واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: يك سال بيتفاوتی سينما به ابعاد دلخراش فاجعه منا
چرا سينماي ايران موضعي منفعلانه در برابر اتفاقات مهم تاريخي اين سرزمين و مردمانش ميگيرد؟!
نویسنده : سلمان امیری
چرا سينماي ايران موضعي منفعلانه در برابر اتفاقات مهم تاريخي اين سرزمين و مردمانش ميگيرد؟! رويهاي خنثي كه نمونهاي برجسته از آن را طي يك سال طي شده از واقعه منا شاهد بوديم كه با وجود وقوع چنين حادثه هولناكي كه ابعاد وسيعي از آن را ميتوان از طريق تصوير نمايان كرد، باز هم سكوت و بيخبري حاكم بوده است.
بيتفاوتي نسبت به جانباختگاني كه به شكلي مظلومانه و تنها با توجه به بيكفايتي آلسعود، رخت زيارتشان با پيراهن مرگ يكي شد و بايد در اين مدت بسيار بيش از اينها به آنها توجه ميشد اما باز هم سينماي ايران همچون رويه در پيش گرفته در گذشته در برابر وقايع مهم تاريخي اين سرزمين نتوانست آن سان كه توقعش ميرفت، عمل كند.
آنچه پيداست عمق نگاه تيره ورزانهاي كه دژخيمان بيدين و سردمداران غربي به همراه قدرت طلبان آل سعود برداشتهاند مسئلهاي نيست كه به راحتي از نگاه مردم پاك شود و همانطور كه رهبر معظم انقلاب اسلامي بارها اشاره فرمودند عمق تباهي آلسعود در دلها مانده است و از اين رو شايسته بود كه سينماي ايران با توجه به امكانات سخت افزاري وسيع امروز بتواند در شكلهاي مختلفي مانند فيلم سينمايي، مستند و سريال به بازآفريني اين واقعه براي همگان به خصوص نزد جهانيان بپردازد، چراكه سينما را رسالتي است كه در كنار جذابيت بايد تعهد به حقيقت و ثبت و ضبط و ارائه حقيقت داشته باشد و چه حقيقتي برجستهتر از فاجعهاي عميق چون «منا» كه سرها به شكلي مظلومانه توسط يزيديان زمان بريده شد و در اين ميان انواع نيرنگهاي رسانهاي غرب و همراهانش معطوف به جهتدهي وارونه به اين واقعيت تاريخي شد اما در كنار فعاليتهاي رسانههاي شبكههاي معاند و تصويرسازان وارونهنگر غربي، سينماي ايران سالهاست كه نميتواند در چنين جنگ حساسي مقابله به مثل كند و خنثي و بيهدف راهي خلاف جرياني متعهدانه را در پيش گرفته و زاويه دوربين خود را به سمتي برده كه نگاهي بيگانه بر آن دوخته شده است.
بديهي است سينماگر ايراني به دليل موهبت برخورداري از هنر و حساسيتي كه به طور ذاتي بايد نسبت به وقايع داشته باشد، در صدر توجهات براي انجام واكنش در قبال رخدادها با زباني هنري است و قرار گرفتن در چنين قالبي روحي سرشار از معرفت ميخواهد تا به دور از واهمه نسبت به برخي انگهاي شبه روشنفكران غربزده راهي مطمئن را بجويد. از اين رو لازم است كه هنرمند ايراني در راستاي نگاهي انساني كه بايد در برابر فجايع بگيرد در برابر حادثه خونين منا و جانباختگان مظلومش واكنش نشان دهد و اين مسئله جدا از بحث ديانت و معرفت و وطن دوستي در راستاي توجه به ابعاد انساني در فيلمسازي است.
اما متأسفانه بسياري از هنرمندان اين ديار سوداي انتخاب سوژههايي دارند كه پوست و روحي غير ايراني بر آن جاري است و دنبالهروي همان جهان زيست غربي هستند و از اين رو اتفاقات مختلف به راحتي از كنار دوربين نظارهگر فيلمساز عبور كرده و مضاميني جايگزين ميشود كه نه خير دنيا دارد و نه عافيت آخرت را... به همين جهت ميشود كه در طول يك سال از وقوع فاجعه منا تنها زمزمه ساخت يك فيلم سينمايي با نام «خانم سادات» و چند اثر مستند مانند «تنگي نفس» و «آقاي سفير» شنيده ميشود و اين در حالي است كه حتي به لحاظ سينمايي نيز فاجعه منا داراي ابعاد دراماتيكي جهت پرداخت سينمايي خواهد بود و ميتواند موضوعي قابل توجه براي توليد سينماي ايران باشد. اميد است كه فيلمسازان ايراني با توجه به نقش حساسي كه سينما در بازتاباندن حقيقت در جهان دارد، بيش از اينها در برابر وقايع نقشي مسئوليتپذير ايفا كند.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۰ شهريور ۱۳۹۵ - ۱۹:۱۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 92]