورت گیرد. در ایران با توجه به وضعیت این کودکان و خانواده های آنها مشخص می شود که عامل خانوادگی و اقتصادی در شکل گیری کودکان کار نقش مهم و تاثیرگذاری دارد. البته در این زمینه پژوهش خاصی به صورت جداگانه و آماری وجود ندارد. هر چند نباید از نظر دور داشت که در شکل گیری یک پدیده اجتماعی نباید تک عاملی نگاه کرد اما با توجه به بررسی هایی که در سازمان های غیردولتی به عمل آمده نقش عامل اقتصادی برجسته تر است. **ایرنا: با توجه به این که مهمترین آسیب های روحی و جسمی می تواند متوجه کودکان به ویژه کودکان کار شود از این رو این کودکان با چه مشکل هایی روبه رو هستند؟ ***قاسم زاده: هر کودکی که در خیابان کار می کند و امکان رفتن به مدرسه و فراگیری تحصیل را نداشته باشد با آسیب های جدی روبه رو می شود هر چند میزان این آسیب می تواند برپایه مکان زندگی و کاری که انجام می دهد متفاوت باشد اما در آسیب دیدن این بچه ها هیچ تردیدی وجود ندارد. کودکانی که در خیابان ها کار می کنند به دلیل اینکه ساعت های طولانی در خیابان ها هستند و وضعیت غذایی آنها مناسب نیست و همچنین کمتر به استراحت می پردازند، با آسیب های جسمی مواجه می شوند. همچنین محیط خیابان یک محیط ناامن برای کودکان به شمار می رود و احتمال سوء استفاده از این بچه ها در زمینه های مختلف بسیار بالا است. از طرفی کودکانی که در کارگاه ها کار می کنند نیز با آسیب های دیگری دست به گریبان هستند. در این کارگاه ها احتمال سوء استفاده از این بچه ها و ساعت های کاری متفاوت، وجود دارد. البته باید به تمام این کودکان به عنوان افرادی که از کودکی با محرومیت بزرگ شده و هم آسیب دیده اند توجه داشت و برای برطرف کردن این پدیده اقدامی اساسی کرد. **ایرنا: رفتار افراد جامعه با کودکان کار چگونه است و باید چه رفتاری با آنها کرد که دچار سرخوردگی نشوند؟ ***قاسم زاده: بهترین مکانی که می توان رفتار افراد جامعه را به کودکان کار مشاهده کرد خیابان ها است. به طور معمول سه نوع نگاه به این افراد وجود دارد؛ یک نوع برخورد ترحم برانگیز؛ یعنی شماری از مردم در مواجهه با این بچه ها به دلیل رحم و شفقت از آنها جنس و یا کالایی را خریداری می کنند و حتی پول اضافی هم به این کودکان می دهند. نوع دوم نگاه منفی به این کودکان است. گاهی دیده می شود که افراد جامعه با حالت خشم و نفرت به این کودکان نگاه می کنند و در برخی از مواقع به این وضعیت اعتراض دارند. البته شاید این گروه از افراد نمی دانند که چرا این کودکان به این وضعیت دچار شده اند. نوع برخورد سوم با این کودکان که شامل افراد کمتری هم در سطح جامعه می شود، نگاه واقع بینانه است. این تعداد رنج و موقعیت این کودکان را درک می کنند اما نه نسبت به آنها نفرت دارند و نه به آنها احساس ترحم می کنند، بلکه به صورت داوطلبانه در سازمان های غیردولتی برای کمک به این کودکان، مشغول می شوند و معتقد هستند که باید این بچه ها را یاری کرد البته نه کمک های مالی، بلکه باید به آنها آموزش داد و امکانات و اوقات فراغت بهتری برایشان در نظر گرفته شود، این نوع نگاه می تواند مثبت باشد چرا که در پی تغییر در وضعیت این کودکان هستند. **ایرنا: سازمان های مردم نهاد در زمینه کودکان کار چه فعالیت هایی انجام می دهند و با چه مشکل هایی در این وادی روبه رو هستند؟ ***قاسم زاده: سازمان ها و انجمن های مردم نهاد گروه هایی از مردم به شمار می روند که به صورت داوطلبانه علاقه مند به کمک و برطرف کردن مشکل های کودکان کار، محیط زیست و زنان هستند. هر چند گرفتن مجوز برای کار این نوع از انجمن ها بسیار سخت است اما افرادی که دست به این کارهای انسان دوستانه می زنند بدون چشم داشت های مالی در پی این کار هستند. سازمان های مردم نهاد فعال در زمینه کودکان کار هر ساله چند صد کودک را ثبت نام کرده و زیر پوشش خود قرار می دهند و در زمینه سوادآموزی و رسیدگی به کودکان کار فعال هستند. همچنین کودکان می توانند دو ساعت در روز را در این مکان ها حضور یابند و در کنار سوادآموزی اوقات فراغتی هم داشته باشند و مورد حمایت قرار گیرند. سازمان های مردم نهاد علاوه بر حمایت از کودکان کار، خانواده های آنها را نیز برای سوادآموزی و کارهای دیگر زیر پوشش قرار می دهند و برای آنها کارآفرینی می کنند. البته خانواده بیشتر این کودکان به دلیل اینکه حضور در این مرکزها باعث کاهش درآمد فرزندانشان می شود با شرکت آنها مخالف هستند. به همین دلیل مشاهده می شود که کودکان ایرانی یک چهارم جمعیت این مرکزها را تشکیل می دهند و سه چهارم از این کودکان شهروندان خارجی هستند. سازمان های مردم نهاد فعال در حوزه کودکان کار با چالش های فراوانی از گرفتن مجوز تا کمبودهای مالی روبه رو هستند. اگر در زمینه تاسیس و کمک به این سازمان ها کارهای داوطلبانه صورت بپذیرد بسیاری از مشکل های کودکان کار نیز برطرف خواهد شد. هر چند این امر وظیفه دولت را در زمینه رسیدگی به کودکان کار کاهش نمی دهد؛ چرا که در مرحله نخست وظیفه دولت است که با توجه به بهتر کردن وضعیت اقتصادی مردم به این بچه ها کمک کند اما در کنار دولت افرادی هم می توانند با سازمان دهی انجمن ها و موسسه های داوطلب به مبارزه با این پدیده بپردازند.البته باید گفت که برخی از سازمان های دولتی وظیفه دارند که به این نوع از سازمان ها کمک کنند که گاهی نسبت به انجام دادن آن کوتاهی می شود. به عنوان نمونه شهرداری وظیفه دارد که سخت افزاری مانند مکان را در اختیار سازمان های مردم نهاد قرار دهد. نتیجه اینکه هدف سازمان های مردم نهاد در زمینه کودکان کار توانمند کردن این بچه ها است که بتوانند از وضعیتی که در آن قرار دارند نجات یابند و به زندگی بهتری دست پیدا کنند. **ایرنا: وظیفه دولت به عنوان مهمترین نهاد اجرایی کشور در ارتباط با کودکان کار چیست؟ ***قاسم زاده: دولت در زمینه رسیدگی به وضعیت کودکان کار دو وظیفه مهم دارد. یکی اینکه مصوبه هیات دولت را که کارگاه های زیر 10 تن را از شمول قانون وزارت کار خارج کرده؛ باطل اعلام کند. زیرا این مصوبه به ضرر کودکانی است که در کارگاه های کوچک مشغول به کار هستند. چرا که بسیاری از کارفرمایان با افزایش تعداد نیروهای خود از 10 تن دو کارگاه تشکیل داده و به راحتی خود را زیر پوشش مصوبه دولت قرار می دهند و فردی نمی تواند در سرنوشت کودکانی که در این کارگاه ها کار می کنند دخالتی داشته باشد. نباید از نظر دور داشت که گاهی کودکانی که در این کارگاه ها فعالند در مواردی با وضعیت بدتری نسبت به آنها که در خیابان کار می کنند رو به رو هستند و سختی کار در این کارگاه ها کمتر از کار در خیابان برای کودکان نیست. دولت وظیفه دارد که با بهبود وضعیت اقتصادی و شرایط دیگر جامعه از کار این کودکان جلوگیری کند. سازمان بین المللی کار شعار «توقف کار کودک در زنجیره تولید» را برای سال 2016 میلادی برگزید؛ یعنی اینکه بررسی شود که کودکان در کدام بخش از زنجیره تولید کار می کنند و از کار آنها جلوگیری کرد. که این امر بر عهده دولت قرار دارد، هر چند نباید انتظار داشت که این شعار به سرعت در کشور تحقق یابد اما امری امکان پذیر است. *گروه اطلاع رسانی **پژوهشم**9370**2059**9131
20/05/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 181]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها