واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: پایگاه خبری انصارحزبالله نوشت: روی نیمکت فلزی بیرون از سالن غرفههای میدان میوه و ترهبار میدان شرق شهر کنار یک کیسه نایلونی با اندکی میوه نشسته است. موهای سرش یکدست سفید است. نزدیکش مینشینم. چهره خستهاش در چروک ریز و درشت صورتش آشکار است. میپرسم قیمتها چطورند؟
آرام کیسه نایلونی را تا سرشانهاش بالا میآورد و روی نیمکت میگذارد و از توی کیسه فیش خرید سه قلم میوه را بیرون میآورد نشان میدهد: حدود یک کیلو و ۲۰۰ گرم انگور، یک کیلو و نیم هلو و یک کیلو و ۲۴۰گرم سیب جمعا ۳۴۶/۲۵ تومان خرید کرده است.
«یوسفعلی» در یک شرکت تولیدی، آبدارچی است به نظر او همین مختصر میوه اندکی از حقوق یک روز کارش بیشتر است. او چهارسر عیالوار است. میگوید: «قیمتها بالا است، نمیشود همیشه یا هر چیزی که دلمان میخواهد را خرید کنیم، خدا را شکر اهل و عیالم توقع و چشمداشت ندارند.»
هنگامی که با هم گفتوگو میکردیم یک آشنایش میآید خوشوبش و احوالپرسی میکنند.
شخص تازه وارد میانسال یک کارتن کوچک را با یک ریسمان پلاستیکی در یک دست و یک کیسه پلاستیکی مقداری سیبزمینی و پیاز در دست دیگر دارد. کارتن را زمین میگذارد و کاغذ رویش را پس میزند. تعارف میکند میگوید: «ته مانده انگور و حبهاش را همین جوری ۵ هزار تومان خریدم. میخندد، برو بچهها انگور خیلی دوست دارند.»
خرید و صحبتهای آنان مرا یاد اتیکت هلو هسته جدای درجه یک میوه فروشی در یکی از خیابانهای معروف بالای شهرمان میاندازد که هر کیلو ۵۰۰/۱۸ تومان فروش میشود.
سرسره قیمت میوه از شمال تا جنوب شهر
قیمت هر محصولی از شمال تا جنوب تهران متفاوت است، از خانه گرفته تا نان و... فرقی هم نمیکند که بازار راکد باشد یا نباشد همین که محل فروش آن اسم شمال پایتخت را به دنبال داشته باشد کافی است که به بهانههایی نظر هزینه سرقفلی و شمال شهر بودن و... کالا را چند برابر قیمت بفروشند.
در این میان بازارفروش میوه هم از همان بازارهایی است که در شمال شهر قیمتهایش سر به فلک میکشد!! فروشندگانی که به دلیل پرداخت اجاره بهای بالا، با افزایش سود بیشتربه دنبال آن هستند که این خسارات را از جیب مصرف کننده بدست آورند.
گزارشها نیز حاکی از آن است که با قدم زدن در سطح شهر داستان یک بام و دو هوای قیمتها کاملا محسوس است به طوریکه قیمتهای شمال و جنوب پایتخت با هم تفاوتهای عجیب و غریبی دارند به نحوی که قیمت یک میوه با کیفیت یکسان در شمال شهر چندین هزار تومان گرانتر از جنوب شهر به فروش میرسد.
البته در این میان میوههای با بستهبندیهای شیک در شمال و غرب پایتخت با قیمتهای بالاتری هم به فروش میرسد.
هرچند که در این میان مغازهداران تفاوت قیمتها را به خاطربالا بودن اجارهها و سرقفلی مغازهها کیفیت بالاترو... میدانند اما جای سوال است که چرا مغازهداران تنها میخواهند هزینههای خودشان را از جیب مشتریان بدون اینکه خود هزینهای بپردازند دریافت کنند؟
این درحالیست که رئیس اتحادیه میوه و سبزی اظهار داشت که قیمت میوه در مغازههای سطح شهر نهایتا بایستی ۳۰ درصد بیش از قیمت میدان مرکزی و نرخهای عمده فروشی باشد و در صورت بیشتر بودن گرانفروشی است.
علی حاج فتحعلی در باره دلیل گرانی میوه در بازار میگوید: فروشندگان میوه قانون افزایش ۳۰ درصدی را رعایت نمیکنند، آنها هر قیمتی که دوست داشته باشند، به فروشنده میدهند و کسی هم به این قیمتها نظارتی ندارد.
وی گفت: فروشندگان میوه برا اساس فاکتور خریدی که از میدان ترهبار مرکزی دریافت میکنند، تنها مجازند ۳۰ درصد به قیمت میوه اضافه کنند، در حالی که این نرخ به بیش از ۱۵۰ درصد هم میرسد.
با قدم زدن در سطح شهر تفاوتهای زیادی را در سطح زندگی شمال و جنوب پایتخت مشاهده میکنیم اما باید گفت که اینبار گذشته از تجملات و ماشینهای لوکس بالای شهربه تفاوت در کیفیت میوهها و قیمتهای نجومی آن در شمال پایتخت برخورد داشتهایم.
این در حالیست که مسئولین به طور مداوم دم از ثبات و کاهش قیمتها و رعایت حداکثر سود ۳۵ درصدی بین عمده فروشی و خرده فروشی مغازههای سطح شهر میزنند اما این موضوع جای سوال دارد که چرا مسولین مربوطه گذری به میوه فروشیهای سطح شهر ندارند تا با متخلفان برخورد کنند؟
دلالان علت اصلی گرانی میوه
یک میوه فروش حوالی مرکز شهر که چینش میوههای نه چندان انبوه اما اتیکت دارش فقط به نوعی ویترین تزیینی مینماید، دلیل بالا بودن قیمتهای میوه را علاوه بر متفاوت بودن اجاره بهای مغازهها، حضور دلالان میداند و اضافه میکنند:«دلال نباشد قیمت میوه پایین میآید چون که دلال میوه را به قیمت کاذب میفروشد و ما خرده فروشها مجبوریم برای تامین میوه به نرخ آن میوه بخریم. چنانچه دلال در عرضه عمده میوه دخالت نداشته باشد، قیمتها بالا نمیرود. این به نفع خردهفروش و مردم مصرف کننده است».
«سامان» راجع به تاثیر واسطهها در خرید عمده میوه و بعد فروش آنها به خردهفروشیها بیشتر توضیح میدهد: «دلال باعثگران شدن نرخها میشود او در روند قیمتهای متعادل و مناسب طبعا اثر میگذارد. دلالان موقع ورود میوه در میدان بزرگ وجود دارند.
آنها درجا بار را از عمده فروش میخرند و همانجا هم به مغازهداران میفروشند که در بازار مصرف عرضه میشود.»
«آقازاده» میوهفروش در بخش غربی شهر، همچنین با این اظهار که دلالان زیادی در میدان میوه و ترهبار هستند، معتقد است:«دلالان ۸۰-۹۰ درصد اختیار میوهها را که باغدار و عمدهفروش وارد میدان خریداری میکنند، در دست دارند و سپس به مغازهداران میفروشند. درنتیجه، قیمتگذاریها کاذب میشوند. کلا نظرم این است که میوه باید مستقیما از باغدار به دست بار فروش عمده میدان بزرگ برسد و بین خردهفروشان توزیع شود. همچنین فعالیت دلالی در میدان حذف شود که پیشتر اشاره کردم. در آن صورت، قیمت میوه مناسب و شفاف شده و فروشنده و در نهایت مصرف کننده هم جنس را با قیمتهای دلالی شده، خرید نکرده است».
جولان بیحد و حصر دلالان و عدم نظارت دولت
اما با این روند چه بر سر کشاورزان خواهد آمد با وجود طرفداران پرو پا قرص میوههای رنگارنگ چرخه گرانی و تورم این اجازه را برای خرید سلب میکند چرا که با توجه به اینکه بازار مملو از میوههای رنگارنگ است اما به سبب جولان بیحد و حصر دلالان و قیمتهای نجومی تقاضایی برای خرید وجود ندارد که در صورت ادامه این روند انگیزه کشاورزان برای کشت محصولات در سال زراعی آینده از بین خواهد رفت.
در همین راستا رئیس شورای بخش مرکزی شهرستان ساری با بیان اینکه اکنون در فصل تولید مرکبات، کشاورزان مازندرانی با معضل بزرگی مواجه هستند، اظهار کرد: در حالی که نارنگی ژاپنی تازهخور از کشاورز ۸۰۰ تا ۱۲۰۰ تومان خریداری میشود اما همین محصول در پایتخت به مبلغ ۷ تا ۱۲ هزار تومان به فروش میرسد.
مهدی مرتضوی با اشاره به مشکل کمآبی و مسائل حوزه کشاورزی، افزود: کشاورز با وجود این مشکلات، اقدام به تولید میکند در حالی که این کشاورزی، هدایت شده نیست و الگوی کشت ندارد. کشاورزی به این شکل و شیوه، دستاوردی جز ضرر برای کشاورز ندارد. این چنین میشود که کشاورز راهی جز تغییر کاربری و یا فروش زمین در برابر خود نمی بیند.
وی با اشاره به اینکه مشتریان بازار با این قیمتها تصور میکنند که اوضاع باغداران بسیار خوب است و در رفاه کامل قرار دارند، خاطرنشان کرد: این در حالی است که مرکبات به قیمت نازل از باغدار خریداری میشود و بیشتر سود آن به جیب دلال میرود.
این مسئول با اشاره به اینکه وقتی مرکبات را از کشاورز، ارزان میخرند این انتظار وجود دارد که با قیمت کمتری در اختیار مشتری قرار گیرد، افزود: از دولت انتظار داریم در این زمینه وارد شود تا کشاورزان تا این اندازه متضرر نشوند. با وضعیت اینچنینی کشاورزی، نمی توان انتظار داشت کشاورزان به فعالیت خود در این حوزه ادامه دهند.
گوش شنوایی نیست
داستان تکراري اما غم انگيز است; واردات بر گرده ضعيف کشاورز فشار ميآورد و او همچنان صبور، بار توليد را به دوش ميکشد. در اين ميان نابساماني برخي سياستها و دلالهايي که مثل زالو بر پيکر بخش کشاورزي افتادهاند و از آن ارتزاق ميکنند، کافي است تا بخش کشاورزي را به ورطه نابودي بکشاند. در نگاهي اجمالي به آنچه اين روزها دامنگير اين بخش شده است، جداي از بحث واردات، گردش مالي دلالان در بخش کشاورزي سر به فلک ميکشد و با نگاهي گذرا، اين عدد سالانه چند برابر آن چيزي است که به «اختلاس سه هزار ميليارد توماني» معروف شد!
به هر حال سالهاست خبرنگاران از تفاوت بیحد و حصرها قیمتها از زمین کشاورزی و میدان میوه تا بازار، از بینظارتیها و عدم اجرای قانون -که چنین به تولید کننده و مردم ستم میشود- سخن میگویند، اما گوش شنوایی نیست.
روز به روز کشاورز ضعیفتر، مصرف کننده متضررتر و دلالان و واسطهها و برخی فروشندگان فربهتر و گردنکلفتتر میشود.
۱۲ مهر ۱۳۹۵ - ۰۹:۲۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]