تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836016920
شورای شهر از شیفتگان خدمت تا تشنگان قدرت
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری پانا: یادداشت / شورای شهر از شیفتگان خدمت تا تشنگان قدرت چند سال پیش محمد دادکان رئیس سابق فدراسیون فوتبال ایران در یک برنامه زنده تلویزیونی تعبیر جالبی درباره کاندیداهای مجلس شورای اسلامی بکار بردند. دادکان در آن برنامه گفت که یک کاندیدای مجلس اگر به مجلس راه یابد در مجموع 4 سال فعالیتش در مجلس نهایت حقوق و مزایایی که دریافت کند 500 میلیون تومان است.
۱۳۹۵ چهارشنبه ۱۰ شهريور ساعت 10:41
به گزارش خبرنگار اجتماعی پانا، در حالی که این فرد برای راه یافتن به مجلس بیشتر از یک میلیارد هزینه می کند. حال سوال این است وقتی دخل و خرج باهم نمی خواند این کاندید چه اصراری دارد که حتما در این رقابت حضور داشته باشد و حتما به مجلس راه یابد این نکته فقط یک معنا دارد و آن این است که فرد مذکور به دنبال رانت مجلس است او می خواهد به مجلس برود که بتواند از رانت های راه گشا و اقتصادی استفاده کند و پولی به جیب بزند.
درباره وضعیت و مسئولیت هایی که فردی می تواند در نظام و دولت داشته باشد یکی به آن برمی گردد که یک فرد برای مسئولیتی اداری ، نظامی، سیاسی و ... منصوب شود و دیگری مسئولیتی است که با رای گیری از شماری از آرا فرد به مقام و جایگاهی خاص برسد. فرق این دو در این است که در اولی اگر سوئ مدیریتی از جانب فرد مسئول رخ دهد رسوایی آن دامن فرد خاطی و شاید افراد اندکی که در این انتصاب دست داشته اند را بگیرد. اما در مورد دوم وقتی سوء مدیریتی رخ دهد نه تنها رسوایی اش دامن فرد خطاکار را می گیرد بلکه سرشکستگی اش به رای دهندگان به ان فرد هم می رسد.
این روزها فتیله رسوایی برای برخی از مسئولین بالا رفته است و هر لحظه پرده از یک رسوایی برداشته می شود. هنوز قضیه حقوق های نامتعارف برخی مسئولین فراموش نشده بود که خبر تخفیف ها و اهدای منازل مسکونی به اعضای شورای شهر تهران و برخی مسئولین شهرداری تهران یکبار دیگر زبانه آتش را از کوه آتشفشان اسرار افراد بالا دستی بیرون کشید و سیل دیگری به راه انداخت. برخی از دوستان آقایان در رسانه ها بوق را در دست گرفته اند و ماجرای تخفیف های میلیاردی را توطئه ای در تقابل با حقوق های نجومی اعلام می کنند. اما چه توطئه ای؟ آیا انتظار دارید که باور کنیم شما هایی که اسمتان در لیست های عجیب منتشر می شود برای خدمت به مردم راه پر پیچ و خم انتخابات و رسیدن به کرسی های شورای شهر را در پیش گرفته اید.
شاید برای بسیاری از مردم این مسئله چندان مهم نباشد و به این قضیه نگاه کنند که چیزی بیشتر از این هم از این نوع مسئولین انتظار نداشته اند اما مسئله ای که آن را بحرانی می کند نوع واکنش سوء استفاده کنندگان از موقعیت شغلی یا به عبارتی رانت گیرندگان نسبت به این مسئله است که بلافاصله شروع به تکذیب ماجرا می کنند و خبرنگاران را تهدید به مجازات می کنند. اشخاصی هستند که بیشترین میزان تخفیف های میلیاردی بهرمند شده اند، اما ضمن تکذیب، پخش کنندگان این خبر را تهدید به مجازات می کنند. سوال اینجاست اگر این خبر واقعیت ندارد پس چرا دیگر اعضای شورا این اخبار را تکذیب نمی کنند . شاید این دوستان شورایی در گذشته چهره دیگری از آنها در ذهن مردم شکل گرفته است. حال ترس آنها از این نیست که آن شمایلی که در ذهن مردم ساخته اند شکسته شود؛ ترس آنها از این است که رای دهندگان خود را از دست بدهند. البته نگرانی آنها بی مورد است چون چنین سوء استفاده هایی از موقعیت شغلی این روزها در بین برخی از مسئولین چنان رواج یافته است که قبح آن از بین رفته است. چه بسا عده ای از دوستان این آقایان باشند که آنها را بخاطر استفاده نکردن از برخی فرصت های مالی ( همان سوءاستفاده خودمان ) سرزنش کنند. در واقع این دوستان چه آنهایی که استفاده می کنند و چه آنهایی که تشویق کننده هستند، حیای گربه را از یاد برده اند. به قولی در دیزی باز است، حیای گربه کجا رفته است.
در دفتر کار برخی از مسئولین جمله قصاری از شهید بهشتی با این مضمون که ما شیفتگان خدمتیم نه تشنگان قدرت، خودنمایی می کند. ولی در دوران کنونی باید در مفهوم این جمله و پیروی از آن به معنای واقعی کلمه توسط این دوستان تخفیف بگیر تجدید نظر کرد. یادداشت از حامد سروش
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری پانا]
[مشاهده در: www.pana.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها