واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: چرا احمدی نژاد با مهره سعید مرتضوی بازی کرد؟
اگر سعید مرتضوی در مظان اتهام نبود چه بسا مورد توجه احمدی نژاد قرار نمیگرفت و ایضا شاید اگر محمد رضا رحیمی در پرونده بیمه ایران متهم نبود و اگر مدرک ادعایی علی کردان واقعی بود نیز!
عصر ایران؛ مهرداد خدیر- همان گونه که پیش بینی می شد نامه عذرخواهی و ابراز شرمندگی سعید مرتضوی دادستان پیشین تهران به خاطر وقایع کهریزک در سال1388 با واکنش ها و تحلیل های متفاوتی رو به رو و طی همین 48 ساعت از زوایای مختلف به آن پرداخته شده است.
مهمترین جنبه درسآموزی البته همان موضوع «عبرت» است که در یادداشت قبلی «عصرایران» آمده و در این گفتار قصد تکرار آن در میان نیست.
این که از سه قربانی با عنوان «شهیدان مظلوم» یاد کرده و تأسف و تأثر خود را ابراز داشته و اظهار امیدواری کرده «این اعتذار و دلجویی مرهمی بر این زخم و التیامی بر این داغ باشد» نیزجای درنگ دارد کما این که این پرسش در گرفته که چرا در 7 سال گذشته انکار و سکوت میکرد یا می گفت در آن ایام خاص مشغول امور درسی بوده ولی حالا پس از 7 سال تعابیری از جنس آنچه را که در بالا آمد به کار میبرد.
برخی نیزبه توقیف مطبوعات و بازداشت روزنامه نگاران اشاره می کنند و بعضی هم به ماجراهای دیگر می پردازند.
در این میان اما به یک نکته کمتر اشاره شده و غرض از این گفتار یادآوری همان است.
آن نکته این است: احمدی نژاد با مرتضوی نیز بازی کرد. یکی از شگردهای احمدی نژاد این بود که میکوشید از نقاط ضعف افراد به نفع خود بهره بگیرد و از آنان در خدمت اهداف خود استفاده کند تا مطیع و تابع باشند.
زیرا می دانستند استحقاق آن جایگاه را ندارند و احمدی نژاد بر آنان منت میگذاشت نه آن که آنان تهدید به استعفا کنند.
با پایان دوره ریاست آیت الله هاشمی شاهرودی بر قوه قضاییه و آغاز مسوولیت آیت الله صادق لاریجانی سعید مرتضوی از دادستانی انقلاب و عمومی تهران کنار گذاشته شد اما پس از چندی از دولت سر درآورد و رییس سازمان تأمین اجتماعی شد در حالی که نه در این حوزه تخصصی داشت و نه سابقه ای.
می توان این ادعا را طرح کرد که اگر سعید مرتضوی در مظان اتهام نبود چه بسا مورد توجه احمدینژاد قرار نمیگرفت و ایضا شاید اگر محمدرضا رحیمی در پرونده بیمه ایران متهم نبود و اگر مدرک ادعایی علی کردان واقعی بود نیز!
به عبارت دیگر احمدی نژاد به کسانی که نقطه ضعف یا نقاط سیاهی در کارنامه خود داشتند میدان میداد. این سخن به معنی آن نیست که همه کسانی که با او کار می کردهاند چنین ویژگیهایی داشته اند که کم نیستند مدیرانی که فراتر از دولت ها میاندیشند و خود را سرباز یا مدیر نظام میدانند و برای آنها تفاوت ندارد که دولت هاشمی است یا خاتمی یا احمدی نژاد یا روحانی.
تکنوکرات ها نیز چنیناند و کار فنی خود را انجام میدهند. اما گردآوردن افرادی چون مرتضوی، کردان و رحیمی را تنها با این منطق میتوان تحلیل کرد که او میخواسته از نقاط ضعف افراد سوء استفاده کند وبه خاطر همین ضعفها اصطلاحا دستشان زیر ساطور او باشد و اگر این فرض را بپذیریم باید گفت از این منظر هم یک فاجعه مدیریتی در دوران احمدی نژاد رخ داد.
بنا بر این درست است که سعید مرتضوی به خاطر کهریزک عذرخواهی کرده و نامه او ذهن ها را متوجه سه قربانی مظلوم می برد اما ماجراهای تأمین اجتماعی را هم نباید از یاد برد.
منظور این است که احمدینژاد سازمانی با آن گردش بالای مالی را به فردی با چنین سابقهای سپرد و نه تنها به پیغامهای مختلف برای برکناری او تن نداد که با تغییر عنوان از مدیر عامل به سرپرست یا رییس میکوشید او را حفظ کند و در نهایت، کار به استیضاح وزیر تعاون، کارو رفاه انجامید و ماجرای یکشنبه سیاه (15 بهمن 1391) رقم خورد.
پس در کنار همه یادآوریها ازیاد محمود احمدینژاد نباید غافل شد که میگشت و میگشت و آدم هایی از این دست را پیدا میکرد و به این بهانه به کسانی که معتقد نیستند در دولت روحانی اتفاق عمدهای رخ داده میتوان همین یک فقره را یادآور شد که مدیر کنونی سازمان تأمین اجتماعی مورد قبول کارشناسان و بدنه و واجد کارنامهای مشخص و روشن است ولی تا همین چند سال پیش و در دوران نامحمودِ محمود سکان این سازمان را به کسی سپرده بودند که حالا به خاطر کهریزک عذر می خواهد.
مطبوعات و روزنامهنگاران و کهریزک به جای خود اما از تأمین اجتماعی هم نباید غافل شد...
تاریخ انتشار: ۱۱:۵۲ - ۲۳ شهريور ۱۳۹۵ - 13 September 2016
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]