واضح آرشیو وب فارسی:دکتر سلام:
اولین شرط ازدواج این است که فرد به بلوغ رسیده باشد؛ نه فقط بلوغ جسمی. بلکه بلوغ فکری، عاطفی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی. در نگاه اول شاید اینها مفاهیم یکسانی به نظر برسند اما تفاوت های ظریفی میان شان وجود دارد که آنها را از هم جدا می کند. مسلما همسر شما باید دارای این بلوغ ها باشد . اما از کجا بدانیم که شخصی که برای ازدواج انتخاب می کنیم به بلوغ فکری رسیده است؟ عدم استقلال و اندیشه، تأثیرپذیری افراطی از دیگران، وابستگی به نخستین دلبستگی دوران کودکی یعنی مادر و ناتوانی در تصمیمگیری از جمله مشکلات همین افراد نابالغ است، با وجود این برای بررسی هر چه بیشتر رابطه و شناخت شرایطی که ممکن است دو طرف مقصر بر وقوع آن باشند، به شما پیشنهاد میدهیم بدون قضاوت و پیشداوری دست به قلم شوید و درباره رفتارهای همسرتان تفکر کنید و جزئیات نمونههای رفتارهای ایشان را شناسایی کنید، سپس عکسالعمل خود را در قبال آن رفتارها ارزیابی و مورد سنجش قرار دهید. نامزدم کاملاً مطیع خانوادهاش است و با توجه به نظرات آنان، سخنان قبلی خود را تکذیب یا تغییر میدهد، دچار تردید شدهام، لطفاً راهنمایی کنید. به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایران بانو ضمیمه روزنامه ایران، نسرین صفری روانشناس بالینی و مدرس دانشگاه در پاسخ به سئوال این مخاطب نوشت: بلوغ یکی از مؤلفههای اساسی در انتخاب همسر است، بلوغ فراتر از رسش جسمی و جنسی است و در ابعاد گستردهای چون بلوغ عاطفی، فکری و اجتماعی تعریف میشود، بنابراین توجه به ابعاد مختلف بلوغ و میزان آن در فرد منتخب برای ازدواج از درجه اهمیت بالایی برخوردار است. با توجه به خصوصیات و رفتار نامزدتان، میتوان عدم بلوغ در ابعاد مطرح شده را محرز دانست. عدم استقلال و اندیشه، تأثیرپذیری افراطی از دیگران، وابستگی به نخستین دلبستگی دوران کودکی یعنی مادر و ناتوانی در تصمیمگیری از جمله مشکلات همین افراد نابالغ است، با وجود این برای بررسی هر چه بیشتر رابطه و شناخت شرایطی که ممکن است دو طرف مقصر بر وقوع آن باشند، به شما پیشنهاد میدهیم بدون قضاوت و پیشداوری دست به قلم شوید و درباره رفتارهای همسرتان تفکر کنید و جزئیات نمونههای رفتارهای ایشان را شناسایی کنید، سپس عکسالعمل خود را در قبال آن رفتارها ارزیابی و مورد سنجش قرار دهید، به طور مثال مشخص کنید که در مقابل تکذیب سخنان که رفتار شایع همسرتان است ترجیح میدهید چه رفتاری داشته باشید؟ سکوت کنید، از حق خود دفاع کنید، مقابله به مثل کنید و…؛ البته شایسته است نوع هیجان خود و میزان آن را (از صفر تا صد) در مقابل رفتارهای همسر و عکس العملهای خویش یادداشت کنید؛ سپس تفاوت بین این هیجانات را مقایسه کنید، مشخص کنید تا به چه حد عکس العملهای شما منفی است و شما به کدامین دلیل مرتکب آن میشوید، مثلاً به خاطر احساس خشم از رفتار همسر، به دنبال کسب احساس لذت و آرامش دست به انتقامجویی میزنید؟ آیا به نظرتان این وضعیت قابل اصلاح، تغییر و بهبود است و راهکارهای پیشنهادیتان برای مقابله و کاهش چیست؟ با سنجش و ارزیابی مشکل و میزان نقش هر کدامتان در این امر، نه تنها میتوانید علت اصلی را بشناسید بلکه میزان توان خود برای مواجهه با آن را نیز درمی یابید. پیشنهاد میدهیم در گفتوگویی صمیمانه با همسر بیان مشکلات کنید و خواستار تغییر و اصلاح رفتار در خود و ایشان شوید(البته مدت زمانی را معین و ادامه این مسیر را نیز منوط به تحول کنید)، اگر نتیجهای پایدار حاصل شد، احتمال تغییر هر چه بیشتر را انتظار داشته باشید در غیر اینصورت باید ایشان را همان گونه که هست بپذیرید و میزان انطباق و سازگاریتان را بالا ببرید یا اینکه سریعتر به این آشنایی خاتمه دهید. از سوی دیگر، با روان شناسی مجرب مشورت کنید تا از نظرگاه تخصصی ایشان نیز مشکل را مورد واکاوی قرار دهید با توجه به تستهای تشخیصی، اگر عدم بلوغ، حتمی بود در جهت درمان گام بردارید و از شرکت در کلاسهای مهارت آموزی و شخصیتی که باعث رفع نواقص و ارتقای شخصیتی همسرتان میشود، بهرهمند شوید. منبع : سایت سلامت نیوز
17 شهریور 1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دکتر سلام]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 43]