تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820677374
صدای اعتراض بيكاران سيما و سينما هر روز بلندتر از ديروز
واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: صدای اعتراض بيكاران سيما و سينما هر روز بلندتر از ديروز
فروش سينما در سالي كه كم‌كم داريم به نيمه‌هايش مي‌رسيم، حسابي گُل كرده؛ رقم 10 ميليارد توماني حداقل براي ماها عجيب است.
نویسنده : محسن غلامي
فروش سينما در سالي كه كم‌كم داريم به نيمه‌هايش مي‌رسيم، حسابي گُل كرده؛ رقم 10 ميليارد توماني حداقل براي ماها عجيب است. بازار شبكه نمايش خانگي هم كه حسابي جيب‌پركن است و پرمخاطب. ولي ما كاري به اين اعداد و ارقام كاسبي هنري‌ها نداريم! تا باشد از اين فروش كردن و چرخ سينما چرخيدن‌ها.
به ماجرايي بپردازيم كه مربوط به خود بچه‌هاي تلويزيون و سينماست و گلايه از بيكاريشان. از همان جرياني كه چندماه پيش اتفاق افتاد و صداي بازيگران زني كه بابت بيكاريشان درآمد تا برسيم به اعتراض‌هايي كه همين الان نيز عده‌اي ديگر به اين ماجراي دورهمي دارند. حرف و گلايه كه هميشه هست، حتي اگر از سمت بازيگراني باشد كه دستمزد چند 10 ميليوني مي‌گيرند! كاري به اينها نيز نداريم پس دوباره برويم سراغ جماعتي كه يا خيلي جوانند يا اسم پيشكسوت دارند، ولي فقط هر از گاهي توي سريال و فيلمي سر و كله‌شان پيدا مي‌شود، البته عمده اينها هم آثاري بي‌كيفيت هستند. وقتي هم با بازيگرانش گپ مي‌زنيم اول از اين جريان ناراحتند، دوم گلايه از بيكاري مي‌كنند و بعد هم كه ادعاي اجبار به اين نوع بازي كردن‌ها دارند. واقعاً هم دروغي در كار نيست؛ اين را هم بگويم كه توي هر قشري اين تيمي كاركردن وجود دارد، مثل سينما و به شكل خاص‌تر همين بازيگري. وقتي تهيه‌كنندگي در سينماي ما حرفه‌اي نباشد و اين پُست را مساوي با پول آوردن بدانند؛ آن‌هم از هر راهي، مي‌شود بيكاري جمعي و پركاري عده‌اي!
مثلاً جمع بازيگران فيلم‌هاي فعلي روي پرده سينما را ببينيد؛ يك عده محدودند كه از جلوي دوربين اين فيلم حركت مي‌كنند و جلوي دوربين كارگرداني ديگر بيرون مي‌آيند. به همين راحتي! البته خب برخي بازيگران پول‌دربيار هستند و گيشه‌ساز. علاوه بر اين نمي‌شود منكر كيفيت بازي همين برخي‌ها شد كه به قولي وسيله دست فيلمسازند. ولي نقش‌هاي فرعي كه اينطور نيستند ولي بازهم انگار چهره‌ها در توليداتمان زيادي تكراري‌اند. خصوصاً اينكه متأسفانه اكثر بازيگران جواني كه يكباره روي پرده يا در كادر سريال‌سازي قرار مي‌گيرند، انگار از سر رابطه آمده‌اند، يا كسي سفارششان را كرده و شايد پولي چيزي با خودشان به كار تزريق مي‌كنند، البته عمدتاً نه هميشه. خود سينمايي‌ها مدعي اين جريان هستند. براي اثبات اين ادعا، برويد و تيتراژ توليدات را چك كنيد. فاميلي‌ها را تطبيق بدهيد به‌خصوص با نام تهيه‌كننده، قضاوت با خودتان. توي همين گلايه و حرف و حديث‌هاست كه ذهن ما به سمت صنف‌هاي پررنگ و لعاب هم بايد برود كه اين وسط بالاخره چكاره‌اند؟ صنف بازيگري و تهيه‌كنندگي كم هم كه نيستند. انگار ولي همه كارشان شده بيمه كردن و بيانيه تبريك و تسليت دادن.
از زاويه ديگر نگاه كنيم؛ توليدات سينما و تلويزيون لااقل توي اين سال‌ها زياد از حد هستند حتي سالي بيش از صد فيلم سينمايي و چقدر سريال و تله‌فيلم و بقيه ماجراست كه ساخته مي‌شود. خب! پس چرا همه دوباره از بيكاري گلايه دارند؟ البته كه نمي‌شود به فيلمساز، هيچ بازيگر و عوامل پشت دوربيني را تحميل كرد، بالاخره هر فيلمسازي به كست خودش اعتقاد دارد. اما بهتر است بگويم قدرت ريسك ندارند و متأسفانه دود اين خانوادگي ساختن و ريسك نكردن‌ها به چشم خيلي‌ها مي‌رود و آخرش هم مي‌شود بيكاري و قس‌علي هذه. نكته جالب‌تر اينكه براي روبه‌راه كردن اين وضعيت كسي هم مسئوليت ندارد و اصلاً مسئوليتي قبول نمي‌كند. اينكه مثلاً سيما، مديريت سينما يا امثال خانه سينما و غيره بيايند و تزي بدهند كه پس بايد چكار كرد. به نظر اين وسط كمي فيلمساز بايد در نو كردن تيم‌ورك فيلم‌هايش، جرئت و جسارت داشته باشد وگرنه توي اين بلبشوي هميشگي، اعتراض و گلايه كردن هيچ توفيري نخواهد داشت. وقتي سريال‌هايي توليد مي‌شوند كه فقط اسمشان فرق مي‌كند، ولي بازيگران و عواملش كپي‌پيست است يا فلان سينماگري كه تيم خودش را دارد و سرمايه فلان نهاد و سازمان دولتي را بين رفقايش خرج مي‌كند؛ ديگر كاري از دست كسي برنمي‌آيد. فعلاً بازار گلايه و بيكاري و افسردگي داغ داغ است؛ شايد هم با كمي طنز بگوييم كه خانه از پاي‌بست ويران است.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۳ شهريور ۱۳۹۵ - ۲۱:۳۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[مشاهده در: www.javanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 131]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها