تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836933611
ضرب و شتم اهالی رسانه؛ نتیجه نادیده گرفتن جریان‌های اجتماعی
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: جامعه > آسیب‌ها - پردیس عامری *
ماه ها قبل، همان در زمانی که مجلس دهم شکل می گرفت، ویدیوی هتاکی و توهین نادر قاضی پور که نه فقط در حوزه زنان مورد اعتراض واقع شد بلکه قومیت‌های مختلف و فعالین صلح هم به محتوای خشونت آمیز آن اعتراض کردند منتشر شد. علی رغم تمام تلاش‌های کنشگران مدنی و فعالان زنان که بر بی‌حرمتی‌های جنسیتی و اعترافات ویدیویی این فرد که ادعاهای عجیب و خشونت آمیزی کرده بود صورت گرفت، از کمپین‌های مردمی گرفته تا صدور انواع بیانیه ها و اعتراض نامه‌هایی که منتشر شدند، طبق روال معمول آنچه دیدیم سکوت مسئولان بود.
در نهایت تعجب همگان، مجلس جدید هم سکوت کرد و به اعتبارنامه این فرد رای مثبت به قول خودشان یک‌صدا دادند تا با اتحاد آغاز به کار کنند! در این میان جواب فعالان زنان و اجتماعی و کنشگران مدنی این بود که در شرایط حساس دولت و مجلس قرار داریم، به مصلحت است که همه مجلس هماهنگ باشند و امثال این سردواندن‌ها که به شدت هم این روزها شایع شده است. در واقع همان "هیس" معروفی که این روزها از همه جا می شنویم. این جریان نادیده گرفته شدن همواره ادامه داشته تا اینکه می بینیم همان فردی که کنشگران حوزه زنان درحقیقت خطرسازی او را برای جامعه ایرانی از زنان گرفته تا اقوام و ایجاد انشقاق میان مردم ماه ها قبل شناسایی کردند، حالا به خبرنگاران و اهالی رسانه سیلی می زند!
در چنين شرايطي كه جوابی که جدی و جانانه باشد به سرعت از سوی مسئولان مهم کشوری صادر نمی‌شود، از هر طرف ایجاد نفاق میان مردم به وجود مي‌آيد؛ پانترک‌ها در همراهی اين شخص کمپین راه می‌اندازند و اهالی رسانه و جامعه مدنی بازهم وارد فاز اعتراض می‌شوند! سوال این است: آیا بهتر نیست مسئولان که غالبا در اتاق‌های دربسته و تنها با آمارها و ارقام چه بسا نچندان درست اطرافیانشان سروکار دارند و واکنش نشان می دهند، یا قدری از پشت میزها فاصله بگیرند و وارد جامعه شوند و یا در جریان‌های کنش‌های مدنی آنها را بجای نادیده گرفتن، ارزیابی کنند؟
تیزهوشی جامعه زنان و فعالان این حوزه که همان ابتدا خطرساز بودن این فرد که نماینده یک تفکراست را تشخیص دادند اما هرچه فریاد زدند یا محکوم به فمینیست بودن و تندرو بودن و زیاده خواهی شدند و یا مانند بسیاری مواقع به راحتی نادیده گرفته شدند، قابل تقدیر است.
امر اعتماد به شعور اجتماعی و بررسی مطالبات و جریان‌هایی که در جامعه شکل می گیرند، بحث رادیکال نیست که مسئولان تا این حد از آن فراری و هراسانند! مردم به دنبال پیشرفت و ارتقاي کشور خود هستند و اگر هر زمان مطالبه‌ای شکل می گیرد در ریشه و ذات آن، آنچه نهفته است، توسعه است. چنین اتفاقاتی مانند سیلی که بر یک روزنامه نگار می خورد را در شرایط ضعف اعتماد سیاسی و اجتماعی دوجانبه مبان مسئولان و مردم باید انتظار داشت. اگر نظام های سیاسی و سیاست گذاران جریان‌هایی که توسط جامعه مدنی شکل می‌گیرند و مطالبه می شوند را قدری جدی بگیرند و ناچیز نشمارند، شاید مجبور به دادن بسیاری هزینه‌ها نشویم.
موج سازی برای جلب توجه دولت‌ها و فعالیت های کنشگران مستقل در همه عرصه‌ها، فعالان رسانه، فعالان اجتماعی و حوزه زنان و دقت به خواست‌ها و اعتراضات آنها، برای ایجاد اصلاحات ضروری است و این ظرفیت در میان کنشگران اجتماعی موجود است.
اگر که مسئولان چه در دولت و چه مجلس آنچه در جامعه می گذرد را واکاوی کنند، شاید بتوانند از دل همین جریان ها حداکثر بهره را ببرند.
این فاجعه که در پارلمان کشور ما سیلی بر گوش یکی از اهالی رسانه زده می شود، ماجرای کوچکی نیست؛ آن هم در دنیایی که شعارش دموکراسی و آزادی رسانه و تکریم اهالی رسانه است.
شاید زمان آن رسیده باشد که به جای رفتارهای درون‌گروهی، مصلحت‌جویانه، بدبینانه و بسته و انحصاری، همراه شدن با مردم را ازجانب مسئولان ببینیم. باشد که از عواقبی چون این فاجعه در آینده جلوگیری شود.
* فعال اجتماعی
47234
سه شنبه 9 شهریور 1395 - 16:53:33
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 92]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها